16
Kanina pang napapansin nina Thea, Dianne at Gia ang pananahimik ni Atarah. It's unusual for Atarah not to talk. Alam naman kasi nila kung gaano ito kadaldal but now, she seems so out of her character today.
"You okay?" Dianne taps her shoulder and she snap back into reality.
"Ha? Y-yeah, I'm okay."
"You seem bothered." Puna ni Gia sa kanya.
"Don't mind me. May gumugulo lang sa isip ko." Atarah answered and that's Treyton. Si Treyton ang gumugulo sa isip niya ngayon.
Pagkatapos kasi ng phone conversation nila kagabi, feeling nito ay badtrip sa kanya ang lalaki. Sa pagkakatanda naman niya ay wala siyang mali o masamang ginawa. Or siguro ay assuming lang siya?
Atarah tried to bring back her usual self. Nagawa naman niya. Nag-enjoy naman silang apat buong magdamag. Sa katunayan nga ay nakakunot na ang noo nito. Hindi naman sa ayaw niya pero nagtataka na ito. Mamayang 5 pm na ang flight ni Gia and they are still here at the mall. Checking the time, it's already 4:20 in the afternoon.
"Gia, time is running. Maiiwan ka sa flight mo." Saad ni Atarah rito.
Nandito pa kasi sila sa food stall area. May mga tables na naroroon for public use at doon talaga sila nakaupo. Hindi rin naman sila kumakain kaya nagtataka ito kung bakit nandirito pa rin sila. Baka kasi maiwan ng eroplano ang kaibigan niya.
"Spill it." Wika ni Gia na siyang ipinagtaka niya.
"Spill what?"
"Come on Atarah. Spill what's on your mind. I won't leave you like this." Nangunot naman ang noo nito. She feels the concern on Gia's tone pero wala siyang maintindihan.
"What are you—"
"Something is up on you. Sabihin mo na kasi para makaalis na ako." Pagpipilit ni Gia rito.
Kung problema man ang tinutukoy nila, kahit huwag niya pang sabihin sa kanya para huwag umalis si Gia but of course, that wouldn't be. Tsaka ano ba kasing problema ang tinutukoy nila? Wala naman talaga. Merong lang gumugulo sa isip niya. Or maybe that's what they referring to?
"Si Treyton kasi." Panimula nito. Ayaw niya sanang i-share pero bahala na. Maybe they could give advices to her, right?
"What about Treyton?" Salubong ang kilay na tinignan ni Atarah si Thea.
Kapag si Treyton talaga ang topic, she's all ears to it. If Thea's not only her friend. Napailing ito sa isip-isip.
Dahil kahapon pa talaga iyon gumugulo sa isip niya, kinuwento niya sa tatlo kung anong nangyari sa kanila.
"That important thing you're saying yesterday was your prenatal visit with my Mom?" Tanong ni Dianne rito. Ang mommy kasi nito ang OB-Gyn ni Atarah. Tumango si Atarah. Naikwento pa nito ang naging pag-uusap nila kahapon.
"Bingo!" Napatingin silang lahat kay Thea nang magsalita ito. Nakangisi pa ito. "The gay is jealous." Dagdag na sabi nito.
Atarah's forehead creased.
"Kasi naman Mommy Atarah, Treyton is the Daddy. So definitely he wants to accompany you kasi anak niyong dalawa yan." She even emphasized the word mommy and daddy sabay tingin nito sa umbok na tyan ni Atarah.
"Nasabi niya nga yun kahapon pero nagpasama na ako kay Neon-"
"Exactly. Kay Neon. Hindi kay Treyton." Thea emphasized. "Still don't get it?" Tanong pa nito. Nakakunot lang ang noo ni Atarah. Maybe Treyton was just mad but jealous?
"That's impossible. Besides I know he's busy." Sagot na lang ni Atarah. Yun naman kasi ang totoo.
Tsaka she did that for the sake of their girl's date. Hindi na rin naman sila nagtanong pa. 5:12 pm na silang umalis sa mall and Gia didn't inform them na 6:00 pala ang flight nito kaya inihatid na rin nila ito sa airport.
Tahimik na nakaupo si Atarah sa isang upuan na nasa may veranda ng kanilang bahay. Marahan nitong hinahaplos ang kanyang tyan. This is the first time she's doing it ever since she got pregnant. Hanggang ngayon nga ay hindi pa rin siya makapaniwala pero masaya siya.
