A/N :
Epilogue will be posted on Wednesday : )
-Read Before Vommenting.
-PV-
©Copyright.2012by Zeria Link
Chapter 43
At The Airport
FEL’S POV :
Naging impyerno ang ilang linggong nakalipas dahil sa paghahabol naming ng mga requirements sa subjects lalo na ang mga majors at ang final exam pa naming. Kaya naman wala nang time ang lahat para sa mga hobbies o kung ano mang monkey business. Maski kami ni Allen ay madalang na rin kung mag-usap. Ayun hanggang ngayon nililigawan pa rin ako ni Allen pero pinili ko muna na huwag siyang sagutin. Dahil alam ko na kailangan naming bumawi sa kabila ng nangyari sa amin. Hindi pa rin alam ng Lolo niya ang nangyari dahil umalis ito ng bansa at may inaasikasong mga business trips. Pero hindi magtatagal ay malalaman rin ito ng Lolo niya and when that happens?!? Hindi ko alam kung ano ang mangyayari.
But,
This time, we’re going to fight. Lalaban kami ni Allen. Hindi ako nag-iisa sa pagsubok na ito dahil alam kong kasama ko siya.
Samantala ngayon na ang huling araw naming sa klase. Ito na ang panahon ng pagpapasa ng mga projects kaya simula kaninang umaga hanggang ngayon ay kaliwa’t kanang mga defense ng projects at exams ang nangyari. Lahat kami ay napagod dahil sa walang humpay na pagtakbo ditto, doon para lang makapasa kami bago mag end ang semester na ito.Mahigit limang oras rin ang nagugol naming, nung sa wakas ay natapos rin ang lahat ng ginagawa naming ay napatili ako sa sobrang saya. At last! Tapos na ang hellish semester na ito at makakapag relax kami for 2 months. Pinapangako ko sa panahon na yun ay magre relax ako at maga anime marathon. Pagbibigyan ko muna ang kagustuhan ko para naman masulit ko ang bakasyon. Napagdesisyunan ko nang mag lunch nang biglang nag ring ang phone ko.
Calling : Allen
“Oh hi Len. Napatawag ka?!?”
“Hi Fel. Free ka ba ngayon?!? Lunch sana tayo if okay lang.”
“Yeah free ako ngayon. Sure- sure let’s have a lunch together. Basta ba libre mo.” ^_____^.
“Yes! Don’t worry, my pleasure. Magkita na lang tayo sa restaurant namin, asan ka ba ngayon?!?”
“Nandito sa bench nagpapahinga sandali. Ikaw?!?”
“Ah nasa Business Administration building pa ako eh. Can you wait there for a while?!? Sabay na lang tayo sa kotse ko papunta sa restaurant.”
“Sure2x I can wait.”
“Sige bye. Ingat ka. Love you Babe.” I just smiled upon hearing his reply.
“Same here Babe.” Then he ended the call.
Naghihintay ako rito ng mahigit 20 minutes ng dumating si Allen. Tapos pumasok na kami sa kotse niya at pumunta na sa restaurant nila para mag lunch. Habang naglu lunch kami nag-uusap kami sa mga bagay-bagay, sa schools, sa projects naming, sa mga requirements, of how well we did in our exams, etc . Siyempre, hindi mawawala ang nangyari sa amin simula’t sapol. Sa kabila ng lahat hindi naman kami naging ganun ka awkward sa isa’t-isa. Na maintain pa rin naming ang treatment naming sa isa’t-isa sa kabila ng nangyari.
“Ahm, Babe okay lang ba sayo na after this lunch, may pupuntahan muna ako?!?”
“Sure2x. Saan ka pupunta Babe?!?”
“Kay Kate sana if okay lang.” Natigilan ako sa sinabi niya but then, this time I know na it now meant nothing to him, and wala na sa akin ang lahat ng nangyari. The moment he chosen me, nagpatawad na rin ako. Everybody deserves a second chance isn’t it?!? Lalo na ngayon that we’ve known her side. Kung paano?!? Here’s the thing.
