-აიშ.... თვალები მტკივა. ვფიქრობ და ვიღვიძებ. თვალებს ვახელ და მზის სინათლე უფრო მტკენს. მერე ვეჩვევი. ავდექი შევედი აბაზანაში. გამოვიცვალე.
-რა კარგია აბაზანა. ვამბობ ჩემთვის. მერე თმებს ვიშრობ და შემოდის ჯიმინი. ასწორებს საწოლს და ეღიმება. მე ვრჩები თმის გაშრობას და ჯიმინს ვუბრუნდები.
-რა გაცინებს?..
-გუშინდელ დღეზე მეღიმება.
-რა?..
უცბათ ამომიტივტივდა გუშინდელი დღე. და ხელი მივირტყი შუბლზე. მოვიდა ჩემთან ჯიმინი დამსვა სკამზე და მიმატრიალა სარკისკენ.
-ეჰჰ....უკვე გაიზარდა ჩემი ბარტყი... გამიფრინდა ბუდიდან თქვა და არარსებული ცრემლი მოიწმინდა თვალიდან. გაგვეცინა ორივეს.
-არარსებობს....ჩემი პირველი კოცნა იუნგის შევალიე...
-კი მითხრა სიცილით მეც გამეცინა.
-რა რეაქცია უნდა მქონდეს აზრზე არ ვარ..(მე)
-მე კი გუშინ მქონდა მაგარი რეაქცია.
-დამცინე ხო?...
-კი თქვა და ახარხარდა.
-მეზიზღები...(მე)
-მეც მიყვარხარ მითხრა დათავზე მაკოცა. ავდექი ტელე უნდა ამეღო მაგრამ ვინ დაგაცადა. მომვარდა ჯიმინი,ჩამეხუტა და დამატრიალა.
მეც ჩავეხუტე და თან ვეუბნები
-დამსვი ჩიმჩიმ....ვეუბნები სიცილით.
-რა აღვნიშნოთ?..
-გაგიჟდი.
ჩავდივართ კიბეებზე.
-კაი ხო. დღე რაღაც ლამაზად გამოიყურები და რა ხდება?..
-ვაიმე ღმერთო...ავატრიალე თვალები. ყავა გავაკეთე და დალევას შევუდექი.
-უბრალოდ ჩავიცვი.
შემოვარდა გიორგი.
-ნუცა გილოცავ 2 კვირა შვებულება გვაქვს და სადაც გინდათ ია წადით და დაისვენეთო...
-იესსს მივვარდი და გიოს ჩავეხუტე.
-პირველი კოცნის პატრონი შენი მეგზური იქნება...ჩამჩურჩულა ყურში.
გამოვეცალე
-ჯიმინ!!!ყველას უთხარი?...
-კი.
-აუუუ კაი რა....ყავა ავიღე. ეხლა მართლა გეუბნები შენი დანახვაც არ მინდა.
-კაი რა...მითხრა და გვერდით მომიჯდა მდივანზე.
-თავში მოგხვდა ნაირა.... ვუთხარი და გამეცინა.
-სად წავიდეთ?..(მონი)
შემოაღო კარი და შემოყვნენ.
-ჯიმინ დავიღუპე....ვუჩურჩულე ჯიმინს.
-გიო დავიღუპე....ვუჩურჩულე გიოს.
-ნუ გეშინის ურჯულნო...თქვა ხმამაღლა გიომ.
-მოდი აქა.. დავდევი ჭიქა და აწ უკვე მორბენალ გოს გავეკიდე.
-ვსიო დავიღალე სად შემიძლია ამდენი სირბილი...მოდი აქ.!!!ისიც მოვიდა. ვუთავაზე თავში კარგად ყველას გაგვეცინა. იუნგი კი შემოვიდა მარა არ შემიხედავს ცოტა მრცხვენია.
-ნუცა?..(ელენე)
-ჰაა....
-სად წავიდეთ?...(მონი)
-დეგუში...(მე&შუგა)
უხერხულად გავიცინე.
-სად კონკრეტულად?..
-ბებიაჩემთან...ძაან მომენატრა...(მე)
-წავიდეთ(იუნგი)
-კაი როგორც თქვენ იტყვით (მონი)
-რა კარგია ადგილზე ხტუნაობა დავიწყე.
-იეს.....
-მოდი გავხალისდეთ... გუშინდელი დღის მერე არ გვაწყენდა გართობა.....(ჯიმინი)
მე და იუნგის გაგვეცინა.
-ნამდვილად...(მე)
-ვის უნდა დისკოტეკა?..(ჰობი)
-ჩვენ (ყველა)
-მე ჩავრთავ...(მე)
So what ჩავრთე ბიჭების.
- ერთი ორი სამი...so what... ვყვირივართ და ყველა ვხტუნაობთ. ყველა ვცეკვავთ. თან მერე უნდა ვიმღეროთ. შუგას პარტიის შესრულება ჩემს თავზე ავიღე.
მერე ნუცარიონიც და ქეთიც შემოგვიერთდა. ყველა ერთად ვცეკვავდით. ჰობის პარტიას ნუცარიონი ასრულდებდა მონის კი ქეთი ჯკის კი ელენე. ცოტა სოჯუც დავლიეთ.
-so what.....(ყველა)
ცოტა ხანი სამზარეულოში გავედი. უჰაერობის გამო. ფანჯარა გამოვაღე და ფანჯრის რაფაზე ჩამოვჯექი. თვალები დავხუჭე და უკეთესად გავხდი.
-კარგად ხარ?..(შგ)
კინაღამ გადავარდი იმხელაზე შევხტი.
-კი.
-მართლა?..
-არა
-ასეც ვიცოდი რა გჭირს?...(შგ)
-იცი რაც მჭირს?...
-კაი მე რავიცოდი თუ 1 კოცნა იყო...ჩაიცინა.
-კაი მე რავიცოდი თუ 1 კოცნა იყო..გავაჯავრე შუგას.
-კაი რა...
-კაი ხო მაგის გამო არ ვარ ცუდად უბრალოდ....
-უბრალოდ?...
-უცხოა ჩემთვის ეს ყველაფერი, ზედემეტი ბედნიერება. ვიცი რომ მაინც უბედურება მოჰყვება და მეშინია ზუსტად ამის.
-კაი რა...მითხრა და მიმიხუტა.
-კაი არ უნდა მაგას მოვშორდი. იცი რომ მართალი ვარ და ტყუილად ნუ დაიწყებ ჩემს დამშვიდებას გინდა ჩახუტებით გინდა...კოცნით.
