pov River
Met een grijns rennen we als twee wilde dieren door de gangen van school. Alles wat op onze weg in de weg ligt duwen we aan de kant, wat ons boze blikken oplevert van de mensen maar daar heb ik nu geen oog voor.
Het enige waar ik oog voor heb zijn die lange, krullende haren die in een taart zitten en vrolijk heen en weer mee bewegen, op die lange, slanke benen die snel afwisselend heen en weer bewegen.
Af en toe werpt Chloé me geamuseerde blikken toe.
Ze daagt me uit, waar ik me enorm aan opjaag want we zijn hier nu al zeker de helft van de pauze achter elkaar aan het rennen als twee idioten. Ze slaat af naar rechts en gaat de trappen op.
'Ook dat nog.' Mompel ik en begin hijgend aan de trappen en ga ze per twee op.
Ik weet niet hoe ze het doet maar ze rent de trappen op per vier en de afstand tussen ons wordt groter en groter. Uiteindelijk sta ik hijgend stil met mijn handen op mijn knieën. Hoe kan ze zo snel zijn. Haar conditie is uitstekend.
Dat is ook exact wat me steeds naar haar blijft aantrekken. Ze weet mij steeds te verbazen. Ik wil meer van haar ontdekken en zolang ik steeds dingen blijf ontdekken zal ik haar niet met rust laten. Ook al ontdek ik dan dingen via onze "koude oorlog" die we nu spelen.
'Wat is er Jacksons? Al moe?' Een geamuseerde stem doet mij opkijken, maar ik zie ze niet staan. Ik frons mijn wenkbrauwen.
Ik sta helemaal boven aan de trap, je kan niet nog een trap hoger nemen. Ik draai een rondje rond mijn as en zoek de zolder van school af.
'Zoek je me? Wie zoekt die vindt, maar als ik je vind dan eet ik je op.' Ze probeert het intimiderend te zeggen. Ik grinnik en loop de ruimte verder in, via mijn ooghoek hou ik nog altijd de deur in de gaten.
'Waar heb je die vandaan?' Lach ik. 'Van een sprookje. Of is dat van een mop?' Ik wil antwoorden maar merk dat ze het meer tegen haar zelf heeft.
'Komaan Chloé, waar zit je.' Geïrriteerd draai ik nog eens een rondje rond mijn as vanop de plaats waar ik nu sta. Ik heb al zeker zes keer de zolder afgezocht maar het lijkt of ze stof is geworden.
'Geef je al op? En ik maar denken dat jij een doorzetter was.' Geïrriteerd trap ik een beeldje omver.
'Wow, doe rustig dat beeldje deed niets mis.' Hoor ik haar stem opnieuw. Dat wil dus zeggen dat ze mij ziet.
'Jawel het stond in de weg.' Ze weet me goed te irriteren.
Ze weet het dat ze me irriteert met haar gedrag, dat hoor ik aan haar stem.
Ze speelt een spel met me, terwijl ik dat eerst aan het doen was.
Vaag hoor ik de bel gaan maar ik besteed er geen aandacht aan.
Ik moet en zal Chloé te pakken krijgen.
Ik loop naar het midden van de ruimte en draai nog eens een rondje.
'Chloé, dit is niet grappig. Als je wilt dat ik je minder zal straffen dan moet je nu tevoorschijn komen.' Probeer ik dreigend te zeggen.
'Euh nee, wat denk je dat ik nu gezellig met mijn handen in de lucht naar je toe kom en mij gewonnen geef. Dacht het niet. En is verstoppen zodat de zoeker u niet vindt juist de bedoeling van verstoppertje?' Ik hoor dat ze geamuseerd is.
Geïrriteerd zeg ik: 'Volgens mij spelen wij geen verstoppertje.'
'Nee?'
'Nee.' Zucht ik.
'Dan zeg ik dat we nu verstoppertje spelen. En jij bent de zoeker.' Een geïrriteerde kreun verlaat mijn mond.
'Komaan, ga je je de hele dag verstoppen voor me? Ooit me je wel tevoorschijn komen. Voor eten, wc ofzo.'
'Ja, maar jij moet ook ooit eens naar de wc gaan of eten dus nope probeer maar een andere tactiek.'
Opnieuw schop ik tegen een doos die op de grond staat.
'Godverdomme Chloé, kom nu tevoorschijn. Ik begin mijn geduld te verliezen.' Ik zet mijn handen in mijn zij en speur nog eens de ruimte af.
'Taalgebruik jongeman maar oké-' Ik zucht opgelucht. Eindelijk.
'-maar op een paar voorwaarden.' Ennn weg hoop. Hopeloos gooi ik mijn handen in de lucht.
'Fine, zeg maar.'
'Ga op je knieën zitten en smeek me om mijn fantastische schuilplaats te verlaten. Zeg dat ik super goed ben in verstoppertje en dat jij, River Jacksons, Chloé Whoods niet kan vinden omdat ze zo goed verstopt zit.'
