CHAPTER ELEVEN💐
7 years ago...
After that night, mas lalong dumikit sa akin si Jungkook, hindi nya din ako pinapalapit sa ibang lalaki lalong-lalo na si Jun Ho. Wala na din syang pake kahit ipagtulakan ko pa sya para hindi malaman ang relasyon namin. Ni hindi na nga sya humihiwalay sa akin na syang dahilan ng maraming tsismis tungkol sa akin. Gusto ko syang itangi at umiwas na lang pero ayokong mangyari na naman ulit ang nangyari dati. Yung nangyari sa amin, aminado kaming mali yun pero wala kaming pinagsisisihan.
"Jungkook naman, paano kung malaman nila ang tungkol sa relasyon natin? Pano kong makarating sa mga fans mo? Hindi ka ba nag-aalala sa career mo?" Yamot na saad ko sa kanya. Kanina pa kasi sya nakadikit sa akin na parang butiki. Ang sama na tuloy ng tingin ng mga schoolmate ko sa akin, specially girls. At nasa cafeteria kami ng school kaya andaming nakatingin sa amin.
"Jagi, sinabi ko na sayo diba. I don't care. Kung masisira ang career ko edi mag-aaral nalang ako ng mabuti para magkatrabaho. Kasi malay natin may laman na yang tiyan mo?" Nakadantay ang ulo nya sa balikat habang nagsasalita. Naguluhan ako sa sinabi nya. May laman naman talaga ang tyan ko. Yung mga kinakain ko tas yung mga bituka ko.
"May laman naman talaga 'tong tyan ko." Kaswal na sagot ko sa kanya.
Bigla syang napatayo kaya nagulat ako. Pero mas grabeng gulat yung nakikita ko sa mukha nya. Agad nyang hinawakan ang kamay ko at hinigit ako patayo. Saka hinigit nya palabas ng cafeteria papunta sa hindi ko malamang direksyon.
"What the fvck are you doing Jeon Jungkook. Stop dragging me will you!" Pagpupumiglas ko sa hawak nya. Nagulat ako ng palabas na pala kami ng gate ng school kaya pilit kong tinanggal ang kamay ko mula sa pagkakahawak nya.
"Jeon Jungkook, ano ba! San ka ba pupunta?" Gigil na tanong ko
"H-hospital. W-we need to go to h-hospital." Parang wala sa sariling tugon nya.
Naguluhan na naman ako. Anong gagawin namin sa hospital? May sakit na syang hindi ko nalalaman?
"Anong gagawin natin sa hospital? M-may sakit ka ba?" Kinakabahang tanong ko. Paano kong may sakit pala si Jungkook? Tas malala na pala kaya may taning na ang buhay nya. Paano kong mamatay sya? Paano ako?
"Wala akong sakit. Ikaw! Ikaw yung kailangang dalhin sa hospital."
"E? May sakit ba ako?"
"Watda, you forgot? Kakasabi mo palang kanina."
"Wala naman akong sinabing may sakit ako kanina." Teka, ano bang problema ng kunehong to?
"You said you are pregnant! Sabi mo may laman na yang tiyan mo!" Hindi ko madescribe ang itsura nya. At hindi ko din alam kung tatawa na ako o magwawala.
"Gusto mong masapak Jeon Jungkook? It's just been 4 days pagkatapos ng may nangyari satin. Anong akala mo sa'kin mutant? Buntis agad? Gago ka ba?!"
Natatawa pa den ako kapag naaalala yung pinagsasabi ni Jungkook. Parang hindi nag-aaral ng science e. Pero mas lalo akong natatawa dahil pinandidilatan nya ako ng tingin.
"Stop laughing will you. It's your fault. Hindi mo kasi nilinaw ang sinasabi mo." Nakapout nyang sabi na ikinatawa ko ulit.
"Malay ko bang iba pala iniisip mo nun."
"At malay ko din bang masyadong literal yang isip mo. Seriously? Pagkain talaga at bituka yung inisip mong laman ng tyan mo?"
"E yun naman talaga ang laman ng tyan ko e. Isa pa, bobo ka ba? Pinag-aralan natin sa science kung paano at kelan nacreate ang baby. Hindi ka kasi nakikinig."
Inirapan nya lang ako pero nanatili syang nakayakap sa bewang ko. Hindi ko na din sya pinipigilan dahil kami lang namang dalawa ang nasa rooftop ng school na 'to.
"Pero pano talaga kung mabuntis ako? Anong gagawin mo?" Bigla itong sumagi sa isip ko. Aminado akong hindi ko ito inisip nung panahong may nangyayari sa amin ni Jungkook. Pero ngayon, napuno na ako ng pag-aalala. What will happen to me, to us if ever na mabuntis nga ako.