ცრემლები მომდის.
-მეჩვენება თუ ტირიხარ?..
-არ გეჩვენება.
-ძალიან ემოციური ხარ ამ ბოლო დროს...
-თქვენ გამო არ მინდა რომ დაგკარგოთ....
ჩამეხუტა.
( ბავშვებმა The truth untold ჩართეს და აკვდება ამ სცენას).
-ნუ გეშინის ურჯულნო... შემოვარდა გიორგი მხიარული სახით. გაგვეცინა სამივეს.
ორივეს ხელი მოგვკიდა და გარეთ გაგვათრია. გარეთ საგიჟეთი იყო...ვინ ვინ იყო ვერ გაარჩევდი. ჰობი და ნუცარიონი გამწარებული თამაშობდენენ, მონი და ქეთი ორი ჩემხელაზე იცინოდნენ,ჯკ და ელენე ვაფშე ამ ქვეყანაზე არ იყვნენ. მე და შუგა ძალიან გავბრაზდით ამ სიტუაციაზე.
-აბა!!! ყველანი აეყარენით.... დავიყვირე მაგრამ უცბათ ხმა გამიწყდა ამომაბოყინა. მეც ბევრი სოჯუ დავლიე და კაი მთვრალი ვიყავი.
-საცაა ჩვენც გავითიშებით...(შუგა)
-ნამდვილად.
-13 ადამიანი ერთ სახლში უცნაურია მაგრამ დიდი სახლია და დაეტევიან.
-კი(შუგა)
ყველა დავაბინავეთ. მხოლოდ წყვილები დარჩა. ჯკ ის ვთხოვე რომ ელენე აეყვანა თავის ოთახში.
ჯკი გასვლას აპირებდა მაგრამ მკითხა
-შენ არ მოდიხარ?..
-არა გუკ ელეს ძალიან ცუდი სიმთვრალე აქვს და მარტო ვერ დავტოვებ.
-გინდა მე დავრჩები
-არა არ მინდა შეწუხდე
-რა შეწუხებაა.
-კაი აბა შენ იცი...ტკბილი ძილი...(მე)
-შენც.
გამოვედი. ხელები დავიფერთხე ეხლა მონის ვთხოვე რომ ქეთი აეყვანა ოთახში.
-არ წამოხვალ?..(მონი)
-არა ღამე დალევის შემდეგ ცუდად ხდება და უნდა მივხედო.
-გინდა მე დავრჩები?...
-ამმმ...
-ნუ მოგერიდება...
-კაი მადლობა მონ. ვთქვი და გამოვედი. ესეც მეორე საქმე.
ჰობისაც ვთხოვე რო ნუცარიონი აეყვანა ოთახში.
-წამო...(ჰობი)
-არა ჰობ...ნუცარიონს საშინელი სიმთვრალე აქვს და არ მინდა მარტო დავტოვო.
-მე დავრჩები შენ წადი დაიძინე.
-მართლა?..
-კი.
-მადლობა ჰობი. გამოვედი და დაბლა ჩავედი. მივალაგეთ იქაურობა მე და იუნგიმ. ისიც ფრთხილად რომ მდივანზე მწოლიარე ჯინს არ გარვიძებოდა.
-მეტი ოთახი აღარ არის. (შუგა)
-ჩემს ოთახში ავიდეთ იქ უფრო ტავისუფლად ვილაპარაკებთ. ავედით ცემს ოთახში.
-უჰჰ კაია ჩემი ოთახი.
-მეძინება...(შუგა)
-მეც შეგიძლია საწოლზე წამოწვე.
-ოკ მითხრა და დაეტყეპა საწოლზე. მე კი აბაზანა მივიღე, გამოვიცვალე.
-მოდი.... მითხრა იუნგიმ და მის გვერძე ადგილზე დაარტყა ხელი.
მეც დავჯექი.
-რა იყო?...
-მინდა ის წერილი წაიკითხო მე რო დაგიტოვე...
-მაცა....ვუთხარი და უჯრაში მყოფი კონვერტი ამოვიღე.
ამოვიღე და გადავშალე.
-რა იყო პოემა დამიწერე?..გამეცინა მაგრამ ეს ყალბი ღიმილი იყო მეშინოდა რომ რასაც მე ვფიქრობდი ის არ წერებოდა.
ნუცა, როდესაც ნორა შემიყვარდა მე მეგონა რომ ვერავის შევიყვარებდი სხვას. ის ჩემთვის ქალღმერთი იყო,მაშინ. ეხლა კი ყველა ფიქრი და აზრი შემეცვალა. სხვანაირად ვაზროვნებ და ვფიქრობ. როდესაც ნორამ მიღალატა ეს ჩემთვის ძალიან დიდი დარტყმა იყო რომელიც ვერ გადავიტანე და იმაზე აუტანელი გავხდი ვიდრე ეს ერთი შეხედვით ჩანს. მაგრან ერთმა პიროვნებამ რომელზეც ზედაპირულად მომდიოდა ამბები. შემცვალა მთლიანად. მთლიანად გაამთელა გული რომელიც ნორამ არაფერად ჩააგდო და როგორც ფურცელი ისე დახია. ძალიან მიხარია რომ ეს პიროვნება შენ ხარ. შენ ჩემთვის ბევრს ნიშნავს. მინდა ეს ყველაფერი ჩუმად მოხდეს რადგან არ მინდა პრობლემები შეგვექმნას ორივეს. იქნები ჩემი შეყვარებული?..
ნუც,იმ დღეს შენი და ჯიმინის ლაპარაკი მოვისმინე და ვიცი რისიც გეშინია. გთხოვ მენდე, დამიჯერე. ცხოვრებაში არასდროს გიღალატებ. მე არ ვარ ის ადაიანი რომელიც კამერებთან ჩანს,ის მინ იუნგია რომელსაც სიტყვებს "I'm bad boy" არმისთვის ამბობს. გთხოვ უბრალოდ მენდე. მომეცი იმის საშუალება რომ წარსულიდან მიყენებულ ჭრილობებს მოვუარო და გაგიმთელო. (სხვათაშორის სამედიცინოზე ვსწავლობდი 1 წელი) ამაზე გამეცინა.
იქნები ჩემი შეყვარებული?...
-გაშტერებული ვიყავი ვერაფერს ვამბობდი.
-შეგიძლია დღეს აქ დაიძინო.. ვამბობ და საწოლზე ხელს ვურტყამ.
