Imperfect Love(COMPLETE)

By noisyBUTshy

16K 367 27

Love isn't finding a perfect person. It's seeing an emperfect person perfectly. _sam keen More

Prologue
chapter 1
Chapter 2
Author notes
chapter 3
Chapter 4
chapter 5
chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
chapter 10
chater 11
chapter 12
chapter 13
Author's note
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
EPILOGUE
Author's note

Chapter 29

237 5 0
By noisyBUTshy


I woke up in the morning na namamaga ang mata ko. Bumangon ako at umupo sa dulo ng kama.

Narinig ko ang pagagos ng tubig sa banyo. Tatayo na sana ako ng makita ko ang cellphone nya nasa ibabaw ng kama.

kinuha ko ito at binuksan hinde talaga sya marunong mag lagay ng password.
Binuksan ko ang messenger nya walang message kahit ni isa.

Kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang GPRS nito and i tried to connect on his phone. Pagkatapos kung econnect binalik ko ang cellphone sa kama.

Tumayo ako lumabas ng veranda. hinawakan ko ang tyan ko. are you okay baby? kapit kalang kay mommy.

Bumalik ako sa loob nakita kung lumabas sya ng banyo at naka topless lang ito.

"Papasok ka ngayon?"

Tumungo naman ako at kumuha ng towel.

"Pwideng wag muna akong pasamahan ng body guard"

"Why? that is your protection"
Lumapit ako sa kanya at humawak sa bewang nya.

"You do not trust me babe?"
I kiss his nick going to his lips hinawakan nya ang batok ko. Comon bryan gustong gusto mo ito.

"I don't need that body guard bryan"
Medyo husky ang boses ko at nakatingin lang ako sa mata nya. lumapit ako ng kaunti at hinalikan ang tongki ng ilong nya.

"Okay i trust you, but if you need something just call me."
Tumungo ako at hinalikan sya ulit, halos mawala kami ng hininga bago bumitaw.

"I love you"
He whisperd yumakap ako sa kanya

"Mahal na mahal kita bryan"
Naramdaman kung hinalikan nya ako sa ulo. Alam kung nahihirapan akong magtiwala sa kanya ulit.  natatakot akong mas lalong masaktan.

Pagkatapos ng trabho ko lumabas agad ako sa office ni sir.
Habang nasa loob ako ng elevator, binukasan ko ang GPRS at hinanap pangalan ni bryan.

Anong ginagawa nya sa st:Jhon hospital may sakit ba sya?

Paglabas ko ng building agad akong pumara ng taxi. Sinubukan ko syang tawagan pero hinde nya sinasagot.

Pagdating ko sa st:jhon hospital nasa intrance palang ako pero hinahabul na ako ng kaba ko.

bawat hakbang na ginagawa ko katumbas ang lakas ng pintig na puso ko. Nasa nurse station palang ako ng nakita ko ang body nya nakatayo sa labas.

Lumapit ako sa kanila at sumilip sa loob. Napatakip ako ng bunganga ko sa nakita at kasabay non ang lakas ng pintig ng puso ko.

Hinay hinay kung binuksan ang pintuan

"I wanna play that one daddy"
Rinig kung sabi ng bata, nanigas ako sa kinatatayuan ko kasabay ang sunod sunod ng pagtulo ng luha ko.

"Daddy i have visitor"

"Really?" Dahan dahan syang humarap sa akin. "Maybe sh.."
Hindi nya natapos ang sasabihin ng makita nya ako, tumayo sya

"Karren let me explain"
Lumabas ako ng kwarto habang patulog sa pag.agos ang luha ko

"Karren please magpapaliwanag ako"
Huminto ako at humarap sa kanya at sinampal sya.

"How dare you to do this to me bryan!"
Tinulak ko sya ng subukan nga akong yakapin. Ang kapal kapal ng pamumukha nya.

"All this time nagtiwala ako sayo, minahal kita pero ito lang pala ang ipapalit mo!"

