"Ωραία, αφού είσαι καλά....JIN! Έμαθα ότι μας έχεις μια έκπληξη... λοιπόν ποια είναι αυτή που δεν μπορούσε να περιμένει ως το πρωί και επρεπε να με ξυπνησεις;" τον ρωτησε ο Yoongi και σταύρωσε τα χέρια του.
Να δω τι θα απαντήσει τώρα...
"Λοιπόν, πρώτων μην μου ξαναμιλήσεις ποτέ εμένα με αυτό το υφακι και δευτερον, μην ανησυχείς θα σου αρέσει...σε όλους σας θα αρέσει."είπε και συνέχισε" Τέλος πάντων, πριν λίγο που πήγαινα επισκεφτώ ξανά τον Jungkook, είδα ένα γνωστό...ο οποίος..είναι εδώ τώρα και θα ήθελε να σας δει πολύ...Taehyung, έλα..."
Μόλις ακούσαμε αυτό το όνομα όλοι μείναμε σοκαρισμένοι.
(Συνεχίζεται)
Όντως τα καταφερε...είχε δίκιο...δεν έπρεπε ποτέ να τον αμφισβητήσω....
Taehyung s Pov
Μόλις άκουσα τον Jin να με φωνάζει, πήρα μια βαθιά ανάσα.
Ήρθε η ώρα...μετά από τόσα χρόνια...θα τους ξανά δω...
Προχώρησα δειλά και μπήκα στο σπίτι.
Αμέσως όλοι με κοίταξαν σοκαρισμένοι.
"Εμ....γεια;"είπα αμήχανα.
Μόλις άκουσαν την φωνή μου, όλοι άρχισαν να κλαίνε.
Αμέσως ήρθαν και με αγκάλιασαν σφιχτά.
"Ζεις..."
"Είσαι καλά..."
"Μας έλειψες..."
Μου έλεγαν συνέχεια ενώ με εσφιγγαν ακόμα πιο πολύ στην αγκαλιά τους.
Άρχισα να κλαίω κι εγώ.
Κι εμένα μου ελειψαν...πάρα πολύ...
Αλλά.... κάποιος έλειπε...
Δεν είχε έρθει να με αγκαλιάσει....είχε κάτσει στην θέση του, με το κεφάλι του κάτω.
Σαν εκείνη την μέρα που ξανασυναντήθηκαμε, στο νοσοκομείο όταν είχα λυπιθυμισει.
Μόλις το πρόσεξαν κι οι υπόλοιποι, με άφησαν και πλησιασα αργά προς αυτόν.
Καθόμουν ακριβώς απέναντι του, αλλά δεν είχε σηκώσει ακόμα το κεφάλι του...μόνο εκλαιγε...
Yoongi s Pov
Τον ένιωθα να κάθεται ακριβώς μπροστά μου, αλλά δεν μπορούσα να σηκώσω το κεφάλι μου να τον δω...
Δεν είχα το θάρρος...
Προσπαθούσα οσο μπορουσα, να μην φανεί ότι κλαίω...
Αμέσως, ένιωσα κάποιον να τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και να με σφιγει στην αγκαλιά του.
Αμέσως γουρλωσα, αλλά μετά τον αγκάλιασα κι εγώ σφιχτά.
"Γιατί;"ήταν το μόνο που είπα ενώ έκλαιγα μαζί του.
"Γιατί σας αγαπώ και δεν θέλω να πάθετε κακό.... συγνώμη"μου είπε.
Δεν κατάλαβα τι εννοεί με αυτό, αλλά δεν με νοιάζει.
Μου αρκεί, που τον έχω και πάλι στην αγκαλιά μου...
Μετά απο λίγο που ηρεμησαμε, προσπαθήσαμε δηλαδή, καθίσαμε στο σαλόνι και άρχισε να μας διηγείται τα πάντα από τότε, που τον είδαμε τελευταία φορά.
...
Μα καλά, πως τολμάει ο Κοπανός;
Εάν τον πιάσω στα χέρια μου....