-ნუცა?!?!...
-არვიცი, ჯერ კიდევ მჭირდება დაფიქრება...დრო.
-არ არის პრობლემა...მესმის შენი.
ცოტახანი ჩუმად ვიყავით.
-შენ სად დაიძინებ?...
-აქ.
გაეღიმა არ შემიხედავს მაგრამ ვიგრძენი.
-მაიკას და შორტს მოგცემ გინდა?..(მე)
-რა?...
-ჯიმინის ორი წყვილი ჩემს კარადაშიცაა....ავახიე. მიყვარს როდესაც ბიჭების ტანსაცმელს ვიცმევ....გადავუგდე შორტი და მაიკა.
აბაზანაში შევიდა. მე კი კარგად მოვკალათდი ჩემს რბილ საწოლზე. ეგრევე დავხუჭე თვალები მაგრამ ფიქრები არ მასვენებდა.
▪მიდი უთხარი ▪
(▪-შინაგანი ხმა)
▪ხომ იცი რომ არ გამოგივა ჭირვეულობა▪
მეშინია გავიფიქრე.
▪დამერწმუნე იუნგის ნაირ შეყვარებულს ვერ ინატრებ▪
ვაიმე კაი ხო. მოვჩი ჩემს თავთან ბაასს და ზუსტად მაშინ გამოვიდა შუგა.
აი სად დამერხა გავიფიქრე ჩემთვის.
ვიგრძენი როგორ დაწვა ძალიან ცოტა მანძილზე. გამეღიმა.
-შუგა...
-ჰმმ...
-ვიქნები შენი...შეყვარებული....ამაზე წამოხტა..მე კი ინერციით წინ გადავარდი...
მერე ავდექი და საწოლზე ჩამოვჯექი.
-რა თქვი?...
-აუუ კი თქო ვა.....
ჩამეხუტა.
-so?...(მე)
-ძალიან მიყვარხარ ისე რომ შენც კი ვერ წარმოიდგენ....მომშორდა და თვალებში შემომხედა. ასეთი გახარებული და გაბრწყინებული შუგა პირველად ვნახე.
-მეც......შუბლზე მაკოცა. მერე კი ორივე ზურგზე დავწექით.
-ეხლა რა იქნება?...(შუგა)
-ჯერ იმით უნდა დავიწყო რომ მოშინაურდი...წეღან ისე პატარაზე დაწექი რო შენი თავი მე შემეცოდა გადავარდება მეთქი....ორივეს გაგვეცინა.
-კარგი....მითხრა და ჩამეხუტა.
-ტკბილი ძილი....
-ტკბილი ძილი....(შუგა)
დილით. გაგვეღვიძა ასეთ პოზაში
მერე ვნახულობ ჩუმად ბავშვებს.
ჯკ და ელენე
ნუცარიონი და ჰობი
მონი და ქეთი
ჩემმა გეგმამ გაჭრა. ცუდად ვარ. ჩავედი დაბლა. გავაკეთე ყავა. ჩავჯექი პატარა მდივანში მოვკეცე ფეხები. ამოვიღე ტელეფონი და The goog doctor ის ყურებას შევუდექი. ჩემი საყვარელი სერიალია. 5 წუთის მერე ჩამოდის-მონი. დაბნეული სახით.
-კარგი იყო ქეთისთან ძილი?... ვეკითხები და თან მეცინება.
-ჩუუ არავინ გაიგოს....ისე კი...გაგვეცინა ორივეს.
-აჰა ყავა მოფხიზლდი...ვუთხარი და ჩემი ყავა გავუწოდე.
-მადლობა. დაჯდა მდივანზე.
მერე ჩამოდის ჰობი როგორც ყოველთვის სახით.
-ასე კარგი იყო ნუცარიონთან ერთად ძილი?...
-კი...მეუბნება სიცილით.
5 წუთის კიდევ შემდეგ ჩამოდის შუგა.
-მეთქი ეხლა გუკი ჩამოვა და რას ვიღადავებდი.... ვთქვი და სიცილი ამიტყდა .
-რატო?...(შგ)
-გუშინ სამივე წყვილის სატრფოებს მოვატყუე გოგოებს ღამე უნდა ვუყარაულო ცუდად ხდებიან მეთქი და მთელი ღამე იქ იყვნენ. სურათები გადავაუღე დილით დღეს და მერე განახებ. მოდის თავზე მკოცნის და სამზარეულოში შედის.
მონი და ჰობი გაკვირვებულები მიყურებენ.
-რა?..(მე)
შემოდის იუნგი ყავით ხელში. ჩემს გვერდით სავარძში ჩაესვენა როგორც მე.
-რას მივაწეროთ იუნგი შენი ესეთი ქცევა?...
-ვუთხრათ?...მე მხრები ავიჩეჩე და შუგას ჭიქიდან ყავა მოვსვი.
-ერთად ვართ (შუგა)
მონის წყალი გადასცდა და ჰობი ზურგზე ურტყავდა ხელებს.
-ალალი...ვუთხარი მობეზრებული სახით.
-რატო?...(ჰობი)
მე და იუნგიმ წტფ სიფათებით შევხედეთ. მონიმ წამოარტყა თავში და გაჩუმდა ჰობი.
-გილოცავთ ადგომა დააპირა მაგრამ მე და შუგამ შევაჩერეთ...
-მაგის გარეშე გთხოვ...(შუგა)
-არ ვართ მაგის ხასიათზე თან ადგომა გვეზარება (მე)
-საშინლად მისკდება თავი ...(შუგა)
-მეც საშინემი პახმელია მაქვს. (მე)
-ვლაპარაკობდით და ელენეს კივილი გვაფხიზლებს. მე და შუგა ვიხევით სიცილით და ძირს ვხოხავთ.
-ვაიმე ცუდად ვარ....ვამბობ და ისევ ვაგრძელებ სიცილის. იუნგიმ ხელი გამომიწოდა სა მეც ჩავურტყი.
-აუუ ჩემი კაი....ისევ ვიცინივართ....
-ნუცა!!!!ყვირის და დაბლა ჩამოდის.
-შუგა მიშველე!!! მგონი გაიგო რო ჩემი ნახელავია...ვთქვი და უცბათ შუგას უკან ჩავუჯექი სავარძელში.
-ამხელა გოგო მანდ როგორ ჩაიკვენჩხე...(მონი)
-მერავი....შუგა მიშველე....
მოდის გამწარებული ელენე.
