#unicode
#zawgyi
"ကောင်းကျိုးမပေးတဲ့လူကြီး.... လူရှုပ်ကြီး
ဒီလောက်တောင်သူ့နား ကပ်တဲ့ မိန်းမတွေ
ဒုက္ခပေးတာတောင် အခုထိ သူ့ကိုသူ ဖြောင့်တယ်လို့
ထင်နေတုန်း...ဘောပဲ..."
ကောတော့ကော့တော့ နဲ့အရှေ့ကနေ့သွားပြီး
ပစ်ပစ်နှစ်နှစ်ဆဲနေတဲ့ ထို အကောင်လေးဟာ
ခုနက ကိုကြီး ဆိုတဲ့ ချွဲနေတဲ့ အကောင်လေးမဟုတ်တော့သလို....
ရဲရင့်နဲ့ ကောင်းကင်ဉာဏ်မှာ မျက်နှာလေးငယ်ပြီး
သူ့နောက်လိုက်ရပြီ....။
မသိရင် အခုချက်ချင်း ဘုရားအဆူဆူပွင့်ရင်တောင်
မျက်နှာချင်းမဆိုင်တော့တဲ့ ဆုပန် တော့ မလိုလို....
နောက်တော့ လည်းကိုကို့ရဲ့ကူးကူးဟာ မပြောင်းလဲသေးပါဘူးကူးကူးရယ်....။
"မြန်မြန်....."
"ဗျာ..."
"သွက်သွက်လာ...ရဲရင့် မင်းလည်းလူငယ်ပီပီ
သွက်သွက်လပ်လပ်နေ"
ဉာဏ်နဲ့ ရဲရင့် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဘယ်နှယ် လမ်းကြောင်းပြောင်းပြီးမုန်တိုင်းက သူတို့ဆီဝင်လာပါလိမ့်...။
ကြာကြာတွေးချိန်တော့မရလိုက်ပါဘူး၊ကော့ပဲ့ကော့ပဲနဲ့
သွားနေတဲ့ နှလုံးသားလေးနောက်ကို မပြေးရုံ တစ်မယ်
လိုက်ရပေတော့သည်။
စားစရာကိုမျိုးစုံမှာနေတဲ့ကူးကူးဟာ
တစ်ဆိုင်လုံးကိုအပြတ်ဝယ်တော့ မလိုပင်....။
သူတို့နှစ်ယောက် တူလေးကိုင်ပြီး
တစ်ယောက်မျတ်နှာ တစ်ယောက်ကြညိ့မိသည်။
"ကူးကူး ...ကုန်ပါမလား..."
"ဘာလဲမသထာဘူးလား မြန်မြန်က..."
ခေါငိးကို ဘယ်ကာညာကောရမ်းပြီး
လက်ပါခါပြရသည်။
"အာ စားပါစားပါ အဝသာစားနော်...ကူးကူးကို
ကိုကြီးမသထာစရာလား...."
"ပြီးရော ..ဟွန့်... ရင်ထဲမှာ မကောင်းရင်
အစားများများစားပေးရတယ်..."
"ဘယ်သူပြောတာလဲဟင်..."
"ငါပြောတာ..ဘာဖြစ်လဲမကျေနပိဘူးလား...."
ဒီတစ်ခါ မုန်တိုင်းသည်ရဲရင့်ဘက်သို့
နည်းနည်းပိုပြင်းထန်သည်။
တူတွေဘာတွေ ပစ်ချပြီးခုံတွေဘာတွေ ပါ ရိုက်ချလို့...။
"ကျေနပ်ပါတယ် ကူးကူးသာအမှန် ကူးကူးသာအကောင်းဆုံး..."
ဟူး ... နှုတ်ကော လက်ရောသတိထားရမယ့်အချိန်ပါပဲ...
" ကိုကြီးမင်းသန့် ကောင်မလေးက လှတယ်နော်..."
တည်သွားတဲ့မျက်နှာလေးကြောင့်
စကားမှားသွားပြီမှန်းသိလိုက်သည်။
"အဲဒါငါကဘာလုပ်ရမှာလဲ....ဟွန့်...
