Μετά από μία βδομάδα ήταν έτοιμοι να αλλάξουν βέρες. Ο αρραβώνας έγινε με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι γονείς της Ηλέκτρας είχαν φρικάρει. Φυσικά και δεν συμφωνούσαν σ' αυτή της την επιλογή, αλλά αυτή τους διαβεβαίωσε ότι όλα θα ήταν καλά. Παρ' όλα αυτά πίστευαν ότι η Ηλέκτρα έκανε θυσία για την οικογένεια.
Όλα τα μέλη της οικογένειας του Ανδρέα ήταν εξοικειωμένοι με την ιδέα του αρραβώνα και χαίρονταν γι' αυτόν, γιατί μέσα σ' αυτό το χρόνο είχαν αναγνωρίσει ότι η Ηλέκτρα ήταν χρυσό κορίτσι, όπως την χαρακτήρισε η Στέλλα.
Η κ. Αλεξάνδρα όμως, ήταν έντονα αρνητική.
Ειχε μαλώσει πολύ με τον άντρα της που το επέτρεψε και παρακολουθούσε την τελετή με δυσφορία.
Ήθελε ο γιος της να πάει για τα μεγάλα τζάκια. Για μία από τις δεκάδες κόρες των πλουσίων του κύκλου τους. Θα μπορούσε να έχει όποια ήθελε και αυτός βρήκε μία "άφραγκη καθηγητριούλα" που μέχρι πριν λίγο ανήκε στο προσωπικό του σπιτιού.
"Τι ξεπεσμός! Τι ντροπή!"
Αυτά σκεφτόταν και φούντωνε.
Η τελετή του αρραβώνα ήταν από τα πιο άβολα πράγματα που είχε ζήσει η Ηλέκτρα. Οι δυο οικογένειες δεν είχαν καμία επαφή, καμία επικοινωνία.
Μετά την ανταλλαγή βερών, που έγινε στο πατρικό του Ανδρέα, η κ. Αλεξάνδρα αποσύρθηκε στο δωμάτιό της αμέσως κάνοντας φανερή τη δυσαρέσκειά της.
Η Ηλέκτρα είχε σχεδόν συνέχεια τον αδελφό της αγκαλιά και προσπαθούσε να αναπληρώσει λίγο από το χαμένο χρόνο με την οικογένειά της.
Ο Ανδρέας ήταν με τους δικούς του και μιλούσανε.
Παρά το όχι και τόσο ιδανικό κλίμα που επικρατούσε, το ζευγάρι δεν έχασε τη καλή του διάθεση.
Ο αρραβώνας τελείωσε σχετικά γρήγορα.
Αν έμεναν οι γονείς της παραπάνω εκεί η Ηλέκτρα θα πέθαινε από την αμηχανία που υπήρχε. Λογικό ήταν να υπάρχει.
Συνέβησαν όλα τόσο γρήγορα και οι οικογένειες εξ αρχής δεν είχαν φιλικές σχέσεις, αλλά "επιχειρηματικές" επαφές, δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, ούτε φαίνονταν και πολύ πρόθυμοι να το κάνουν.
Είχε ετοιμάσει τα πράγματά της και ο Ανδρέας έβαλε τις βαλίτσες της στο αυτοκίνητο. Αφού χαιρέτησαν όλα τα μέλη της οικογένειάς του, έφυγαν για το σπίτι του.
Ο Ανδρέας ήταν από τις λίγες φορες στη ζωή του που χαιρόταν τόσο πολύ. Ένιωθε μια βαθιά ικανοποίηση. Ένιωθε ότι τώρα πλέον θα μπορούσε να γίνει ευτυχισμένος με αυτήν στο πλάι του.
Η Ηλέκτρα από την άλλη ήταν χαρούμενη για διαφορετικό λόγο. Φυσικά ένας λόγος της χαράς της ήταν ότι θα είναι με τον Ανδρέα, αλλά και επειδή χάρις αυτόν και τη μικρή θυσία της, δηλαδή να συναινέσει σε πρόωρο κατά την γνώμη της γάμο, όλα θα κυλούσαν πολύ καλύτερα τόσο για την οικογένειά της, όσο και για την ίδια.
