9 წლის წინ........
- პატარავ ასე ნუ გარბიხარ, რამეს დაიშავებ - სიცილით დაუყვირა ბიჭმა და ოთახში მორბენალ გოგონას გაეკიდა.
- არაა, შენ წააგე თაეთაე, ახლა დამიჭირე - გადაიკისკისა ჯისუმ და წინ უფრო სწრაფად გაიჭრა. თუმცა რამდენიმე წუთში იგრძნო მასზე შემოხვეულმა ძლიერმა ხელებმა როგორ ასწიეს ჰაერში.
- აბა ახლა რას იტყვი? სად გამექცევი??
- დამსვი ახლავე დამსვი კიმ თეჰიონ - მის მკლავებში აფართხალდა გოგონა მაგრამ მასზე ათასჯერ ძლიერ სხეულთან ვერაფერს გახდა.
- ღმერთო, როგორ მიყვარხარ კიმ ჯისუ, შენ ჩემი ყველაფერი ხარ, ჩემი სიცოცხლე.
- მეც ძალიან მიყვარხარ თაე, ისე მიყვარხარ რომ მეშინია. - ჯისუმ უეცრად მოიწყინა და მთელი ძალით ჩაეკრა ბიჭს.
- რის გეშინია პატარავ? მე აქ ვარ შენთან და ამქვეყნად ყველაზე მეტად მიყვარხარ.
- არ ვიცი ჩვენს მშობლებს რა რეაქცია ექნებათ. მამაჩემი ძალიან მკაცრია - თვალები აუწყლიანდა გოგონას.
- ხოდა მომეცი უფლება დაველაპარაკო. ავუხსნი რომ ერთმანეთი გვიყვარს და მინდა ცოლად შეგირთო.
- თეთე მე მხოლოდ 16 წლის ვარ. მამა ამას არასდროს დათანხმდება.
- ჩემგან ვერავინ წაგიყვანს, ვერასდროს... ამას არ დავუშვებ. - ბიჭმა სახე ფრთხილად მიუახლოვა პატარას და მის ტუჩებს დაეწაფა. - შენი ტუჩები ამქვეყნად ყველაზე ტკბილი რამაა. - ჩუმად ამოილაპარაკა კოცნებს შორის თეჰიონმა და უფრო ახლოს მიიკრა სხეული. - მინდა რომ მთლიანად ჩემი იყო. მინდა მე მეკუთვნოდე რომ ვერასდროს ვერავინ შეძლოს შენი შეხება - ვნებამორეული ჩურჩულებდა თეჰიონი.
- მაგრამ თაე მე ისედაც შენი ვარ. - სიცილით თქვა ჯისუმ და ბიჭის თვალებში ჩაიძირა სადაც ახლა მხოლოდ უსაზღვრო სურვილი ჩანდა. გოგონა გამოუცდელი იყო ასეთ საკითხებში მაგრამ მიხვდა რას გულისხმობდა ბიჭი, მის დიდრონ ყავისფერ თვალებში ყველაფერი ნათლად ჩანდა.
- თაე მე...