သူမှာတစ်ယောက်တည်း ..ငါ့မှာ အများကြီး
ငါက တက်သစ်နေတဲ့ အပင်ပျို၊သူက အပင်အိုကြီး..."
အဲ့အပင်အိုကြီးကိုပဲ မင်း ရစ်တွယ်နေတာမဟုတ်လားလို့
ပြောချင်ပေမယ့်မပြောပေါင်.... ကိုကြီးမင်းသန့်နဲ့အဆင်မပြေလေ
သူတို့အတွတ် မျှော်လင့်ချက်ပိုများလေ...
အဲ့အတွတ် ကူးကူးမချစ်တော့ဘူးဆို ဟုတ်တယ်
မငိးကမချစ်တော့ဘူးလို့ပြောပေးရမှာက
သူတို့ ရဲ့ တာဝန်ပင်....
ဒါမယ့် ကိုကြီးမင်းသန့်ကတော့ ကူးကူးအပေါ် အကြည့်တွေပြောင်းလဲနေသလိုပင်...
နှုတ်ခမ်းကြီးဆူပုတ်ပြီး
ပွစိပွစိလုပ်နေတဲ့ကောင်းကင်ဉာဏ်ဆိုတဲ့ အကိုကြီးကလည်း
ကုးကူးမျက်နှာကြည့်ရင် ရွှေဥတစ်လုံးရသလို
အကြည့်တွေကိုမခွာ....
အေပေါ့လေ...သူတို့ လိုလူတွေကြောင့်ကူးကူးက
စိုးပေလေးလုပ်နေတာပဲလေ....
"ကိုကြီးမင်းသန့်..."
ဆိုင်ထဲကို ဝင်လာတဲ့ ကိုကြီးမငိးသန့်ကဟိုရှာဒီရှာနဲ့မို့
ရဲရင့် ခေါ်မိမလိုတောင်ဖြစ်သွားသည်။
သူတို့ကိုမြင်သွားတော့သူတို့ဘက်လျှောက်လာတာမို့်
ကူးကူးကို ပြောဖို့လုပ်တော့...
ဘယ်ကဘယ်လို ဟိုအကိုကြီးရင်ခွင်ထဲ
ရောက်နေသလဲမသိ....။
သိပ်နားမလည့်လို့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့
ကောင်လေးတစ်ယောက်လောက်ရှင်းပြပေးကြပါ...
သစ်ပင်အိုကြီး ကိုမှီတွယ်သလို ဟိုလူကြီးကလည်း
တောင့်တောင့်ကြီး...
အဲမယ် ကူးကူးက အဲ့လူကြီးရင်ခွငိထဲ ခုနကနဲ့
ဆန့်ကျင့်ဘက်မျက်နှာနဲ့ ကြယ်သီးလေးတောင်ဆော့ကစားလို့်ပါလား။
"အလင်းကူး...လာအိမ်ပြန်မယ်..."
မျက်နှာကြီးနီရဲကာ လာခေါ်တဲ့ ကိုကို့်ကို
ကူးကူးဘာအထာလဲဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ ကြညိ့လိုက်သည်။
"အပြင်ရောက်ပြီဆိုတာနဲ့ လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်နေတာပဲ...
လူကိုကြည့်တော့ နို့နံ့မစင်သေးဘူး...
ကိုယ့်ကို ပြန်ကြည့်အုံးတစ်ကိုယ် လုံးမှာအရွယ်ရောက်တဲ့
နေရာကောရှိရဲ့လားလို့...လာ...အခုပြန်လိုက်ခဲ့..."
"မလိုက်ဘူး....မြန်မြန် နဲ့ ဆို မေကြီးကလွတ်ပြီသား..."
"ငါမလွတ်ဘူး...လာ လိုက်ခဲ့..."
"မလိုကိဘူးဆိုနေမှ..."
