"အား !!!! ပ်င္းတယ္လို႔ အစုတ္ပလုတ္ႀကီး!! သူမ်ားကို ေန႔တိုင္း အိမ္ထဲမွာ ေသာ့ပိတ္ၿပီးထား
ခဲ့တယ္ !! ခင္ဗ်ားႀကီး !!"
တစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းလြန္းလို႔ေအာ္ဟစ္ေနရသည္
သူကေတာ့ ရံုးသြား က်ေနာ္ကေတာ့ ေန႔တိုင္း
အိမ္မွာ က်န္ေနခဲ့ရတာ ဟိုတေလာက က်ေနာ္ေျပာလို႔ ေျခေထာက္ကို သံႀကိဳးမခတ္ေတာ့ ေတာ့
က်ေနာ္က လြတ္ၿပီ ဆိုၿပီး ထြက္ေျပးမိပါတယ္
ေျပးရေကာင္းလားဆိုၿပီး ျပန္ၿပီး သံႀကိဳးခတ္ထားတယ္ေလ အိမ္အျပင္မွာလဲ ေသာ့ခတ္ထားခဲ့ေသးတယ္ လူက အိပ္ခန္းထဲက လြဲၿပီး ဘယ္မွ မသြားရ စားဖို႔ကေတာ့ အိပ္ခန္းထဲမွာ အစံုထားခဲ့ေပးပါတယ္ စားလိုက္ ထိုင္ေနလိုက္ အိပ္လိုက္လုပ္ေနရလို႔ လူက ဝက္ျဖစ္ေတာ့မယ္
"ခင္ဗ်ားႀကီး!!! အက်င့္မေကာင္းတဲ့ဟာႀကီး!!!"
စိတ္ေျပရာေျပေၾကာင္းေအာ္ေနလိုက္သည္
"sehun ေရ!!!"
ေအာက္က လူသံၾကားသည္
hyung သံနဲ႔တူလိုက္တာ
"ဘယ္သူ႔မွမရိွဘူးလား မသိဘူး ျပန္ၾကရေအာင္လာ သည္း"
ဟင့္အင္း မျဖစ္ဘူး hyung ကိုအကူအညီေတာင္းရမယ္
ဟိုဟိုသည္သည္ လိုက္ၾကည့္ေနရင္း ျပတင္းေပါက္ေလး ေတြ႔သည္မို႔
ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ကာ
"hyung !! က်ေနာ္ရိွတယ္ တံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္လာခဲ့ပါဦး!!! အီး ဟီး"
ငိုပါငိုျပရသည္ ဒါမွ သနားမည္မွတ္လား
"Luhan!! ဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ!!"
တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းေအာ္ေျပာေနရသည္
"က်ေနာ့္ကို ကယ္ပါဦး အီး ဟီး oh sehun ႀကီး ဖမ္းထားလို႔ လုပ္ပါဦး !!"
"ေအး ေအး hyung ဝင္လာခဲ့မယ္!!"
"အင္း ျမန္ျမန္ လုပ္ေနာ္ hyung!!"
"ေအး!!"
hyung လည္း ႐ွာၾကံၿပီး တံခါးကို ဖ်က္လိုက္တာ
ရသြားေသာေၾကာင့္
က်ေနာ္လည္းအခန္းတံခါးနားစီျမန္ျမန္ေျပးသြားလိုက္ကာ
"hyung က်ေနာ္ဒီခန္းထဲမွာ!!"
