MAGANDA ang gising ni Taehyung dahil nagkaroon din s'ya ng day off pero pag naaalala n'ya ang lahat kahapon ay nahihiya s'ya dahil kung makahingi s'ya ng day off ay parang hindi n'ya ito boss. Maybe we're just so close.
Mabilis na nagbihis s'ya at sinarado ang condo bago nag drive patungo sa Mall dahil kailangan n'ya ng surprisahin ang kanyang lola. His grandmother raised him well and look at him now, hindi man nakapagtapos pero nakuha naman sa malaking kompanya maybe because of his hardwork lahat ng mga nagawa n'ya ay lahat 'yun hard work.
The blood, sweat, and tears he wasted for him to work comfortably siguro isa din ang salitang kailangang masaya ang boss n'ya sa serbisyo n'ya kaya pinag-igihan n'ya kasi before madali lang s'yang palitan.
"Nakalimutan mo kung bakit nandito ka sa kompanya?! You lost the report para sa financial state sa kompanya and you will just say sorry?!" sigaw ng boss n'ya. Hindi s'ya umimik o gumalaw man lang. Tinignan n'ya lang ito.
"Sinabi ko naman sir na h-hindi ako ang nakawala ng report for financial before we leave to Thailand nakaglue na po lahat ng kailangan. It is not my fault, dahil bago tayo umalis ay ginawa ko ang pinatrabaho mo." he need to be calm. Baka masuntok n'ya na sa mukha ang boss n'ya.
Sinabi n'yang hindi s'ya ang nakawala sa report. It was Jaime. Ang kanilang new intern sa company, hindi sa ilalaglag s'ya pero hindi n'ya din sasabihin sa boss n'ya na ang intern. He's just new to this field still adjusting kagaya n'ya bagohan silang dalawa mas nauna lang s'ya.
"Then who huh?! You are the one who handle this one except sa mga taga financer! How will you do this again?!" napakagat s'ya ng labi.
"I will try my best to make it okay sir. Give me an hour I will just go to the financer and ask again. Sorry for this it will not be happen again." pilit s'yang ngumiti at kinuha sa kamay ng boss ang report.
Umalis na s'ya at napatingin ang lahat sa kanya. Narinig siguro nila ang sigawan sa loob ng office. Ngumiti lang s'ya. Lahat ng babae ay kinikilig sino ba namang hindi? Gwapo ito. 'Yun nga lang ay hard working.
Napangiti s'ya. 'Yun ang kauna-unahang sinigawan s'ya ng boss n'ya sa hindi n'ya naman kasalanan. Well, that intern is now the manager of that exact department. Nagpapasalamat ito sa kanya. Well, that's work you will commit mistake pero as long as possible hindi palaging magkamali.
Nasa meat section s'ya nang may nakita s'ya. Tinignan n'ya naman ito. His boss?! Ano ang ginagawa neto rito? Kaya pala ay hindi marami ang tao sa mall nato. Maybe he rented this ayaw nato sa crowded places.
Napatingin s'ya sa kasama neto. Wow. Baka date nila? He smirk. Cheap. Ang yaman yaman ng boss n'ya tas dito sila magdedate? Napatawa s'ya dahil sa inis. Bakit naman? Bakit naman s'ya maiinis?
"What's that?" tanong neto habang naggogrocery sila. Napangiti s'ya.
"This is what they called bagoong. Masarap ito lalo na sa mangga." tumango ito.
Ang boss n'yang first time sa maliit na mall ay palaging tanong ng tanong. S'ya naman ay sagot lang ng sagot, naiinis s'ya pero matatawa pag nababagot ang boss n'ya. Napakatalaga.
Tapos ngayon may kasama itong babae?! Ano naman ngayon sa kanya? Edi sila na mag grocery. Tsk. Maypa-baby baby ka pang nalalaman hindi mo naman kayang panindigan! Humarap s'ya sa nagkikilo ng meat.
"Eto!" iritang bigay n'ya sa meat para mapack na. Napatingin naman sa kanya ang nakikilo at kumunot ang noo neto. Bakit ba iritadong-iritado s'ya?!
"V?" napatingin s'ya sa tawag. It was his bestfriend. Allice.
"Allice?! Long time no see!" he hug her. He miss his bestfriend.
"Oo nga eh! Kamusta ka naman?" tanong neto habang nakaakbay s'ya dito. Napatingin pa s'ya sa gawi ng boss n'ya. Tss.
"Okay lang. Nag grocery ako pupuntahan ko kasi si Lola. Eh ikaw ba?" nakangiting tanong n'ya sa kaibigan. Maganda ang kaibigan minsan na din s'yang nagkagusto dito.
"Heto bibili ng pagkain ni baby." nanlaki ang mata n'ya.
"You have a baby?!" tumawang tumatango ito. Niyakap n'ya ito ulit.
"Congrats! Hindi ko alam eh alam mo na busy sa trabaho!" tumawa s'ya at ganu'n din ang kaibigan n'ya.
"Kaya nga eh. May asawa ka na siguro no? Di ka na umuuwi sa atin eh."
"Wala. Wala pa sa plano ko eh." natawa s'ya dahil wala naman talaga. He is now 30. Wala pa ring asawa. Sabagay walang worth it sa kagwapuhan n'ya.