უკნიდან ვეხუტები შუგას და ხელებს ვუჭერ.
-ნუცა მოდი უნდა გაგპუტო...
-კაი გეყო რა ელე ჰაერის უკმარისობა რო მაქვს არ იცი....?...ვეუბნები და ოდნავ ვშორდები შუგას რო ჰაერი შევისუნთქო.
-უკეთ ხარ?..(შუგა)
-კი.
-ნუცა?..დაიწუწუნა ელენემ.
-მადლობა მითხარი მომავალ ქმართან ჩაგიწყე საქმეები.
-ნუცა!!
-კაი ხო....ბოდიში....ხო იცი როგორ მიყვარხარ...
-კი ვიცი მითხრა მობეზრებული სახით.
-შენ არ იცი ამათ რა გავუკეთე... ვუთხარი და თითებით ჰობიზე და მონიზე ვანიშნე.
-რასაც ვფიქრობ ის?..(ელე)
-კი.....ორივემ გავიცინეთ.
-არ არსებობს....(ელე)
-რსებობს საყვარელო რსებობს.
-წამო და დაყაჭე ამბები....
-შუგა დამეხმარე რო ჩამოვიდე. მომკიდა წელზე ხელი და გადმომახტუნა.
-მადლობა.
რო შევხედე გაბრაზებული სახე ჰქონდა.
-რა?...
ხელი ლოყაზე მიიდო.
თვალები ავატრიალე.
-სერიოზულად?..(მე)
თავი დამიქნია.
ხელები ავწიე მაღლა და ისევ ჩამოვწიე. მივედი და ლოყაზე ვაკოცე.
-ნუცა!!!ყვირიან კიბეებიდან მორბენალი ქეთი და ნუცარიონი.
-არ დამახრჩოთ...ვთქვი სიცილით.
-სწრაფად სამზარეულოში.....მითხრეს მიმაბრუნეს და ზურგზე მაწვებოდნენ.
დაჯდნენ გოგოები სკამზე. მე კი კუხნაზე შემოვსკუპტი.
-დაყაჭე რა ხდება შენ და იუნგის შორის.....(ელენე)
-სწრაფად....(3 ივე)
-კაი, მოკლედ.......დავიწყე მოყოლა გოგოდებს კი პირი ღია დარჩათ.
-სერიოზულად?...(ნუცარიონი)
-კი.
-არარსებობს (ქეთი)
-რსებობს თქო ვა ვეუბნები ჩვეულებრივი სახით.
-მერე ამას ასეთი სახით რატო გვეუბნები?...(ელე)
-აბა რანაირად...
-ცოტა გაიღიმე (ელენე)
-ოოოო კაი რა. ხელი ჩავიქნიე და გამოვედი. ყველა გაღვიძებულიყო.
-ზდ...ვთქვი და ყველამ მე შემომხედა. მერე ყველა ერთად წამოეყარნენ. პირველმა ჯიმინმა მომილოცა მერე კი დანარჩენებმა.
-აბა ჰე აეყარენით....
-რაზე?..(ჯკ)
-დეგუში მივდივართ....ვთქვი და ავდექი.
-დღესვე?...(მონი)
-კი. ყველანი თავის ოთახში და სახლში. ნუცა შენ ჩემსას გათხოვებ. ელენე შენ კი ქეთის ათხოვე ტანსაცმელი.
-კაი. (ელენე)
-გოგოები ჩემს ოთახში სუსტრად....
ავყარე გოგოებიდ ა ავედით ოთახში.
-ესეიგით ქეთი შენი იყოს ეს. (ელენე)
და ჟაკეტი.
-ელე შენი იყოს ეს (ქეთი)
და ჟაკეტი.
-ნუცა....ესეც შენი ტანისსამოსი...(მე)
გრძელი ჟაკეტი.
-ნუცას ტანსაცმელის არჩევა რთულია(ელენე)
-ვიპოვე...თქვა გახარებულმა ნუცარიონმა ესეც შენ
გრძელი ჟაკეტი.
მოვრჩით ჩალაგებასაც.
-გოგოებოოო!!! ყვირის ჯიმინი
-მოვდივართ!!!დავიყვირეთ ყველამ ერთად.
-აეყარენით...ვთქვი და ყველა გავყარე გარეთ. ავიღე ბარგი და ოთახიდან ბოლო გამოვედი.
ავიღე ბარგი გამოვიტანე კიბეებზე.
-ნუცა?...გამოდის სამზარეულოდან ჯიმინი.
-გისმენ....ვეუბნები და ბარგს დაბლა ვდებ.
-რატომ არ მითხარი მე ჩამოგატანინებდი....
-პატარა არ ვარ...
-ეგ რა შუაშია გოგო ხარ და არ შეგშვენის...
-მოდი რა...არაფერი უჭირს...
თვალები დამიბრიალა ჯიმინმა.
-კაი ხო აჰა ასე ძალიან თუ გინდა. მივეცჯ ჩემოდანი.
-სხვათაშორის რანაირად გაცვია?...
-ძალიან ცხელა...გავედით გარეთ.
-მართლა ძალიან ცხელა...(ჯმ)
-ნეტა მე რა ვთქვი....
-დანარჩენები?...(ნუცარიონი)
-აქ ვართ ამბობს მონი და მოდის ბიჭებთან ერთად. ეხლა როგორი სიტუაციაა...
მონის მარჯვნივ შუგა მოდის, მარცხნივ კი ჰობი და მერე ჯკ.
ჩვენ როგორ ვდგავართ ზუსტად წყვილებად.
ქეთის გვერძე მარცხნივ მე შუგას პირისპირ, ქეთი მონის, ქეთის მარჯვნივ ჯერ ნუცარიონი, ანუ ნუცარიონი და ჰობი, ჯკ და ელენე. მე და შუგამ ბავშვებს გადავხედეთ და გაგვეცინა.
მოვიდნენ ბიჭები.
-გიო და საბა?...ვთქვი და მათი სახლისკენ წავედი.
-ბიჭებო!!!შევაღე კარები და გავძახე.
საბა ფეხზე იცმევდა.
გიო კი მაისურს.
-სულელები...ჩავიბურტყუნე ჩემთვის.
-მოვდივართ!!!გამომძახა გიომ და ბოლომდე ჩაიცვა მაისური.
-საბა გასაღები...
გადმომიგდო და დავიჭირე. გამოვიდნენ მე კი ჩავკეტე კარები.
1 მანქანა- ელენე, ჯკ, ჯინ,ქეთი, მონი, საბა, თე.