"Then I'll be the happiest father."
"Pero masyado pa tayong bata Jagi. Paano kung--"
"Hey, hey, don't think about it too much. I know you are worried but always remember this, ikaw pa din ang pipiliin ko. So please don't give up on me. No matter what happens, don't ever leave me." Nawala lahat ng pangamba ko dahil sa sinabi nya. Bat ba masyado akong natatakot at paranoid. Alam kong ako pa din ang pipiliin nya anuman ang mangyari. And I should trust his words because he never breaks it.
Naputol ang paglalambingan namin ng tumunog ang selpon nya. Kinuha nya ito at tinignan pero ibinalik nya din agad sa bulsa nya at muling yumakap sa akin. Patuloy pa din ito sa pagtunog kaya ako nalang ang kumuha sa bulsa nito. Sinubukan nya akong pigilan pero nakuha ko na ito at in-open. Naka-flash sa screen ang mukha ng manager nila. Mukhang may importante ata yung tawag.
"Answer this."
"Ayoko. Baka papuntahin na naman nila ako sa company. Ayokong iwan ka." Parang pusa pa syang tumingin sa akin dahil pinapungay nya pa ang mga mata nya habang tinitignan ako.
"Sagutin mo na. At ano naman kung papuntahin ka nila sa company. It's your work."
"Pero baka magtampo ka na naman. Ayoko nun Jagi." His words struck on me. Ako talaga ang pinipili nya.
"Sagutin mo na." Napilitan syang sagutin ito. Ini-loudspeaker nya pa para marinig ko.
"Jungkook-ssi. You need to come over. Bang PD have something to tell you and your group." Sabi sa kabilang linya. Tumingin muna sa akin si Jungkook na parang hinihintay ang approval ko. Tumango agad ako.
"I will be there manager." Pinatay na nya ang tawag at tumingin ulit sa akin.
"Are you sure it's okay to you? Pwede naman akong hindi pumunta e."
"Ano ka ba. CEO nyo yun. Tawagan mo nalang ako pag tapos na pinaguusapan nyo. And Jagi, it is really fine."
Hindi na sya sumagot at isinubsob na lamang sa leeg ko ang mukha nya. Nakikiliti ako kaya napapatawa ako sa ginagawa nya.
"Umalis ka na nga. Baka mas lalong sumingkit yung mga mata ni Bang PD kakahintay sayo."
Malungkot syang tumayo at naglakad patungo sa pinto ng rooftop pababa. Nakatingin lang ako sa bawat galaw nya. Nagulat pa ako ng humarap ulit sya sa akin at mabilis na bumalik sa pwesto ko. Naramdaman ko nalang ang mga labi nya na nakapatong sa mga labi ko. Napapikit ako habang ninanamnam ang halik nya.
________________
"Rain, may naghahanap sayo sa labas." Napaangat ang tingin ko mula sa binabasa kong libro ng magsalita si EunBi. Napatingin ako sa labas at nakita ang isang pamilyar na tao. Tumayo ako para puntahan sya.
"You are Cheska right? Yung anak ng kaibigan ni tita? Anong kailangan mo?" Salubong na tanong ko sa kanya.
"Can I talk to you privately?" Her looks suddenly gives me creeps. Pumayag naman ako dahil wala din naman na kaming klase. Sumama ako sa kanyang tinungo ang rooftop.
"I know your relationship with Jeon Jungkook." I gaped at what she said.
"And I'm here to tell you to break up with him." Napatda ako sa tinuran nya. At biglang kumulo ang dugo ko habang nakatingin sa kanyang nakangisi sa akin.
"What the fvck--"
"You don't deserve him Rain Jung. Masisira mo lang ang career na matagal na nyang pinapangarap at pinaghihirapan. Alam mong hindi pwedeng malaman ng iba ang relasyon nyo dahil ikasisira nya yun." Her words struck on me. Pilit nitong sinisira ang mga salita ni Jungkook na nakatatak sa puso't isip ko.
"Jungkook loves me. Between his career and me, ako ang pipiliin nya." Nanginginig kong sabi sa kanya.
"And what? He'll lose his dreams? His passion? His life? I didn't now that you are that cruel, Rain Jung." She smirks at her words.
"You don't know anything kaya wala kang karapatang sabihin yan."
"Trust me dear, I know everything. And it can cause death to Jungkook. I know you know how much he loves his dreams so much. Nagawa ka nga nyang iwan sa Busan para lang sa pangarap nya. Then it means that he chooses his dreams over you. At kaya mo bang makitang nasasaktan sya? Na unti-unti syang pinapatay kapag nawala ang pinaghirapan nya?"
