Өчигдөржингөө унтсан болоод ч тэр үү эрт сэрлээ. Хэн нэгний тэвэрт байгаагаа мэдрэн хажуу тийшээ Сэүнийг хэсэг ширтэж хэвтлээ.
__________
Сэүн "Сони!!" Гэсээр гүйн гарч ирлээ
Би "Яасан?"
Сэүн "Яаж энд ирсэн юм хөл чинь зүгээр юм уу?"
Гэхэд нь хажуудаа байсан таяг шиг төмрөө харууллаа. Гэрт давчдаад байсан болхоор гараад савалдаг сандал дээр түр зуур агаар амьсгалж байсан юм
Сэүн "Намайг сэрээхгүй дээ"
Би "Тухтай унтаж байхаар чинь сэрээж чадсангүй ээ"
Сэүн хажууд суугаад "Одоо 7 болж байна шд чи хэд гэж сэрсэн юм?"
Би "Мэдэхгүй ээ цаг хараагүй"
Сэүн "Унтахгүй"
Би "Би бодлоо л доо гэхдээ байна аа, чи Жиёнд сайн юм шиг байж нөгөө юу хүртэл хийчихээд одоо надтай үерхдэг юм шиг жүжиглэх зүгээр үү тэ?"
Сэүн "Зүгээр шдээ" гэснээ "Жиён л намайг өдөх гэж тийм юм үзээд байсан байхгүй юу, тиймээс биш бид 2 яагаач гүй"
Би "Тэгээд яагаад тэгчихсэн юм шиг аашлаад байсан юм?"
Сэүн "Зүгээр л"
Би "Тэнэг амьтан" гээд инээлээ
Сэүн "Жиён угаасаа аль 2 жилийн өмнө Америк-аас ирчихсэн байсан хүчээр гэрлүүлнэ гэсэн нь ч худлаа би анхнаасаа л мэдэж байсан"
Би "Гайхалтай! Тэгээд надад хэлчихэж бодсонгүй юу шал дэмий Жиёнтой хэрүүл хийж"
Сэүн "Хэрүүл бас хийсэн юм уу? Эмэгтэй хүмүүс ээ гэж"
Би "Тэр чинь өөрөө дургүй хүргээд байсан шд шулам эдр чихшиг"
Сэүн "Үү на на гомдсон юм уу?" Гээд эрхлүүлж байгаа юм шиг хэллээ
Би "Тэгсийн" гээд инээлээ. Энэ хүнтэй байхад уйдна гэж ёстой байхгүй
Удалгүй гэрт ороход Жиён унтсан хэвээр л байлаа.
Усанд ормоор байдаг яадаж үсээ угаачих юмсан! Хэд ч хоночихов. Сэүнийг дуудалгүйгээр арай гэж нойл ороод үсээ угаах бэлтгэлдээ орлоо. Яана даа за амжилт...
Нэг хөл дээрээ тогтож байгаа болохоор тэнцвэрээ олоход жоохон хэцүү байна. Яг үнэнийг хэлхэд би Жиёноор үсээ угаалгамаар байна. Хэн миний хөлийг ийм болголоо доо...
Гэнэт Сэүн ороод ирэв
Сэүн "Хөөе намайг дуудахгүй яасан юм?" Гээд хацуйгаа хойш нь шуугаад миний хажууд ирлээ
Би "Гар аа би өөрөө чадна юм болгоныг чамаар хийлгэнэ гэж юу байхав"
Сэүн "Зүгээр ээ, би юу хийх үү? Үсийг чинь угаагаад өгөх үү??"
Би "Зүгээр тэнцвэр олоход туслачих тэгэхгүй бол би яг уналаа"
Сэүн "За" гээд бэлхүүснээс барина. Ямар эвгүй юм бэ?
