Αυγής Pov
(έτσι είναι η Αυγή)
Καθόμουν στην τάξη δίπλα στον φίλο μου, τον Αντρέα. Το όνομα μου είναι Αυγή και δεν γνώρισα ποτέ τους γονείς μου. Με έδωσαν για υιοθεσία όταν ήμουν μωρό, το μόνο που θυμάμαι είναι να μου λένε οτι με αγαπούν και μετά στο παρασκήνιο της ανάμνησης ακούγετε ένα γέλιο. Δεν συνειδητοποίησα οτι είχε χτυπήσει το κουδούνι της τελευταίας ώρας μέχρι που άκουσα τον Αντρέα να με φωνάζει « Αυγή... ΑΥγή... ΡΕ ΑΥΓΗΗ» αναπηδησα όταν άκουσα να φωνάζει το όνομα μου. «Συγνώμη, τι είπες Ανδρέα? » τον ρώτησα
« Σε φωνάζω εδώ και 5 λεπτά. Σχολάσαμε » κοίταξα την ώρα και κατάλαβα οτι είχε δίκιο « Σόρρυ, δεν έδινα σημασία στο μάθημα » « το σκέφτεσαι ξανά, έτσι δεν είναι ? » ρώτησε. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου καθώς ενα δάκρυ κύλισε στο πρόσωπο μου. « ειι, όλα είναι εντάξει » μου είπε ενώ σκούπισε το δάκρυ. Σηκώθηκα και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου, ο Ανδρέας νε βοήθησε. Αρχίσαμε να φεύγουμε απο την Χρυσή Σχολη ενώ ο Ανδρέας μου έλεγε τι έγινε στην τάξη. Καθώς μιλούσαμε, ένοιωσα ότι κάποιος έπεσε πάνω μου και τα πράγματα μου έπεσαν απο τα χέρια μου «γεια σου... Ειι εσυ... Που πας? » φώναξα αλλά την αμέσως επόμενη στιγμή δεν ήταν κανείς εκεί. Πήρα τα πράγματα μου, και πριν γυρίσω για να φύγω, είδα κάποιον με κατάμαυρα μαλλιά, μαύρα μάτια, ένα κόκκινο αστέρι στι ένα του μάτι και κερατά και φτερά δαίμονα? Αυτή η μέρα γίνεται όλο και πιο περίεργη.
Θείαφι Pov
« γειά σου... Ειι εσυ... Που πας? » σταμάτησα καθώς άκουσα μια οικία φωνή. Γύρισα και κοίταξα, ήταν η φίλη του Ανδρέα, η Αυγή. Ο Ανδρέας είναι ο γήινος μου και την ακολουθεί παντού. Οταν την είδα για πρώτη φορά μου θύμισε έντονα την καθηγήτρια Πειρασμέλ. Φαινόταν μπερδεμένη, ενώ εμείς οι δαίμονες φίλοι μου ( Αέριος, Καμπαλέ, Καμπίρια) οι αγγελοι ( Ραφ, Ούρι, Μίκι, Γλυκιά) και εγώ είμασταν σοκαρισμένοι. « εισαι εντάξει Αυγή? » την ρώτησε λίγο μπερδεμένος ο Ανδρέας ενώ την βοηθούσε. Εγνεψε « Ναι, απλά ένοιωσα οτι κάποιος έπεσε πάνω μου, γύρισα και κοίταξα, νόμιζα ότι είδα κατι αλλά μάλλον ήταν η ιδέα μου», του εξήγησε. Εμείς, απο την άλλη εμείς, ήμασταν σε σύνχυση εξαιτίας του περιστατικού « πως ήξερε... Εβλεπε... Η ένοιωθε ότι ήμασταν εδώ? » με ρώτησε η Καμπίρια.
