7TH GRADE BROTHERS
still July 16, Monday
Santa Luna, Pesadilla
2:56 pm
IZELE
"Guys, dito."
Napatayo sila Marga nang narinig namin ang pag-crack ng malaking pintuan ng chapel. Napahawak naman agad ako sa baril na hawak ko. Damn it, kahit katiting lang na signal ay napaparanoid na ako.
Tinitigan namin ang pintuan na maliit. "Open niyo na." Sambit ni Aliah.
"Wait, before we open that, I think ayan ang sinusubukang sabihin ni Miranda kanina that's why she's forcing us to hide inside this chapel." Sabi ni Ian at pinagpagan ang maliit na pintuan. Naubo ako sa alikabok nito.
"Paano kung may zombies? Guys baka may zombies!" Pagpapanic ni Xzan.
"What the hell, Xzan. Just chill your ass out." Iritang sambit ni Nicole at inirapan si Xzan habang hinahanap ang flashlight sa bag niya. "Paka-arte. Tss."
"You know I have ears." Seryosong sambit ni Xzan. Tss. Ayan, nag-aaway na naman sila. Nasa bingit na nga kami ng kamatayan tapos nakahanap pa sila ng oras para mag-away.
"Would you just shut the fuck up you two fucktards?" Matigas na sambit ko at agad-agad na binuksan ang maliit na pintuan.
Napapikit ako at napalayo sa kinauupuan. Narinig ko naman ang tili nila Marga at Xzan. Napakasangsang ng amoy. Oh my god! I swear, hindi ko ma-explain ang amoy nito. Parang naghalo-halo ang amoy ng lansa, nabubulok na pagkain and the worst, it smells like human waste.
"Yow erp may liwanag!"
Mula dito ay nakarinig kami ng boses. May hagdan ito pababa and to say, I don't have any idea kung gaano ito kalalim.
"May tao. May tao?" Takhang tanong ni Kiara.
Napalundag kami at naalerto nang nakarinig ulit kami ng pag-crack ng kahoy.
"Guys guys guys, we should get going." Tinapik-tapik ni Alec ang mga likod namin at pinababa. Damn.
Kinuha ko ang bag ko sa sahid at naunang bumaba habang hawak ang flashlight. Ang baho talaga. I think I might throw up.
Tahimik lang kami dito habang naglalakad. Ang tanging naririnig ko lamang ay ang paghinga, pagtapak namin sa sahig at ang nakakabaliw na tunog ng pagpatak ng tubig.
Nang narating na namin ang baba ng hagdan ay inilibot ko ang paningin ko sa paligid. Napahinto ako sa nakita ko.
"Shit!" Narinig kong sambit ni Marga kaya lumingon ako sa kanya, and yes. She's probably throwing up. Inalalayan siya nila Joudee.
Ibinalik ko nalang ang tingin ko sa kabundo-bundok na inipong katawan ng mga bangkay na gutay-gutay. Nang itutok ko ang flashlight ko dito ay mas lalo akong nandiri.
Umiwas ako ng tingin at tumingin kay Alec na iniiwas ang tingin sa mga bangkay. "Who on earth would do this? Wait uhm, don't get me wrong. I mean, ang heroic lang."
"What is this place, seriously?" Narinig kong tanong ni Xzan habang inililibot namin ang hawak naming flashlight.
"I suspect this is a sewer.." Tugon ni Nicole habang nakatutok ang flashlight niya sa mga daga na nagsisitakbuhan at mga ipis na nasa dingding.
"Ay tokwa, huy Sampid may tao nga. Y-yung baril!!"
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Aligaga kami na nag-ayos at hinawakan ang mga armas. "Hello?!" Sigaw ko.
"Please, h-hindi kami kaaway. Hindi kami kaaway." Nag-echo ang boses ko sa buong lugar.
"Punyeta, hinaan mo ang boses mo, kung sino ka man! Maririnig nila tayo!!" Hindi ko alam kung narinig ko ba ng tama ang sinabi ng lalaki.