Ito yung kinatatakutan ko. And there's someone who made me realize it more. Na kahit anong sabi ni Jungkook na ako at ako lang ang pipiliin nya, I know he will not be happy. And I can't take his happiness away.
Mas pinatapang ko ang mukha at pinakitang hindi ako naapektuhan sa mga sinasabi nya. Ngumiti ako sa kanya ng matamis but deep inside I really want to cry hard and beg to her na bawiin ang mga sinabi nya. Pero pinili kong magpakatatag.
"I will repeat it to you Cheska, you don't know everything." At mabilis akong tumalikod at naglakad palabas ng rooftop. Pero napatigil ako ng muli syang magsalita.
"Don't let Jungkook choose between you and his career, masasaktan ka lang sa pipiliin nya. Jungkook deserves his career so don't be selfish and don't ruin it."
_________________
Since that day na kinausap ako ni Cheska ay madalang na kaming magkita ni Jungkook. But he always calls and checks on me. Right now I'm watching TV since he says that they will be airing. Napaigtad ako ng magsimula na ang show nila. Pinakilala muna sila ng host then nagperform na sila. I can't help but to cheer them also.
"Again please welcome, Bangtan Sonyeondan!"
The host announced as they finished their performance. Nag-bow sila at nagpakilala. Nanatili naman ang titig ko kay Jungkook na parang nahihiyang ngumingiti.
The host have questioned them one by one. About their childhood, families, birthplaces and even their relationships status. Nagpipigil ako ng hininga ng si Jungkook na ang tinanong.
"You are from Busan right?"
Tumango lang sya. Madami-daming personal na tanong pa ang ibinato sa kanya na patuloy nyang sinasagot ng totoo hanggang sa dumako na ang tanong tungkol sa kung may kasalukuya na ba syang relasyon.
"I don't have a special someone at the moment. I'm still young and I want to focus myself on my raising career."
I'm already expecting his answers but it still hurts. It's like a knife cutting my heart into tiny pieces and it freaking hurts. Unti-unting naglandas ang mga luha sa mga mata habang nakatitig sa mukha ni Jungkook na naka-close up sa tv. Nakangiti sya habang nagsasalita na mas lalong nagpasakit sa loob ko. Hindi dapat ganito ang nararamdaman ko. I should stop myself and focus my brain on different things. I should trust him.
"It's too hard to believe at what you've said. You're too pretty Jeon Jungkook, how come that you never been into relationship?"
Nakangiting nagkibit-balikat lang si Jungkook.
"It seems like Jeon Jungkook won't reveal the truth. Then let's make him unviel it.--"
Bigla akong kinabahan sa tinuran ng host. Then I remember what Cheska have said.
"Someone sends some pictures of you to us with someone. And this someone is a girl."
Then the screen behind them showed the pictures the host is talking about. Nanginig ang kalamnan ko ng makilala kung sino ang babaeng kasama nya. It's me. It's good thing na nakatalikod ako habang nakaharap sya sa'kin at may kinukuhang something sa mukha. I remember that picture. Eto yung nagdate kami sa Han River. Then the next picture shows showing my back and Jungkook's habang hinihila ako. It was on their debut when he dragged me to talked to me. Then they show another picture showing me and Jungkook with our holding hands. It's a good thing na parehas kaming nakatalikod. But the fvck, it's not a good thing. It can fvckin' ruin him. Nakita ko ang pag-aalala at pagkabahala sa mukha nya. He's worried na lumabas ang relasyon namin at malaman ng lahat. Masisira ang career nya. I suddenly remembers Cheska's words again.
~"You don't deserve him Rain Jung. Masisira mo lang ang career na matagal na nyang pinapangarap at pinaghihirapan. Alam mong hindi pwedeng malaman ng iba ang relasyon nyo dahil ikasisira nya yun."~
I don't want to admit to myself pero alam kung ako talaga ang makakasira sa kanya. But I don't want to leave him. Sobrang mahal ko sya. I can't bear thinking na maghihiwalay na kami. I can't...
"So Jeon Jungkook, you seem so happy with this girl. Is she your someone special?"
Unti-unting nadurog ang puso ko ng mahina syang umiling. Like I've said, I'm already expecting this. But I'm not expecting the pain. This pain I'm feeling right now. Dahan-dahan akong tumayo para tunguhin ang kwarto ko. I don't wanna hear what he's going to say. I know it will break me more. Pero bago pa man ako makalayo ay nakapagsalita na sya.
"She's my childhood friend. I actually didn't expect na makita sya dito. And that picture means nothing. We're just hanging out. And like what I've said awhile ago, I'm still young so I just want to focus myself on my raising career. Being in a relationship is not my priority."
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
END OF CHAPTER ELEVEN🧚