Medyo na mamaos na ang boses dahil sa subrang iyak ko simula kagabe hanggang ngayon.

"karren please makinig ka muna sa akin ipapa.."

"Hinde na kaylangan bryan! kitang kita kuna, ngayon alam kuna kung bakit late ka laging umuuwi, thankyou huh dahil ginawa mo akong tanga."

Tinalikuran ko sya kasabay ang pagtulo ng luha ko. Hinde ko alam kung saan ako nagkulang. Hinde ko alam kung anong kasalanang nagawa ko bakit pa ulit ulit akong sinasaktan ng tadhana.

All i want is to live happy kasama ang taong mahal ko. pero parang ang hirap gawin. Sanay na akong masaktan pero ng malaman mong may anak sa iba ang taong mahal mo, parang hinde ko ata kaya.

Pagdating ko sabay ni celine nagdoor bell ako. pagbukas agad akong lumapit sa kanya at niyakap sya.

"What happend?"
Lalo akong humagulgul habang nakayakap sa kanya.

"sinaktan kaba nya?"
Umiling ako..hinawakan nya ang balikat ko at pinaharap sa kanya.

"Ang sakit sakit celine"
Pinunasan nga ang luha ko at niyakap ulit. Hinde ko matansya kung gaano kasakit ang binigay nya sa akin.

Inalalyan nya akong makapsok sa loob ng bahay nya at binigyan nya ako ng tubig.

"Bakit ka umuiyak? nagaway ba kayo? sinaktan kaba nya?"
Sunod sunod na tanong nya sa akin, umiling ako.

"May anak sya sa iba"

"What? paano?"

Sinabi ko lahat sa kanya about tiffany at sa anak nila. kaya pala gusto nyang magkabalikan silang dalawa ni bryan.

"That bullshit idiot!"
Sumandal ako sa balikat nya habang hawak ang kamay ko.

"Masakit pala kapag sinampal kana ng katangahan celine, akala ko habang buhay na ako masaya dahil kasama ko sya pero hinde pala."

Bakit ba kasi bumalik ako dito sa pilipinas. kung nakinig lang sana ako kay mommy hinde mangyayari sa akin ito ngayon.

"Alam mo girl hinde ka naman matuto kung hinde ka masasktan, look at you umiiyak ka dahil mahal mo sya."

"Dahil nagpaka tanga ako sa pagmamahal na iyan celine"

Siguro ako na dakilang tanga sa buong mundo, siguro ako na ang taong palaging nasasaktan pero ayos lang.

"Anong plano mo ngayon?"
Tanong nya sa akin

"Ayokong umuwi muna sa bahay."

Ayokong makita nag pagmumukha ng lalaking yon. baka mas lalo lang akong masaktan at ayokong madamay ang anak ko.

"Mam karren may naghahanap po sa inyo sa labas"
Napaayos ako ng upo at tumingin kay celine.sigurado akong si bryan iyon.

"Go to my room akong bahala sa kanya."

Tumayo ako at umakyat papuntang itaas.Pumasok ako ng kwarto ni celine.
Sumilip ako sa bintana.

Kausap nya si celine sa tingin ko nagtatalo silang dalawa. lumapit ako sa kama at humiga.and for the last time tumulo na naman ang luha ko.

Hinde ko alam kung kaya kung humarap sa kanya pagkatapos ng nalaman ko.

Narinig ko ang pagbukas ng pintuan
"Are you okag now?"
Tanong nya sa akin at umupo banda sa paanan ko.

"Umalis na sya, hinde ko alam kung anong klasing boyfriend miron ka ang tigas ng ulo."
Napatawa naman ako sa subrang katigasan ng ulo, ayon pati mukha nadamay.

"You have to rest okay?"
Hinawakan nya ang mukha ko at inalis ang ilang hibla ng buhok ko napupunta sa mukha ko.

"Pahinga kana"
She said at pinatay ang ilaw at tumabi sa akin at yumakap hinawkan ko naman ang kamay nya. I miss sleeping with my bestfriend.

