Isang buwan na ang nakalipas simula noong nalaman ni Aloha ang pagbubuntis ko.
"Oh my God. I-Is that yours?"
Tumango ako at 'di ko kayang makita ang reaksyon niya. Kaya itinuon ko ang aking paningin sa baba.
Tango ang nagpahiwatig sa kanya na tama nga ang hinala niya.
"W-Why didn't you t-tell us?"
"I d-don't know what to do. D-Don't tell mom and dad please"
Malalagot talaga ako neto big time.
Tinignan niya ako na para ba akong nahihibang, na imposible na hindi nila malalaman.
"Are you crazy? Malalaman at malalaman pa rin nila 'yan!"
"I k-know sis but not now. I-I'm not yet ready"
Tiningala ko siya at sinalubong ko ang pagkadismaya sa kaniyang mga mata.
Biglang lumandas ang mga luha ko sa aking pisngi. Napalitan ng awa ang kaniyang mukha.
"Who's the father then? Tell me Aliyah, who's the father of the child you're carrying?"
'Di ko magawang magsalita. Kahit nakaawang ang aking bibig wala pa ring lumalabas kahit katiting na salita.
"Who is the fa-"
Naputol ang kaniyang sasabihin ng may kumatok sa aking pintuan. Agad kaming napalingon ni Aloha.
"Ma'am kakain na raw po"
Nagpasalamat ako dahil naputol ni ate Pammy ang tanong ni Aloha. Dahil paniguradong 'di ko rin masasagot 'yon.
"Yeah we'll be there"
Tumango si ate Pammy at sinarado ulit ang pintuan. Nakarinig kami ng yapak papunta sa hagdan, tanda na nakababa na ang aming katulong.
"Hindi kita isusumbong kila mommy. But, gusto ko ikaw ang magsabi sa kanila, I'll help you okay? But you promise me na once na halata na 'yang tiyan mo doon mo aaminin? Dahil 'di mo kailanman matatago 'yan"
Tumango ako at nakahinga ng maluwag ng 'di niya na ako tinanong kung sino ang ama ng anak ko.
Hell no na sasabihin kong kay Nikolai 'to.
Maaga akong nagising kanina dahil sa pagbaliktad ng aking sikmura. Tinungo ko ang CR at nagsuka. Morning sickness!
Kaya ngayon nagluluto ako ng aking makakain. Dito muna ako nakatira sa condo pansamantala para 'di makita nila mommy na may lumalaking tiyan ang kanilang anak.
Tatlong linggo na rin ako dito sa condo ng napag-usapan namin ni Aloha. Sapagkat sa ngayon ay 'di muna dapat pwedeng malaman nila mommy.
"So what are your plans now?"
Sambit ng aking kapatid habang patungo sa aking kama. Tinignan ko siya at nagkibit balikat. Huminga siya ng malalim.
Ilang minuto ng napatayo siya at pumalakpak na parang may magandang ideya.
"Aha! You can stay muna sa isang condo para 'di makita nila mommy 'yong tiyan mo"
Kinabukasan ay pumayag ako sa sinabi niya at idadahilan nalang na magiging busy ako at para madali rin ang pagpunta ko sa aking trabaho dahil mas malapit 'yong condo na 'yon sa trabaho ko.
Tinulungan ako ng aking kapatid mag-impake at minsan ay bumibisita rin siya sa condo ko.
Naalala ko pa noong unang nalaman ni Dianne na buntis ako.
"Ano aalis ka na? Bakit?"
Tanong ng kaibigan kong si Dianne. Tila'y nadismaya siya sa pagsabi kong aalis na ako sa Mavero Corp.
"Oo Dianne mahirap na kasi—"
Naputol ang aking sasabihin ng naramdaman kung bumabaliktad ang aking sikmura.
Nakahagilap ako ng cr sa kanan at agad akong tumakbo doon. Sinuka ko lahat, lahat ng kinain ko. Naiiyak na ako sa sobrang sakit at para akong nanghihina.
Ba't ngayon pa?