သူကလည်အတင်းဆွဲ ကူးကူးကလည်း အတင်းရှုန်းနဲ့
ထမင်းပန်ကန်လုံးလေးလက်နဲ့တိုကိမိပြီးကျကွဲသွားလို့
ဆိုင်ထဲက လူတွေအကြည့်က
ကူးကူးတို့ဆီရောက်လာသည်။
"လာလိုက်ခဲ့....."
ရင်ခွငိထဲအတင်း ဝင်နေတာကို
မရရအောင်ခွာထုတ်ပြီး
ကူးကူးကို စားသောက်ဆိုင်ထဲကဆွဲထုတ်လာခဲ့သည်။
လျှပ်တပျက် ဖြစ်အင်ကြောင့်
ဉာဏ်ကော ရဲရင်ပါ ကြောင်စီစီ.....
နောက်ဆုံးတော့လည်း ကူးကူးမွှေပြီးမှာသွားတဲ့
တစ်ဆွေတစ်မျိုးလုံးဝိုင်းစားရင်တောငိ
မကုန်မယ့်မုန့်တွေကို
သူတို့နှစ်ယောက် နှဲ့နှဲ့ပြီးစားလိုက်ရတော့သည်။
______________________________
ကားထဲမှာ ထွတ်ပေါက်ရှာနေတဲ့ခွေးပေါက်လေးလို
ဟိုကုတ်ဒီကုတ်နဲ့ စူပုတ်နေတဲ့ကောင်လေးဟာ
၆လအတွငိးအများကြီးပြောင်းလဲလာပြီ။
နဂိုထဲက ချစ်စရာကောင်းလွန်းတဲ့မျက်နှာလေးဟာ
အခု ဆံပင် အညိုဖျော့ဖျော့လေးကြောင့်
ပိုချစ်ဖို့ကာင်းနေသယောင်...
"စာတွေလိုက်နိုင်လား...."
"အင်း..."
"ဘာအင်း...အင်းလို့မပြောရဘူးလို့သင်ပေးထားတယ်
မဟုတ်လား..."
"ခင်ဗျားဘာဖြစ်ချင်တာလဲ ဦးမင်းသန့်မောင်..."
"ကိုကို ....ကူးကူးရဲ့ ကိုကို...
ကူးကူးလို့ပဲပြော ...အင်း...ဘာဖြစ်ချင်လဲဆိုရင်
ကူးကူးကို ကိုကိုတောင်းပန်ချငိတယ်..."
"ဒါပဲမဟုတ်လား... ကျွန်တော် ဒီမှာပဲဆင်းတော့မယ်..."
"ကိုကို...ကိုကိုမှားသွားပါတယ်....အရင်လို..."
"အရင်လိုဘယ်တော့မှမဖြစ်နိုင်တော့ဘူး.....
ခင်ဗျားလက်ထဲမှာကြီးပြင်းလာတဲ့ ကျွန်တော်ကို
အနည်းဆုံးတော့ ယုံကြည်ထားသင့်တယ် မဟုတ်လား...
အဟ ..ဟုတ်ပါတယ်...ကျွန်တော်က
ခင်ဗျားအတွတ်အနှောက်အယှကိပဲလေ..."
"စားကြိုးစားနော်...ကိုကို့ရဲ့ကလေးက
ဆရာဝန်ကြီးဖြစ်ချင်တာမဟုတ်လား...
ဘော်ဒါမှာအဆင်မပြေတာရှိရင်ပြောနော်...
အန်တီမေကို မပြောချငိရင် ကိုကို့ကို ပြောလို့ရပါတယ်..."
"ကျွန်တော့်မှာမြန်မြန် ရှိတယ်..."
"စိတ်လိုက်မာန်ပါတွေ မလုပ်ပါနဲ့ ကူးကူးလေးရယ်...
မငိးကတအားဖြူစင်တာ ..ကိုယ်တောငိ အရောင်မစိုးရက်တဲ့ထိဖြူစင်တာမို့် စိတိလိုကိမာန်ပါတွေမလုပ်ပါနဲ့...."
"ကျွန်တော်ကို ဒီလိုတွေမလုပ်ပါနဲ့..."
"ကိုယ်ကမလုပ်ချင်ပေ့မယ့်....ထားလိုက်ပါတော့ ကွာ...