<flashback. NOTE: Lahat ng flashbacks ay naka 3rd Person’s POV na. Even the EPILOGUE.>
After nang umalis si Lance ay tinawagan ni Ate Emi ang sina Felicity and Allen at pinapunta niya ito sa office niya.
“Bakit mo kami pinatawag Ate?!?” sabi ni Allen kay Emi.
“May kailangan kayong malaman, Felicity and Allen.”
“Ano poi yon?!?” tanong naman ni Fel sa magandang dilag sa harapan niya.
“Ang totoo sa likod ng paghihiwalay mo Allen at kay Kate.” Kapwa natigilan ang dalawa nang marinig ang sinabi ni Ate Emi.
“Then I guess hindi ako kasali rito. It’s a private matter between Kate and Len.” Sabi ni Felicity at nagtangkang umalis na pero nagsalita ulit si Ate Emi.
“No Fel. You must hear it. Hindi ko intention na masira ang relationship ninyo ni Allen. But I just want a proper closure sa kanilang dalawa para maging maayos at malinaw na ang lahat, then para na rin ma accept ninyo ang nangyari. By that time, everybody can now move on forward.” She sighed at what had she said. She has a point. Kailangan nang maisara ang kabanatang ito sa buhay nila.
“Sige Ate. We’ll listen to you. “ at nagsimula na si Ate Emi sa mahaba niyang salaysay. Pagkatapos niyang ipaliwanag lahat ng nangyari ay mahigit limang minutong naging tahimik ang office. Walang makapagsalita at makapaniwala sa pinagdaanan ni Kate. Maging si Felicity ay naawa para sa dalaga at hindi niya masisisi ito sa naging bunga ng pinagdaanan niya. Tama nga sila,
Never judge a book by its cover.
“Shit damn!! Bakit hindi niya sinabi sa akin ito!!! Kainis!! Hindi hahantong sa ganito ang lahat kung sinabi lang niya sa akin!!! That bastard!! Magbabayad siya sa ginawa niya!!!!” Nakita kong nanggagalaiti ang mga mata ni Allen dala ng galit at nakakuyom na ang mga kamay niya. I held his hand para hindi na niya maramdaman ang galit.
“Sssh. Len. Don’t do that. Huwag mong ilagay sa kamay mo ang batas. Walang mabuting maidudulot ang paghihiganti at pagkamuhi. Alam kong walang kasingsama ang Lolo mo at maging ako’y baka hindi ko rin siya mapapatawad sa nagawa niya sa iyo, kay Ms. Kate, sa akin, sa atin. But huwag mong dudungisan ang kamay mo dahil lamang sa dahilan na yan. And remember he’s your Grandfather. A part of your family.”
“I know Fel. Pero, nakakainis lang kasi. I think kasalanan ko rin. Hindi ako naging sensitive sa feelings at pinagdadaanan ni Kate kaya humantong sa ganito ang lahat. Wala akong kamuwang muwang na nahihirapan na pala siya. I didn’t know.” Tapos umiiyak na si Allen. Hinug na lang ng dalawang dilag si Allen. Alam nitong napakabigat ng nararamdaman nito ngayon. Nanatili silang ganun hanggang sa kumalma na rin si Allen. Pagkatapos ng nangyari ay lumabas na sina Allen at Fel sa office at habang naglalakad sa hallway ay hinawakan ni Felicity ang kamay ni Allen at may sinabi ang binata sa kanya.
“Fel. Thank you sa lahat, Thank you second chance na binigay mo sa akin, thank you rin sa pag comfort mo sa akin kanina at pagpigil sa akin. Kung hindi dahil sayo, baka kinain na ako ng galit, poot at pagkamuhi ang puso ko.”
“Wala yun Allen. But tell me, after nung nalaman mo ang dahilan kung bakit kayo naghiwalay ni Kate. Sumagi ba sa isipan mo na makipagbalikan sa kanya at magsimula ulit sa simula?!?”
