It's almost midnight pero andito parin ako sa huling sandali ng pagsasama natin. Lugar kung saan puro ng lungkot, lugar na puro hinananakit ang nararamdaman ko kapag pumupunta ako sa huling destinasyon natin.
'I wish I had more time with you'
'I wish I told you that I love you... before I lost you'
'I wish'
Napatingin ako sa malawak na dagat sa aking harapan. Malakas ang pag hampas ng alon ngunit na nanatiling banayad, tahimik at payapa ito. Hindi ko alam ngunit napangiti na lang ako ng mapait saka tinitigan ang malawak na dagat. Andaming 'sana' na gusto ko pang mangyari sa ating dalawa pero hanggang sa salita na lamang iyon dahil wala kana.
"There will always be a reason why you meet people.. either you need them to change your life or you're the one that will change theirs"
And honestly I think we all need to hear this.