Ability to Shatter
Samo't-saring ingay ang naririnig ni Selena mula sa labas ng kanyang silid. Marami ang nagkukwentuhan at nagpapayabangan sa kanilang mga abilidad. Damang-dama niya ang mga emosyon ng mga ito, puno ng pagka-inggit at pagkamangha para sa isa't-isa.
Sandaling kumunot ang kanyang noo nang maramdaman ang kilos ng tatlong tao na malapit sa kanya. Hindi man nya imulat ang kanyang mga mata ay alam na niya agad kung sino ang mga ito. Si Sirina, Acasia at Maliya na may kanya-kanyang pinagkaka-abalahan.
Si Sirina ay tila naka-upo sa kama nito at pinagmamasdan siya habang natutulog, si Maliya naman ay tahimik na nagbabasa ng libro, samantalang si Acasia naman ay tila sinasanay ang abilidad nito.
She decided to open her eyes. Nang maimulat niya ang kanyang mga mata ay agad na nagsilapit ang mga ito sa kinaroroonan nya at inulanan siya ng mga tanong, hindi man lang ba siya bibigyan ng mga ito ng maiinom o ng pagkain?
"Selena kumusta ang pakiramdam mo? Tatlong araw kanang tulog ah." nag-aalalang tanong sa kanya ni Sirina.
Three days, ganoon katagal?
"Mabuti naman, pakiramdam ko ay unti-unti na akong nasasanay sa abilidad ko."
"Ano bang abilidad mo?" nakataas ang isang kilay na tanong ni Acasia.
"Super senses."
"Super senses?" nagtatakang tanong ni Maliya.
"Sobrang lakas ng pandinig at pang-amoy ko na kahit malayo sakin ang isang tao o ang isang bagay ay naririnig ko at naaamoy sila. Para bang naka-speaker ang mga ingay na naririnig ko at tila napakalapit lang sakin ng lahat ng bagay and humans kaya nagagawa ko silang maamoy kahit malayo. Nakapikit man ako pero alam ko kung nasaan kayo, alam ko ang mga ginagawa nyo at alam ko ang bawat kilos nyo dahil mas malakas ang pandama ko," she paused for a moment.
"Hindi lang iyon dahil kaya kong makita ang lahat kahit isang daang dipa ng kamay, 182. 88 in meters o 240 steps ang layo sakin. Para bang isang magnifying glass na may halong telescope ang mga mata ko. Kaya ko ring maramdaman ang emosyon ng tao at kaya kong maramdaman kung nagsisinungaling ang isang tao o kung may panganib."
"Wow, ang ganda naman ng abilidad na tinataglay mo." nangingiting aniya ni Sirina.
"Kayo ba, ano ang mga abilidad nyo?" nakangiting tanong niya.
"Shapeshifting ang sakin, may kakayahan akong gayahin ang hitsura ng kahit na sino. Pero ayon sa professor ko ay hindi ko magagawang baguhin ang anyo ko hangga't hindi ko nahahawakan ang taong nais kong gayahin. Isa pa, anyo lang ang kaya kong gayahin pero hindi ang abilidad nila." Sirina answered.
"Ako naman ay invisibility, may kakayahan akong maglaho sa paningin nyo. Pero kailangan kong maghubad dahil hindi tumutugma ang mga suot ko sa katawan ko. Isa pa, isn't it being coward having the ability of invisibility?" Acasia rolled her eyeballs.
Napatango-tango siya. Suddenly a conclusion entered her mind, she remained silent for a moment. Why do they seem to have limited abilities? Kung sa bagay, minsan narin nasabi sa kanya ng lola niya na hindi porque may abilidad sila ay nakatataas na sila sa mga simpleng tao. Minsan narin nito nabanggit na ang lahat ng bagay ay limitado at may disadvantages rin.
"Ikaw Maliya?" nakangiti nya itong binalingan.