"By the way. Pupunta din ako kina Lola. Sabay na lang tayo." nakangiting sabi neto. Ngumiti din s'ya.
"Sige ba. Nakakabagot din mag byahe ng mag-isa eh. May sasakyan ka bang dala?" tumango ito."Convoy na lang!"
"You're having a good time huh? Rest my ass." napaigtad s'ya sa nagsalita sa likod n'ya. Nanlaki ang mata n'ya.
BAGOT na bagot na si Jungkook dahil bukod sa walang kwenta ang kausap n'ya hindi naman n'ya naiintindihan pinagsasabi neto. Napatingin-tingin lang s'ya sa paligid.
He was just roaming his eyes when he saw his secretary. Tumatawa ito at may kaakbay na babae. Kumunot ang noo n'ya.
"Hah!" di makapaniwalang singhal n'ya. Eto ba ang rest na sinasabi neto? Nakikipaglandian? Talagang sa mall pa talaga gumaganyan?
Nanlaki ang mata n'ya nang yakapin pa neto ulit ang babae. Wow! Walang kahiya-hiya na maraming nakatingin sa kanilang dalawa.
"Jungkook! Kanina pa kita tinatawag di ka naman namamansin." napatingin s'ya sa kasama. Umalis s'ya at naglakad papalapit sa sekretarya n'ya.
"You're having a good time huh? Rest my ass." sarcastic na sabi n'ya. Nanlaki naman ang mata neto.
"Boss." sabi pa neto. Tss. Tinignan n'ya ang babae na ngayon ay nakangiti at napatingin s'ya dahil nakahawak ito sa bewang ng sekretarya.
"Akala ko ay day off? What are you doing here? Flirting inside the mall?" kumunot naman ang noo ng sekretarya n'ya.
"Anong flirting? Tsaka ano naman sa'yo kung sa mall? Edi kayo din ng kasama mo mag flirt din kayo." tila ay sarcastic din ito sa sinabi. Aakmang magsasalita pa sana s'ya ng umalis na ito.
Napahawak s'ya sa sentido. Napakatigas pa din ng ulo. Nakakainis.
"LOLA namiss ko po kayo." sabay yakap n'ya sa Lola n'ya. Nakangiting yumakap ito pabalik sa kanya.
"Hijo. Namiss din kita. Kamusta ka na? Matagal na ding hindi kita nakita. Tagal mong hindi bumisita." umupo naman s'ya sa tabi ng Lola n'ya. He feel the fresh air. Iba pa din talaga ang probinsya.
"Pasensya na po Lola. Madami po kasing ginagawa, tsaka nabayaran ko na din ang utang ni Lolo at ang bahay na ito ay binili ko ulit Lola." napatingin ito sa kanya na naluluha.
"Talaga Hijo? Salamat. Maraming salamat. Alam mo naman kung gaano ito kaimportante sa akin." naiiyak na sabi neto. Tumango s'ya at ngumiti.
"Alam ko po 'yun kaya ay hanggang sa kaya ko pananatilihin ko po 'tong sa'yo." hinaplos naman neto ang pisngi n'ya. Napapikit s'ya.
"Gutom ka na ba? Ipagluluto kita. Halika't samahan mo'kong ayusin ang mga dinala mo." inalalayan n'ya itong tumayo.
At the age of seventy ay malakas pa din ang lola n'ya pero minsan kailangang alalayan. Habang nag-aayos s'ya ay nagluluto naman ang lola n'ya. Ganito ang buhay nila sa probinsya, nung bata s'ya ay tumutulong s'ya sa Lolo n'ya sa palayan tapos sa Lola naman n'ya.
"Kamusta naman ang trabaho Hijo?" napatingin s'ya sa Lola."Hindi ka ba nahirapan?"
"Okay naman po Lola. Medyo mahirap po pero nasanay din. Sanay na tayo sa mahirap eh. Kaya sasanayin pa din po natin ang ating sarili." tinignan naman s'ya neto.
"Pasensya ka na Hijo kung hindi naman nabigay ang marangyang buhay ni Maximo." ngumiti naman s'ya at niyakap ang lola.
"Pinalaki n'yo po ako ng maayos 'yun ay sapat na po." hinalikan n'ya sa pisngi ang Lola. Nag-aayos lang sila nang dumating ang bunso n'yang kapatid.
"Kuya!" napangiti s'ya nang yumakap ito sa kanya."tama ako uuwi ka nga!"
"Phael. Tinutulungan mo ba sila lola dito?" tanong n'ya sa nakababatang kapatid.
"Oo naman kuya! Kahit tanungin mo pa si Lola. Tsaka kuya!" excited itong pumasok sa kwarto at may kinuha. Bumalik itong andaming medals and awards."Hindi po kita finifail kuya! Palagi po akong nasa honor!"
"Wow ang galing naman. Ipagpatuloy mo 'yan!" tumango naman ito. Tumawa ang lola n'ya.
"Tanong ng tanong ang kapatid mo kung kailan ka uuwi kasi excited s'yang ipakita sa'yo ang mga awards n'ya. Napakatalino din." tumawa naman s'ya at umupo na ng matapos ng magluto ang Lola n'ya.
He miss this kind of life. No toxic. No problem. Sa lahat ng nangyayari sa buhay n'ya ang lahat ng 'yun ay para sa Lola n'ya. Lahat lahat para sa pamilya. All for family.