"ေအး hyung လာၿပီ "
~ဂ်ေလာက္~
တံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္ရတာမို႔ ဝမ္းသာသြားရကာ
"hyung!! အီး ဟီး"
hyung ကိုဖက္ထားၿပီး ငိုေနမိသည္ တကယ္ပါ
ဒီလိုအခန္းထဲပိတ္ခံထားရတာကို စိတ္ကုန္ေနၿပီ
"luhna ေလး ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ"
"ဟင့္ oh sehun ႀကီး ဖမ္းထားတာ အတင္းပဲ
က်ေနာ္ကမေနႏိုင္ပါဘူး ဆိုလည္း မရဘူး ၿပီးေတာ့
ဒီသံႀကိဳးႀကီးကိုလည္း ေျခေထာက္မွာ ခတ္ထားေသးတယ္ ဟင့္"
မူယာမာယာမ်ားကို ေျခေထာက္က သံႀကိဳးကို
လႈပ္ခါျပလိုက္ေတာ့
"က်စ္ sehun ကေတာ့လုပ္ၿပီကြာ ကေလးက ခ်စ္တယ္ ဆိုတုန္းကေတာ့ တန္ဖိုးမထားဘဲ ကေလးက သူ႔ဟာသူ ေအးေဆးေနေနမွ ဖမ္းထားတယ္ကြာ hyung ျဖဳတ္ေပးမယ္ သိလား
luhan "
"ဟုတ္"
hyung ကေတာ့ေသခ်ာျဖဳတ္ေပးေနပါတယ္
~ကေလာက္~
"အာ ကြၽတ္သြားၿပီ ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္ hyung "
"ရပါတယ္ ေနဦး hyung ,sehun စီ ဖုန္းဆက္ေခၚၿပီး ဒီကိစၥ ႐ွင္းရမယ္"
ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆဴလိုက္ၿပီး
"အင္း"
hyung ကပါးေလးကိုလာညႇစ္ကာ
"Aigooo ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာလိုက္တာ ၾကည့္စမ္း
ဝကစ္ေနတာပဲ"
"😁😁"
"အဲ luhan ေလး ေျခေထာက္မွာ ဒဏ္ရာႀကီးနဲ႔
သံႀကိဳးေၾကာင့္ရတာျဖစ္မယ္"
Tao hyung ပါဝင္ေျပာေလေတာ့
"ဟုတ္တယ္ နာလိုက္တာမွ အရမ္းပဲ သိလား"
"လာ hyung ေဆးထည့္ေပးမယ္"
"ဟုတ္"
Tao hyung ကေဆးထည့္ေပးေသာေၾကာင့္
ညိမ္ညိမ္ေလး ထိုင္ေနမိသည္
hyung ကေတာ့ အကို႔ကို ဖုန္းဆက္ေခၚေနသည္ေလ ေသခ်ာသည္ အကိုျပန္လာရင္ က်ေနာ့္ကို
ေဒါသထြက္ေနေတာ့မယ္ ဆိုတာ
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ က်ေနာ္မွ မေနႏိုင္ေတာ့တာ
အခ်ိန္ၾကာေတာ့ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ကားသံၾကားတယ္
အကိုျပန္လာၿပီ ထင္တယ္ က်ေနာ္ေၾကာက္တယ္
ဘယ္လိုလုပ္ရမွလဲ hyung ေနာက္မွာ
ကုပ္ကုပ္ေလး ရပ္ေနမိေတာ့
"မေၾကာက္နဲ႔ hyung တို႔ရိွတယ္ေနာ္"
"အင္း"
~ဒုန္း~
တံခါးဖြင့္သံျပင္းျပင္းျဖင့္ ဝင္လာေသာ အကို
ဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ေနမလဲ သိသာလွသည္
က်ေနာ္ကေတာ့ ေၾကာက္လြန္းလို႔ တုန္ေနရၿပီ
အကိုက အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္သြားေတာ့မလိုလုပ္တာေၾကာင့္
"ဒီမွာ sehun "
hyung ကလွမ္းေခၚလိုက္ေသာေၾကာင့္
ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြျဖင့္ ေလွ်ာက္လာၿပီး က်ေနာ့္ကို
အရင္ဆံုး ၾကည့္ၿပီးမွ
"hyung တို႔က ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"ဟ ကိစၥရိွလို႔လာတာေပါ့"
"ကုမၸဏီ ကိုလာလို႔ရရဲ႕သားနဲ႔ ဘာလို႔အိမ္ကိုေရာက္လာတာလဲ"
"လာခ်င္လို႔ေပါ့ကြာ ေနစမ္းပါဦး ငါေမးပါဦးမယ္
မင္းကဘာလို႔ luhan ေလးကို ဖမ္းထားရတာလဲ"
"ဟာဗ်ာ က်ေနာ့္ေယာက်ာ္းမို႔လို႔ ဖမ္းထားတာေပါ့
သူထြက္ေျပးသြားမွာစိုးလို႔"
"မင္းေနာ္ ခုမွ က်ေနာ့္ေယာက်ာ္း က်ေနာ့္ေယာက်ာ္းနဲ႔ အရင္က်ေတာ့ ဂ႐ုေတာင္မစိုက္ပဲနဲ႔"
"ေတာ္ၿပီ အရင္ကဟာေတြျပန္ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ ခုကခုပဲ လာရင္းကိစၥကိုေျပာ"