2 მანქანა- ნუცარიონი, მე, ჰობი, შუგა, გიო,ჯიმინი.
სამადგილიანზე მე და შუგას მოგვიწია დაჯდომა. გავიკეთე ყურსასმენები ჩავრთე-like the zombies do. ძაან მიყვარს ეს სიმღერა. ცოტახანი მარტო ვუსმენდი. მერ ეკი ერთი ყურსასმენი ამახია შუგამ.
მერე კი ორივე ავყევით სიმღერას. ჩვეულებრივი სახით. მერე კი ავცეკვდით. მერე კი ხმამაღალზე ჩავრთეთ და ყველა ვმღეროდით.
კარგად გავერთეთ. მერე ყველა დავწყანრდით. ყველას ჩაგვეძინა გარდა გიოსა. საჭესთან იჯდა და რო ჩასძინებოდა კი დაგვყუპავდა.
ცოტახანში მივედით და ყველანი გადმოვედით. პირველი მე, ჯიმინი, ელენე და გიო შევედით. შინაურები მაინც.
-ბაბიაა!!!!(მე&ჯიმინი)
-კვატებოოოო....როგორ მომენატრეთ...მოვიდა და ორივეს ჩაგვეხუტა.
-ბები...ჩვენც მოგვენატრე...(მე&ჯმ)
მერე ელენე და გიო ნახა.
ბებიაჩემი არც ისე ასაკოვანია,თან ძალიან დიდი სახლი აქვს თავისი დიდი ეზოთი ყველა თავკსუფლად დავეტევით.
-ბებიი....ბევრი სტუმრები გვყავს 1 კვირით.
-აბა გამოიცანი....(ჯმ)
-ჯიმინ შენი ბიჭები?...
-რა ჭკვიანი ბებო გყავს ნუცა...შემოვიდა იუნგი.
-შუგა სასიამოვნოა შენი გაცნობა მივიდა და ჩაეხუტა შუგას.
-მოშინაურდი თორე გაგიჟდება ჩავჩურჩულე შუგას.
-როგორ დაგიძახოთ?...
-ბებოთი მომმართე...
ყველა ნახა....
-შემოდით დაათვალიერეთ სახლი მე სუფრას გაგიშლით მოგშივდებოდათ.
-ნადვილად...
-კი ბე, ჩვენ კი ბარგს ჩამოვალაგებთ.
-კაი ბებო გენაცვალოს...ლოყა გაგვიწელა მე და ჯიმინს.
-ვგიჟდები ბებიაჩვენზე...(ჯმ)
-მეც. ჩამოვალაგეთ ბარგი.
-გუკიი!!!
-ჰოუ...გამოდის გუკი.
-მოდი დაგვეხმარე...
-ეხლავე. გვეხმარება გუკი და შეგვაქვს ბარგი.
ბებია გარეთ გვიშლის სუფრას. ბავშვები კი უკვე მოშინაურდნენ. დაათვალიერეს ყველაფერი.
-ბებიი....თანი სადაა?....(მე)
-შიგნითაა.....არ გამოდის ზარმაცია...
-აბა...ვნახოთ ჩემი ძაღლი...ვთქვი და ხტუნაობით წავედი კუხნაში.
შევაღე და ჩემს დანახვისას ძაღლი ეგრევე შამომახტა. მერე კი ეზოში სირბილი დაიწყო.
-რა საყვარელიაა...თქვა გუკიმ და ძაღლს გაეკიდა.
-იკბინება?..(ჰობი)
-მეც მაგის კითხვა მინდოდა(ჯინი)
-კი
-რა?..(ჯინ&ჰობი)
-ოღონდ როდესაც თავის პატრონს ანუ მე და ბებიას საფრთხე გვემუარება. მაგრამ ნუ ღელავთ თუ მე ვუბრძანე ყველას დაიცავს.
-ძაან დამამშვიდე....(ჰობი)
-გამეცინა.
-ბები...რაში დაგეხმარო...
-კიმჩი და ბრინჯი წამოიღე.
-კაი.
უცბათ ავედი ჩემს ოთახში გამოვიცვალე
და საქმეს შევუდექი.
კიმჩი გადმოვიღე თეფშებზე.
მერე ბრინჯიც.
-ნუც მომე დაგეხმარები...მითხრა ელემ.
-thanks
-you're welcome. (ელე)
-ჩხირები არი ბე ?...გავძახე.
-არა მოიტანე...
-კაი. ავიღე ჩხირები იმდენი რომ ყველას შეხვედროდა. გავედი და ჩამოვურიგე.
-ხელები დაიბანეთ?...(ბებია)
-მე არა. ხელები ავწიე და ავდექი.
დავიბანე და ისევ მოვედი და დავჯექი იუნგის გვერდით.
-თქვენ დაიბანეთ?...(მე)
-კი(ყველა)
შევუდექით ჭამას.
-როგორც ხვდები აქ ოთხი წყვილი ხართ. გადამცდა სიცილისგან. ავდექი და იქით გავედი. შუგამ კი წყალი მომაწოდა.
-ვაიმე...ბებია რა კარგად თქვი..მეც მაგას ვეუბნები მაგრამ კი არ სჯერათ 3 ივე წყვილს.
ბებიასაც გაეცინა.
-მაცა მე 4 ვინ არის?...(მე)
-თქვენ....
-ჰო?...ვთქვით ერთად და ჩვენს ადგილს დაუბრუნდით.
-აბა ეხლა იუნგი მითხარი ხო არ გაწვალებს ჩემი გოგო.?...
-ბებია!!!...(მე)
-რაიყო ბები მაინტერესებს...ამხელა ფილარმონია ქალი ვარ და შვილიშვილები არ მინდა.
შუგას გაეცინა. მეც გამეცინა მაგრამ შემრცხვა. ტავი დაბლა დავწიე და ხელი ავიფარე თითქოს შუბლს ვიფხანდი.
-ამ....იცით გუშინ გავხდით შეყვარებულები ამიტომ.....
-ნუ რას ვიზამთ....აბა ელენე და გუკი მანდ რო არჩევთ ძაღლს მითხარით რას შვებით...ელე...
-ამმმ....კეფა მოიფხანა გუკიმ.
-ბები მარტო ჩვენ ვართ ერთად დანარჩენები ჭურში ზიან....(მე)
-მე მოვრჩი...წამოვდექი ვინც მირჩება მომიტანოს თეფში.