"Ako naman ay animal transformation. May abilidad ako na magbagong anyo into an animals. Nasubukan ko narin na magbagong anyo into a tiger pero dahil maliit akong tao ay nagmukha lamang akong malaking pusa." nakangiti ito ngunit alam nyang malungkot ito.
"Bakit ka malungkot?" tanong niya.
"H-hindi ako malungkot Selena, ang saya ko nga eh!" tumawa ito ngunit hindi siya nagpatinag.
"Hindi ka naniniwala sakin Selena? Masaya ako kaya huwag kanang mag-alala."
"Gaya ng sabi ko sayo kanina, super senses ang abilidad ko kaya hindi mo ako maloloko. I can sense your sadness at alam kong nagsisinungaling ka."
"Wow, I really love your ability Selena. Mukhang wala na kaming maitatago," humahagikhik na sabad ni Sirina.
"So, bakit ka nga ba malungkot Maliya?" si Acasia na ang nagtanong.
Napangiti siya habang nakatingin kay Acasia. Akala nya nung una ay masama ang ugali nito ngunit maalalahanin ito at nararamdaman nya iyon. Kunwari pa itong ayaw sa kanila pero ang totoo ay sadya lamang itong masungit.
"Why are you smiling?" nakahalukipkip na tanong sa kanya ni Acasia.
"Wala naman, so Maliya ano bang probema?"
"Sa totoo lang kasi hindi ako masaya sa abilidad na tinataglay ko. I'm expecting something cool like telekinesis, invisibility or erasing memories pero ano itong nakuha kong abilidad? I am a human not an animal." naluluhang sagot ni Maliya.
"Hindi mo dapat minamaliit ang abilidad mo Maliya." aniya.
"Maging mga kaklase ko ay pinagtatawanan ako Selena, sino bang may gusto ng ganitong abilidad? They are all looking at me as a pet!"
"Huwag mo nga silang pansinin, your ability is amazing. Kaya ba nilang magbagong anyo into a lovely cat, into a fierce look eagle, into a mighty dove? Hindi nila kayang gawin iyon."
"Tama si Acasia, Maliya." Sirina interrupted.
"I agree with them Maliya, your ability is amazing. Ipakita mo sa kanila ang Maliya na may abilidad na magbagong anyo into an animals para mapahiya sila." ani pa niya.
"Salamat sa inyo," emosyonal na aniya ni Maliya.
Till now hindi parin sya makapaniwala na totoo lahat ng ito.
Selena smiled as she saw Sirina and Acasia eating together, naka-upo ang mga ito sa pinakadulong table ng cafeteria. Dala-dala niya ang tray na may lamang pagkain at nagmamadaling lumapit siya sa mga ito.
Kaagad na binati siya ni Sirina, si Acasia naman ay tinaasan lamang sya ng isang kilay pero ramdam nyang masaya ito na makakasabay siyang kumain. Kimi siyang napangiti bago umupo sa upuan na kaharap ng mga ito, bakit ganoon parang may kulang?
"Nasaan pala si Maliya?" tanong niya.
"Hindi ko nga rin alam eh," may pagkibit balikat na sagot ni Sirina.
"Can you find her?" Acasia asked her.
"Susubukan ko."
Marahan siyang pumikit ng mariin bago pinakiramdaman ng mabuti ang aura ni Maliya, ilang segundo pa ang lumipas nang sa wakas ay nahanap nya rin kung nasaan ito. Maliya is in the garden and she is alone.
"Puntahan natin siya," aniya at nagmamadaling tumayo.
Tinanguan sya ng dalawa kaya naman agad na siyang tumalikod at nagmamadaling maglakad dala-dala ang kanyang mga pagkain. Nakasunod lamang si Acasia at Sirina sa likuran nya hanggang sa makarating sila sa garden. Napangiti sya nang makita si Maliya, naka-upo ito sa damuhan.
"Maliya!" nangingiti niya itong nilapitan at tinabihan.
"Kayo pala, paano nyo nalamang narito ako?" nagtataka nitong tanong.