Paggsing ko kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan.  I have 95 message call at 20 message mula sa kanya.

Binuksan ko ang message nya

From Bryan

Im sorry

Binura ko ito at binuksan ulit ang isa.

From Bryan

Umuwi kana babe magpapaliwanag ako.

Binura ko ito at Pinatong ang cellphone sa ibabaw ng kama, pumasok ako ng cr at naghilamos tapos tumingin sa salamin.

Kahit ako hinde kuna kilala ang sarili ko.Hinde ko alam kung tao paba kung bakit nagtitiis ako sa kanya.

Lumabas ako ng cr at narinig kung tumunog ang cellphone ko. Tiningnan ko ito.

Calling Bryan

Binalik ko ang cellphone sa kama at lumabas nadatnan ko si manang naglilinis ng livinv room.

"Manang nakita mo ba si celine"
Tumigil ito sa ginagwa nya at humarap sa akin.

"Maaga po umalis si celine, nagugutom kana ba? may pagkain na don sa kusina."
Tumungo lang ako at pumasok sa kusina. Kukuha sana ako ng tubig sa ref ng makita kung may nakadikit na note binasa ako ito.

Mawawala ako ng dalawang araw, kung may kaylangan ka sabihin mo lang kay manang.

Ps: don't be stress sis.

_Celine

Pati ba naman ang babaeng to iiwan ako. Pagkatapos kung kumain napasyahan kung umuwi muna para kukuha ng gamit ko.

Pagdating ko ng bahay tanging si james lang tao. Sumilip ako sa kwarto ni bryan nagulat ako ng makita ko syang nakaupo sa sahig at may hawak itong alak.

Lumapit ako sa kanya at kinuha ang bote sa kamay nya.

Gumalaw ito at tumingin sa akin
"Your home"
Yumakap ito sa akin para namn akong nabato sa pwesto ko.

"Akala ko hinde kana uuwi sa akin, akala ko iniwan muna ako."
Nagulat ako ng may tumulong tubig sa kamay ko. umiiyak ba sya?

"Please don't leave me"
Pinunasan ko ang luha ko at inalalayan syang makatayo at hiniga sa kama. aalis na sana ako ng hinawakan nga ang kamay ko.

"Dito ka lang please"
Tumingin ako sa kanya at hinawakan ang buhok nya.

"Hinde ako aalis"
Hinalikan ko ang noo nya at inalis ang kamay nyang nakahawak sa akin. Pinulot ko ang kalat sa sahig pati narin ang mga boteng nabasag.

Pagkatapos kung linisin ang kwarto nya pumasok ako ng banyo para maligo.
Pagkatapos kung maligo lumabas ako ako at kinuha ang laptop nya at lumabas ng veranda.

Gumawa ako ng resingnation later for mcity, Nakakatamad pumasok mabuti ng umalis nalang ako. Pagkatapos kung ipasa ang resignation later ko binuksan ko ang galary nya。

Picture ko lahat ang laman, may mga collage picture na ginawa nya. picture namin dalawa. huminga ako ng malalim at sinirado ang laptop nya.

Tumayo ako at bumalik sa loob ng makita ko syang nakaupo sa dulo ng kama. napatingin sya sa akin agad itong tumayo at niyakap ako.

"Akala ko nanaginip lang ako na bumalik ka karren"
Hinayaan ko lang sya na yakapin ako.pinisil ko ang daliri ko para pigilan ang mga luha ko.

"Anak mo ba sya bryan?"
Humiwalay ito sa akin, at umupo sa kama, umupo naman ako patabi sa kanya.

"She's my daugther karren"

Napasinghap ako kasabaya ang pagtulo ng luha ko. Yumuko ako at pinaglaruan ang daliri ko.

"Matagal mo naba alam ang tungkol sa kanya?"
Matagal ito bago nakasagot.

"Nong araw na birthday ni mommy, gustong gusto ko sabahin sayo karren pero natatakot ako na baka iwan mo ako."