“Aaminin kong sumagi yan sa isip ko. I mean, nang dahil lang pala dun ay mawawasak ang relationship naming. Tapos wala pang “closure” ang relationship naming. But then in the end, naisip ko na I have you now. Nung kinomfort mo ako, I once again realize that nandito ka para sa akin. Inaamin kong naging masalimuot ang relationship naming noon but I guess dahil takot kami sa isa’t-isa. We were too young back then. God has a reason siguro kaya nagkahiwalay kami. Baka hindi nga kami ang para sa isa’t-isa at ginusto ng Diyos na may matutunan kami mula sa nangyari sa amin. From now on, tama ka, no more secrets. Let’s built trust. And I’m the one who don’t want to commit the same mistake anymore. From now on, no matter if it will hurt you, or us, sasabihin ko sayo ang lahat.” Sabi ni Allen while looking intently in her eyes.
“Tama yan Len. I’m glad natuto na tayo. Don’t worry, I won’t keep secret to you too. “
<end of flashback>
“Ah para ba magkaroon na kayo ng proper closure?!?”
“Yes. And para mag sorry na rin sa mga mali kong nagawa. Na hindi kami dapat nag suffer nang ganito. Then, I really want to save the last relationship I have with her. Kahit yung friendship man lang mapanatili naming.”
“I see. You may go Allen. And please tell her na pinapatawad ko na siya. And if she may permit it, I wanted to be friend with her. Also, say my secret to her.”
“Thanks Babe. Got it. I’ll be going to the airport after our lunch.” Then pinagpatuloy na nila ang pagkain nang biglang mag ring ang phone ni Fel.
“Yes?!?”
“Ahm, hello Bessy.”
“Oh bessy napatawag ka?!? Ano nagkaayos na ba kayo ni Leonard?!? Ano nang balita sa inyo bessy?!?”
“Ahm, Bessy I’m leaving now. “
Nagulat naman ako sa sinabi niya at bigla kong naibaba ang phone ko.
“What’s wrong Babe?!? “ Tanong ni Allen sa akin.
“Babe. We need to go. NOW!!”
“Huh?!? Wait, where?!?”
“We need to go to the airport!! For Pete’s sake Crystal is going to leave!!!” nagulat rin si Allen sa sinabi ko kaya naman agad na kaming kumilos at pumunta sa airport. Mahigit 2 hours rin bago kami nakarating sa airport. Crystal’s flight is at 6PM. And now it’s past 4Pm. Makakahabol pa kami. With Allen’s connection nakapasok kami sa airport then I went to the terminal bound for United States habang si Allen naman pumunta na sa terminal ni Kate.Then there, I saw Bessy waiting for her plane. Agad akong lumapit sa kanya then sumigaw. This time hindi ko na napigilan pa na umiyak.
“Bessy naman eh nakakainis ka bakit hindi mo sinabi sa akin na tutuloy ka!!!” sabi ko habang umiiyak. It was our plan na aalis kami kung hindi ako ang pinili ni Allen.She chose to come with me kasi medyo nagkaka problema na rin sila ni Leonard. But I guess maayos rin nila ito tulad ng sa amin but I guess not.
“Sorry Bessy. I know na marami pa kayong inaalala ni Allen at busying busy rin tayo sa school kaya hindi ko na sinabi. Then baka kasi malungkot ka, ayokong I spoil ang kasayahang nararamdaman mo. Alam mo naman na kakaget over mo pa lang sa pinagdaanan ninyo ni Allen.”
“Eh Bessy naman eh! Ano kaya sa tingin mo ang mararamdaman ko?!? Nalulungkot na ako ngayon!! Knowing na aalis ka, Bessy naman eh first time tayong magkakahiwalay!! Bessy!!! Nakakainis ka!! Nasasaktan ako ngayon!!!!”
“Sorry na talaga bessy. Don’t worry, magkaka communication pa rin naman tayo eh. May internet naman then tatawagan kita parati. But I really need to leave.” Maya-maya pa kumalma naman ako.