ჭურჭლის გარეცხვას შევუდექი. თანდათან მოჰქონდათ ჭურჭელი.
მოვრჩი როგორც იქნა. ხელები გავიწმინდე.
-ბები ბავშვებს ოთახები აჩვენე რა... მე რობის ვნახავ მომენატრა.
გვერდში ამომიდგა იუნგი.
-ვინ....
-ჩემი ბიძაშვილი რობი.
-გასაგებია.
გამეცინა შუგას ასეთ საქციელზე.
-ბები შენ და იუნგი ერთ ოთახში იქნებით?...
-კი(შუგა)
-ხო ბები...(მე)
-კაი.(ბებია)
-ელე,გიო, საბა წამოდით თქვენც და ნახეთ რობი.
-კაი(3 ივე)
წავედით და 4 ივემ მოვინახულეთ რობიმ თურმე მისი დეიდაც აქ ყოფილა სა შვილი. შვილს იუნშუ ქვია. ძალიან მიყვარს ეს ბავშვი. მომეჩვია და ძალიან ვუყვარვარ. ჩემს ხელში ჩერდება ხოლმე სულ. ძალიან საყვარელი ბავშვია. დეიდას ვთხოვე რო ცოტახანი მომიყვანე თქო და მერე გადმოგიყვან მეთქი. დამეთანხმა.
-ვაიმე ვაბოდებ ამ ბავშვზე....მიმყავს სახლში. თავი მხარზე დამადო და მომეხვია.
-ძაან საყვარელია...(საბა)
-ვერ შეგედავები....
კარები შევაღეთ ზოგი ბარგს ალაგებდა ზოგი აივანზე ლაპარაკობდა. ზოგი უკან იყო.
-ბაბიი....ნახე ვინ გვყავს სტუმრადდ...გავძახე ბებიას.
გამოვიდა
-იუნშუ.. პატარა ბიჭი.... ეთამაშებოდა ბებია.
აყვანა სცადა ბებიამ მარა მომეკრო და იძალიანდებოდა.
-ვაიმე საყვარელი.....ხედავ ბები.. როგორ ვუყვარვა ბავშვებს...
-შენ ვის არ უყვარხარ....
გამეღიმა.
-ლოგინები გადაკრულია?...
-კი ბებო გენაცვალოს.
დავსვი იუნშუ და ვატარებდი ცოტ ცოტას. ჯერ ბოლომდე არ იცოსა სიარული ამიტომ ყურადღებით ვიყავი. ოპა...უნდა წაქცეულიყო მარა ავიყვანე.
-ფრთხილად პატარა გოჭო.... ვუთხარი და მუცელზე გავეთამაშე.
-ნუცა?....(შუგა)
-გისმენ....მივუბრუნდი იუნგის.
გაეღიმა.
-რა?...
-არაფერი. მოგვიახლოვდა. ვისი ბავშვია?...
-ჩემი ნათესავის. დეიდად მეკუთნის.
-გასაგებია....
დავსვი იუნშუ. ერთი ხელიდან შუგამ მოკიდა მეორედან მე და მე 3 თვლაზე ჰაერში ვახტუნავებდით. ძალიან უყვარს ასე რო ეთამაშებიან. იცინი ძალიან ბევრს.
ასე თამაშ თამაშით გავედით და მივედით დედამისის სახლთან.
-აბა მოდი ჩემთან....აიყვანა შუგამ ბავშვიმ შევედით და გამოვართვი იუნშუ.
-რობიი....
-ხო გამოვიდა ოთახიდან.
-იუნშუ მოგიყვანეთ.
-აბა არ გამაცნობ ამ ყმაწვილს...
-ისედაც იცი....
-ხო მართალია მთელი ზაფხული ტვინს მიჭამდა შენი.....პირზე ხელი ავაფარე.
-არაფერი მნიშვნელოვანი..... თავში წამოვარტყი რობის.
-კაი ხო....სასიამოვნოა იუნგი შენი გაცნობა და რეალურად ნახვა.
-ჩემთვისაც.
-ნუცი....მოიყვანე?(დეიდა )
-კი დეიდ.
-აბა ეს ყმაწვილი ვინ არის?... წარბები ათამაშა დეიდამ.
იუნშუ აიყავანა და შემეკითხა.
-ამმ....კეფა მოვიფხანე.
-მე მისი შეყვარებული ვარ, იუნგი.
-იუნგი....სასიამოვნოა შენი გაცნობა.
-აქამდე არ უნდა გეთქვა?...(რობი)
ჯიმინი სადაა.???(რობი)
-რავი....სახლშია.
-ყველანი აქა ხართ?...( რობი)
-კი.
-მერე გადმოვალ კაი?...
-კაი.
-ნუც...ქორწილი არ გამომაპარო გამომძახა დეიდამ.
-ოხ დეიდა.....ჩავიბურტყუნე ჩემთვის.
-რა საყვარელი დეიდა და ბიძაშვილი გყავს....ხელი გადამხვია შუგამ.
-აშკარად.
-ნუცაა!!!!ვიღაცა მიძახის.
შევბრუნდი და მამაჩემის ნათლული, გივიკო.
-გივიკო...მეც აქედან გავექანე. მერე შევახტი და ჩავეხუტე.
-როგორ მომენატრე(გივიკო)
-მეც. ჩამომსვა.
-ვიზიარებ მამაშენის ამბავს.....
-ჰო.....
მივედით შუგასთან.
-აბა?....(გივიკო)
-შუგას ეს არის გივიკო მამაჩემის ნათლული, მისი გაზრდილი ვარ. გივიკო გაიცანი ეს არის შუგა...ამმ....ჩემი...შეყვარებული...
-რა?....რატომ არ ვიცოდი ადრე...
-გუშინ გახდა სხვათაშორის...
-აჰა გასაგებია....სასიამოვნოა სიძე...უთხრა და ხელი ბიჭურად ჩამოართვა.
-ჩემთვისაც.
-აქ რამ მოგიყვანა თან შევედით სახლში...
-მახმუდა პაპამ თაფლი გამომატანა ბებიაშენთან
-და თაფლი?...
-მერე მითხრა ჩადი დაუძახე თვითონ ამოვიდესო თაფლსაც გავატან და საქმე მაქვსო.
-გასაგებია.
-ბავშვებო გივიკო გაიცანით გავძახე ყვალას.
-მე ვიცნობ(ელენე)
-მეც
-მეც გამომძახეს საბამ გიომ და ჯიმინმა.
დანარჩენებმა გაიცნეს.