Maslalong nanikip ang dibdib ko. all this time niloloko nya na pala ako.

"Your so selfish bryan!"
Hinde ko napigilan ang sarili ko na humagulgul. naramdam kung niyakap nya ako.

"Sana noon pa sinabi mo sa akin ang totoo bryan. Hinde sana aabot sa ganito, hinde sana ganito kasakit ang nararamdam ko ngayon.."

"Im so sorry karren lyn,napangunahan ako ng takot na baka iwan mo ako."

Tinulak ko sya tumayo sa harapan nya habang patulog na dumadaloy ang luha ko. Ang sakit sakit subra.

"Ano bang ginawa ko sayo bryan para gawin mo sa akin ito? Ano bang kasalanan ko sayo bakit sinasaktan mo ako ng pa ulit ulit?."
Medyo pumiyok na ang boses ko, tumayo ito at hahawakan sana ako pero tinabig ko ang kamay nya.

"Sana noon pa iniwan na kita!"
I whesperd at lumabas ng kwarto nya.pumasok ako sa kwarto ko at sumandal sa pintuan.

Hinde ko alam kung bakit pa ulit ulit nya akong sinasaktan at niloloko. Hinde ko alam kung kaylan nya ako matutunang mahalin at tanggapin.

Tanggap ko pa kung sinabi nya sa akin ang totoo, taggap ko pa kung sinabi nya sa akin ng mas maaga na may anak na sya kaysa umabot na ganito.

---

Kinaumagahan lumabas ako ng kwarto ko at bumaba nakita ko syang kumakain sa kusina.

Dumiretso ako sa living room at umupo sa sofa at binuksan ang tv. hinde ko alam kung kaya kung humarap sa kanya.

Biglang tumunog ang cellphone ko at tiningnan ito its zindo. Sinagot ko ang tawag nya.

"Are you busy? gusto mo pasyal tayo?"
Huminga ako ng malalim bago sumagot.

"Sure why not"

"Okay ka lang ba?"
Natigilan ako sa tanong nya. Okay lang ba talaga ako.

"karren, are you still there?"
Napakit ako.
"Yeah im okay.. See you later zindo"
Sabi ko at pinatay ang tawag pagangat ko ng tingin ko nakita ko syang nakatayo sa harapan ko.

Lumapit sya sa akin at humalik sa pisngi ko.
"Im going now"
Tumingin ako sa kanya ng deretsahan.
"Bago mag 6pm dapat nabdito kana nakauwi kana or else baka wala na ako dito."
Tumayo ako at tumingin sa kanya ng seryoso.

"Mahal mo ako diba? ayaw mong iwan kita diba?"
Lumapit ako sa kanya kunting kunti nalang maglalapat na ang labi namin.

"Umuwi ka ng maaga simula ngayon"
Humalik ako sa kanya pero smack lang at umalisa harapan nya. Pumasok ako ng kusina at humawaka sa table. Wow that was very shaking!

Tininang ko ang pagkain hinanda nya agad akong natakam, umupo ako at para kumain. Kumain naman ako kagabi pero pakiramdam ko parang isang taon akong hinde naka kain.

"Saan tayo pupunta?"
Tanong ko sa kanya ng makapasok sya sa driver seat.

"Sa lugar na hinde mo pa napuntahan?"
Parang na excite naman ako sa lugar nanasabi nya. ilang araw kaming hinde nagkita ni zindo at maslalo itong gumuwapo.

"So kamusta kana?"
Tumingin ako sa kanya
"Im okay buhay na buhay."
Sinubukan kung ngumiti sa kanya para lang makalimutan ko ang sakit na dinadala ko.

"sure? mukhang namatayan ka nga"

"Oo.. malapit kunang patayin ang kasama ko sa bahay"
Tumingin sya sandali sa akin na parang nagtataka.

"Just kidding Mr ciaro.. Im absoletely fine"

Okay naman eh! dapat nga masanay na ako na laging nasasaktan sa kanya. napagdaanan kuna iyon sa kanya, dapat sanay na ako.

