Loss in the Dangerous Path

By SilentInspired

637K 10.9K 251

Alina Scott met Travis Morgan, son of her mother's rapist. © 2014 SilentInspired All Rights Reserved More

Loss in the Dangerous Path
Prolouge
Chapter 1 . Meeting the enemy
Chapter 2 . Coincidence
Chapter 3 . Help
Chapter 4 . KISS
Chapter 5 . Amazing
Chapter 6 . Step Brother
Chapter 7 . Missing You
Chapter 8 . Trust and Lie
Chapter 9 . Lance
Chapter 10 . Can you stop being in danger?
Chapter 11 . Dont want to be friends
Chapter 12 . Dangerous
Chapter 13 . Im falling for you.
Chapter 14 . Revelation 1.0
Chapter 15 . Revelation 2.0
Chapter 16 . Leaving
Chapter 17 . Going back
Chapter 18 . After all this years
Chapter 19 . Confused
Chapter 21 . Together
Chapter 22 . Back
Chapter 23 . Dream
Chapter 24 . Other half
Chapter 25 . Dream
Chapter 26 . Goodbye
Chapter 27 . Questions
Chapter 28 . Those lips
Chapter 29 . The Truth
Chapter 30 . Friends
Chapter 31 . Back
Chapter 32 . Stolen
Chapter 33 . Start
Chapter 34 . Two shall become One
Epilouge
SilentInspired Closer

Chapter 20 . His

13.9K 266 1
By SilentInspired

"Whatever Ram" nakangisi kong wika at halos mapasigaw nung may yumakap sa akin sa likod.

"I miss you so much Ina" napangiti ako sa nagsalita.

It's Ella, Ram's girlfriend and my bestfriend in Australia.

"I miss you too Ella"

I smiled at her and hugged her tight. Nagtawanan kami at mabilis naman siyang hinila sa akin ni Ram. Ang damot nito!

Yinaya ko silang kumain at nakalimutan ko na ang tungkol kay Travis. I need that..

"WHAT?! Kuya Third did that to Ate Rean?" gulat na gulat na tanong ni Ram. Binatukan naman siya ni Ella.

"Well maybe.. he has a good reason. He won't do that to her without a good reason. We all know what Kuya Third can do for Ate Rean." sabi ni Ella at tumango naman ako.

That's what I'm thinking about, kaya nga hindi ko maintindihan si Kuya ngayon. I want to slap him again and again to wake him up!

"I know kuya.. he's maybe a jerk but pagdating kay Ate Rean, hindi niya to kayang saktan kung walang magandang rason" sabi ko sakanila at tumango naman silang dalawa.

Damn! Ako ang na fufrustrate sakanila! Isa pa si Kuya Chand! Magkapatid talaga ang dalawang 'yon!

"How about Kuya Chand. Kumusta sila nung girl na pinapasundan niya sa mga tauhan ni Ram?" kumunot naman ang noo ko sa sinabi ni Ella.

Napabaling ang tingin ko kay Ram at nag iwas siya ng tingin sa akin. Now this is fishy!

"Ram? Alam mo ang tungkol doon and hindi mo man lang sinabi sakin?" tanong ko.

Kita ko ang pamimilog ng mata ni Ella. So this was supposed to be a secret? Nagpabalik balik ang tingin niya sa aming dalawa.

"I'm sorry. Kuya Chand really loves her, kaya niya ginawa yun and besides wala namang masama." Paliwanag niya. Napabuga ako ng hangin at tinignan ko siya ng masama.

"You were invading my bestfriend's privacy!" giit ko pero umiling si Ram.

"Kuya Chand did that, not for himself but because that is the only thing he can do for her in those years na iniwan niya si Bea, to make sure she is safe lalo na at hindi niya to mapoprotektahan. It was really a pity to see Kuya Chand watching Bea being blind dated to someone else pero never mo naman siyang narinig na magreklamo diba? Even though you are the one who told them to let her meet other men." sabi ni Ram kaya natigilan ako.

I was hit by what he said. Mali ba ako? Mali ba akong unahin si Bea? Naging insensitive ba ako?

Maybe he's right.. Kuya Chand just did that out of love. Sobrang nang napalapit si Ram sakanila. They were all best of friends.

Tumango nalang ako at nagpatuloy na kami sa pagkain.



"Fix this papers for me" sabi ko sa secretarya ko. I'm the head accountant sa kompanya namin.