- გთხოვ ჯისუ, ვიცი რომ ეს შენც გინდა. გთხოვ მომეცი სასშუალება ჩემი გაგხადო სამუდამოდ. - ნაზად უჩურჩულა უფროსმა და გოგოა ფრთხილად აიყვანა ხელში. საძინებლის გზაზე წამითაც არ გაუწყვეტია მისი კოცნა, გულის სიღრმეში ძალიან ეშინოდა ხელი არ ეკრა. თეჰიონმა ჯისუ ფრთხილად დააწვინა თავის საწოლზე და მისი მოფერება განაგრძო. მალე იგი თავს საერთდ ვეღარ აკონტროლებდა. ეს გოგო გონებას უბინდავდა, სულს საშინლად უფორიაქებდა და აიძულებდა თავი დაეკარგა. იცოდა რომ ეს შეცდომა იყო, იცოდა რომ აკრძალული ჰქონდა. იცოდა ვერასოდეს იქნებოდნენ ერთად, რომ ხვალ ორივენი საკუთარ ჯოჯოხეთში გაიღვიძებდნენ მაგრამ ეგოიზმმა სძლია. ვერ შეძლო ამ სხეულზე უარის თქმა. ვერ დაუშვებდა სხვისთვის მიეცა შანსი ამ ღვთაებრივი სილამაზით, ამ უმანკოებით დამტკბარიყო. ეგოისტურად სურდა თავად ყოფილიყო კიმ ჯისუს პირველი სიყვარული, პირველი კოცნა, პირველი მამაკაცი. რატომ აკეთებდა ამას? ალბათ იმიტომ რომ არ სურდა მას ოდესმე დავიწყებოდა. რადგან თავად მართლა გულწრფელად უყვარდა. პირველად შეუყვარდა. ის შეუყვარდა ვინც არ უნდა შეყვარებოდა. ვინ იცის მერამდენედ უარყო რეალობა პატარა სხეულზე გადაჭდობილმა და ბოლომდე დატკბა მისით. თავდავიწყებას მიეცა, ცხოვრებაში პირველად თავი სრულად დაკარგა. ცდილობდა ყოველი მომენტი კარგად ჩაებეჭდა გონებაში რათა არასდროს დავიწყებოდა, როგორ თრთოდა მის ხელებში, როგორ რეაგირებდა მის თითოეულ შეხებაზე, კოცნაზე. როგორ ეკვროდა როცა ბოლოს და ბოლოს საწადელს მიაღწია და მის სხეულში ფრთხილად შეიჭრა. მისი ბავშვური ხმა ყველაზე ნაზ მელოდიად ეჩვენებოდა. დიახ მას უყვარდა ეს უმანკო გოგონა......
- პატარავ როგორ ხარ? -ნაზად ეამბორა შუბლზე დაქანცულს თეჰიონი და გულზე მჭიდროდ მიიკრა - ძალიან გატკინე?
- კარგად ვარ თაე, თავს ბედნიერად ვგრძნობ რადგან მიყვარხარ, მიყვარხარ. არც კი ვიცი ერთ დღეს რომ გაუჩნარდე როგორ უნდა ვიარსებო. თუმცა რა სისუელელა, შენ ხომ დამპირდი, შენ ყოველთვის ჩემთან იქნები. - ბიჭმა ყბები ძლიერად დააჭირა ერთმანეთს პატარა სხეული კი უფრო ახლოს მიიკრა. - ცოტა ხნით დავიძინოთ პატარავ. დასვენება გჭირდება. - გოგონას მშვიდი ფშვინვა მალევე გაისმა ბიჭმა კი იმ ღამით თვალის მოხუჭვა ვერ შეძლო, თუმცა მას წარმოდგენაც არ ჰქონდა რომ ამის შემდეგ კიდევ ბევრი ღამის გატარება მოუწევდა ასე.
- პატარავ გაიღვიძე წასვლის დროა, - ნაზად ჩასჩურჩულა ბიჭმა ბავშვივით მძინარე ჯისუს და მალე მისი პატარა სხეულიც შეირხა.
- თეე, - გოგონამ ფართოდ გაიღმა ბიჭი კი ზანტად ეამბორა ცხვირზე - ვისურვებდი რომ ყოველ დილით ასე შემეძლოს შენი გაღვიძება.
- ოდესმე მაგასაც შევძლებთ არა? - მხიარულად შესძახა გოგონამ.
- ხო, რათქმაუნდა დაეთანხმა ბიჭიც. - წყვილი ერთმანეთს მოეხვია როცა ჯისუს ტელეფონის ხმა გაისმა - მამაა, უნდა ვუპასუხო
- სად ხარ კიმ ჯისუ? - ბოხი ხმა გაისმა ტელეფონში
- მე ნარისთან ვარ მამა, ჩემს კლსელთან დავრჩი დედამ არ...