"Treyton's not going here tonight?"
"D-dad." Nagulat ito sa biglang pagsulpot ng kanyang tatay. She feels nervous all of a sudden.
Simula nung ipagtapat kasi nitong buntis siya, bali ngayon niya lang makakasama ang tatay niya na silang dalawa lang. Every time she's talking to her Dad, madalas niyang kasama ang Mom niya or kaya ay kasama niya si Treyton. But now, it's only the two of them.
"Baka po hindi muna Dad. I talked to him earlier. He's tired so I told him to take some rest." Well guess what? Atarah lied.
Hindi naman niya nakausap si Treyton because she never receive a call. Sa isip nga nito ay baka galit si Treyton sa kanya o kaya ay sadyang busy lang talaga siya.
"As your father, I'm still disappointed with you Dixie Atarah." Napalunok ito sa narinig.
Her dad being this serious, mas lalo itong kinakabahan. Maybe this conversation won't do good to her pero hindi niya naman pwedeng paalisin ang Dad niya rito kaya hindi na lamang ito sumagot.
"But I understand you. As long as I can see how happy you are, hindi ko pakikialaman ang desisyon mo sa buhay." Hearing that from her Dad, hindi nito maiwasang hindi ngumiti.
Parents are always understandable and she's thankful that her parents are one of those.
"Thank you Dad."
"You are old enough Atarah. I won't meddle whatever you and Treyton's plans are. But I won't tolerate if the two of you did something I can't accept. You know me Dixie Atarah. Alam mo ang mga bagay na ayaw ko." Napatango na lang ito.
Her Dad is sometimes kind but he's also like a monster when he's mad. Kaya sa tuwing kasama niya ito, parang lagi siyang kinakabahan.
Naiintindihan niya rin naman ang kanyang parents. She's their only child kaya as much as possible, pinoprotektahan lang ng mga ito si Atarah. She's their only princess and they don't want her to get hurt.
And even though she's born with a golden spoon, ayaw naman nila itong lumaking brat that's why her parents forbid her from doing wrong things. Ayaw nilang itolerate ang mga bagay na ginagawa nitong hindi naman dapat.
"Go to bed Atarah. For a pregnant woman like you, you should sleep early. Good night honey." Hinalikan siya ng tatay niya sa kanyang noo tsaka ito tumango at nagtungo sa kanyang kwarto.
She's actually close with her parents pero hindi talaga maiiwasan na matakot siya sa tuwing nagagalit ang mga ito. Lahat naman siguro ay ganun. It's their authority as the parents anyway.
Napabuntong-hininga ito pagkaupo niya sa gilid ng kanyang kama. She remembered what her father told her. Her father is really different when he's mad. Daig pa nito ang leon. And she knows what are those things her father doesn't like. Kabilang doon ang hindi pagsasabi ng totoo, lalo na ang pagsisinungaling.
Naalala niya si Treyton. Her father never asked about her relationship with Treyton. All they knew is siya yung ama ng batang dinadala niya. Nag-aalala tuloy ito ngayon once na malaman ng Dad niya ang tunay na pagkatao ni Treyton.
Hindi sa ikinakahiya niya ito, sa halip ay natatakot siya. Lying is far different from not telling the truth. And with their situation, they are not telling the truth. Natatakot siya sa posibleng mangyari.
Anyway, bakit nga ba siya matatakot where in fact nothing's going on between her and Treyton? Right?
Nakatulog si Atarah nang may malalim na iniisip at nagising itong yun pa rin ang iniisip. Life is full of surprises. It is. Sa sobrang dami nga ng mga surprises, minsan nagiging problema na ang mga iyon.
Atarah tried to get those thoughts off her mind. What's important is now, the present.
Gaya ng nakasanayan niyang gawin nitong mga nagdaang araw, pagdidilig ng halaman ang kanyang pinagkakaabalahan. She has nothing to do here. Kinukulit niya lang talaga ang mga kasambahay nilang hayaan ito sa pagtatrabaho.
Kasi naman, kung hindi pagdidilig, malamang nakahiga o nakaupo o kumakain lang ang ginagawa nito. If she's not pregnant, asa ka namang magtatrabaho yan. It's just her way to divert her boredom.