၁၀တန်းဖြေပြီးမှပဲ ကိုကိုပြောတော့ပါမယ်...."
အော်.... ကူးကူးဖြေပြီးရင်
ကိုကိုလက်ထပ်မယိ့အကြောင်းပြောမှာလား...
ဟုတ်ပါတယ်လေ...ကိုကိုက
အမြဲ မိန်းမတစ်ယောက်ကိုပဲလက်ထပ်ချငိပြီး
သူကို အရှုပ်လို့ပဲမြင်နေတာကို....
ငိုချင်နေတဲ့မျတ်ရညိတွေကို မရရအောင်တငိးထားလို့
ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ပေါက်ကွဲမတတ်...
အားလုံးရှေ့မှာကူးကူးကကလေးဆန်ရင် ဆန်မယိ...
ကိုကို့ရှေ့မှာကူးကူးရင့်ကျတ်ရမယိ...
"ခင်ဗျားကိုမုန်းတယ်...."
"အင်းပါ...ကိုကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်နော်..."
တိတ်ဆိတ်သွားမှုဟာ တစ်ခါတစ်လေ
သူရဲ့သက်ပြင်းချသာထွတ်ပေါ်လာသည်။
သူရဲ့ အသည်းညှာလေးက သူကိုမုန်းနေပြီတဲ့....
ကိုကို့ကိုချစ်တယ်ပဲ ပြောတာကြားဖူးလို့လားမသိ...
ရင်ဘတ်ထဲမှာ အောက်သက်လို့်....
မတူတဲ့လူနှစ်ယောက်မှာ တူညီသေညခံစားချက်တစ်ချို့နဲ့
ရင်ထဲမှာပေါက်ကွဲမတတ် ငိုညည်းလို့....
28.4.2020
Nann Yein
A/N လိမ္မာနဲ့ upမြန်တယ်နောိ...
#unicode
#zawgyi
"ေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ့လူႀကီး.... လူ႐ႈပ္ႀကီး
ဒီေလာက္ေတာင္သူနား ကပ္တဲ့ မိန္းမေတြ
ဒုကၡေပးတာေတာင္ အခုထိ သူ႔ကိုသူ ေျဖာင့္တယ္ ထင္ေနတုန္း...ေဘာပဲ..."
ေကာေတာ့ေကာ့ေတာ့ နဲ႔အေ႐ွ႕ကေန႔သြားၿပီး
ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ဆဲေနတဲ့ ထို အေကာင္ေလးဟာ
ခုနက ကိုႀကီး ဆိုတဲ့ ခြၽဲေနတဲ့ အေကာင္ေလးမဟုတ္ေတာ့သလို....
ရဲရင့္နဲ႔ ေကာင္းကင္ဉာဏ္မွာ မ်တ္ႏွာေလးငယ္ၿပီး
သူေနာက္လိုက္ရၿပီ....
မသိရင္ အခုခ်က္ခ်င္း ဘုရားအဆူဆူပြင့္ရင္ေတာင္
မ်တ္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ေတာ့တဲ့ ဆုပန္ ေတာ့ မလိုလို....
ေနာက္ေတာ့ လည္းဘကိုကို႔ရဲ႕ကူးကူးဟာ မေျပာင္းလဲေသးပါဘူးကူးကူးရယ္......
"ျမန္ျမန္....."
"ဗ်ာ..."
"သြတ္သြတ္လာ...ရဲရင့္ မင္းလည္းလူငယ္ပီပီ
သြတ္သြတိလပ္လပ္ေန
ဉာဏ္နဲ႔ ရဲရင့္ တစ္ေယာက္မ်တ္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုကိမိသည္။
ဘယ္ႏွယ္ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီးမုန္တိုင္းက သူတို႔ဆီဝင္လာပါလိမ့္.......