"Thanks to my ability."
"Ginamit mo ang ability mo?"
"Yup!" sagot niya bago nagsimulang kumain.
"Seryoso ba kayo? Are we really going to eat here?" dismayadong tanong ni Acasia.
"Oo, sasabayan natin kumain si Maliya." may pagkindat na sagot ni Sirina.
Inis na napakamot sa ulo si Acasia with rolling her eyeballs bago napipilitang umupo sa damuhan. Napahagikhik na lamang sya ng patago bago niya ipinagpatuloy ang pagkain. Tahimik lang sila ngunit nagbukas ng topic si Sirina.
"Balita ko sa susunod na buwan ay sisimulan na ang pagsasanay natin sa pakikipaglaban."
"Pakikipaglaban?" nagtataka niyang tanong.
"Oo, kung hindi ako nagkakamali ay tuturuan muna tayo ng pisikal na pakikipaglaban before forwarding in our abilities." dagdag pa nito.
"My professor said, tatapusin lang daw nila ang pagtuturo patungkol sa abilidad natin at ilang weapons at magsisimula na tayo sa pagsasanay. I can't wait any longer." Acasia giggled.
"Kasama pa ba ako sa pagsasanay? Hindi naman magagamit ang abilidad ko sa pakikipaglaban eh." mahinang usal ni Maliya.
"Sinong may sabi? Ang katulad mo ay may malaking tulong sa pakikipaglaban. You can turn into a dragon if you want to then spit a fire!" bulalas ni Acasia na sinang-ayunan nila ni Sirina.
"Nga pala, nabalitaan nyo rin ba na darating na ang magiging leader natin?" Sirina asked.
"Oo nabalitaan ko na ang tungkol sa bagay na iyon. Students of Saga Academy's total count is six hundred and one at mahahati-hati tayo sa isang daang pangkat." Acasia stated.
"So anim na estudyante sa isang pangkat na makikipaglaban sa mga RavenDark, at may isang pangkat na magiging pito ang myembro?" paninigurado niya.
"Exactly!" bulalas ni Sirina.
"Kanina lang may narinig ako, darating na ang bawat leader ng mga pangkat mamayabang gabi. Puro sila seniors at tayo ang mga juniors." saad niya.
Bigla siyang napahawak sa kanyang dibdib na kaagad napansin ng tatlo. Hindi niya alam sa sarili niya kung ano itong nararamdaman niya pero pakiramdam nya ay may mangyayaring hindi maganda. Hindi nya tuloy maiwasan ang makaramdam ng kaba at ang mag-alala.
"Ayos kalang ba Selena?" Maliya asked her.
"I sense danger." mahinang usal niya, naramdaman nalang nya ang pagkatakot ng tatlo.
Ano ba itong nararamdaman nya?
Kalalabas lamang ni Selena sa opisina ng Lola nya at ngayon ay panatag na ang loob niya nang maka-usap ito. Pabalik na siya sa kanyang silid nang kusa na lamang huminto ang mga paa nya nang maramdamang may panganib. Panganib hindi sa kanya kundi may panganib para sa ibang tao.
Pumikit siya ng mariin at pinakiramdaman ng mabuti ang paligid niya. Napamulat kaagad siya ng kanyang mga mata nang mahanap niya ang taong nararamdaman niyang nasa panganib. That person is a man at nasa rooftop ito para siguro tumalon.
Kaagad na kumilos ang kanyang mga paa, nakasalubong pa niya ang tatlo at hindi nya na nagawa pang pansinin ang mga pagtawag nito. Ramdam nya ang pagsunod ng mga ito sa kanya, sya naman ay sinisikap na makarating sa tamang oras. Kaunti nalang at mahuhuli na ang lahat.
"Tigil!" bulyaw niya sa lalaking muntik nang tumalon sa napakataas na rooftop ng library.
"Who the fuck are you?" galit na tanong nito sa kanya nang lingunin sya nito.