Ένιωθε τεράστια ευγνωμοσύνη απέναντι στον Ανδρέα.
Έφτασαν και η Ηλέκτρα επεξεργαζόταν το χώρο.
Σε μια πολυκατοικία μακρυά από το πατρικό του κοντά στο κέντρο της πόλης, εκείνος έμενε στον τελευταίο όροφο, ο οποίος ήταν όλος εξ ολοκλήρου δικός του. Ένας όροφος, ένα διαμέρισμα.
Της άνοιξε τη πόρτα και της έκανε νόημα να μπει πρώτη. Παρατήρησε καλύτερα το σπίτι και ενθουσιάστηκε. Περνώντας το μικρό διάδρομο,το χωλ, έφτασε σ' ένα ενιαίο μεγάλο μέρος, σαλοτραπεζαρία.
Αριστερά μια τραπεζαρία γυάλινη για δέκα άτομα με υπέροχα διακοσμητικά πάνω της, ενώ δεξιά κοντά στο τζάκι ήταν δύο πολυθρόνες και λίγο πιο δίπλα δύο τεράστιοι καναπέδες που είχαν μπροστά τους μια πλάσμα τηλεόραση. Ήταν όλα σε αποχρώσεις άσπρο, γκρι και μαύρο, δεν περίμενε κάτι άλλο η Ηλέκτρα.
Στο βάθος είδε κάποιες πόρτες, οι οποίες οδηγούσαν στο μπάνιο, στο γραφείο του και σε δύο κρεβατοκάμαρες.
Τον ενιαίο χώρο διέκοπτε δίπλα από τη τραπεζαρία ένας πάγκος πίσω από τον οποίο ήταν η κουζίνα.
Η Ηλέκτρα δεν μπόρεσε να κρύψει το χαμόγελό της. Ήταν ειλικρινά όλα πανέμορφα.
Ο Ανδρέας είχε αφήσει το πράγματά της στην άκρη και την αγκάλιασε από πίσω.
Έκανε τα μαλλιά της στην άκρη δίνοντας πρόσβαση στο λαιμό της και άρχισε να τον φιλάει αισθησιακά.
Η Ηλέκτρα αναστέναξε.
Πλησίασε τα χείλη του στο αυτί της και της ψιθύρισε.
- Θα σε πάρω σε κάθε γωνία του σπιτιού. Αλλά τώρα ας ξεκινήσουμε από τη κρεβατοκάμαρα.
Χαμογέλασαν και οι δύο και η Ηλέκτρα τον κοίταξε πονηρά.
Προχώρησε μπροστά της και της άπλωσε το χέρι. Εκείνη το έπιασε και αυτός την οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα.
Τον έβαλε να καθίσει στο κρεβάτι. Αυτή λίγο πιο μακρυά του άρχισε να βγάζει αργά τα ρούχα της.
Πήγε να την πλησιάσει, αλλά αυτήν τον σταμάτησε.
- Απλά απόλαυσέ το!
Μ' ένα πονηρό χαμόγελο ακούμπησε τους αγκώνες του πίσω στο κρεβάτι.
Κατέβασε τις τιράντες του φορέματός της και έτσι αυτό με λίγη ακόμη βοήθεια της Ηλέκτρας γλίστρησε από το σώμα της στο πάτωμα.
Έμεινε μ' ένα σετάκι κόκκινα εσώρουχα. Το αγαπημένο του χρώμα. Το χρώμα που τον τρέλαινε, ιδίως όταν το έβλεπε πάνω της.
Πόσο ωραία ταίριαζε με τα κάστανα της μαλλιά, όπως έπεφταν σε χαλαρές μπούκλες μέχρι το στήθος της.
Κοιτούσε σοβαρός, αλλά το διασκέδαζε.
Η Ηλέκτρα πλησίασε και πέρασε τα πόδια της δεξιά και αριστερά από τα δικά του χωρίς να κάθεται.