Үсээ угааж дуусаад алчуур аван Сэүнийг түшсээр том өрөөнд орлоо. Сэүн гэнэтхэн алчуур булааж аваад үсийг минь арчиж эхэллээ
Би "Үгүй ээ, чи... би өөрөө чадна аа" гээд алчуураа авах гэлээ
Сэүн нүүрэнд тулж ирчирээд "Дуугүй л сууж бай" гэчихээд буцан үсийг минь арчиж эхлэв
Би "Чамтай суух хүн жаргах байх аа"
Сэүн "Харин тийн"
Би "Бардам амьтан"
Сэүн "За болчихлоо"
Би "Баярлалаа"
༄༄༄
Жиён Сэүнийд ирээд бараг сар шахуу боллоо! Энэ хугаанд жүжиглэх гэж их ч зүдэрлээ хэзээ явах нь мэдэгдэхгүй үнэн ядаргаатай байна аа тт
Миний хөл зүгээр болчихсон одоо чөлөөтэй гадуур явж болохоор болсон. Сэүн бид 2 мэдэгдэхгүй гээд Гичолын тухай хамаагүй л юм ярьж байгаа
Сэүний машинийг зээлчихээд Хёнигийн газар дээр ирлээ. 2 жил ирээгүй юм байна
Би "Ээж нь ирлээ Хёни"
"Миний охин сайн байгаа гэдэгт ээж нь итгэлтэй байна, Хёни дээрээ ирж чадаагүйд уучлаарай Хёни аа~ миний охин энийг сайн хадгалж байгаарай ээж нь удахгүй ирж авна тэгээд охинтойгоо уулзна за" гээд мемори охиныхоо булшны хажуу талд жоохон ухаж байгаад хийлээ.
Би "Удахгүй охин дээрээ Сэүн гэдэг ахтай нь хамт ирнэ ээ за, миний охин энэ мемориг сайн хадгалдаг юм шүү"
Газар суун баахан л юм ярьлаа. Сэтгэлээ уудалж ярих хүн охиноос минь өөр алга
"Ээж нь ингэж болох үгүйгээ мэдэхгүй байна л даа... гэхдээ энэ бүгдийг дуусгаад Сэүн гэдэг хүнтэй хамт баймаар байна....."
.
.
.
Жиён "Тийм ээ аваад ирсэн таны бүх булхайг цуглуулчихсан байна лээ"
Гичол "Овоо хүүхэн байх нь ээ"
Жиён "Тэгээд У Сэүн Ким Сони 2 болздог нь баталгаатай болсон"
Гичол "Дахиад сайн шалга тэр 2 чамайг хуурч байж ч мэднэ"
Жиён "Ойлголоо"
.
.
.
Сэүн "Хаачсан юм?"
Би "Хёни дээр очсон юм аа"
Сэүн "Хэлэхгүй хамт явах байсан шд"
Би "Тэгж байгаад дараа нь хамт очъё"
Сэүн "Нөгөө Сони..."
Би "Юу хэлэх гэсэн юм?"
Сэүн "Чи Хёниг зүүдэлсэн гэсэн дээ тэгээд би судалж үзлээ л дээ"
Би "Тэгээд юу болсон байна?"
Сэүн "Ингэж хэлэх хэцүү л байна л даа гэхдээ авсыг нь шалгахаас нааш амьд эсэхийг нь мэдэж болохгүй юм шиг байна"
Би "Авсыг нь шалгах аа? Чи галзуурчхаа юу! Яаж тийм зүйл боддог байна аа"
Сэүн "Уучлаарай өөр арга байхгүй болохоор нь л..."
Би "Дахиж битгий тийм юм яриарай"
Сэүн доошоо харан "За"
Өрөөрүүгээ орон хувцсаа сольлоо. Үгүй ээ яаж булшыг нь ухах талаар надад хэлж чаддаг байна аа
Солиорсон биш би яавч охиныхоо булшийг ухаж чадахгүй хэзээ ч тийм юм байж болохгүй!
Өнөөдөр нэг л хуучнаа дурсамаар санагдаж байна. Энэ удаад Сэүнтэй хамт амьдарч байсан байрлуугаа явлаа. Нээх их удалгүй ирж гэртээ орлоо. Аргагүй л гэр минь өөр юм аа
Би "Миний гэр" гээд буйдандээрээ хэвтлээ
Сэүн "Гэрээ санасан бол хэлэхгүй"
Би "Яана аа!!!!!!"