- ნარისთან არა? სადაც არ უნდა იყო სასწრაფოდ სახლში დაბრუნდი, გელოდები....- მკაცრად გაისმა უფროსი კიმის ხმა და მალე ზარიც გაწყდა.
- ღმერთო ახლა რა ვქნა თაე? მგონი მამამ ყველაფერი გაიგო. გთხოვ ახლავე წამიყვანე სახლში.
- მაგრამ...
- გააკეთე რასაც გეუბნები. უნდა გავარკვიო რამდენად ბევრი იცის მამამ.....
........................
- ჰაე რინ ეს როგორ მოხდა? როგორ გამოგეპარა რომ შენი შვილი ვიღაცას ხვდებოდა. - ბოლო ხმაზე ღრიალებდა ჯი ვონი.
- ძვირფასო დამშვიდდი, იქნებ ეს ის არ არის რაც შენ გგონია. - მამაკაცის დამშვიდებას შეეცადა ქალი
- როგორ დავმშვიდდე. შენ იცი რომ ახლა ყველაზე დიდ საქმეზე ვმუშაობ. და ამ დროს ჩემი მოსისხლე მტერი, ადამიანი ვისაც უამრავი კოლეგა შევწირეთ მიკავშირდება და მეუბნება რომ ჩემი შვილი, ჩემი ერთადერთი საყვარელი გოგონა მისი ვაჟის ხელშია. მის ხელშია. გესმის ეს რას ნიშნავს. ღმერთმა იცის რა გააკეთეს ერთად. ის მხოლოდ 16 წლისაა. მხოლოდ 16 წლის ჰაე რინ. - მამაკაცი ძალაგამოცლილი დაეშვა დივანზე და შეეცადა ჯისუს მისვლამდე სიმშვიდის ის პატარა ნაფლეთები მოეგროვებინა რაც მასში ჯერ კიდევ არსებობდა.
........
- თაე გმადლობ, უნდა წავიდე - გაიღმა ჯისუმ და მანქანიდან გადასვლა სცადა თუმცა ბიჭმა მისკენ მისწია და გულში მთელი ძალით ჩაიკრა. - თავს გაუფრთხილდი გესმის? დამპირდი რომ თავს გაუფრთხილდები- დაუსრულებლად ჩურჩულებდა ბიჭი და გიჟივით ისუნთქავდა მის სურნელს. - თაე რა გჭირს. მალე დაგირეკავ. ეგეთი საშიშიც არ არის მამაჩემი მხიარულად გაუცინა ჯისუმ ტუჩებზე სწრაფად აკოცა ბიჭს, ხელიდან დაუსხლტა და მალე თვალს მიეფარა. თეჰიონი რამდენიმე წუთი გაშეშებული იყო ერთ პოზაში. თითქოს არც სუნთქავდა. საბოლოოდ გონს მამის შეტყობინაბამ მოიყვანა რომელიც სასწრაფოდ იაკუზას შტაბში მისვლას სთხოვდა.....
..................
- დედა, მამა სახლში ვარ. მამა გთხოვ სანამ მეჩხუბები ნება მომეცი აგიხსნა.
- გისმენ - მშვიდად გაისმა კაცის ხმა
მამა მე ერთ ბიჭს ვხვდები, ვიცი ეს ამბავი თქვენთვის არ უნდა დამემალა მაგრამ ვიცოდი რომ არ მომცემდით შეყვარებულის ყოლის უფლებას, ამიტომ დაგიმალეთ - ჯისუ მშობლების წინაშე თავდახრილი იდგა, ძალიან რცხვენოდა მათ წინაშე ამაზე საუბარი.
- ვინ არის შენი შეყვარებული? - მამაკაცის ხმა ყინულივით ცივი იყო.
- თეჰიონი, კიმ თეჰიონი. მამა გეფიცები ყველაზე საყვარელი ბიჭია ვინც კი ოდესმე გინახავს და მე ძალიან ვუყვარვარ. იცი მითხრა რომ შენი გაცნობა უნდა. თუ შენ..... - გოგონას სიტყვა მამის ჩაცინებამ გააწყვეტინა
- ყველაზე საყვარელი ბიჭი არა? უყვარხარ არა? ღამე მასთან გაატარე?