Sandali pa siyang natulala sa gwapo nitong mukha. Kung hindi pa sya nito minura ay baka tuluyan ng nahulog ang loob niya. Gwapo na sana ngunit masyadong matabas ang bibig nito sa pagmumura at ayaw nya sa ganoong lalaki. Isa pa, nangangamoy alak ito.
"I'm asking you, who the fuck are you?!"
"I'm Selena Saga and I'm here to stop you from what you were trying to do." mariing sagot niya.
"Selena Saga? So you're that stupid grandchild of Madam Cecilia, the owner of this fucking Academy?" napa-awang ang kanyang mga labi dahil sa sinabi nito.
"Ako, stupid?"
"Yes you are, stupid woman."
"Gago ka pala eh, sino kaba para sabihan ako ng stupid?"
"Trying to deny it stupid woman? Everyone knows that you fainted after you found out about your professor's ability."
"May dahilan ako, eh ikaw nagpapapansin kalang yata kaya ka umakyat sa ganito kataas na lugar." galit na bulalas niya.
"I don't fucking need attention, all I want is to die!"
"Sira-ulo kaba, ang sarap mabuhay tapos gusto mo lang mamatay?"
"I am, because of my fucking ability! Everyone's avoiding me because of my fucking cursed ability. I can't even touch anything!" bulalas nito.
Nagulat na lamang sya nang makita ang marahang pagtulo ng mga luha nito sa malulungkot na mga mata nito. Ramdam niyang mapanganib ang lalaking ito ngunit iba ang nakikita niya sa kanyang nararamdaman.
"Ano kayang kapangyarihan nya?" rinig niyang bulong ni Sirina, nakatago ang mga ito sa likod ng pinto.
"Can you tell me what's your ability?" tanong niya dahil sa kuryosidad.
"For what, to have another person to be afraid of me?" ngumisi ito.
Maangas itong tignan sa bawat ngising ginagawa ng mga labi nito, ngunit ramdam na ramdam nya ang kalungkutan at sakit na nararamdaman na nakukuha nito sa bawat tingin ng ibang tao. May mga tao na marahil ay nilalayuan ito, ang sama naman kasi ng ugali. Biro lang.
"Hindi ako natatakot sayo kung sino ka man and I'm not going to avoid you no matter who you are kaya pakiusap bumaba kana dyan!"
"Do you know what my ability is?" bigla'y tanong nito sa kanya.
"My ability is what everyone's called the 'devil's magic.' You know why? Cause whatever I touch, whoever I touch will surely die. Everything I touch burn down quickly 'til turn into ashes. Even if I doesn't want to burn something I touch, I can't do anything cause my ability is involuntarily burning everything." he paused for a moment.
"This is why everyone fears me!" puno ng poot ang mga mata nito habang pinagmamasdan ang palad niya.
Hindi siya naka-imik, nanlalaki ang kanyang mga mata at nanunuyo ang kanyang lalamunan. Ganoong abilidad ang tinataglay ng lalaking nasa harapan nya ngayon? Hindi na sya magtataka kung patuloy siyang binabantaan ng sarili nya na lumayo sa lalaking ito.
"I don't get it, paano kung aksidenteng nasanggi ng siko mo ang isang bagay o tao, masusunog ba sila at magiging abo?"
"Nope stupid woman, only my hands can burn everything."
"Iyon naman pala eh, masuwerte ka parin dahil kamay mo lang ang sinasabi mong may sumpa." napahinga siya ng maluwag.
"You can say that cause you are not in my situation. Only my hands can burn everything but it doesn't mean that other part of my body is safe," he paused for a second.
"All part of my body is like a smoulder. If you touch me in every part of me you surely be scald." ani pa nito bago lumingon sa ibaba.
Mas nadagdagan ang panganib na nararamdaman niya para sa lalaking ito. May nagtutulak sa kanya na lapitan ito dahil ano mang oras ay tatalon na ito para magpakamatay. Hindi nya alam ang dapat gawin kundi ang unti-unting maglakad palapit rito.