ၾကာၾကာေတြးခ်ိန္ေတာ့မရလိုက္ပါဘူး...ေကာပဲ့ေကာ့ပဲနဲ႔
သြားေနတဲ့ ႏွလံုးသားေလးေနာက္ကို မေျပးရံု တစ္မယ္
လိုက္ရေပေတာ့သည္။
စားစရာကိုမ်ိဳးစံုမွာေနတဲ့ကူးကူးဟာ
တစ္ဆိုင္လံုးကိုအျပတ္ဝင္ေတာ့ မလိုပင္....
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တူေလးကိုင္ၿပီး
တစ္ေယာက္မ်တ္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကညိ့မိသည္။
"ကူးကူး ...ကုန္ပါမလား..."
"ဘာလဲမသထာဘူးလား ျမန္ျမန္က..."
ေခါငိးကို ဘယ္ကာညာေကာရမ္းၿပီး
လက္ပါခါျပရသည္။
"အာ စားပါစားပါ အဝသာစားေနာ္...ကူးကူးကို
ကိုႀကီးမသထာစရာလား...."
"ၿပီးေရာ ..ဟြန္႔... ရင္ထဲမွာ မေကာင္းရင္
အစားမ်ားမ်ားစားေပးရတယ္..."
"ဘယ္သူေျပာတာလဲဟင္..."
"ငါေျပာတာ..ဘာျဖစ္လဲမေက်နပိဘူးလား...."
ဒီတစ္ခါ မုန္တိုင္းသည္ရဲရင့္ဘတ္သို႔
နညိးနည္းပိုျပင္းထန္သည္။
တူေတြဘာေတြ ပစ္ခ်ၿပီး
ခံုေတြဘာေတြ ပါ
႐ိုက္ခ်လို႔.....
"ေက်နပ္ပါတယ္ ကူးကူးသာအမွန္ ကူးကူးသာအေကာင္းဆံုး..."
ဟူး ... ႏႈတ္ေကာ လက္ေရာသတိထားရမယ့္အခ်ိန္ပါပဲ...
" ကိုႀကီးမင္းသန္႔ ေကာငိမေလးက လွတယ္ေနာ္..."
တည္သြားတဲ့မ်တ္ႏွာေလးေၾကာင့္
စကားမွားသြားၿပီမွန္းသိလိုက္သည္။
"အဲဒါငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ....ဟြန္႔...
သူမွာတစ္ေယာက္တည္း ..ငါ့မွာ အမ်ားႀကီး
ငါက တတ္ေနတဲ့ အပင္....သူက အပင္အိုႀကီး..."
အဲ့အပင္အိုႀကီးကိုပဲ မင္း ရစ္တြယ္ေနတာမဟုတ္လားလို႔
မေျပာေပါင္.... ကိုႀကီးမငိးသန္႔နဲ႔အဆင္မေျပေလ
သူတို႔အတြတ္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ပိုမ်ားေလ...
အဲ့အတြတ္ ကူးကူးမခ်စ္ေတာ့ဘူးဆို ဟုတ္တယ္
မငိးကမခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ေျပာေပးရမွာက
သူတို႔ ရဲ႕ တာဝန္ပင္....
ဒါမယ့္ ကိုႀကီးမင္းသန္႔ကေတာ့ ကူးကူးအေပၚ အၾကည့္ေတြေျပာင္းလဲေနသလိုပင္...
ႏႈတ္ခမ္းႀကီးဆူပုတ္ၿပီး
ပြစိပြစိလုပ္ေနတဲ့ေကာင္ကင္ဉာဏ္ဆိုတဲ့ အကိုႀကီးကလည္း
ကုးကူးမ်တ္ႏွာၾကည့္ရင္ ေရြဥတစ္လံုးရသလို
အၾကည့္ေတြကိုမခြာ....
ေအေပါ့ေလ...သူတို႔ လိုလူေတြေၾကာင့္ကူးကူးက
စိုးေပေလးလုပ္ေနတာပဲေလ....
"ကိုႀကီးမင္းသန္႔..."
ဆိုငိထဲကို ဝင္လာတဲ့ ကိုႀကီးမငိးသန္႔က
ဟို႐ွာဒီ႐ွာနဲ႔မို႔
ရဲရင့္ ေခၚမိမလိုေတာင္....