Habang si Alec ay hinahanap kung saan nanggagaling ang boses, naglakad ako at itinutok ko ang flashlight sa kabilang side at nakakita ako ng lagusan kung saan may dalawang lalaki na nakatutok ang dalawang malalaking baril sa akin. Sa sobrang gulat ko ay nabitawan ko ang hawak kong flashlight.
"S-Sino ka?" Tanong ng isang matangkad, moreno at nakasuot ng school jogging pants at duguang tshirt. Ang isang kasama niya naman ay matangkad din ngunit maputi, singkit ang mata at mas mukha pang babae kaysa saakin.
"W-wait wait! I can explain.." pigil ko sa kanila. Kung nakakapatay lang ang lalim ng tingin nila sa akin, kanina pa ako patay dito.
Naramdaman ko ang mga katawan ng mga kasama ko na nasa likod ko na ngayon. Ramdam ko naman ang paghinga ni Alec na nasa likod ko. Napalunok ako nang nakaramdam ako ng kiliti.
"Ibaba niyo ang mga baril niyo." Hinawakan ni Alec ang pulso ko ng mahigpin at pinunta niya ako sa likod niya.
"Tinatanong namin kung sino kayo, bakit hindi niyo sagutin?" Nagsalita naman ang kasama niyang lalaki na may pagka-slang pa ang pananalita.
"Wait a minute." Pumaharap sa amin si Aliah. Nagtaka naman ako nang tinitigan niya ang dalawang lalaki. Weird.
"Sam? Pinsan?" Turo niya sa lalaking maputi. Tumingin naman siya sa lalaking moreno. "Kuya Edmar?"
"Aliah?" Tumawa ang lalaking moreno at ibinaba ang baril niya. Okay. What's going on here?
"Huh? Edmar?" Binaba naman ni Alec ang baril niya at naglakad papunta sa Edmar. Kumunot naman ang noo ko nang hinawakan niya ang balikat nito. "Tatay?"
Napapikit ako nang narinig ko ang pagbatok nitong si Edmar kay Alec. Napadaing naman si Alec sa sakit. "Ouch?"
"Gago, 'di ako ang tatay mo." Binitawan ni Edmar ang baril niya at inayos ang damit. Tinignan niya kami isa-isa. "Hindi kayo nagsasabi, kayo lang pala yan. Mga tarantado."
Huh? Kilala niya kami? Hindi ko naman siya kilala ah? Although they kinda look familiar— oohhh. Dang it.
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW
"Ah, I remember it already haha. Wait— joke. Naaalala ko ang mga faces niyo but the names? Hehe." Awkward na sambit ni Sam.
"Bakla ka ba?" Out of nowhere na tanong ni Kiara. Napatahimik ang lahat sa kanila. Tahimik naman na natawa si Edmar habang pasikretong sumusulyap kay Nicole na nakatunganga.
"What." Napakamot sa ulo si Sam.
Si Nicole, na sikretong sumusulyap kay Sam ay namumula na sa hiya. Simula kasi highschool sila, nang nagtransfer ang binatang si Sam at umalis din noong sila ay nasa ika-pitong baitang ay hindi na tumigil si Nicole sa pagkagusto at paghanga sa kanya. Bigla namang dumapo ang paningin ni Nicole kay Edmar at naweirdohan ito nang nahuli niyang nakatingin si Edmar sa kanya.
"Sandali nga, Sam. Paano— bakit hindi kami updated ni Ian na umuwi ka na galing Qatar? Kailan ka pa nakabalik dito? Paano? Wait, infected na rin ba ang Qatar?" Walang tigil na tanong ni Aliah na pinsan niya.
"Chill, mah couz. I'm gonna say the truth now okay? Hindi na ako magpapaligoy pa. Okay, so here is it." Sumandal si Sam sa malamig at duguan na pader.
Hinawakan naman ni Zach at Ian ang kanilang baril upang magbantay habang ang iba sa kanila ay tutok na nakikinig kay Sam na seryoso.
"To start, Qatar is not infected. To enunciate, everything seems completely normal." Pag-uumpisa nito. Napahinga naman sila ng maluwag nang malaman na hindi pa nadadamay ang buong mundo.