"Pakiusap, bumaba kana dyan."
"I want to die right now. Thanks for talking to me anyway." ngumiti ito ng maluwag bago nagpakahulog.
Halos bumingi sa kanya ang sigaw ng tatlo na nagmamadaling umalis sa pinagtataguan ng mga ito, siya naman ay mabilis na tumakbo at hinuli ang braso nito upang mailigtas. Sa kabutihang palad ay nagawa niyang hawakan ang palapulsuhan nito.
"S-selena ang kamay mo umuusok!" bulalas ni Acasia.
Ramdam na ramdam nya ang pagkapaso ng palad at daliri niya nang mahawakan ang wrist nito. So pagkapaso lang ang matitikman nya kapag hinawakan ang ibang parte ng katawan nito? Pero kung kamay nito ay siguradong natupok na siya at naging abo.
"Tulungan nyo ako bilis!" she screamed bago pilit na hinihila pataas ang lalaking wala na ngayong malay.
Ang damit nito ang hinawakan ni Acasia at Sirina, si Maliya naman ay humawak sa kamay niya at nagtulong-tulong para maiangat nila ang walang malay na lalaki dahil sa matinding kalasingan. Inihiga nila ito sa sahig at sila naman ay pawang naghahabol ng hininga.
"Selena ang palad mo," nag-aalalang itinuro ni Sirina ang palad niyang nalapnos dahil sa pagkakahawak niya sa palapulsuhan ng lalaking iyon.
"Anong gagawin natin ngayon?" tanong ni Acasia.
"Iwanan nalang natin siya sa labas ng opisina ni Lola, bahala na sila sa lalaking ito."
"Pero paano natin madadala ang lalaking ito sa opisina ng lola mo Selena?" nagtatakang tanong ni Sirina.
"Maliya, kaya mo bang magbagong anyo para mabuhat mo ang lalaking ito?" she asked.
"Susubukan ko kahit hindi ko pa gaanong nakokontrol ang abilidad ko."
Pumikit ito ng mariin at maya-maya pa ay nagpabago-bago ang anyo nito into a cat, fish, rabbit, mouse at huli sa lahat ay isang napakagandang puting kabayo. Animo'y isang maharlika ang nagmamay-ari.
"Wow, ang ganda mo Maliya!" bulalas ni Sirina.
"So what's next?" Acasia asked.
Inilibot niya ang tingin para humanap ng bagay na maaaring makatulong sa kanila para maihiga ang lalaking ito sa likod ni Maliya ng hindi ito napapaso. There, nakita niya ang makapal na tuwalya na dala ni Sirina. Mukhang naudlot ito na magtungo sa banyo para maligo.
Mabilis niyang hinablot ang tuwalya na nakasampay sa balikat ni Sirina at inilapat iyon sa likod ni Maliya na nagkatawang magandang kabayo, kung titignan mukha na itong unicorn eh. Nagtulong-tulong silang tatlo na buhatin ang walang malay na lalaki pahiga sa likod ni Maliya.
"Let's go!" bulalas niya.
Having an ability like this is so amazing!
Author's here!
Inspired to Ms. april_avery!😍
'Imagine the seattle space needle, it is 600 feet. 100 fathoms is 600 in feet. Ganoon kalayo ang kayang masense ng senses ni Selena.'
I started writing this story January of 2020 pa that's why ganito ang takbo ng story. Ito rin ang unang beses na nagsulat ako ng story na fantasy ang genre kaya medyo OA ang story at mala-jeje days ang hitsura. Bear with it, I can't revise this cause I'm busy. Just focus on the theme, idea, plot and message of the story. Enjoy reading!💚
~~~~~~~~~~~~~~~~~♡♡♡~~~~~~~~~~~~~~~~~
...Preview...
Chapter 4
'Valerian Skywalker, there's something on him.'