Ο Ανδρέας σήκωσε τον κορμό του προς το μέρος της. Πήγε να της αφαιρέσει τα εσώρουχα, αλλά αυτή δεν τον άφησε.
Έτσι όπως ήταν από πάνω του ξεκοώμπωσε μόνη της το φλογερό σουτιέν. Το πρόσωπό του ήταν στο ίδιο ύψος με το στήθος της και όταν το είδε να ξεπροβάλει, το μόνο που σκεφτόταν, ήταν να το βάλει στο στόμα του.
Πριν κάνει τη σκέψη του πράξη, αυτή τον έσπρωξε πίσω στο κρεβάτι. Έβγαλαν μαζι το παντελόνι και το πουκάμισό του και τελικά έκατσε πάνω του.
Πλησίασε τα χείλη της στα δικά του. Δεν τον φίλησε όμως.
Αντίθετα ψιθύρισε πάνω στα χείλη του αισθησιακά.
- Απόψε τα χέρια σου δεν θα με ακουμπάνε.
Του έπιασε τα χέρια και τα κράτησε σταθερά πάνω από το κεφάλι του.
Χαμογέλασε ο Ανδρέας, γιατί του άρεσε αυτό το παιχνίδι της Ηλέκτρας. Φίλησε σ' αυτή τους την στάση αχόρταγα τα χείλη της και έπειτα το λαιμό της.
Του φόρεσε προφυλακτικό και έπειτα μόνη της ανέλαβε να κάτσει πάνω του. Έμπαινε αργά για να το νιώσει όλο και να τον βασανίσει. Κουνιόταν έντονα επάνω του, τόσο πάνω κάτω, όσο μπροστά και πίσω. Το στήθος της χάιδευε ή πίεζε το στήθος του Ανδρέα, ενώ δεν σταμάτησαν να κοιτάζονται. Πήγε δύο φορές να της πιάσει τους γοφούς και το κώλο της, αλλά αυτή με δύναμη ξανατοποθετούσε τα χέρια του μακρυά της. Τον εξίταρε τόσο το γεγονός ότι δεν μπορούσε να την ακουμπήσει.
Όταν η Ηλέκτρα τελείωσε, έπεσε πάνω του και τον φίλησε παθιασμένα.
Βρήκε τότε ευκαιρία ο Ανδρέας και την αναποδογύρισε με αποτέλεσμα να είναι αυτός από πάνω.
Την χούφτωνε παντού και πλέον η Ηλέκτρα δεν αντιστεκόταν στο να την ακουμπάει, γεγονός που έκανε τον Ανδρέα να διεκδικεί όλα τα μέρη του σώματός της που τόση ώρα δεν μπορούσε.
Την τοποθέτησε στα τέσσερα και μετά από λίγη προεργασία μπήκε αργά στο κώλο της. Τον ερέθιζε τόσο το πίσω μέρος και η Ηλέκτρα βογγούσε από πόνο και ηδονή. Άρχισε να γίνεται όλο και πιο γρήγορος, ενώ της είχε χαστουκίσει τα οπίσθια μερικές φορές.
Η Ηλέκτρα φώναζε.
Τελείωσε μέσα της, η Ηλέκτρα τον ακολούθησε και ήταν η πρώτη φορά που είχε πρωκτικό οργασμό. Ένιωσε απίστευτα.
Ξάπλωσε δίπλα της και αυτή τον φίλησε στα χείλη.
Ψέλλισε μέσα στο φιλί τους ο Ανδρέας "σ' αγαπώ".
Η Ηλέκτρα άνοιξε τα μάτια της και τον είδε να τη κοιτάει. Δεν μπορούσε να απαντήσει.
Της χαμογέλασε. Έδειχνε τόσο σκληρός στους άλλους, αλλά στην Ηλέκτρα έβγαζε έναν πιο τρυφερό εαυτό. Του χαμογέλασε και εκείνη. Του έπιασε το πρόσωπο και τον φίλησε έντονα.
Άλλες δυο φορές την έκανε δικιά του εκείνο το βράδυ και ο ύπνος τους πήρε αγκαλιά τα ξημερώματα.