"အဖိုးက မင္းနဲ႔င့ါကို ဘူဆန္လာခဲ့ဦးတဲ့ "
"hyung နဲ႔ အဖိုးနဲ႔က တဲ့လို႔လား"
"မင္းနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး ဒါငါတို႔ ေျမးဖိုးကိစၥ အဲဒါလာေျပာတာ လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ခ်ည္တဲ့ ေနာက္ရက္နည္းနည္းေလာက္ေနၿပီးရင္ သြားမယ္"
"ဒါပဲ မွတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ အစတုန္းကေတာ့ ဒါပဲ ခုေတာ့ တစ္ခုပိုသြားၿပီ luhan ေလးကိုျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါကြာ"
hyung စကားေၾကာင့္ ငနဲသားကိုၾကည့္မိေတာ့
ဒင္းက ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္စြာ ေခါင္းေလးငံု႔ထားသည္
*မင္းနဲ႔ေနာက္မွ ႐ွင္းမယ္ xiao luhan *
hyung ဘက္ကို ျပန္ၾကည့္ၿပီး
"မလႊတ္ေပးႏိုင္ပါဘူး ဘာလို႔လႊတ္ေပးရမွာလဲ
ျပန္လိုခ်င္ လြန္းလို႔ အတင္းသိမ္းပိုက္ထားရတဲ့ဟာ
ျပန္မလႊတ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"sehun ah မင္းနဲ႔ luhan ေလးနဲ႔က ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့ဘူးေလကြာ"
"ဘာလို႔ ဘာမွမဆိုင္ရမွာလဲ က်ေနာ္တို႔လက္ထပ္ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ရိွတယ္ hyung ၾကည့္မလား"
"sehun ah "
"ေတာ္ၿပီဗ်ာ hyung တို႔ျပန္ေတာ့ က်ေနာ္စကားမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး Tao hyung ကိုေတာ့ အားနာပါတယ္ ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ လင္မယားၾကား ဝင္မပါၾကပါနဲ႔ေတာ့"
"ရပါတယ္ ေမာင္လာ ျပန္ၾကရေအာင္ သူမ်ားလင္မယားၾကားဝင္မ႐ႈပ္သင့္ဘူးေလ သူတို႔က ခုထိ မကြာ႐ွင္းရေသးဘူး မွတ္လား"
"ဒါမဲ့ သည္းရာ"
"လာပါ ျပန္ရေအာင္"
"အင္း luhan ,hyung သြားၿပီေနာ္"
"ဟင့္အင္း hyung က်ေနာ့္ကို ကယ္ပါဦး"
သူကႏွေျမာတသ မ်က္လံုးေတြျဖင့္ hyung ကိုလွမ္းၾကည့္ေနေသးေၾကာင့္
သူ ့လက္ကို ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ၿပီး အေပၚထိေခၚလာလိုက္ေတာ့
"အ နာ.နာတယ္ ခင္ဗ်ား.ႀကီးလႊတ္ေနာ္"
အခန္းထဲေရာက္မွ ေဆာင့္လႊတ္ခ်လိုက္ၿပီး တံခါးကိုပါ ေလာ့ခ်ပစ္လိုက္ကာ
"မင္းေတာ္ေတာ္ သတၱိေတြေကာင္းေနတာလား ဟမ္"
"ဟင့္ အင္း က်ေနာ့္ကို ျပန္လႊတ္ေပးလို႔ ဒီမွာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ဟင့္"
"မလႊတ္ေပးႏိုင္ဘူးကြာ လာ"
သူကို လက္က ေဆာင့္ဆဲြကာ ကုတင္ေပၚ တြန္းခ်လိုက္ေတာ့ သူက ကုန္း႐ုန္းထကာ
"ခင္ဗ်ား ႀကီး မဟုတ္တာ မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ဟင့္"
သူက မ်က္ရည္ေတြက်ကာငိုေနေပမဲ့ ဒီလိုဆိုးေတေနတဲ့ သူေလးကို အျပစ္ေတာ့ေပးရမယ္မို႔
လက္ေတြက အက်ႌေတြကို ခြၽတ္ေနလိုက္သည္
က်ေနာ့္ကိုယ္က ဗလာက်င္းျဖစ္သြားမွ ကုတင္ေပၚ
တက္သြားလိုက္ၿပီး သူ႔အက်ႌေတြေလးကိုပါ ခြၽတ္ေပးေနလိုက္ေတာ့ ႐ုန္းကန္ေနကာ
"ခင္ဗ်ား မလုပ္နဲ႔ေနာ္"
သူ႐ုန္းကန္ေနရင္းၾကားမွ အဝတ္ေတြ အကုန္ကြၽတ္သြားၿပီမို႔
သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကို ေမြ႔ယာေပၚ ဖိခ်ကာ အေပၚက
အုပ္မိုးၿပီး အနမ္းေတြ ေပးေနလိုက္ေတာ့
"ခင္ဗ်ားႀကီး အ မလုပ္နဲ႔ေနာ္ အြန္း.."
သူစကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အမိအရ
ဖမ္းထားလိုက္ကာ ဟေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာၾကားထဲလည္း လွ်ာ ထိးုထည့္ကာ ခံတြင္း အႏွံ႔
လိုက္လံ ကစားေနလိုက္သည္
လက္ေတြကိုလည္း သူ႔ကိုယ္အႏွံ႔ လိုက္လံ ပြတ္သတ္ေနလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ နီရဲေနတဲ့ ႏို႔သီးေလးေတြကိုလည္း ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္း ျပင္းျပင္းစုပ္ၿပီး
လက္ျဖင့္လည္း ဖိေခ်ေနေသာေၾကာင့္
သူက အသံမထြက္ေစရန္ ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားၿပီး
သည္းခံေနတယ္ေလ
ေအာက္ထိ ဆင္းသြားလိုက္ၿပီး သူ႔ေပါင္သြယ္သြယ္
ေလးကို အနမ္းေပးလိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္နာေလးကို ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ႐ွက္စိတ္ေၾကာင့္ နီရဲေနတဲ့ သူ႔မ်က္နာေလးက က်ေနာ့္စိတ္ေတြကို ႂကြလာေစတယ္
ေျခေထာက္ေလးကို ဆြဲေထာင္လိုက္ကာ ေပၚလာေသာ အေပါက္ဝေလးနား က်ေနာ့္ရဲ႕ တင္းမာေနၿပီ
ျဖစ္တဲ့ ညီငယ္ကို ေတ့ထားလိုက္ၿပီး
သူ႔ကို ထပ္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ မ်က္နာကို ဟိုဘက္ေစာင္းသြားေသာေၾကာင့္
က်ေနာ္ တစ္ခ်က္ထဲျဖင့္ ေဆာင့္ထည့္လိုက္ကာ
သူအဆင္သင့္ျဖစ္တဲ့ အထိ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ
သူ႔ထဲကို ၾကမ္းတမ္းစြာ တိုးဝင္ေနမိသည္
"အား .ေကာင္း..လိုက္တာ.ငယ္ရာ..တင္း..ၾကပ္ေနတာပဲ .ဟား..ဟင္း..အင္း.."
သူကေတာ့ အသံမထြက္ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းကိုသာ ျပတ္ထြက္မတက္ကိုက္ထားေသာေၾကာင့္
က်ေနာ္ပိုၿပီး တိုးဝင္ေနလိုက္ေတာ့
က်ေနာ့္ေအာက္က သူ႔ကိုယ္ေလးကလည္း လႈပ္ခါေနၿပီး တအင့္အင့္ အသံသာ ထြက္ေနသည္
က်ေနာ္အားမရလွစြာ သူ႔ေပါင္ေလးေတြကို
ဖိကိုင္လိုက္ကာ ၾကမ္းတမ္းစြာ တိုးဝင္မိျပန္ေတာ့
ခံစားခ်က္ေတြက ေကာင္းမြန္ေနကာ
သာယာစြာ ညီးညဴးေနမိသည္
"အင္း..xiao luhan ..ဟား..တိုးဝင္ေနရတယ္ ကြာ..ဟင္း..ျပည့္ၿပီး..အင္း ေႏြးေနတာ.ပဲ..အား."