Sumusuka ako ng sumusuka nang maramdaman kong parang may sumunod sa akin.
"Oh ok ka lang?" Tanong ni Dianne habang hinahaplos niya ang likod ko.
"O-Oo"
Inabutan niya ako ng tissue at agad kong pinunas sa bibig ko.
"Ano ba kasing nangyari sa'yo?"
"W-Wala nahilo lang s-siguro—"
Naputol na naman ang sinabi ko ng naramdaman kong bumaliktad na naman ang sikmura ko.
Ang sakit!
Nakarinig ako sa kanya ng tawa at bigla akong napalingon sa kanya na may dalang isang baso ng tubig at agad niyang inabot sa akin ito.
"Nahihilo ba talaga? O buntis?"
'Di ako makasagot sa kanya kaya itinuon ko ang aking paningin sa sahig.
"Tapatin mo nga ako Liyah. Buntis ka ba?"
"O-Oo Dianne"
Tinignan ko siya.
"I knew it..."
What? How! Omg
"H-huh? Paano?"
"Anong paano? Well obviously you have mood swings and cravings"
Napapout ako dahil hindi talaga ako makatago ng sekreto sa bestfriend ko.
"So... what are you plans right now? Paano ang trabaho mo?"
Napatigil ako saglit sa tanong niya.
"H-hindi ko alam. Kung magreresign edi magresign. What matters to me the most right now is my child"
Tumango siya.
Naalala ko rin kung paano nadismaya ang manager ko dahil sa pagreresign ko sa kompanya.
"Ano?! Bakit? Aliyah I thought this was your dream?"
Tama ka. Pangarap ko ito dati pa. But I won't sacrifice my child for this.
"Opo, pangarap ko po ito. Pero may mas mahalaga akong dapat pagtuunan ng pansin"
"Then, what is it Liyah? Paano 'yong kontrata?"
"Personal reasons po. B-Bayaran ko n-nalang po ang pagkaperwisyo ko"
Seryoso ang usapan namin ng manager ko ng pumunta ang sekretarya ng nakakataas.
"Ano pong nangyayari dito?"
Tanong ng sekretarya habang nakakunot ang noo dahil sa pagtataka.
"Eh kasi si Ma'am Aliyah magreresign na daw po"
Tinignan ako ng secretary.
"Oh ma'am. Diba ikaw 'yong bago lang dito? Anong nangyari?"
"Sayang ka pa naman ikaw yata ang pinakanagustuhan ni sir Nikolai"
Nagulat ako sa sinabi niya. Tila'y tumatalon ng mabilis ang puso ko. S-Si Nikolai?!
Oh my God!
"Pero ma'am kailangan na kailangan ko po talaga magresign eh"
Pagkatapos ng mga ilang araw ay napatawag ulit ako sa opisina ng sekretarya.
"Hindi ka na ba talaga maipipilit na magstay?"
Umiling ako at nakita ko siyang may nilalapit sa aking envelope.
Tipid ang pagsasalita ko dahil baka masabi ko nalang sa kanya na buntis ako kung 'di ako makapagpigil.
Dapat walang makaalam na buntis ako. Lalo pa't nandito sa building na 'to 'yong tatay ng anak ko.
"Buksan mo"
Binuksan ko at nakita ko ang sahod ko, na naglalaman ng cheke and it contains...
80k+ 5k tip?!
Umiling ako at binalik sa kanya.
No way! 'Di ko tatanggapin 'yan. 'Di pa nga ako nagtagal dito eh at may pa sobra pang tip.
"Tanggapin mo na ma'am. Utos na rin ng nakakataas"
Umiling pa rin ako.
"Ito nalang ang ipangbabayad ko sa contract"
Inabot ko ulit sa kanya ang envelope.
"Actually nga ma'am. 'Di nga kayo pinabayad para sa contract"
What?!
"Bakit daw?"
Nagkibit balikat siya.