* μετά απο 15 λεπτά συζήτησης *
Τους βρήκαμε τελικά, μόλις μπήκαμε στην αίθουσα, σηκώθηκαν και μας κοίταξαν ανήσυχοι. Ξαφνικά αρχίσαμε να μιλάμε όλοι μαζί και σύντομα ο καθηγητής Αρκάν σήκωσε το χέρι του και μας είπε να σταματήσουμε. « Τώρα αφού ησυχασατε εξηγήστε μας, τι ακριβώς συνέβη? » πήρε τον λόγο και μας ρώτησε η καθηγήτρια Πειρασμέλ και ο καθηγητής Αρκάν συμφώνησε μαζί της. « τώρα παρακαλώ ηρεμήστε και πείτε μας τι συνέβη, ένας κάθε φορά »,ζήτησε ήρεμα ο Καθηγητής Αρκάν. Ολοι αλληλοκοιταζόμασταν προσπαθώντας να αποφασίσουμε ποιός θα τους έλεγε για την Αυγή. « Αφού ο Ανδρέας ειναι γήινος δικός μου και της Ραφ, και εγώ έπεσα πάνω τής, εμεις πρέπει να το πούμε » αποφάσισα εγώ και για τους δύο μας. Ολοι συμφώνησαν, αλλά η Ραφ με πλησίασε και μου είπε : « πες τους εσύ, σε εσένα συνέβη ». Εγνεψα θετικά και πλησίασα τους καθηγητές με βλέμμα αυστηρό και ταυτόχρονα ανήσυχο « Λοιπόν κοιτάξτε... »
Εντωμεταξύ η Αυγή και ο Ανδρέας
Αυγής Pov
Καθώς ξανά κοίταξα για μια στιγμή είδα 4 αγγέλους και 4 δαίμονες αλλά μόλις ανοιγοκλεισα τα μάτια μου είχαν εξαφανιστεί. « είσαι σίγουρη ότι εισαι εντάξει Αυγή? » ήρθε η ερώτηση απο τον Ανδρέα και διέκρινα την ανησυχία « Ναι, καλα είμαι. Απλώς είμαι σίγουρη οτι κάποιος ήταν εκεί» του εξήγησα. Με κοίταξε ερωτηματικά αλλά δεν είπε τίποτα αντίθετος συνεχισε να με βοηθάει να μαζέψω τα πράγματα μου απο κάτω. « Ανδρέα, καλύτερα πήγανε σπίτι και θα σε δω εκεί μετά » του είπα, γιατί δεν είμαι απλά φίλη του αλλά και θετή αδελφή του. « εντάξει, απλά σε παρακαλώ γύρνα σπίτι ολόκληρη » κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά. Με φίλησε στο μέτωπο, πήρε και την δική μου και την δική του τσάντα και έφυγε. « θα είμαι στο πάρκο, όπως πάντα » του φώναξα για να με ακούσει. Με χαιρέτησε από μακριά και εγώ γύρισα πίσω με κατεύθυνση το πάρκο.
* εντωμεταξύ στην αίθουσα της Χρυσής Σχολής *
Θείαφι Pov
« Λοιπόν βλέπετε... Εμείς απλά παρακολουθούσαμε τους γήινους μας μέχρι την στιγμή που έπεσα πάνω της και τότε μας είδε όλους » οταν τελείωσα το σοκ ήταν εμφανή στα πρόσωπα τους. « ο Ανδρέας είπε οτι η Αυγή μετά το σχολείο πηγαίνει στο πάρκο για να καθαρίσει το μυαλό της, ίσως είναι εκεί » είπε η Καμπίρια. « ναι μπορούμε να πάμε τους καθηγητές εκεί για να δούν την Αυγή με τα ίδια τους τα μάτια » συμφώνησε η Καμπαλέ. Ο Αρκάν και η Πειρασμέλ σκέφτονταν αυτά που είπαμε. « εντάξει, πηγαίνετε μας στο κορίτσι και θα σκεφτούμε τι θα κάνουμε» είπε η Πειρασμέλ ενώ ίδη κατευθυνόταν έξω απο την αίθουσα.
??? Pov
« Το σχέδιο μου λειτουργεί Μελαχία» δήλωσα με χαρά « ναι Ρήγισσα, πράγματι » τον άκουσα να λέει. Τον κοίταξα και μετά γύρισα πάλι στις οθόνες. « τώρα θέλω να παρακολουθήσεις το κορίτσι » τον διέταξα «μάλιστα κυρά » είπε και έφυγε για το ίδιο σημείο που κατευθυνόταν τώρα άγγελοι και δαίμονες. « τώρα αγαπητοί μου Αρκάν και Πειρασμέλ, θα συναντήσετε το παιδί σας και εγώ την ελευθερία μου» φώναξα και άρχισα να γελάω με το ποσό τέλειο ήταν το σχέδιο μου.
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
Γεια σας και σήμερα
Δεν μου είπατε αν θέλετε να βάζω και τα σημειώματα του συγγραφέα παρακαλώ πείτε μου. Επεισες θέλω την γνώμη σας και τις ιδέες σας. Αυτά από μένα.
Φιλία 😘😘😘😘
Χαρούλα Τσόλη