-ცოტახანი დარჩი რა გთხოვ... შევეხვეწე ლეკვის თვალებით.
-აუუ...კაი ხო. (გივიკო)
-იეს....(მე)
ბებია წავიდა უკვე.
-აბა?... ვის უნდა კარტი?...(ელენე)
-მე (მე& გიო&საბა)
-თქვენ ვიცი,დანარჩენებს?..(ელე)
-გვინდა(მონი)
დავჯექით და თამაში დავიწყეთ ჯოკერის.
-ნუცარიონ შენ დაწერე რა?..(მე)
-კაი.
გარეთ დავსხედით. და თამაშიც დავიწყეთ.
-სხვათაშორის ხვიდან ესე უსაქმურად ვეთარ ვიქნებით...(მე)
-რა?...(ჯინი)
-თუ აქ 1 კვირა უნდა გავატროთ მაშინ ბიჭებო ჩათვალეთ რომ თქვენზე ეს გამოთქმა ვის ოჯახშიც თქვენ შეხვალთ.... ვთქვი და გამეცინა.
ყველას კითხვის ნიშნები ესვა სახეზე.
-ანუ...(ელენე) ბებიას აქვს ასეთი წესი ვინ 1 კვირა და იმაზე მეტი გაჩერდება ამ სახლში მოუწევს მინიმუმი რაღაც სახლის საქმეები გააკეთოს მაგალითად: სარეცხის ჩამოხსნა, მტვრების აღება, დაგვა და ა.შ. (ელენე)
-გასაგებლარია....და ესეც კაროლ ყვავი.
დავამთავრეთ თამაში.
-ვინ მოიგო?...(თე)
-ამმმ.....1 ველ ადგილას არიან......ნუცა და გიო.
-როგორც ყოველთვის....ვთქვი და ჩვენი ხის ჩამორთმევა გავაკეთეთ მე და გიომ.
-ასეთი ურთიერთობ რანაირად გაქვთ?...(გუკი)
ელენემ თავში წამოარტყა.
-ნუ სულელობ....(ელე)
-ბაღიდან მერე სკოლას მერე ეკი უნისი. ასე შემოვრჩით ძმაკაცდაქალებად (გიო)
-აუუუ იცი რა გამახსენდა?...(მე)
-ის არა რასაც მე ვფიქრობ....გამიღიმა გიომ.
-კი ის.....ჩამეხუტა გვერდიდან გიორგი.
-მოკლედ ერთხელ აქ ვარ არდადეგებზე რა და გამოვდივარ აბაზანიდან და ვიღებ ტელეს. მომდის მესიჯი. ნიქნეიმზე მეყენა გიოზე ჯიგარი ძმაკაცი რა და დავხედე გიოა. მეთქი რამ შეაწუხა თან ვიდეო გამოგზავნილი და გავხსენი და ეს იყო რაღაც საოცრება.
-რაიყო ამისთანა?...(თე)
-ასე იწყებოდა.....გამარჯობა,მე ვარ....თუმცა რა მნიშვნემობა აქვს ვინ ვარ...მინდა გითხრა რომ მე შენ ძალიან მიყვარხარ....(ამოიხედა ცუდი მზერით შუგამ)
ვაიმე ეს რო წავიკითხ ეისე გამეხარდა,მთელი დღე ამ ვიდეოზე და გიოზე მეფიქრებოდა.
რთულია იყო ისეთი საყვარელი როგორც გიოა. (ვთქვი და მეც ჩავეხუტე გვერდიდან. შუგა ბრაზდებოდა) მერე კი ვიდეო ამბობდა: ხედავ რამხელა სიამოვნება შეუძლია ამ ერთ სიტყვას მიაყენოს ადამიანს....
ცხოვრებაში ამ ამ ერთ სიტყვაზე არ დავფიქრებულვარ. არასდროს. მაგრამ ის ვიცი რომ ეს სიტყვა ადამიანს იმდენად ბედნიერს ხდის რამდენადაც ის ადამიანი უყვარს.
-მიყვარხარ!!!(შუგა)
-რა?...(ყველა)
-მეც მიყვარხრა შუგა....ვუთხარი საყვარლად,მივიჩოჩე და ჩავეხუტე.
-კაი დავიძინოთ თორე უკვე ჩამთვლიმავს. გოგოებო გადავიფიარე ჯობია დღეს მე და შუგამ ერთად დავიძინოთ..... თვალებით ვუთხარი ელენეს რომ ას ეიყო საჭირო.
თავი დამიქნია.
-კარგი არაუშავს ნუც...მითხრა ელენემ და თვალებით ანისნა გოგოებს რო დიახ ეთქვათ.
-კი ნუც ნოუ პრობლემ....(ნუცარიონი)
-კიბატონი....(ქეთი)
-აბა ტკბილი ბავშვებოოოო.... ვთქვით მე და იუნგიმ და ჩემი ოთახისკენ ავიღეთ გეზი.
-რაკარგად გრილა..(შუგა)
-მაგიტომ მიყვარს ეს ოთახი..... ვთქვი და გამოცვლა დავაპირე.
-შუგა გადაბრუნდი.....
-კაი...გადაბრუნდა მე კი უცბათ ჩავიცვი ნაჭრის უბრალო შორტი დ მაიკა ბრეტელებიანი. და შევხტი ლოგინში.
-აჰჰჰ...რა კარგია ლოგინი....
-ნამდვილად დამეთანხმა შუგა.
-ტკბილი ძილი (მე)
-ტკბილი ძილი(შუგა)
ერთმანეთს ვუყურებდით და დავხუჭეთ თვალები. ძალიან კარგად მეძინა.
დავამთქნარე და გავიზმორე.
-ნუ ხვანცალებ...!!!(შუგა)
-უპს დამავიწყდა რო ახლა შეყვარებული მყავს. ვთქვი და ერთი ხელი შუგას გადავადევი. ზურგზე იწვა.
-რა რობოტივით წევხარ?..ვეუბნები ბოხი ხმით.
-ასე მიყვარს დილით წოლა....რა ბოხი ხმა გაქვს...
-დილით ეგრე ვარ.... ისევ ჩამთვლიმა მარა ვინ დაგაცდის.
-ნუცა!!!დაიყვირა ელენემ.
-თავში მოგცვდა პიანინო....!!!დავიყვირე წამოვდექი და კარგად გადავიხარხარე. მერე იუნგის წამოჯდა.
-ძილი მაცადეთ ციგნებო.....ისევ გავიცინეთ.