- მამა მე...
- მიპასუხე კიმ ჯისო, ღამე მასთან გაატარე თუ არა?
- დ..დ..დიახ - ძლივს ამოთქვა გოგონამ და იმ წამსვე იგრძნო როგორ აეწვა ლოყა. შოკირებულმა თავი ასწია, დედამ მას გაარტყა. დედამ რომელსაც არასდროს ხმამაღალი სიტყვაც კი არ უთქვამს მისთვის ახლა სახეში გაარტყა.
- როგორ გაბედე, როგორ გაბედე ამის გაკეთება. ნუთუ ასე გაგზარდე - ბოლო ხმაზე ქვითნებდა ქალი, ჯი ვონი კი გაფითრებული ხმას არ იღებდა.
- დედა მაპატიე გეხვეწები, - მუხლებზე დაეცა გოგონა და ხმამაღლა აქვითინდა
- თაემ მითხრა რომ ჩემს ხელს გთხოვთ, სანერვიულო არაფერია - ტირილნარევი ხმით ბლუკუნებდა ჯისუ - აი ახლა დავურეკავ და აქ მოვა.
- ცოლად გინდა გაყვე არა? - უღონოდ გაისმა ჯივონის ხმა. - ეს რატომ გამიკეთე ჯისუ, ასე როგორ მომექეცი, შენ ჩემი ერთადერთ იმედი იყავი. დაურეკე, დაურეკე შენს თეჰიონს და უთხარი მოვიდეს, დაურეკე თუ რათქმაუნდა შეძლებ მასთან დაკავშირებას.
- მამა რას ამბობ, რათქმაუნდა შევძლებ - გოგონამ ტელეფონი მოიმარჯვა და რეკვა დაიწყო თუმცა დაკავშირება ვერ შეძლო - გათიშულია.
- რათქმაუნდა გათიშულია, რათქმაუნდა გათიშულია. ჩემო სულელო შვილო. შენ მას ვეღარასოდეს ნახავ. ვეღარასოდეს.
- რას ამბობ მამა? რატომ მეუბნები ასეთ რამეს, შენ მას არცკი იცნობ, ის ...
- ვიცნობ, იმაზე უკე ვიცნობ ვიდრე ვინმეს შეუძლია წარმოიდგონოს. ვიცნობ მასაც და მის ოჯახსაც. გინდა გითხრა საიდან? გინდა იცოდე ვინ შეგიყვარდა? გინდა იცოდე ვის მიეცი უფლება შენი ღირსება შეელახა? მამაშენის მოსისხლე მტერს. მას ვისი ხელებიც უდანაშაულო სისხლშია გასვრილი. ვინც ჩვენი რჩეული აგენტები შეიწირა. შენ იაკუზას კლანის მემკვიდრე შეგიყვარდა ჯისუ - ბოლო ხმაზე იღრიალა ჯივონმა - შენ სატანის ნაშიერი შეგიყვარდა და ამის გამო ცხოვრება ჯოჯოხეთად გადაგექცევა.
- რას, რას ნიშნავს... არა ტყუილია, არ შეიძლება ..... სისულელეს მეუბნები რომ აღარ ვნახო.
- ახლავე ადი შენს ოთახში. დანარჩენს მე მივხედავ.... - მამაკაცის ხმამ იმდენად მტკიცედ გაიჟღერა გოგონამ მასთან შეკამათება ვერ გაბედა და საძინებლისკენ ძალაგამოცლილი გაემართა........ მისი თვალები მომენტალურად დაცარიელდა. მისი იმედები გაუფერულდა თუმცა გულს არ სურდა რეალობა მიეღო
- ის დამირეკავს, აუცილებლად დამირეკავს და მოვა ჩემთან...... მოვა....