'Meen je dit?' Zucht ik.
'Jha, we kunnen ook hier gewoon de hele dag blijven hé, aan jou de keus.' Ik grom even.
'Dan moet ik wel weten waar je zit hé, anders smeek ik misschien tegen een muur.' Grijs ik.
'Goed geprobeerd. Maar ik zit niet ver van dat beeldje dat je omver liep.' Hoor ik haar geamuseerd grinniken.
'Waarom doe ik dit.' Mompel ik tegen mezelf. Ik ga op mijn knieën zitten en leg mijn handen tegen elkaar.
"Zie wat je met me doet Chloé, ik ga je fucking smeken om je je te laten zien."
'Allerliefste, mooiste, knapste, winnende Chloé, verlaat je je alsjeblieft je meest fantastische schuilplaats. Je bent echt super goed in verstoppertje. Ik, River Jacksons, kan Chloé Whoods niet vinden. Kom je nu tevoorschijn?' Mijn stem klinkt smekend.
'Mmmmm, even denken hé.' Zuchtend wacht ik af.
'Nee, ik vond dat er toch wat meer passie in mocht zitten. Meer gevoel, emotie. Snap je.' Hoor ik haar zeggen.
Een grom verlaat mijn mond en boos sta ik op.
'Mijn geduld ik op Chloé.' Tussen elk woord dat ik zeg trap een doos aan de kant.
'Zeg nu waar je zit.' Ik duw een tafel omver maar nog steeds vind ik haar niet.
'Wow, wordt het beest wild. Ik denk dat ik voor mij eigen veiligheid nog een beetje blijf zitten.' Hoor ik haar grinniken.
Woedend duw ik een stapel dozen omver.
'Zeg me nu waar je bent.' Sis ik boos tussen mijn tanden door.
'Euh, wat dacht van hints.' Hoor ik haar zeggen. Ik snuif kort door mijn neus.
'Oké, nu ben je koud.' Hoor ik haar zeggen.
'Komaan dit is fucking kinderachtig.' Hopeloos en boos gooi ik mijn armen in de lucht.
'Fine, zoek me da maar zo hé.'
'Nee, nee, kom. Wat ben ik nu.'Zeg ik terwijl ik me verplaats.
'Nog steeds koud.' Ik verplaats me en luister verder.
'Nog steeds.' Opnieuw verplaats ik me.
'Nog steeds.' Zucht ze verveelt.
Wanneer ik terug eindig waar ik begonnen ben is haar antwoord: 'Nog steeds koud.'
'Komaan Chloé dat kan niet, ik ben over al geweest en nog steeds ben ik koud.' Zucht ik.
'Ja, sorry maar jij bent niet echt een hot persoon. En als ik warm zou zeggen zou ik liegen en van mijn ouders mag ik niet liegen.' Hoor ik haar zielig zeggen maar toch hoor ik dat ze aan het lachen is.
'Oké, Chloé.-' Ik val stil. Ik zucht en ga verder. '-nooit gedacht dat ik dit ging zeggen, maar ik geef me gewonnen. Je hebt gewonnen.'
'Oké, ik vind het zielig voor je hoe je daar nu staat, maar ik wil dat je in de hoek gaat staan waar dat rode ding daar ligt en tot twintig telt voor je terug als een wild losgeslagen simpson achter me aan rent.'
'Goed.' Geef ik toe en loop naar de hoek die ze bedoelt. Ik sta met mijn gezicht naar de ruimte zodat ik kan zien waar ze zat verstopt.
Uiteindelijk zie ik twee benen bengelen van boven. Ik kreun. Hoe dom kon ik zijn. Even later zie ik haar staan, wanneer ze zich naar me toe draait zie ik dat ze haar gsm vast geeft en waarschijnlijk aan het filmen is.
'Chloé, zeg dat het niet waar is, toon me wat je hebt gefilmd.' Ik loop boos op haar af maar ze draait zich lachend om en loopt de trap af. Ik ren achter haar aan en zie dat ze nog steeds aan het filmen is.
Ze loopt richting de grote zaal. Als ik daar aan kom zie ik dat alle leerlingen inclusief de leerkrachten en directie in de zaal staat. Fronsend sta ik stil. Iedereen kijkt me aan.
'Wat is er.' Sis ik naar iemand toe.
Bang wijst hij naar het grote scherm.
Op het grote scherm zie ik beelden van iemand die aan het filmen is in de zaal waar wij nu ook staan.
Als het grijzend gezicht van Chloé verschijnt op het scherm, valt mijn mond open.
Nee, zeg niet da ze heeft gedaan wat ik denk dat het is.
Ik zoek de ruimte af en zie haar staan op één van de tafels. Grijzend kijkt ze me aan wat me mijn vermoeden doet bevestigen.
Ze heeft me gefilmd.
Al de hele tijd.
En iedereen heeft het gezien.
----------------------------------------------------------------------
Comment 💬
vote ⭐
and follow 💙
XOXO