CHAPTER FIVE💐
~~~~~~~~~~~~~
7 years ago...
Pagkatapos kong kumuha ng iba pang pwede kainin ay tinungo ko ang shelf kung nasaan ang mga sanitary napkins. Pagdating ko doon ay agad kong hinanap ang brand na ginagamit ko then kumuha ako ng isa at umalis na para pumunta sa counter.
"Miss, I think you drop this."
I suddenly stunned when I heard his voice. That voice. Is the voice I really miss. The voice of someone I really wants to see. It's him.
"Miss!"
Dahan-dahan akong lumingon sa kinaroroonan nya. I can see how his reaction changes. How his mouth hangs open and how his eyes grew bigger.
"J-jagi...."
"H-hey..." Nanginginig kong tugon.
I really don't know what I'm going to do. Pero mukhang hindi ko na kailangang gumalaw dahil sya na ang mabilis na lumapit sa akin. Suddenly, nasa harap ko na sya and he is examining my face. Parang tinitimbang nya kung totoo ba na nasa harap nya ako.
"Aren't you gonna hug me Jagi. I'm real if that is you wanna ask."
"Rain. Wait, hindi ako nanaginip diba? Kumain naman ako kaya hindi ako pwedeng nagha-hallucinate?"
I can't help but to giggle on his words. Hindi talaga sya makapaniwala na nasa harap nya ako. So kaysa hintayin ko syang marealize na totoo akong nasa harap nya. Ako na gumawa ng move. Mas lumapit ako sa kanya and give him a smack.
"Rain-"
Tila nagising sya ng naramdaman nya ang mga labi ko na nasa kanya. Aalisin ko na sana ang pagkakadampi ng mga labi ko sa kanya ng mahigpit na hinapit nya ang beywang ko. That makes our kiss longer. I can feel how he misses me on his kisses. Maya-maya ay kusa syang tumigil but stayed too close. Idinikit nya ang noo nya sa'kin and he looks at me directly.
"You're real Jagi. Hindi ako makapaniwalang andito ka." Mahinang bulong nya.
"Then believe Jagi, totoo ako oh." Nangingiti kong sagot sa kanya.
"Well, kulang kasi yung kiss para maniwala akong nandito ka. Pedeng magrequest ng isa pa."
"Jeon Jungkook!!!"
Napalingon kami sa tumawag sa kanya. Nakita ko ang limang lalaki na palapit sa pwesto namin.
"Rain!"
Napalingon ako sa likod kung saan may tumawag din sa'kin. Si tita.
"Tita,"
"Andito ka lang pala, kanina pa kita hinahanap. Halika na para mabayaran na 'tong pinamili natin."
"Ahh-"
"Rain, ipapakilala kita sa mga member ko." Baling ni Jungkook sa'kin.
Napatingin ako kay tita. Nagmamadali na sya kaya naisip kong umalis na kami.
"Wag na muna Jagi, nagmamadali kasi si tita. Maybe some other time."
"Pero Rain--"
"Bye Jagi, I'm glad na nakita kita agad. Isu-surprise dapat kita pero mukhang na-surprise ka naman ngayon. Magkikita pa naman tayo e. Labyu."
Hindi ko na hinintay ang sagot niya at lumapit na ako kay Tita. Lumingon ako sa kanya at nakitang nakatingin sya sa'kin. Kasama na din nya ang mga members daw nya. Ngumiti ako sa kanya saka tumalikod at naglakad papunta sa counter kasama ni tita.
"Nagkita na pala kayo ni Jungkook. Paano ang sorpresa mo sa kanya?" Biglang tanong ni tita.
"Baka mamasyal nalang po kami pag nagkita kami ulit. Isa pa mukhang busy sya e."
"Oo, ilang buwan nalang ata ay magde-debut na ang grupo nila. Magiging celebrity na ang boyfriend mo Rain."
Napangiti ako sa sinabi ni tita. Sa totoo lang nanibago ako sa kanya kanina. Siguro ay dahil mas gumuwapo na sya. At dahil rin may nag-iba na talaga sa kanya.
"Pero pano ang relasyon nyo? Maaring magkaroon kayo ng hindi pagkakaintindihan dahil maaring mawalan sya ng oras sayo."
Napaisip ako. Yun ang pinaka-unang pumasok sa isip ko nung magpaalam sya sa akin na pupunta sa Seoul para mag-audition. Yun ang dahilan kung ba't gusto ko syang pigilan na umalis. Pero ayokong hadlangan ang pangarap nya.
"Hindi yan tita. Gagawa kami ng paraan para mag work-out ang relasyon namin. 3 years na kami tita, makakaya namin 'to."
Hindi ko alam kung si tita ang kinumbinsi ko o ang sarili ko. Kasi aminin ko man o hindi, yun din ang kinakatakutan ko.
___________________
Isang linggo ang lumipas bago kami muling nagkita ni Jungkook. I was too busy since transferee ako at pasukan na. Kaya ng dumating ang weekend ay doon lang kami nagkita. Kasalukuyan kaming nasa Han River. Nagdala kami ng pagkain para magpicnic.
"Buti pumayag ang daddy mo na dito ka mag-aral.
"Actually, it was dad's idea. Pero syempre may kondisyon. Kailangan kong magbehave daw and to be top on my class." Nagkibit-balikat kong tugon.
