Kapıyı zorlayan kişiye bakmak için kapıyı açtım. Mete kapının önünde eli kapıda duvara yaslanıyordu. Kafasını zar zor kaldırıp bana baktığında gözlerindeki öfkeyi fark etmem uzun sürmedi. Kaşlarımı çatıp kollarımı önümde bağladım ve açıklamasını beklemeye başladım. Bir süre gözlerime baksa da sonunda ağzını açabilmişti..
Mete: Rahatsızlık vermiyorum değil mi?
'Neden geldin ve bu halin ne?'
Mete: Konuşmak için gelmiştim ama misafirin olduğunu görünce rahatsız etmek istemedim.
'Peki ne konuşmak istiyorsun?'
Mete: Uras neden evine geldi ve 8 saat boyunca ne yaptınız?
'Cevabı çok basit.. Sanane? Hem sen nereden biliyorsun 8 saat boyunca bende olduğunu?'
Mete: Soruma cevap ver! İkiniz baş başa 8 saat.. Ne yapmış olabilirsiniz kızım?!
'Bağırıp durma! Baş başa olduğumuzu nereden biliyorsun? Beni mi takip ediyorsun?'
Eliyle kapıyı ittirip izin bile istemeden eve dalınca arkasından dona kalmış bir şekilde ona bakıyordum. Kendime geldiğim de arkasından koşup salona geçtim. Televizyonda izlediğimiz filmin açıklama kısmı açıktı. Film bitince kendi kendine geçmiş sanırım.. Dudağını büzüp kaşları havada bana döndü..
Mete: Vayy! Korku filmi demek! Çakala bak..
'Ne saçmalıyorsun ya! Evime izinsiz bir şekilde girdin. Şimdi defolur musun?'
Mete: Allah Allah! Elin adamını 8 saat ağırlıyorsun ama bana gelince 5 dk durmama izin vermiyorsun!
'Artık onun kadar bile değerin olmadığındandır..'
Mete: Sana böyle saçma sapan şeyler yapmamanı söylemiştim! Beni böyle kazanamazsın!
'Ahahahaha! Cidden senin dikkatini çekmek için yaptığımı falan mı sanıyorsun?'
Mete: Başka açıklaması olamaz!
'Olayın seninle hiç bir ilgisi yok.. Uras'la dışarda buluşacaktık fakat ben hasta olduğum için gidemeyeceğimi söyledim. O da sağolsun gelip bana yemek yapıp benimle ilgilendi.'
Mete: Şerefsize bak! Ona mı kalmış!
'Kime kalmış? Sana mı? Ahahaahha!'
Mete: Bak Lina..
'Bakıyorum!'
(Tamamen ona dönüp gözlerinin içine bakmaya başladım. Sertçe yutkunup derin bir nefes aldıktan sonra oda gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı.)
Mete: Böyle olmayacak.. Senin benden gitmene dayanamıyorum. Ne kadar rol yapsam da yok abi olmuyor! Başkasıyla olabilme ihtimalin bile beni delirtirken devam edemem..
'O zaman?'
Mete: Geç otur şöyle..
(Hızlıca koltuğa geçip onunda gelmesini bekledim. Çok fazla tereddüt ettiğini anlayabiliyordum. Söylemek istemiyor gibi bir hali vardı..)
Mete: Lina.. Öncelikle özür dilerim..
(Bir şey söylemem için gözlerimin içine bakıyordu ama ben sadece neden bunlar yaşanıyor onu duymak istiyordum.)
Mete: Her şey harikayken neden birden boka dönüştü bilmek istiyorsun.. Hakkın da.
'Evet.. Artık söyle.'
Mete: Lina.. Eskilerden bir düşmanım, beni tehdit etti. Seninle.. Seninle beraber olmaya devam edersem sana zarar verebileceği konusunda.
'Benimle ne alakası varki? Anlamıyorum..'
Mete: Dinle.. Benim tek zayıf noktam sensin. Bunu öğrendiğinden beridir bunun üzerine plan yapıyor olmalı. Beni kaçırıp senin hakkında tehdit etti. Kabul etmek zorundaydım. Sana bir şey olursa ben.. yaşayamam.
'Ne yani? Anlayamıyorum. Tehdit etti diye benden vazgeçip gidecek misin?'
Mete: Denedim! Yapamıyorum.. Beni böyle cezalandırıyor şerefsiz! Ama bak.. Şuan da bir şeyler planlıyoruz.. Buna sonsuza dek katlanamam. O adamın hakkından gelmem gerekiyor ancak o zaman herşey yoluna girer.
'Peki ne planlıyorsun?'
Mete: Bunu öylece söyleyemem. Dinleniyor bile olabilirim ama herşey yoluna girecek güzelim..
(Hiç bir şey söylemeden ona bakmaya devam ediyordum. Mutlu muydum? Kesinlikle. Ama içimdeki bu kötü his..)
Mete: Lütfen endişelenme..
'Mete.. Ne olur kendine dikkat et.'
Beni çekip kemiklerimi kıracak kadar sıkı sarılmaya başladı. Şuan cidden korkuyordum. Belki de hayatım boyunca tüm o korku hisleri çöp sayılabilirdi. Mete'nin başına bir şey gelirse ben yaşayamazdım..
Mete: Korkma bir tanem.. Seni yalnız bırakıp hiç bir yere gitmem. Ayrıca bana bulaşarak kendi mezarını hazırlamış oldu o şerefsiz..