“eh final na ba talaga ang decision mo Bessy?!?” then she smiled.
“Yes Bessy. All this time, naging bulag at bingi ako until it came to a point that someone gave up. Napagod na rin siya. Gago naman kasi yung Computer Geek na yun eh hindi man lang sinabi sa akin na ganun pala ang nangyari. All this time, it’s always him that made an effort. Now, I guess it’s time para naman gawin ko ang part ko. And I’m willing to sacrifice para hindi siya mawala sa akin.” Napangiti naman ako sa sinabi niya. Ganyan nga siguro pag inlove ka noh?!?
It conquers all.
“Sige Bessy. I know that you’re doing it for the both of you. But promise me one thing, dapat pagpunta mo dun, GET HIM BACK!!! Abah! Hindi ako makakapayag na mapunta lang sa lahat sa wala. I sacrifice being separated with you for his sake. “
“I’ll do my best to get him back Bessy.”
“That’s my bessy. Ingat ka dun sa States ah?!?”
“Yes Bessy.” Then we hugged.
KATE’S POV :
I’m now here in the airport waiting for my flight. As I look into the sky, hindi ko mapigilan na maging malungkot na naman. Finally, this is my last day here in the Philippines. Alam kong mahirap, but I guess tama si Lance, I need to move on with my life. All my life tanging kay Allen lang umiikot ang buong mundo ko. The world is too broad that I shouldn’t narrow it to one person only. Alam kong masakit at hindi ko alam kung saan ako makakapagsimula sa pagmo move on ko. But I guess I just let the time heal me. Nagulat naman ako nung may tumawag sa pangalan ko in a very unique way. Na alam kong isang tao lang ang tumatawag sa akin.
“Thyst.”
Silly.
Sumakita ng dibdib at napasinghap ako. I must be insane. Mahal na mahal ko talaga si Allen to the point na kahit rito sa airport, na papaalis na nga ako para kalimutan siya ay naririnig ko pa rin ang boses niya.
Then nagulat ako when strong arms hugged me from my back. Hindi ko na napigilan ang pagluha ko.
“Sssh. Don’t cry Thyst. I’m really really sorry. I didn’t mean to hurt you all this time. “
“Bakit ka pa pumunta ditto Jake?!?”
“Simple. To have a proper closure with you and to start all over again with you Thyst. I know hindi maibabalik ang pagkakaibigan natin without a proper closure. Naging immature tayo noon at pareho tayong nagkulang kaya we ended up in a very bad way. And I promise na pagbabayarin ko si Lolo sa ginawa niya sayo. You don’t deserve all the sufferings Kate.” Nagulat naman ako sa sinabi ni Allen.
“What do you mean?!?”
“Alam ko na ang lahat-lahat Kate. Ate Emi told me everything. I was so furious of myself I couldn’t do anything at that time. But I know kung wala man akong nagawa noon, I can do something now and in the future. And that is to give the justice back to you. “ I smiled at him. Allen is really kind. Despite of all, ito pa rin siya, tinatanggap ako kung sino ako and he still deeply cared for me. Kahit na hanggang ditto na lang kami, still I’m happy that he’s still with me even in the form of a friend.
“Thanks for everything Allen. I swore na simula ngayon, we’ll be good friends. “ I finally managed to smile.
“thanks Thyst. Ingat ka sa France ah?!?”
“Sure Jake. Ingat ka rin, at kayo ni Felicity. Also, send my apologize to her.”
“Don’t worry she already forgave you. And pwede ba raw makipagkaibigan siya sayo if Okay lang sayo?!?”
“Sure thing. She’s really kind. You are so blessed to have her. “
“Yes. And I don’t wanna let her go. By the way, Idol ka ni Fel. You’ve met before. She’s Fiona, the cosplayer. Yung jinudge mo dati at yung nakilala mo sa Singapore.”
Nanlaki naman ang mata ko sa nalaman ko.