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လွမ္းနမ္းေနလိုက္ၿပီး
ေအာက္ကလည္း အဆက္မျပတ္ တိုးဝင္ေနမိသည္
လည္ပင္းေလးသို႔ ဆင္းကာ အမွတ္ေတြထင္ေအာင္ေပးေနရင္း ေအာက္က အခ်က္ေရ စိပ္စိပ္
ေဆာင့္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္အရာလည္း
သူ႔ထဲမွာ ပဲ တုန္ရင္လာကာ အရည္ေတြ ထုတ္လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ခဏ အေမာေျဖေနၿပီးမွ
သူ႔ထဲ တစ္ခ်က္ခ်င္း ထပ္ေဆာင့္ေနလိုက္ေတာ့
ပိုပိုၿပီး နက္႐ိႈင္း စြာ ဝင္ေသာေၾကာင့္
သူ႔အတြင္းသားေလးေတြထဲ ပိုတိုးဝင္ေနမိကာ
ရမၼက္တို႔ျပန္ႂကြလာရေသာေၾကာင့္
"ဟင္း ငယ္ ကိုယ္ ထပ္လုပ္ ခ်င္လာၿပီကြာ အင္း
ျပန္ႂကြလာၿပီ ငယ္ေရာ ဘယ္လိုလဲ ဟင္"
သူက မ်က္လံုးေလးဖြင့္လာၿပီး က်ေနာ့္မ်က္လံုးထဲထိ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ကာ
"က်ေနာ္နာက်င္ေနတာ သိရက္နဲ႔ ခင္ဗ်ားက က်ေနာ္နာက်င္မွာကို ဂ႐ုမထားဘဲ ခင္ဗ်ား စိတ္ေက်နပ္ဖို႔သာ ဂ႐ုထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္
ကို ခ်စ္ပါတယ္ ဆိုတာ တကယ္ခ်စ္လို႔မဟုတ္ဘဲ
ခင္ဗ်ား ရမၼက္အတြက္ က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔
ညာေျပာတာပဲ"
သူ႔စကားေလးေၾကာင့္ သူ႔ထဲ တိုးဝင္ေနတာကို
ရပ္ျပစ္လိုက္ကာ သူ႔ထဲက က်ေနာ့္အရာကို ဆဲြထုတ္လိုက္ၿပီး
"ကိုယ့္အခ်စ္ကိုေတာ့ ယံုေပး ငယ္ ကိုယ္မင္းကို
ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူး ခုေတာ့ ကိုယ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ သြားဦးမယ္"
သူေလးကိုေျပာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္တယ္
မလုပ္လိုက္ရလို႔အေၾကာင္းမရိွပါဘူး
က်ေနာ့္အခ်စ္ေတြကိုေတာ့ ယံုေပးေစခ်င္တယ္
ခုေတာ့သူ႔နာမည္ေလးကို ပါးစပ္ကရြတ္ရင္း လက္ေတြကလည္း ညီငယ္ကိုကိုင္ကာ ျပင္းျပင္းေလး ပြတ္ေပးေနလိုက္သည္
"အား xiao luhan အင္း ..ခ်စ္တယ္..အင္း.
ခ်စ္တယ္..ကြာ .အား..ဟား"
လက္ေတြကို က်ေနာ့္ရဲ႕ အရည္ေတြေပကာ
ၿပီးေျမာက္ခဲ့ရသည္
ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်ကာ အေမာေျဖေနၿပီးမွ
ေရမိုးခ်ိဳး သန့္စင္ကာ သပတ္ေလးပတ္ၿပီးထြက္လာေတာ့
သူက ကုတင္ေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ အတိုင္းေလး
ကုတင္နား အျမန္သြားလိုက္ကာ
"ငယ္ရာ အေအးပတ္ေတာ့မွာပဲ"
သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ခ်ီကာ ေရခ်ိဴးခန္းထဲ ေခၚသြားလိုက္ၿပီး သန့္စင္ေပးၿပီးမွ
အေႏြးအက်ႌေလးဝတ္ေပးကာ ေမြ႔ယာေပၚတင္ေပးၿပီး ေစာင္ေလး အသာျခံဳေပးထားလိုက္သည္
ၿပီးမွ က်ေနာ္လည္း အက်ႌဝတ္ကာ သူ႔ေဘးဝင္လွဲလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေသးသြယ္လွတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္ၿပီး
အိပ္စက္ျခင္းစီသို႔
မအိပ္ခင္ေလး သူ႔နဖူးထက္ အနမ္းေခြၽခဲ့ပါေသးသည္
*ခ်စ္တယ္ ငယ္ မင္းက ငါ့ရဲ႕ အရာရာပဲ
မင္းကငါ့အတြက္အကုန္လံုးထက္အေရးႀကီးတယ္
ျပန္ခ်စ္ပါေတာ့ ကြာ ငါလည္း မင္းလို ခံစားတတ္ေနပါၿပီ အရင္က ဂ႐ုမစိုက္မိတာေတြအတြက္ ေတာင္းပန္တယ္ ခုပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ့မယ္*
[][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][]
continue•••••
အပုဒ္သစ္ေလး တစ္ပုဒ္တင္ထားေသးတယ္
Chanbaek ပါ ဝင္ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္လို႔ရပါတယ္ေနာ္
ေခါင္းစဥ္က
"မင္းမခ်စ္လည္း ငါခ်စ္တယ္ " တဲ့
အဲဒါေလးပါ
ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ၿပီး ၾကမ္းမယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔ေနာ္
အတတ္ႏိုင္ဆံုး သန္႔သန္႔ေလး ေရးမွာပါ
🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈
သေဘာတူရဲ႕လားေတာ့မသိဘူး႐ွင့္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေတြ႔ၿပီးသြားပါၿပီ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္