သူတို႔ကိုျမင္သြားေတာ့
သူတို႔ဘတ္ေလ်ွာက္လာတာမို္႔
ကူးကူးကိုျပာဖို႔လုပ္ေတာ့...
ဘယ္ကဘယ္လို ဟိုအကိုႀကီးရင္ခြငိထဲ
ေရာက္ေနသလဲမသိ....
သိပ္နားမလည့္လို႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေလာက္႐ွင္းျပေပးၾကပါ...
သစ္ပင္အိုႀကီး ကိုမွီတြယ္သလို ဟိုလူႀကီးကလည္း
ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး...
အဲမယ္ ကူးကူးက အဲ့လူႀကီးရင္ခြငိထဲ ခုနကနဲ႔
ဆန္႔က်င့္ဘတ္မ်တ္ႏွာနဲ႔ ၾကယ္သီေလးေတာင္ေဆာ့ကစားလို္႔
"အလင္းကူး...လာအိမ္ျပန္မယ္..."
မ်တ္ႏွာႀကီးနီရဲကာ လာေခၚတဲ့ ကိုကို့္ကို
ကူးကူးဘာအထာလဲဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကညိ့လိုက္သည္။
"အျပင္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနတာပဲ...
လူကိုၾကည့္ေတာ့ ႏို႔နံ႔မစင္ေသးဘူး...
ကိုယ့္ကို ျပန္ၾကည့္အံုးတစ္ကိုယ္ လံုးမွာအရြယ္ေရာက္တဲ့
ေနရာေကာ႐ွိရဲ႕လားလို႔...လာ...အခုျပန္လိုက္ခဲ့..."
"မလိုက္ဘူး....ျမန္ျမန္ နဲ႔ ဆို ေမႀကီးကလြတ္ၿပီသား..."
"ငါမလြတ္ဘူး...လာ လိုက္ခဲ့..."
"မလိုကိဘူးဆိုေနမွ..."
သူကလည္အတင္းဆြဲ ကူးကူးကလည္း အတင္း႐ႈန္းနဲ႔
ထမင္းပန္ကန္လံုးေလးလက္နဲ႔တိုကိမိၿပီးက်ကြဲသြားလို႔
ဆိုင္ထဲက လူေတြအၾကည့္က
ကူးကူးတို႔ဆီေရာက္လာသည္။
"လာလိုက္ခဲ့....."
ရင္ခြငိထဲအတင္း ဝင္ေနတာကို
မရရေအာင္ခြာထုတ္ၿပီး
ကူးကူးကို စားေသာက္ဆိုင္ထဲကဆြဲထုတ္လာခဲ့သည္။
လ်ွပ္တပ်တ္ ျဖစ္အင္ေၾကာင့္
ဉာဏ္ေကာ ရဲရင္ပါ ေၾကာင္စီစီ.....
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ကူးကူးေမႊၿပီးမွားသြားတဲ့
တစ္ေဆြတစ္မ်ိဳးလံုးဝိုင္းစားရင္ေတာငိ
မကုန္မယ့္မုန္႔ေတြကို
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏွဲ႔ႏွဲ႔ၿပီးစားလိုက္ရေတာ့သည္။
______________________________
ကားထဲမွာ ထြတ္ေပါက္႐ွာေနတဲ့ေခြးေပါက္ေလးလို
ဟိုကုတ္ဒီကုတ္နဲ႔ စူပုတ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးဟာ
၆လအတြငိးအမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲလာၿပီ။
နဂိုထဲက ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့မ်တ္ႏွာေလးဟာ
အခု ဆံပင္ အညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေၾကာင့္
ပိုခ်စ္ဖို႔ကာင္းေနသေယာင္...
"စာေတြလိုက္ႏိုင္လား...."
"အင္း..."
"ဘာအင္း...အင္းလို႔မေျပာရဘူးလို႔သင္ေပးထားတယ္
မဟုတ္လား..."
"ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ ဦးမင္းသန္႔ေမာင္..."
"ကိုကို ....ကူးကူးရဲ႕ ကိုကို...