“Oh. Kaya pala she’s way too familiar. I really want to become friends with her na.”
“In no time magkakapalagayan rin kayo ng loob.”
“Really. Thanks for everything Jake but I’m afraid I need to go now. But befor anything else, pag sinaktan ka niya, call me then aagawin kita sa kanya.” As I winked at him at tumawa naman siya.
“Hahahaha. Opo boss. ^____^. Paano ingat ka ah?!? Call me when you’ve landed there.”
“Yes. Bye Jake.” Then pumasok na ako sa plane.
I sitted in my seat then inilagay ko sa ear ko ang headset ko. Kahit papaano ay gumaan rin ang pakiramdam ko sa kabila ng lahat. I know Masaya na si Allen and he’s in a safe hands. Kaya siguro ay dapat ko na ring maging Masaya para sa kanya. When I arrived in France, I will dedicate all for me na. I think it’s time para mahalin ko naman ang sarili ko bago ang iba. Naalimpungatan ako ng may biglang tumabig sa braso ko. Nakakahalata na akong sinasadya ng katabi ko ang pagtabig sa akin. Gohd! Didn’t she recognize me?!? I’m the Ms. International for Pete’s sake!!! Nung lingunin ko to ay nagulat naman ako when a handsome smiling face greeted me.
“La - - - Lance?!? What are you doing here?!? I thought sa Switzerland ka pupunta?!? Didn’t you got the wrong plane?!?”
Nope. Tama ang flight ko. “ as he took his ticket out then nagged his flight number and time.
“O—kay. I get it. But bakit ka naglihis?!? I mean, sa Switzerland ka dapat pumunta.”
“Simple. It’s now time to make a move. Ang tagal kong naghintay, and I guess this is the perfect time and place. And of course, the perfect woman. Actually when I first saw her when I was a kid shes a crybaby but when I saved her and gave me her name, I found my precious jewel.”
“Time and place?!? Someone?!? Jewel?!? “
“What I’m trying to say is that, now, I’ll move for my love, I found it a long time ago,and now I’m going to take it with me forever. I’ve waited for so long, for my love, for my precious jewel, “ Then he leaned his face closer to me and may ibinulong siya sa ear ko.
“My precious jewel, my Amethyst.” Nagkatitigan ang mga mata naming at tanging katahimikan ang namayani.
Then the plane went off.
LEN’S POV :
“Nakakagaan ng feelings Fel.”
“Yes. Ngayong maayos na ang lahat sa pagitan natin. I know in a right time, lahat tayo ay magiging Masaya na. I’m glad that everyone of us is given a chance.”
As we watched the planes taking off, probably ang mga plane nay an ay sinakyan nina Crystal at Kate. I came closer to her then held her hand.
“Fel I know na hindi pa ito tapos. Kailangan pa nating ipaglaban it okay Lolo. But one thing I’m promising you. I may not be the perfect man for you, may mga times talaga na mag-aaway tayo at masasaktan kita. But one thing is for sure, Ipaglalaban kita kahit na anong mangyari at kahit sino pa ang makabangga ko. NA fail ang relationship naming ni Kate noon dahil sa takot ko. But now, I’m not losing you. Never.” Sabi ko sa kanya at ngumiti naman siya.
“Same here Babe, I won’t lose you and I’ll fight for you. In a way may natutunan rin ako sa nangyari sa atin at sa nangyari sa inyo ni Ms. Kate. And dahil dun, I bet magiging mas strong pa tayo sa mga pagdadaanan natin sa buhay.”
Suddenly, a call broke up the atmosphere.
It was coming from his Lolo.
“Are you ready Fel?!?”
“Yes. I’m ready. Allen.”
A/N :
Anong say ninyo? Hahaha!! Ano kaya mangyayari sa Epilogue?!? Sinong excited?!? ^____^. Last chapter ito pero hindi pa ito ang ending ah XDD. Comment ninyo ano hula niyo sa Epilogue then if matama niyo sa inyo ang dedic : )