-აბა თუ გამოიცნობ ბებია რას აკეთებს?...
-ჰმმმმ....ნამცხვარს....
-კი თან შენებურს.
-არარსებობს(მე)
-რსებობს საყვარელო რსებობს(ელე)
-ბებიას უთხარი რო ჩემს გარეშე არ დაიწყოს თორე მოვკლავ.
-ელენე!! შემოდის ჯონგუკი. ამ ყვირილზე უკვე მე და შუგა ვსერიოზულდებით.
-ჰეი ჰეი დაწყნარდი რა ხდება!!.....(ელენე)
შემოვარდა ჯიმინი და საბა.
-ჯიმინ რა ხდება?...(შუგა)
-საბა რახდება?..(მე)
ერთდროულად ვთქვით მე და შუგამ.
მოვიდნენ და ტელეში გვანახეს თვითერზე ატვირთული უამრავი გუკისა და ვიღაც გოგოს და ზედ ეწერა " ღმერთმა ბედნიერები გამყოფოდ" და ვისი დადებული იყო ძაან საინტერესო იყო ელენესი.
-რა?...(მე & შუგა)
-შუგა შენ ხომ კარგად ერკვევი ტექნოლოგიებში?...
-კი
-ხოდა დადექი და ეს პიროვნება გაშიფრე თორე მისმგასიკვდილებ ჩემი ხელით ...(მე)
-კაი პატარავ დამშვიდდი.
-მაცა...ვთქვი და ავდექი.
-ეს რა არის?....ოდნავ ყვირილით უთხრა ჯონგუკმა ელენეს.
-ჯონგუკ!!!(მე& ჯიმინი)
-ეს რა არის მეთქი!!?....
-არ ვიცი მე ეს არ გამიკეთებია თან ეს გოგო ვიცი რომ შენი ფანია..... პანიკურად დაიწყო ლაპარაკი.
-ელეე ვიცი რომ შენ ეს არ გაგიკეთებია....დავამშვიდე მაგრამ წამოყო თავი გუკიმ ისევე.
-სამაგიეროდ მე არ ვიცი!!!ისევ ყვირილით.
-ჯონგუკ!!!! მოთმინების ფიალა გვევსება ყველას უკვე.....
-და მერე რა....მომიბრუნდა მე.
ამაზე იუნგი ადგა და ცოტა ახლოს მოვიდა.
-ჯონგუკ წესიერად მიმართე გოგოებს!! იუნგიც ბრაზდებოდა.
-ელენე რატომ ხარ ჩუმად მიპასუხე!!
რაღაც ვერ იყო რიგზე. ელენს მხრებში მოკიდა და ანჯღრევდა.
-კონგუკ!!!! ელენეს ხელი გაუშვი!!!ვუთხარი უკვე ძალიან გაბრაზებულმა. წამიყრუა და ისევ ელენეს ჩხუბი განაგრძო.
-ნუცა ნახე....მომიტანა ტელეფონი შუგამ. დავხედე და ვიდეო იყო გადმოგზავნილი დიოსგან. და მოწერილი ზედვე- ბოდიში ქაის მაგივრად დ აიმედია პრობლემები არ შეექმნებათ ელენეს და გუკის.
ვიდეოში კი ჩანს რომ ქაიმ დადო ეს ფოტოები ფეიკი ელენეს თვითერიდან (ქაიმ გააკეთა), შემდეგ დიომ გამოიჭირა და ეჩხუბა.
-კონგუკ!!!დავიყვირე უკვე რო ამომასხა.....
მივედი უხეშად გამოვაწევინე ხელები და ელენე ჩემს უკან მოვაქციე. საყელოში მოვკიდე კედელზე მივაბჯინე და ვუთხარი
-აი ამას დააკვირდი და მერე ილაპარაკე თორე სამუდამოდ დაგამუნჯებ......ვუთხარი როგორც შემეძლო წყნარად და ტელეფონი ავუფრიალე.
-მე.......
-ჯონგუკ სანამ რამეს იტყვი ან იერიშზე გადახვალ დაფიქრდი,შეიძლება ნებისმიერმა არასწორმა სიტყვამ ზიანი მოგაყენოს შენც და ვისაც ეჩხუბები და ეუბნები იმას..... უთხრა და მოგვიახლოვდა იუნგი.
-ხელი გაუშვი ნუცა....მითხრა და ხელი ჩამომაწევინა.
-ელენე...ახლოს მისვლა დააპირა მაგრამ ისევ გადავეფარე ელენეს.
-ჯონგუკ ეხლა არ გინდა გთხოვ.....ვუთხარი წყნარად.
-ჯიმინის და ელენეს გარდა ყველამ დაგვტოვეთ გთხოვთ...
ყველა გავიდა.
ფარდა ჩამოვაფარე კარების დაკეტვის ნაცვლად.
-მოდი ჩემთან...ვუთხარი ელენეს და ჩავიხუტე.
-მე ხომ არაფერი დამიშავებია....თქვა და აეტირა.
-ვიცი საყვარლეო ვიცი, შშშშ.... დამშვიდდი. მოდი დაჯექი... ვუთხარი და დავაჯინე. ჯიმინი ელენეს დამშვიდებას შეუდგა.
შორს გავიწიე და ამ ყველაფერს შორიდან შევხედე. ჯონგუკს მოვკლავ.....ძარღვები დამეჭიმა. როგორც მჩვევია ყბა გავამოძრავე და მუშტი მოვკარი.
-ნუცა?...მოახლოება დაიწყო შუგამ.
-მისი ცრემლებისთვის ვაზღვევინებ.....გავბრაზდი ძალიან. გასვლა დავაპირე მარა შუგამ შემაჩერა.
-ნუცა გტხოვ არ გინდა....(ელენე)
-გამიშვი იუნგი...
-გთხოვ..
-რას მთხოვ რო ჩემი დის ცრემლები შევარჩინო ჯონგუკს?...
-რთულია მაგრამ კი...
-მეღადავები....
-ნუცა!!!ნუ გავიწყდება რო გოგო ხარ...(შუგა)
-როდესაც ელენეს ეხება საქმე მაშინ არ მაინტერესებს ვინ ვარ... ვუთხარი ბრაზიანად. ახლა კი თუ შეიძლება....გავწიე და გასვლა დავაპირე.
-თუ მაგ ზღრუბლს გადააბიჯებ ჩათვალე რომ შემთვის არ ვარსებობს მთელი ცხოვრება!(შუგა)