Taehyung s Pov
"ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ! Κι άφηνες τόσο καιρό αυτόν τον μπάσταρδο, να σε αναγκάζει να σκοτωνεις και να σου μιλάει άσχημα;! Γιατί δεν έκανες κάτι;"με ρώτησε στο τελος η Hana.
"Δεν μπορούσα..."
"ΓΙΑΤΊ;!"μου είπε πάλι.
"Γιατί αν το έκανα...θα παθαίνατε κακό...κι εγώ δεν το θέλω αυτο..."
"Και τι θα κάνουμε τώρα; Πρέπει να σε βγάλουμε από αυτήν την ηλίθια μαφία και να πάρουμε κι τον Jackson από εκει!" είπε ο Jin.
"Νομίζω έχω ενα σχέδιο....Taehyung, είπες ότι αύριο το βράδυ, θα έρθει να σου δώσει τα κατάλληλα πράγματα για να διαρρήξεις το σπίτι μας και να πάρεις το μαχαίρι και την μάσκα σωστά;"με ρώτησε ο Namjoon.
Χωρίς να πω τίποτα, κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
"Άρα, ακούστε το σχέδιο...."
Time Skip
"Είσαι σίγουρος ότι θα πετύχει;"τον ρώτησα.
"Ας ελπίσουμε πως ναι...και αν δεν πετύχει, τουλάχιστον θα σας κρατήσουμε λίγο μακριά από αυτούς..."μου απάντησε.
"Ωραία, ας πάμε για ύπνο τώρα. Αύριο το πρωί, εσύ κι εγώ Taehyung...θα κάνουμε μια επίσκεψη στην μητέρα σου και τον κ. Xiumin..."μου είπε ο Jin και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
"Άντε, πάτε τώρα....εσύ Taehyung μην ανησυχείς, έχει χώρο το κρεβάτι του Jungkook..."μου είπε ξανά και μου έκλεισε το μάτι.
Νομίζω ότι κοκκινησα...
...
Αφού καληνυχτησανε ο ένας τον άλλον, πήγε ο καθένας στο δωμάτιο του.
Ανέβηκα μαζί με τον Jungkook και μπήκαμε στο δωμάτιο του.
"Νομίζω, ότι ένα μπανάκι θα σε χαλάρωνε...τι λες κι εσύ;"με ρώτησε χαμογελώντας.
"Μα, δεν έχω ρούχα μαζί μου...."
"Θα σου δώσω εγώ από δικά μου...άντε πήγαινε τώρα εσύ να κάνεις μπανιο. Χρησιμοποίησε ότι σαπούνι θες και για πετσέτα, πάρε το μπουρνουζι μου."μου είπε και μου χαμογέλασε γλυκά.
Μπορεί να άλλαξε, αλλά το χαμόγελο του παραμένει ίδιο.
Μου αρέσει αυτό...
Μπήκα μέσα στο μπάνιο και αφού έβγαλα τα ρούχα μου, μπήκα στην μπανιέρα.
Άφησα το δροσερό νερό, να κυλάει στο σώμα μου και έκλεισα τα μάτια μου.
Παναγία μου, πόσα σαπούνια έχει;
Πήρα ένα στην τύχη και έβαλα στα μαλλιά μου.
Αφού πλύθηκα, βγήκα και έβαλα το μπουρνουζι του Jungkook.
Που είναι τα ρουχ-
Σωστά...δεν μου έχει δώσει ακόμα...
Πήρα τα δικά μου από το πάτωμα και βγήκα έξω.
Μόλις με είδε, σηκώθηκε από το κρεβάτι και με πλησίασε.
Εμ...οκ...έχει έρθει πολύ κοντά...
"Βλέπω, τελείωσες. Δώσε μου τα ρούχα σου να τα βάλω στην άκρη και να σου φέρω δικά μου καθαρά!"μου είπε και μου τα πήρε από τα χέρια.
Είμαι σίγουρος ότι έχω κοκκινησει.
Αφού άφησε τα δικά μου στην άκρη, έβγαλε μια μαύρη μπλούζα, μια φορμα κι μποξερακι από την ντουλάπα και με πλησίασε.
"Ελπίζω να μην σε πειράζει να φορέσεις δικό μου μποξερακι.... εξάλλου είναι καθαρό."είπε και μου έδωσε τα ρούχα.