Napalingon ako sa kanya ng napansin kong hindi na sya nagsasalita. Nakita kong nakatingin sya sa'kin. Nakatitig rather.
"Why?"
"Until now hindi pa din ako makapaniwala na andito ka. Sigurado ka bang hindi panaginip 'to?" Saad nya na ikinatawa ko.
"Alam mo, nung isang ka pa. Note this, isang linggo na akong nandito, nakakausap mo pero hindi ka pa din makapaniwala na andito ako. Ganun ba talaga ka-imposible na andito ako?"
"Sabi ko kasi kulang pa yung kiss para maniwala ako. Eh, iniwan mo 'ko agad e." Nakangising sabi nya.
"Ayun. Inatake ka na naman ng kamanyakan e. Behave nga lang sabi ni daddy."
Nakita ko ang pag-pout nya na parang bata na ikinatawa ko. Parang baliw. Pero bilib ako sa kanya. Kahit makulit sya, ayaw nyang sirain ang tiwala ni dad sa kanya.
"Smack lang naman e, tas isa lang."
"Ayoko nga."
"Sige na please. Isa lang."
Malakas akong umiling. Kaya wala syang nagawa.
"Bisita ka sa company namin Jagi, ipapakilala kita sa mga member ko." Ilang sandali ay pang-iiba nya ng usapan.
"Ayoko nga. Baka may maka-discover sa'kin dun tas gawin din akong celebrity." Pabirong tanggi ko.
"Sige na Jagi, I'm sure makaka-close mo sila. They are my hyungs, and they helped me with many things. They taught me everything they know. Excited na ako sa debut namin."
I can see how his eyes twinkled as he talks about his member. He is really happy. I can see it. Ako kaya, kelan kaya ako magiging totoong happy para sa kanya. Kasi aminin ko man o hindi, I'm not genuinely happy. And I'm starting to doubt kung magiging matatag pa ba ang relasyon namin. Kung kakayanin pa ba namin.
"I'm happy for you Jagi. Don't worry, no matter what happens, nasa tabi mo lang ako. I'm going to support you."
"I know Jagi. Alam kong hindi mo ako iiwan. Baliw na baliw ka kaya sa'kin." Pang-aasar nya na nagpabago ng mood ko.
"Kalimutan mo na yung sinabi kong gago ka. Break na tayo." Tumayo ako at tigagal na iniwan sya.
______________________
Days passed hanggang sa nag-isang buwan na akong nag-i-stay sa Seoul. Magkasama kami lagi ni Jungkook kapag weekends. Minsan ay namamasyal kami or nag-i-stay lang kami sa bahay ng tita ko. Payag naman si tita dahil kilala na naman niya si Jungkook since bata pa sya.
"Pagluto mo naman ako Jagi. Gutom na ako."
Ungot ni Jungkook sa'ken na nasa tabi ko at kasalukuyang kinukulit ako. Nagbabasa ako ng libro sa isang subject namin sa school. Hindi naman mahalaga, nag-a-advance reading lang ako.
"Edi magluto ka. Kitang nag-aaral ako e."
"Gusto ko ikaw magluto. Namimiss ko na ang luto mo e."
"Pwede ba, kitang nag-aaral ako. Bat hindi ikaw ang magluto may kamay ka naman!" Biglang pagtaas ng boses ko.
Nakita ko syang natigilan. At dahan-dahan na lumayo sa'ken. Bigla akong natauhan.
"Jagi~"
"Uhh sige, magluluto na muna ako. Sorry." Mahinang sabi nya at agad na lumabas ng kwarto ko.
Natulala ako habang tinitignan sya na lumabas ng pinto. Malakas kong tinampal ang noo ko. Inaway ko na naman sya.
"Gaga ka talaga," bulong ko sa sarili ko.
Agad akong tumayo sa kama at sinundan sya sa kusina. Nakita ko syang nakatulala sa harap ng ref. Agad akong lumapit sa kanya at biglang sinara ang pinto ng ref. Then i push him in the wall then i faced him. And slowly, nilapit ko ang mukha ko sa kanya. Nakita ko syang natigilan pero dahan-dahan din syang pumikit. Kaya napangiti ako at tumingkayad, I kissed him on his forehead. Nakita ko syang nagmulat at tumingin sakin with dissapointment on his eyes.
"Sorry Jagi..."
"Gusto ko sa lips e. " nagpapadyak nyang sabi kaya natawa ako.
Inilapit ko ulit ang mukha ko at this time I kissed him on his lips. I closed my eyes savoring the moment. I felt him slowly moving his lips on mine. I can feel my toes getting weaker every second kaya napahapit ako sa leeg nya.
"I'm sorry Jagi... " I whispered between our kisses. Dahan-dahan ay bumitaw na sya sa halik namin. But his face stays close to me. Idinantay nya ang noo nya sakin at tinitigan ako ng mariin. I can see many emotions on his eyes. And it is all for me.
"Naiintindihan ko Rain, sorry din kung sobrang kulit ko na."
"Okay na tayo ah, hindi ka na galit? "
"Uhm, okay na tayo sa isang kondisyon. Ipagluto mo muna ako. Gusto ko uli matikman yung luto mo. "
"Ano bang gusto mong ipagluto ko? " Ngumiti ako at bumitiw sa kanya. Lumapit ako sa ref at tiningnan kung ano pede lutuin.
"Kahit ano, basta kasing sarap mo. "
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
END OF CHAPTER FIVE🍂