"Mam.. may nagpapabigay po" sabi sa akin ng secretarya ko at iniabot ang flowers sakin. Tinignan ko naman ang card na nandun.

We're not done

-TM

Bigla akong kinilabutan.. memories of the past came back.. LM - TM. Tumawag ako sa sekretarya ko at pina dial ko ang number ng office ni Travis.

"Travis" salubong ko at narinig kong humalakhak siya sa kabilang linya.

He is really different right now. Mas gusto ko ang sweet side niya..

"Can you please stop sending flowers" sabi ko at napapikit. Bumuntong hininga siya sa kabilang linya.

"I'm sorry.. I understand" sabi niya at nakahinga ako ng maluwag.

Atleast he understand. Nahihirapan na akong magpigil ng nararamdaman so I need him to stop.

"Thanks" sabi ko at ibaba na sana nang magsalita pa siya.

"I'll fetch you later at seven pm and I won't take no for an answer" saad niya at narinig ko nalang na nawala na ang kabilang linya.

Napailing nalang ako at hindi ko na inisip pa ang sinabi niya. Ganyan naman siya palagi. Utos ng utos. I can still remember before.. lagi nalang command ang mga sinasabi niya.

Wag ko siyang pagkatiwalaan, wag akong mapapahamak, at kung ano ano pang nakakagulo ng utak.

Nagseryoso nalang ako sa trabaho ko at tinapos ang dapat tapusin. Hindi kami pwedeng magreyna reynahan dito just because kami ang may ari. Dad made sure that we know our limitations.

Hours passed at hindi ko na namalayan ang oras. 

"Mam.. pwede na po bang umuwi?" tanong ni Sophie at napatingin ako sa orasan. It's already 11:00 pm, binalingan ko siya at ngumiti.

"Yes. I'm really sorry na hindi ko namalayan ang oras" paghingi ko ng paumanhin at ngumiti rin siya.

"It's okay mam. It's our job" wika niya at umalis na. Kinuha ko na rin ang gamit ko at lumabas.

Napatingin ako sa cellphone ko at nakita ko na nagtext sa akin ang mga kuya ko at sinagot ko naman sila na pauwi na ako. Mukhang ako nalang ang natira sa office kaya nagpatuloy nakong lumabas pagkatapos kong maglog out sa guard.

Pagkatapak ko sa labas ay napaawang ang labi ko. Nagulat ako sa nakita ko. Si Travis ay nakatayo at nakasandal sa kotse niya habang nakasimangot. Bigla siyang tumingala at nagtama ang mata namin. Hindi ko mabasa ang iniisip niya.

Napakagat ako sa labi ko dahil nahihiya ako sa klase ng tingin niya sa akin.

"You are four hours late. You really like it when I'm waiting, huh?" sabi niya at hindi ko alam ang sasabihin ko. Bakit ko nga ba nakalimutan.

Damn. Bakit ako na gi-guilty? Hindi ko naman sinabi na mag hintay siya!

"I'm sorry nawala sa isip ko" sabi ko at lumapit sakanya.

Hindi ko alam pero I was lost.. namalayan ko nalang na inaayos ang buhok niya, ang tie niya na nawala na sa pwesto. Mukhang pagod siya sa trabaho. Nung mapansin kong nakatingin siya sakin ay tinigil ko ang ginagawa ko.

My body recognized him.

"I'm sorry. I dont know what Im doing. May girlfriend ka nga pala" sabi ko at lalayo sana sakanya pero hinawakan niya ang braso ko.

I felt electricity.. 

Huminga ako ng malalim dahil parang kakapusin ako ng hininga.

"I don't have a girlfriend Alina and It's okay, I like it when you take care of me." Nakangisi niyang wika.

Pinagbuksan niya ako ng pintuan at sumakay naman ako. Sinimulan niya na ang pag drive kaya napa ayos ako ng upo.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko pero hinawakan lang niya ang kamay ko. Sinubukan kong hablutin yun pero masyado siyang malakas. Nanahimik nalang ako at hinayaan siyang dalhin ako sa pupuntahan namin.

I know this is wrong pero I can't control myself. 

Walang isang oras ay nakarating kami sa isang restaturant. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at tuloy tuloy kaming pumasok sa loob ng restaurant.

"Reservation for Morgan" sabi niya at nataranta lahat.