Сэүн "Яасан бэ? Юу болсон?"
Би "Хөргөгчинд баахан юм байман шдээ таг мартчихаж яана аа!" Гээд гал тогоо руу гүйлээ
Хөргөгчөө онгойлгоход ихэнх хүнс ногоонууд маань хугацаа нь дуусаад муудаад үнэр орчихож. Ёстой нэг арай ч дээ ийм юмыг мартаад байхдаа яахав дээ. Бүгдийг нь хогийн саванд хийн гаргалаа.
Далимаар нь бусад өрөөнүүдрүүгээ орлоо. Угаалгын өрөө, миний өрөө, Хёнигийн өрөө жоохон тоос л дарчихаж өөр асуудал байхгүй
Сэүн "Энэ Хёнигийн өрөө юу?"
Би "Ммхн манай охин номин цэнхэр өнгөнд дуртай байсан болохоор өрөөг нь тэр чигт нь номин цэнхрээр тохижуулсан"
Сэүн "Жоохон үзэж болно биздээ?"
Би "Ммхн"
Хёнигийн өрөөг би байнга цэвэрлэж яг урьдний хэвэнд нь байлгадаг байсан. Яагаад ч юм охин минь ороод ирэх юм шиг санагддаг байсан.
Хэрэглэж байсан юмнууд хичээл ном хувцас гээд бүгд байгаа. Одоо бүгдийг нь гаргах цаг болсон бололтой...
Сэүн "Ямар хөөрхөн зурдаг юм бэ?" Гээд Хёнигийн ширээн дээрх юмнуудыг сонихрлоо
Би "Энэ Хёнигийн анх зурж байсан зураг энэ үед 2 ойтой л байсан байх" гээд шургуулганаас харууллаа
Сэүн "Энэ юу вэ?" Гээд нэг нугалчихсан цаас гаргаж ирлээ
Би "Харж байгаагүй юм байна" гээд дэлгээд харлаа
Жижиг цаасан дээр гэр бүл бололтой 3 хүн зурсан байлаа. Өндөр эрэгтэйн доод талд нь аав гээд бас буруу биччихсэн байна
Би "Ивий дээ миний үр"
Сэүн "Тэр үед чамд найз залуу байгаагүй юм уу?"
Ыи "Хүүхэдтэй хүнийг хэн тоох юм?"
Сэүн "За өөр юу байна?" Гээд ширээн дээрх бид 2-ын зургийг харлаа
Сэүн "Хёни нээрээ царайлаг юм аа"
Би "2 найз залуутай байсан гээд л бод"
Сэүн "Өө ззаз алдаг юм бэ!"
Бид 2 гэрээр баахан л тэнэлээ. Хуучныхаа дурсамжуудыг сэргээгээд их гоё байна. Зургийн цомог аваад буйдан дээр суулаа
Би "Энэ Хёниг төрүүлээд нэг хоносоны дараа"
Сэүн "Чи их сонин үстэй байж ээ хха"
Би "За яахавдээ энэ болхоор анх сууж сурсан зураг, энэ... бла бла бла"
Бүх зургаа тайлбарлалаа
Сэүн "Энэ юун залуу вэ?" Гээд нэг залуугийн зураг гаргаж ирлээ
Би "Ххөөх энэ зураг одоо хүртэл байдаг байх нь ээ? Миний анхны хайр"
Сэүн "Царай муутай л юм байна даг"
Би "Тэр үедээ л царайлаг шдээ бид 2 нэг анги байсан юм"
Сэүн "Одоо хэрэггүй биздээ?"
Би "Ммхн"
Сэүн "Тэгвэл хая"
Би "Яагаад?"
Сэүн "Анхны хайраа дурсах шиг тэнэг юм байдаггүй юм"
Би "Зза" гээд хажуудаа тавьлаа.