"Where here"
Sumilip ako sa labas at tumingin sa kanya.

"Anong ginagawa natin dito?"

"Basta masaya dito"
Tininggal ko ang self beat ko at lumabas. This is the beautiful park i ever seen.

"Anong gagawin natin makipaglaro sa mga bata?"

Tanong ko sa kanya at sumunod

"Bakit kaya mo ba? lumalaki ba tyan mo eh."
Huminto kami sa monkey bar agad itong kumapit.

"Hoy para kang timang!"
Tumawa lang ito at nakita kung sumunod ang mga bata sa kanya.

"Picturan mo ako karren"
Kinuha ko ang cellphone ko sa kanya at kinunan sya ng litrato habang ang isang bata kumakapit sa likod nya.

"Stop it zindo mukha kanang tatay ng Unggoy dyan."

"Ako naman ang pinaka gwapong unggoy"
Ang hangin talaga ng lalaking to. Bumaba ito at ginulo ang buhok ng mga batang sumabay sa kanya.

"Tara na nga"
Hinawakan ko ang kamay nya at hinila papuntang swing. Umupo ako sa kabila at sya naman sa kabila.

"Madalas kaba dito?"
Tanong ko sa kanya

"Ngayon lang ako nakapunta dito, dumaan ako nong isang araw dito tapos na isip kita kaya dinala kita dito."

"Anong akala mo sa akin bata?"
Ngumiti ako habang nakatingin sa kanya, tumayo naman sya at lumapit sa akin.

"Your always be my baby karren lyn"
Natigilan ako sa sinabi nya feeling ko huminto lahat ng bloodcells ko sa katawan.

"Just kidding kinilig ka naman!"

"Hinde no! pakiramdam mo lang yon."
Tumayo ako at binato ko sya ng hawak kung maliit na bola. Pinulot nya naman ito at tumakbo palapit sa akin.

"Batuhin mo pa ako isang beses karren, kukunin na talaga kita sa kanya."

Seriously? ang daming baon ng lalaking to. Huminto kami sa nagtitinda ng cotton candy kumuha ako ng dalawa at binigay sa kanya ang isa.

"Oh kaniinin mo ng mahimasmasan ka naman."
Kinuha nya ito at tiningnan ng maagi, tapos kumuha sya at kinain.

"Ano masarap ba?"
Tumungo ito at kumain ulit. hinila ko sya pa upo sa isang bench.

"Bakit hinde kana pumapasok?"
Tanog nya sa akin.
"nakakatamad at t'saka nag subbmit na ako ng resignation later."

"Aalis kana?"
Tumungo ako nahihirapan na ako lalo na ngayon sa nangyari sa amin. napanghinaan ako ng loob.

"Good for you mayaman ka naman"

"Sira!"

marami kaming napagusapan ni zindo about sa pamilya nya sa naging ex girlfriend nya na niloko din sya. kalahating tao sa mundo ay manloloko hinde nakapagtataka iyon.

Hinatid ulit ako ni zindo sa bahay. pagpasok ko sa loob nagulat ako sa nakita ko.

"Oh my god"

Continue Reading

You'll Also Like

5K 131 43
Blurb Rodrigo Cardenal, isa sa tinitilian ng mga kababaihan sa loob ng palengke ng San Lazaro. Matangkad, matipuno higit sa lahat gwapo. Pero sa liko...
25.6M 909K 44
(Game Series # 2) Aurora Marie Floresca just wanted to escape their house. Ever since her father re-married, palagi na silang nag-aaway dalawa. She w...
52.8K 803 40
Sa hindi inaasahan, muling nagtagpo ang landas ng dalawang taong may isang gabing nakaraan na nagbunga ng isang biyaya. Nagtagpo sa opisina, kung saa...
27.8M 1M 62
(Game Series # 4) Charisse Faith Viste believes in working hard. She does not believe in luck, only hard work. Bata pa lang siya, nasanay na siya na...