Are they afraid of him? Inalalayan kami ng isang tao sa second floor na kaming dalawa lang ang nandoon. Lumabas kami sa veranda at may nakaayos na table dun. Namangha ako hindi dahil sa ganda ng pagkakayos kung hindi dahil..

It felt so romantic.. dinner under the moonlight.

"Did you like it?" tanong niya at ngumiti naman ako.

Inupo niya ako at umupo siya sa harap ko. Dumating ang mga waiter at sinerve ang pagkain namin at umalis din agad. Mabilis lahat ng kilos nila na parang nagmamadali lahat.

"Sure ka bang walang magagalit?" tanong ko at ngumisi naman siya muli.

"Yes.. I don't have a girlfriend nor a wife" sagot niya at kumunot naman ang noo ko.

"Pero sino yung babae sa mall?" tanong ko at kumunot din ang noo niya.

Mukhang inisip at inalala niya muba 'yon. Bigla naman umaliwalas ang mukha niya. Did he forgot that already?

"That was Rizza. One of the girls na habol ng habol sakin" nagulat naman ako sa sinabi niya. Parang kung sabihin niya yun ay wala lang sakanya. 

"Wag mong isipin yun, they are nothing for me. You are all that matters.." sabi niya na parang yun ang pinaka normal na bagay sa mundo.

Umiwas ako ng tingin. Feeling ko hinuhubaran niya ako tuwing tumitingin siya sakin.

Kumain kami ng tahimik. Minsan matitigilan ako kasi mahuhuli ko siyang nakatitig sakin. Ngingisi naman siya pag nagtama ang mata namin at iiwas ako ng tingin.

Bigla siyang tumayo at naglahad ng kamay sakin.

"Dance?" tanong niya at napatingin ako sa paligid.

"Pero walang music" sabi ko at linahad ang kamay ko.

"Dont worry.. our heart beat will serve as the music" aniya at sinayaw niya ako.

Nakatingin lang ako sa mga mata niya.. gusto kong basahin ang iniisip niya pero parang may nakaharang dun.

"Are you and Ram together?" tanong niya at umiling naman ako.

"Meron na siyang girlfriend." sagot ko at parang umaliwalas ang mukha niya dahil sa sinabi ko.

Ngumiti na rin siya, how I miss his smile. Yung tawa na hindi ngisi..

"Alina.. I'm sorry" aniya na ikinagulat ko. 

Napalunok ako dahil sa bilis ng pag takbo ng puso ko. Here we go again..

My poor heart is in the competition again.

"I'm sorry for hurting you before" dagdag niya.

As I was looking in his eyes, it was like I saw the man that I loved before.. and now.

"I'm sorry for being a jerk but I promise that all my feelings towards you before are true" hinaplos niya
ang kamay ko at hinigpitan ang hawak doon.

Unti unti ng tumulo ang luha ko. Pinunasan naman niya ang mga iyon.

"Baby, dont cry." Aniya at yinakap ako.

I miss this.. his warmth. Nung iniwan ko siya sa hotel nun, sobrang pag pipilit sa sarili ko ang ginawa ko. Kung hindi lang komplikado ang lahat ay hindi ko siya iiwan don and I would spend the day with him.

"Travis.. why are you doing this to me?" tanong ko sakanya at tinignan niya ako sa mga mata.

"Alina.. I tried to forget you. God knows I tried but I can't. I Love You before, during those five years and until now" hinaplos niya ako muli kaya naramdaman kong parang pinisil ang puso ko.

Unti-unti ay yumuko siya and I found myself closing my eyes.

I felt his lips on my lips. My knees are getting weaker because of him and I know that my body, soul and my whole being still claims that I am his.

Continue Reading

You'll Also Like

347M 7.1M 80
This work of fiction may include potentially disturbing readings, scenes and discussions around topics such as sexual, self-harm, physical violence...
2.8M 70.7K 35
Now a published book under Lifebooks. Available in bookstores nationwide! It takes a second to read the word, love-- but it takes a lifetime to under...
30.8K 1K 10
Victoria Jule Crivelli is at the top of her game. Everything is going according to her plan. But somehow, she feels like her life is dull. Like somet...
87K 1.7K 55
• C O M P L E T E D • Heartbeat Series #1 'Let's our hearts beat for one.' ---------------------------------------------------- Ranz Kyle Sunico, ang...