"Hindi ko po alam ma'am. Ang swerte niyo nga eh. Kayo lang ang 'di pinabayad ng ganiyan. Well although wala pa naman pong nagresign agad after kakatanggap lang po dito"
Tawa ng sekretarya.
"Pero ma'am tanggapin niyo na po 'yan. Sige ka grasya na magiging bato pa"
At some point naisip ko ang baby ko. Hmm, sige na nga. I will eat my pride. Magagamit ko rin naman ito sa mga expenses kay baby.
"Sige po ma'am. Thank you for this"
And baby, you're my choice.
Nagising ako at naisipang pumunta sa kusina. Hmm, ano kayang magandang lutuin?
Naisipan kung magluto ng sinigang dahil kanina pa ako nagc-crave sa maasim.
Nasanay akong magluto noong mga bata palang kami. Kahit naman may katulong kami sa bahay ay nagluluto pa rin ako ng makakain namin minsan.
Siyempre gusto ko punuan ng pagmamahal ang bawat plato nila, at hinihilinh na sana mapatawad na ako nila mommy sa akala nilang nagawa ko.
'Di ko namalayan na malapit na akong matapos sa aking niluluto. Tinikman ko ito at hindi pa rin ako natakam sa sabaw sapagkat sabi ng panlasa ko ay hindi pa raw ito maasim.
Naghagilap ako sa mga stocks namin at nagbabakasakaling meron ngunit wala. Nagpout ako at nadismaya dahil kailangan ko pang bumili ng sinigang mix sa grocery shop.
9:00 in the morning? Safe pa naman siguro diba?
I need to fill my cravings. Ang hirap pala kapag nagc-crave ka gagawin at gagawin mo ang lahat basta makuha mo ang gusto ng sikmura mo.
I decided na magsuot ng jacket. Kasi parang malamig sa labas. Medyo foggy. Kinuha ko na ang susi ng sasakyan ko at pumunta sa malapit na grocery.
Agad akong pumunta sa section ng mga seasoning mix. Wala dito... wala diyan, here it is! Cravings solved!
Nakangiti ako habang dinadampot ito at kumuha ako ng limang pack para 'di na ako tatakbo dito kung sakali mang maubusan ako.
Hirap kaya mag-isa! Walang tutulong sa'yo. Naisip ko namang tawagan si Aloha pero nakakahiya naman.
At kadali-dali lang naman 'tong gawin. Hindi pa naman halata ang baby bump ko. Kaya ok lang naman sa ngayon.
Dahil nandito rin naman na ako ngayon ay naisipan kung maggrocery na. Iinitin ko nalang siguro ang sinigang ko mamaya-maya.
Nahagip ng paningin ko ang pwesto ng mga diapers na-excite naman ako dahil ilang buwan ay makikita ko na rin ang anak ko. Habang nakangiti ay napansin ko ang katabi ng mga diapers, napkins...
Ngiting matamlay ang nagawa ko dahil alam ko sa sarili ko na hindi na ako dalaga, isa na akong mommy. At kailanman ay hindi ko naman pinagsisisihan na magkaanak, sa maling panahon at oras nga lamang.
Pero kaya ko naman alagaan ito kahit hindi alam ng tatay niya.
Habang inaabante ang cart at ikot nang ikot kung ano ang mapagtripan na bibilhin ay nakaabot ako dito sa mga cakes. Nakakita ako ng red velvet cake at tila nagdiwang ang mga mata ko at para akong nakaramdam ng takam. May cherries pang nakatoppings.
Tangina, ang sarap!
Kukunin ko na sana nang may kamay na pumatong din sa kamay ko at agad hinila ang cake.
"Hoy akin 'yan! Bastos ka"
Nanlaki ang aking mga mata nang matanto ko kung sino ang kumuha ng cake ko.
Si Nikolai!
Nanlaki rin ang kaniyang mga mata at kasabay neto ay nagdiwang din ang kanyang mga mata. Namalayan ko nalang ang bilis na paghagip niya sa aking bewang.
Nilapit niya ang kaniyang labi sa aking tenga at may binulong.
"It's nice to see you again, baby. Where have you been?"