Хамт баахан л зураг үзлээ. Зургийн цомогны 90% нь Хёнигийн зураг байна лээ
Сэүн "Чи охиндоо их хайртай байсан бололтой"
Би "Ямар сайндаа л охиноо үхсэний дараа амиа хорлох гэж оролдохов дээ, үхчихсэн бол Каладор миний охиныг алсан гэдгийг мэдэж чадахгүй байсан байх магадгүй намайг аварсан залууд баярлалаа гэж хэлдэг байж би шууд уурлачихсан"
Сэүн "Аймар байсан шүү яах гэж аварч байгаа юм? Үхэх байсан юм гэж орилоод"
Би "Чи яаж?? Тэр залуу чи байсан юм уу!?"
Сэүн "Ойлгомжтой биш байна уу?"
Би "Гайхалтай! Хувь тавилан гэж байдаг бололтой"
Сэүн "Би чамайг анх ирэхэд чинь л танисан"
Би "Чи ч ой санамж сайтай юм аа, би бол чамайг тэгхэд л анх харж байна гэж бодсон"
Сэүн "Одоо тэгээд надад баярлалаа гэж хэлэхгүй юм уу?"
Би "Зальтай амьтан, миний амийг аварсанд баярлалаа У Сэүн"
Сэүн "Зүгээр дээ" гээд бах нь ханасан мэт хойш буйдан налан суулаа
Би "За чи одоо гэрлүүгээ яв даа өнөөдөртөө би гэртэй хонолоо"
Сэүн "Гэрт Жиён байгаа очмооргүй байна"
Би "Тэгээд яах юм? Би гэрээ сайн цэвэрлэх хэрэгтэй байна чи яв аа"
Сэүн "Хамт цэвэрлэе би гэрт очоод юу хийх юм? Энд чамтай хамт байсан нь хамаагүй дээр"
Би "За тэгвэл гал тогооноос эхлэе" гэсээр угаалгын өрөөнөөс хэрэгтэй юмнуудаа авлаа
Сэүн "Би юу хийх үү?"
Би "Эрэгтэй хүнээр гэрээ цэвэрлүүлэх ямар эвгүй юм бэ? Чи зүгээр л Хёни бид 2-ын өрөөний тоосыг арчихад л болно" гээд Сэүнд алчуур базаж өглөө
Сэүн "Ойлголоо" гэсээр явлаа
Гал тогоогооныхоо шургуулгануудынх нь юмыг бүгдэнг нь гаргаад их цэвэрлэгээ хийлээ. Хэдэн сар ирээгүй юм бэ! Бүр аймар болчихож ер нь одооноос гэртэй амьдардаг юм бил үү?
Гал тогоогоо бүр гялалзтал нь цэвэрлэчихээд том өрөөрүү орлоо. Сэүн тоос арчих гэж яасан удаж байна аа?
Би "Сэүн?" Хариу алга
"У Сэүн? Байна уу?" Гэсээр өрөөнүүдээр ороход миний өрөөний орон дээр унтчихсан байлаа.
Очоод алчуурыг нь аваад хөнжил нөмрүүлэн нэг харчихаад гаран том өрөөгөө цэвэрлэж эхэллээ.
__________
Сэүн "Юу вэ? Унтчихсан юм байхдаа?" Гэсээр босон том өрөөрүү орлоо
Сэүн "Сон- унтчихсан байнашд" цаг харвал шөнийн 2 цаг болж байлаа.
Гэрээ цэвэрлээд дуусчихаж ширээн дээр Сөжүний шил байх ба хоосон байлаа
Сэүн "Бүгдийг нь уучихжээ? Аймар хүүхэн"
Сониг өргөөд өрөөнд нь оруулан хэвтүүллээ. Гэнэт нүдээ нээхэд нь Сэүн бага зэрэг цочив.
Сони "Унтамхай Сэүн сэрчихсэн юм уу? Буцаад унт аа" гээд Сэүнийг татаад хажуудаа хэвтүүлэн зүгээр ч байхгүй тэврээд өрөө унтчихлаа
Сэүн "Би чамд хайртай бололтой Сони"
A/n:Яана аа би энэ 2-ын өмнөөс ичээд байнаа🙈 Ийм юм бичсэндээ итгэж чадахгүй нь🥴