"Good morning po," agad akong tumayo at bumati nang makita ko ang tatlong kaibigan ni Mr. Wren.
"Magandang umaga para sa magandang binibining katulad mo," nakangiting ani ng isang morenong may dimples, lagi siyang nakangiti kaya halatang halata ang mga ito. Leon ata ang pangalan nito.
"Good morning, Miss Joaquin," bati naman ng isa na mukhang masungit. Kung tama ang pagkakaalala ko ay Zach ang pangalan niya. Maitim ang mga mata niya at may pagkachinito kaya kung pagmamasdan mo ay mukha talaga siyang masungit.
"Hi, Angel," bati naman ng isang pinaka mukhang pormal sa kanilang lahat.
Nginitian ko sila pabalik. Ihahatid ko na sana sila papasok sa opisina nang bigla nila akong pigilan.
"Sandali, Miss Angel. 'Wag mo munang sabihin na nandito kami, may mga kaunting itatanong lang kami sa'yo." ani Leon, "Anong kami? Ikaw lang ugok!" sabat ni Diego at binatukan pa si Leon. While Zach hissed as an answer.
Nagtataka man ay pinagbigyan sila baka importante ito. "Ano po ba iyon?"
"Hindi ka ba nililigawan ni Mr. Wren?" agad na sagot sa akin ni Leon.
Halos masamid ako sa sarili kong laway sa narinig. Akala ko kung ano. Teka, ano daw? Ako? Nililigawan ni Mr. Wren?
"Naku, hindi!" mabilis kong sagot at umiling iling pa.
Madalas kaming magkasabay kumain ng lunch ni Mr. Wren. Marami na rin kaming napag uusapan tungkol sa buhay ng isa't isa. Masasabi kong magkaibigan na kami. Pero ang nililigawan niya ako? I wish.
"Talaga?" wika ni Leon at mapaglarong ngumisi.
Tumango naman ako bilang sagot. Sakto naman no'n ang paglabas ni Mr. Wren sa opisina niya. Binalingan ko ang relo sa palapulsuhan ko at nakitang alas dose na pala.
"What the fuck you fuckers are doing here?!" he snorted.
"Kalma, napadaan lang kami," si Leon ang naglakas loob na sumagot. Tinignan ko ang dalawa at parehas lang silang nakangisi kay Mr. Wren na animo'y nangaasar.
"Napadaan? You really think I would buy that you stupid fucking creatures?" he said in a spiteful tone.
Bigla namang humalakhak ang tatlo na akala mo ay nanunuod ng nakakatawang palabas. Napangiti ako habang pinagmamasdan sila. Nang magawi ang tingin sa akin ni Mr. Wren ay agad kong inalis ang ngiti ko.
"Let's go," aniya.
"Uh....." binalingan ko ng tingin ang tatlong kaibigan niya, "Paano sila?"
"Tss. Don't mind them," he said in annoyance.
Siya na ang kumuha ng bag ko at saka ako hinatak papuntang elevator.
"Ingat sa date! Humayo kayo at magpakarami!" Sigaw na pang asar ni Leon. Huminto ng lakad si Mr. Wren ngunit bago pa 'ko makalingon ay nagsimula na muli siyang maglakad matapos no'n ay narinig namin ang walang humpay nilang halakhak kaya nagtataka naman akong sumunod na lang.
"Assholes," he whispered and shook his head.
Pakiramdam ko ay sobra na ang pamumula ng mukha ko. Ano ba naman kasi 'yong sinasabi nila? Nakakahiya kay Mr. Wren. Palihim ko s'yang tinignan nang nakapasok na kami sa loob ng elevator.
"What did they told you?"
Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin nakakahiya, pero sige na nga. "Ahm..... T-Tinanong lang nila kung... ano," hindi matuloy tuloy kong sabi.
"Ano?" he said in a calm voice.
"Kung ano daw ba... Kung nililigawan mo ako," wika ko atska nahihiyang tumawa.
"Tss.. Fucktard," aniya, "Don't mind them," he added.
Tumango ako agad at hindi na nga inintindi. Nang narinig kong bumulong siya, "For now...."
Kumunot naman ang noo ko, ano daw 'yon? "Po? Ano 'yon?"
"Nah, never mind." Hindi nawala iyon sa isipan ko kahit nakasakay na kami sa sasakyan ni Mr. Wren.
Nag isip ako ng mapaguusapan. Nang mapagmasdan ko ang kabuohan ng sasakyan ni Mr. Wren. "Uh, Sir, anong uri ng sasakyan 'to? Ang ganda." mangha kong sabi at pinalibot ang paningin.
He chuckled, "This is a Maybach Exelero,"
"Ang tagal mo nang sumasakay dito, ngayon mo lang natanong," He added still smiling.
Hindi ko siya pinansin at inilibas ko ang cellphone ko at nagsearch. Nang makita ang resulta ay halos tumalon ako palabas ng sasakyang ito. Gusto kong magmura pero hindi ko kaya.
"S-Sir, totoo ba 'to?" tanong ko at ipinakita sa kanya ang cellphone.
"Yup," He said in amusement.
"Grabe! Kaya na akong buhayin ng presyo ng sasakyan mo ng lifetime sir!"
$8 million dollars lang namang ang presyo ng sasakyang 'to! Halos mahimatay ako sa nakitang presyo. Call me cheap but, I won't buy expensive cars like this!
"Silly." he said in delight, "Kaya naman kitang buhayin,"
Nanlaki naman ang mga mata ko sa narinig, "S-Sir?"
He laughed at me. He didn't answer me and just focus on the road.
I shifted my seat and looked at the window. Lihim akong napangiti. Kinikilig ako jusko po! 'Wag mo akong ganyanin Mr. Wren.
I peek at his side. Nakita kong nakangiti pa din siya.
"Masaya ka ata Sir?"
"I'm always happy when I'm with you,"
"Uh... A-ano..." hindi ko mahanap ang dila ko. Ano ba 'to Mr. Wren!
Pakiramdam ko ay halos kahawig na ako ng kamatis dahil sa narinig. Iniwas ko agad ang paningin ko dahil sa hiya.
"Cute," He chuckled.
I bit the side of my cheeks to stifle a smile.
"Sir, are you hitting on me?" lakas loob kong tanong.
"What do you think?" He said and glanced a looked at me.
"Ewan ko, Sir..."
"Angel...." aniya,
"I like you," He said as the car stopped and looked at me intently.
Nanlalaki ang mga mata ko sa narinig. T-teka... tama ba ako ng pagkakarinig? Baka mamaya niloloko lang ako ng pandinig ko?
Hindi ako nakasagot kaya nginitian niya ako, "You don't need to answer. It's not a question, though." He said and touched my cheeks.
"S-sir? Hindi ba 'to issa prank lang?" dinampot ko ang cellphone ko para tignan ang date. "Tapos na rin ang April fools day, ano 'to sir? Wala namang hidden cam dito 'no? 'Di ka naman part time vlogger 'diba?" sunod sunod kong tanong.
He chuckled. "No. Don't stress yourself too much about it. I am not pressuring you tho, I'm just telling you what I'm feeling," he said and smiled at me.
Nginitian ko siya pabalik. Gustuhin ko mang sumagot ay hindi na nangyari. Pakiramdam ko kasi ay hindi pa ito ang tamang panahon. Aldub lang ang peg hehehe.
♥