"Ναι...αλλά αυτός το έκανε..."είπα μέσα στα κλαματα μου και ο Jungkook με κοίταξε γουρλωμενα μάτια.
"Τ- τι εννοείς;"
" Jungkook...κάθε φορά που κάνω κάτι που δεν του αρέσει ή έχει καύλες...με...με βιάζει....και πίστεψε με, πονάει πολύ..."του είπα και άρχισα να κλαίω πιο δυνατα.
Jungkook s Pov
Μόλις το είπε αυτό, τον έσφιξα πιο πολύ στην αγκαλιά μου και άρχισα να του χαϊδεύω την πλάτη.
"Σςςς, ηρέμησε..είμαι εγώ εδώ...."
Δεν το πιστεύω ότι έκανε κάτι τέτοιο ο μαλάκας.
Μα πως τολμάει!
Κανείς δεν αγγίζει ότι μου ανήκει...ή μου ανήκε...
(Συνεχίζεται)
Επόμενη μέρα
Άνοιξα τα μάτια μου και το φως του ήλιου με τύφλωσε.
Μα καλά ποτέ κοιμηθήκαμε;
Κοίταξα τον Taehyung και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.
Είναι τόσο γαλήνιος όταν κοιμάται...
Ποιος θα μπορούσε να πληγώσει ένα τόσο όμορφο πλάσμα;
Σηκώθηκα αργά για να μην τον ξυπνήσω κ;ι πήγα στην κουζίνα.
Εκεί είδα τον Jin να κάθεται.
"Καλημέρα hyung!"δεν μου απάντησε.
Μα καλά τι έπαθε;
Τον πλησίασα και κούνησα, το χερι μου μπροστά από το πρόσωπο του.
Ευτυχως συνελθε.
"Μα καλά τι έπαθες; Πρώτη φορά σε βλέπω τόσο αφηρημένο."του είπα και σηκώθηκε από την καρέκλα.
"Τίποτα, απλά σκεφτόμουν κάτι...τι θες για πρωινό;"με ρώτησε.
"Εμ...αν μπορουσες να μου βάλεις δημητριακά!"του ειπα.
Μόλις μου τα έδωσε, έκατσε δίπλα μου και άρχισα να τρωω.
Μόλις τελειωσα τον κοίταξα μέσα στα μάτια.
"Τον Taehyung σκεφτόσουν έτσι; Φοβάσαι μην δεν πετύχει το σχέδιο;"τον ρώτησα και μου κούνησε καταφατικά το κεφάλι.
"Ναι...τι θα κάνουμε τότε; Δεν θέλω να φύγει πάλι...κι οσο να είναι...ούτε ο Jackson θέλω να μείνει μαζί με αυτόν τον μαλακά κι άλλο..."μου είπε.
Σε αυτό έχει ένα δίκιο.
Οκ, έκανε πολλά άσχημα πράγματα, αλλά τα διόρθωσε και τόσο καιρό πρόσεχε τον Taehyung όσο πιο πολύ μπορούσε.
Του κράταγε συντροφιά...
Θα πρέπει να είμαι ευγνώμων σε αυτόν, ακόμα κι αν δεν τον πολυ συμπαθω.
Αλλά από όσα έχω ακούσει από τον Taehyung για αυτον, είναι φανερο πως έχει αλλάξει πολύ...οπότε δεν πρέπει να βγάζω ακόμα διάφορα συμπεράσματα.
"Μην ανησυχείς Jin, όλα θα πάνε καλα...και μόλις ξυπνήσει ο Taehyung, θα πάμε αμέσως στην κ.Hyerin και τον κ.Xiumin. Εξάλλου ούτως ή άλλως πρέπει να δει την μητέρα του."του είπα και τον αγκάλιασα.
Με αγκαλιασε πίσω και μου χαμογέλασε.
Έβαλε το μπολ μου στο νεροχύτη και πήγαμε στο σαλόνι.
"Άντε ας κάτσουμε να δούμε λίγη τηλεόραση μέχρι να ξυπνήσουν και οι υπόλοιποι"είπε και άνοιξε την τηλεόραση.
Taehyung s Pov
Time Skip
Άνοιξα αργά τα μάτια μου και κοίταξα δίπλα μου.
Λογικά θα έχει κατέβει κάτω...
Σηκώθηκα και κατέβηκα κάτω.
Εκεί είδα τον Jin και τον Jungkook να βλέπουν τηλεόραση.
Τους πλησίασα και έκατσα δίπλα τους.
Μόλις με ειδαν, μου χαμογέλασαν γλυκά..
"Taehyung, δεν θα φας πρωινό;"με ρώτησε.
"Εμ, όχι ευχαριστω...δεν πειναω ιδιαιτερα."του απάντησα.
"Σίγουρα; Μήπως είσαι άρρωστος;"είπε ανήσυχος και έβαλε το χερι του στο μέτωπο μου.
Μυο ξέφυγε ένα γελακι και τον απομάκρυνα.
"Jin, είμαι μια χαρά!"του είπα.
"Α πάλι καλά!"είπε ανακουφισμένος.
"Λοιπόν, μιας κι τα είπατε εσείς οι δύο... Taehyung θες να πάμε μια επίσκεψη στην μητέρα σου;"με ρώτησε ο Jungkook και εγώ σηκώθηκα ενθουσιασμένος.
"ΦΥΣΙΚΑ! ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΘΌΜΑΣΤΕ? ΠΑΜΕ!"είπα όλος χαρά και άνοιξα την πορτα.
Πάτησα το πεζοδρόμιο και μούσα τους άλλους δύο να γελάνε.
Γύρισε και τους κοίταξα.
"Γιατί γελάτε;"ρώτησα περίεργος.
"Εμ...μήπως ξέχασες κάτι Taehyung;"μου είπε ο Jungkook και μου έδειξε τα πόδια μου.
Κοίταξα κάτω να δω και τώρα κατάλαβα.
Πω πω, ρεζίλι έγινα πάλι...
Μπήκα μέσα και έβαλα τα παπούτσια μου.
"Πάμε τώρα;"ρώτησα κάπως αμήχανα και γέλασαν.
"Πάμε"είπαν ταυτόχρονα και βγήκαμε από το σπίτι κατευθυνόμενοι στο αμάξι.
(Συνεχίζεται)
Heyyy 😂
Τι κάνετε; Αυτήν την εβδομάδα έχω ανεβάσει πολλά κεφάλαια!😊
Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να σας άρεσε το κεφάλαιο.
Αμα θέλετε βάλτε 🌟 για να στηρίξετε την ιστορία μου.
Byeee💕
(651 λέξεις 😂)