ကူးကူးလို႔ပဲေျပာ ...အင္း...ဘာျဖစ္ခ်င္လဲဆိုရင္
ကူးကူးကို ကုိကုိေတာင္းပန္ခ်ငိတယ္..."
"ဒါပဲမဟုတ္လား... ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာပဲဆင္းေတာ့မယ္..."
"ကိုိုကို...ကိုကိုမွားသြားပါတယ္....အရင္လို..."
"အရင္လိုဘယ္ေတာ့မွမျဖသ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး.....
ခင္ဗ်ားလက္ထဲမွာႀကီးျပင္းလာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကို
အနည္းဆံုးေတာ့ ယံုၾကည္ထားသင့္တယ္ မဟုတ္လား...
အဟ ..ဟုတ္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္က
ခင္ဗ်ားအတြတ္အေႏွာက္အယွကိပဲေလ..."
"စားႀကိဳးစားေနာ္...ကိုကို႔ရဲ႕ကေလးက
ဆရာဝန္ႀကီးျဖစ္ခ်င္တာမဟုတ္လား...
ေဘာ္ဒါမွာအဆင္မေျပတာ႐ွိရင္ေျပာေနာ္...
အန္တီေမကို မေျပာခ်ငိရင္ ကိုကို႔ကို ေျပာလို႔ရပါတယ္..."
"ကြၽန္ေတာ့္မွာျမန္ျမန္ ႐ွိတယ္..."
"စိတ္လိုက္မာန္ပါေတြ မလုပ္ပါနဲ႔ ကူးကူးေလးရယ္...
မငိးကတအားျဖဴစင္တာ ..ကိုယ္ေတာငိ အေရာင္မစိုးရက္တဲ့ထိျဖဴစင္တာမို္႔ စိတိလိုကိမာန္ပါေတြမလုပ္ပါနဲ႔...."
"ကြၽန္ေတာ္ကို ဒီလိုေတြမလုပ္ပါနဲ႔..."
"ကိုယ္ကမလုပ္ခ်င္ေပ့မယ့္....ထားလိုက္ပါေတာ့ ကြာ...
၁၀တန္းေျဖၿပီးမွပဲ ကိုကိုေျပာေတာ့ပါမယ္...."
ေအာ္.... ကူးကူးေျဖၿပီးရင္
ကိုကိုလက္ထပ္မယိ့အေၾကာင္းေျပာမွာလား...
ဟုတ္ပါတယ္ေလ...ကိုကိုက
အျမဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုပဲလက္ထပ္ခ်ငိၿပီး
သူကို အ႐ႈပ္လို႔ပဲျမင္ေနတာကို....
ငိုခ်င္ေနတဲ့မ်တ္ရညိေတြကို မရရေအာင္တငိးထားလို႔
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ေပါက္ကြဲမတတ္...
အားလံုးေ႐ွ႕မွာကူးကူးကကေလးဆန္ရင္ ဆန္မယိ...
ကိုကို႔ေ႐ွ႕မွာကူးကူးရင့္က်တ္ရမယိ...
"ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္...."
"အင္းပါ...ကိုကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္..."
တိတ္ဆိတ္သြားမႈဟာ တစ္ခါတစ္ေလ
သူရဲ႕သက္ျပင္းခ်သာထြတ္ေပၚလာသည္။
သူရဲ႕ အသည္းညႇာေလးက သူကိုမုန္းေနၿပီတဲ့....
ကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္ပဲ ေျပာတာၾကားဖူးလို႔လားမသိ...
ရင္ဘတ္ထဲမွာ ေအာက္သက္လို္႔....
မတူတဲ့လူႏွစ္ေယာက္မွာ တူညီေသညခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔
ရင္ထဲမွာေပါက္ကြဲမတတ္ ငိုညည္းလို႔....
28.4.2020
Nann Yein
A/N လိမၼာနဲ႔ upျမန္တယ္ေနာိ...
ေ႐ွ႕ပိုင္းေကာ ေနာကိပိုငိးပါ voteမေပးရင္စိတ္ေကာက္မွာ
😪