"Atarah, we're going honey." It's her Mom, sa gilid nito ay ang kanyang Dad. Obviously, they are off to their work. Tapos siya nandito, maiiwan na naman na walang ginagawa.
"Take care Mom, Dad." Saad nito bago tuluyang lumabas sa garahe ang kotseng kanilang sinakyan.
Buong magdamag ay wala siyang ginawa. Nang malaman nitong aalis ang kasambahay nila, pinilit pa niya ito para lang isama siya.
"Ang kulit talaga ng batang ito. O siya, magbihis ka na. Isasama na kita." No choice na saad ng ginang.
Nakangiting umakyat si Atarah sa kanyang kwarto at ginawa ang dapat niyang gawin. Pagkababa nito ay dumiretso na sila sa garahe at nagpahatid sa driver nila sa kung saan man sila pupunta.
Sa SM sila bumaba. Kailangan daw kasing bumili ni Manang Esing, iyong kasambahay nila ng mga kakailanganin sa kusina. Habang abala ito, nagliwaliw na lang muna si Atarah ng mag-isa.
"Atarah, hija." Napalingon ito sa nagsalita at nagulat pa siya sa nakita. Sa kalilibot niya kasi ay nakita siya ng mama ni Treyton.
"Tita Rita." Nahihiya nitong tawag.
"Are you alone?"
"I'm with Manang Esing Tita. Pinilit ko lang po siya na isama ako rito. Wala rin naman po kasi akong ginagawa sa bahay." Nahihiya subalit natatawa nitong saad. Yun naman kasi talaga ang ginagawa niya.
"I'm surprised to see you here. And ang laki na rin ng tyan mo." Napangiti na lang ito. Halatang-halata na kasi talaga ang tyan nito. Excited na nga ito e. But she has to wait for more months.
"How are you hija?" Hinawakan ng ginang ang kamay nito.
Even if it's only her second time to meet Treyton's mother, sobrang gaan talaga ng pakiramdam nito sa ginang.
"Okay lang po Tita. Kayo po? And how about Tito po?" She asked.
Since ngayon na lang ulit sila nagkita, they had a lot of things to talk about. Kung anu-ano pa nga ang ikinukwento ng ginang kay Atarah. She realized that Tita Rita is fun to talk with.
"S-si Treyton po pala Tita?" Hindi niya talaga maiwasang itanong ang lalaking iyon.
"Are you two not talking?" Umiling lang ito. Yung huli nilang pag-uusap two days ago, hindi na iyon nasundan pa. Ayaw naman niyang tawagan na lang bigla ang lalaki.
"Try to understand him anak. Treyton's really busy this past few weeks. And I'm not sure if his father is going to give him a project or not." Pagkekwento nito.
Well, Treyton's going to take over the company soon so giving him a project and letting him handle the whole company is his father's way to know how efficient Treyton is once he becomes the CEO of Alfiore Corporation.
Hindi naman nagtagal ang pagkekwentuhan nila dahil kinailangan ng umalis ni Tita Rita as well as Atarah dahil nabili naman na ni Manag Esing ang mga dapat niyang bilhin.
Hapon na nung makauwi ang mga ito. Nagulat pa nga si Atarah nang madatnan ang parents niya roon. Bibihira kasing umuwi ang mga ito ng maaga. Usually 6-7:00 pm ang uwi ng mga ito pero wala pang 6:00, they are already here.
"You went outside?"
"Mom, super boring dito sa bahay. Tsaka kasama ko naman po si Manang Esing." She explained. Ayaw kasi ng parents nitong lumalabas na lang siyang bigla.
Ayaw lang kasi ng mga itong may mangyari kay Atarah lalo pa at buntis siya. Pero wala naman na ring nagawa ang mag-asawa. Hinayaan na lang siya ng mga ito.
"I'll go upstairs." Paalam nito bago siya tuluyang pumanhik sa kanyang kwarto.
Nang makapasok ito, she saw her phone. She took it and without realizing, napunta ito sa kanyang phone contacts. She stopped when Treyton's phone digit pop up. Half of her is telling her to call Treyton but half of her is telling otherwise. In the end she chose the latter.
Naalala kasi nito ang naging pag-uusap nilang dalawa ni Tita Rita kanina. Treyton is a busy guy. Who is she disturb him?