"Ευχαριστώ"είπα και πήγα να μπω στο μπάνιο, αλλά με σταμάτησε.
"Δεν μπορείς να μπεις στο μπάνιο...είναι βρεγμένα και μπορεί να γλιστρήσεις!"μου είπε.
"Κι ότι θα ντυθώ;"
"Εδώ...μην ανησυχείς, δεν θα κοιτάω!"
Μου είπε και αφού έκατσε στο κρεβάτι, γύρισε την πλάτη του προς τα εμένα.
Αχχ..η αλήθεια είναι ότι δεν τον πολυπιστευγ αλλά εντάξει...θα κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ.
Αμέσως έβγαλα το μπουρνουζι και έβαλα το μποξερακι.
Μετα έβαλα την φόρμα και πριν προλανω να βάλω κι την μπλούζα, ο Jungkook γύρισε.
"Ξεχασ-"σταμάτησε να μιλάει και με κοίταζε άφωνος.
ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΌΤΑΝ ΑΥΤΟ! ΤΟ ΗΞΕΡΑ!
Το βλέμμα του πήγε στους κοιλιακούς μου...
Πωπω αβολα που νιώθω...
Αμέσως φορεσα την μπλούζα και ευτυχώς συνελθε.
"Τι ηθελες να μου πεις;"ρώτησα ντροπιασμένος.
"Ν-ναι ε...τα μαλλιά σου είναι βρεγμένα και μπορεί να κρυώσεις..."μου είπε και σηκώθηκε.
"Άσε με να σου τα στεγνώσω."μου είπε με αυτό το χαριτωμένο του χαμόγελο.
Δεν αντέχω άλλο...θα παιθανωνα από τη πόση γλυκύτητα έχυον δει τα μάτια μου.
"Καλά..."του είπα.
Πήρε μια άλλη πετσέτα και στάθηκε μπροστά μου.
Άρχισε να μου στεγνώνει τα μαλλιά μου με τόση συγκέντρωση που μου ξέφυγε ένα γελακι.
Όση ώρα το έκανε αυτό, δάγκωνε κι το κάτω χείλος του, κάτι που με έκανε να μην μπορώ να πάρω το βλέμμα μου από εκεί.
Ξαφνικά σταμάτησε, κάνοντας με να πάρω γρήγορα το βλέμμα μου από εκεί.
Με κοίταξε στα μάτια και ένα αχνό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο σου.
Όμως, ξαφνικά σοβαρεψε και κοιταξε τα χείλη μου.
"Είσαι τόσο όμορφος...όπως και τότε..."μου ψυθιρισε και με τράβηξε κοντά του φιλώντας με.
Με έσπρωξε στο κρεβάτι και ανέβηκε απο πάνω μου χωρίς να διακόψει το φιλί.
Ενιωσα το χέρι του, να κατεβαίνει σιγά σιγά προς τα κάτω, αλλά τον σταμάτησα απότομα διαλύοντας το φιλί.
Άρχισα να κλαίω και αμέσως με έχωσε μέσα στην αγκαλιά του.
"Σςςς, ηρέμησε...αν δεν το θες δεν θα το κάνω..."μου είπε και με φίλησε στο μέτωπο.
"Ναι...αλλά αυτός το έκανε..."είπα μέσα στα κλαματα μου και ο Jungkook με κοίταξε γουρλωμενα μάτια.
"Τ- τι εννοείς;"
" Jungkook...κάθε φορά που κάνω κάτι που δεν του αρέσει ή έχει καύλες...με...με βιάζει....και πίστεψε με, πονάει πολύ..."του είπα και άρχισα να κλαίω πιο δυνατα.
Jungkook s Pov
Δεν το πιστεύω ότι έκανε κάτι τέτοιο ο μαλάκας.
Μα πως τολμάει!
Κανείς δεν αγγίζει ότι μου ανήκει...ή μου ανήκε...
(Συνεχίζεται)
Heyyy😂
Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά.
Εαν σας και θέλετε βάλτε 🌟!
😊😊😊
Byeee💕
(1279λέξεις 😂)