"So supposedly, I came back here to the Philippines to situate some of my papers so that I could enroll my next semester here in Pesadilla." Huminga ng malalim si Sam at napatingala.
"And?" Hindi na makapaghintay si Alec sa susunod niyang sasabihin.
"Just— guys, don't.. don't freak out okay?" Huminga si Sam ng malalim.
"This place.. Pesadilla is the only infected place. And, out there? It's usual, and totally normal." Paliwanag ni Sam habang hinahabol ang hininga, nagtaka naman siya dahil parang humihigpit ang kanyang paghinga.
"I— I don't get it." Nauutal na sambit ni Izele.
Huminga ng malalim si Sam at tinignan siya. "Noong.. Noong nasa NAIA Manila ako, umuwi ako kaagad papunta dito sa Santa Luna. While— while driving and entering the province of P-Pesadilla, someone— Pari siya, duguan at sumalpak sa sinasakyan ko. So I tried to drive backwards but when I was suppose to get out of Pesadilla..." Hinabol ni Sam ang hininga niya. Napahawak ito sa kanyang dibdib, na para bang may pumipigil sa kanya na magkwento. Hindi naman nila ito napansin.
"Sam. Ano?" Sambit ni Marga at hindi na makapaghintay pa. Nag-alala naman si Nicole dahil napapansin niya ang galaw ni Sam.
"Believe me or not, my.. my car literally crashed itself the time I tried to exit this province. And that was it. My head went dizzy and everything went black. N-nagising nalang ako dito, sa tabi ni Edmar." Pinilit niyang magkwento at pagkatapos ay uminom siya ng tubig. Nagkatinginan ang mga magkakaibigan sa isa't-isa habang si Sam ay umiinom.
"What the actual hell." Tugon ni Marga at napaupo sa sahig. Agad naman itong tumayo habang nandidiri dahil duguan din ang sahig.
Sarkastikong natawa si Alec. "Fuck. Sinubukan din naming umalis dito sa probinsyang ito pero hindi namin maintindihan kung bakit kami nakabalik dito sa Santa Luna." Napahawak si Alec sa batok niya at sumandal din sa dingding sa sobrang pagkabigo.
May bigla namang nag-artikulo sa utak ni Izele na kanina pa nag-iisip. "Sam, uh. K-kailan nangyari yon?"
"Noong isang gabi, July 14, Saturday. Bakit?" Sagot nito.
Napasinghap naman si Izele sa gulat. Tumingin siya kay Edmar na nagtataka sa ikinikilos ni Izele. "Kailan pa nangyari ang mga gulong 'to?"
"Ay, di kayo updated? Tss, Apat na araw na ito ah? Actually, nagsimula noong Biyernes, July 13. Bakit hindi niyo alam?"
Napalunok sa kaba si Izele. Hindi lang siya, pero pati na rin ang nga kasama niya. Nagkatinginan silang lahat sa sobrang pagtataka, at huling dumapo ang tingin nila kila Rizel at Kiara. Narealize din nila na tama nga, hindi nagsisinungaling sila Kiara.
"Friday the 13th.." Mahinang bulong ni Marga sa sarili niya.
Sa sobrang gulo ng nasa isip ni Izele ay napakamot siya sa ulo niya. Hindi lang siya, kundi pati na rin ang nga kaibigan niya. Madaming tanong ang umiikot sa mga pag-iisip nila ngayon,
"Bakit normal pa ang buhay namin kahit may gulo na palang nangyayari?"
"Bakit kami lang ang may hindi alam na matagal na pala simula nang nangyari ito?"
"Konektado nga ba ang gulong ito sa pinanood namin sa sinehan?"
"Sino nga ba ang sumanib kila Marga, Xzan at Miranda? Bakit gusto niya kaming ipahamak? Bakit niya kami pinagbibintangan?"
"Posible nga bang kasalanan namin ito?"
"Totoo ba na konektado ang mga buhay namin sa mga nangyayari ngayon?"
"Nais bang ipahiwagig sa amin ng tadhana ang kanyang pakay?"
Tumingin si Izele diretso sa mga mata ni Kiara.
"Spill the story. Now."
END OF CHAPTER 11