-მოკლედ!!!დაიწყო დირექტორმა მაგრამ ჯიმინმა გააწყვეტინა.
-დაიკო ბიჭები 3 წლით ლოსანჯელესში მივდივართ.
-მერე რა ?...
-რა მერე რა ?...
-მოიცაა!!!ვინ ბიჭები....
-ჩემი ბიჭები(ჯინი)
-ჯიმინიც შედის შენს ბიჭებში?...არამგონია იმიტომ რომ ის ჩემი ბიჭია...თქვა ნუცამ,თვალები აუცრემლიანდა და ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა.
- მაპატიე მაგრამ ჯიმინიც...(ჯინი)
-ამის დედაც!!!(ნუცა) აქეთ იქით სიარული დაიწყო.
-3 წლით!!!რაამბავიაა!!!რა გეტაკათ 7 დივეს....!!! ან თქვენ დირექტორო.....
-ალბომი ასე მოითხოვს....(დირექ)
-რას?.. რო 7 დივე იქ ლოსანჯელესში გამოკეტოთ...
-კი...(დირექ).
-მოიცაა....!! 3 წელი ერთმანეთს ვეღარ ვნახავთ ?...წამოხტა გაფითრებული შუგა.
-ასეა....(დირექ)
შუგამ და ნუცამ ერთმანეთს გაფითრებული შეხედეს.
ნუცას უკან საბა დადგა მაინც ნუცას გული ისევე რო არ წასვლოდა. ნუცა ცოტა წარბაბაცდა შუგა კი მძიმედ ჩაესვენა მდივანზე. საბამ გაამაგრა ნუცა.
-გამიშვი ხელი!!!(ნუცა)
დაბლა დაჯდა ნუცა. და კედელს მიაყუდა ზურგი...
-მერე მე ?...(ნუცა)
-რა შენ ნუცა?..!!!...(მენეჯერი)
- რა და....გაჩუმდა ნუცა.
-რა?...!!!(მენეჯერი)
-რა და მერე მე რა მეშველება მათ გარეშე !!!ცოტა იყვირა და წამოხტა. მერე რო დაუფიქრდა რა თქვა კედელს თავი მიადო და ბავშვებს ზურგი აქცია. ამ პასუხს არავინ ელოდა. ყველა გასუსული იყომ ან რა უნდა ეთქვათ. ახლახანს 7 დივეს ნუცა გამოუტყდა რო უყვარს. მართალიც იყო 7 დივე ძალიან უყვარდა. 7 დივეს ჩაეღიმა. ყველანი ადგნენ და ნუცას მიუახლოვდნენ. ნუცა მობრუნდა. შვიდივე ერთად გადაეხვია. მერე კი ისევე თავის ადგილს დაუბრუნდნენ.
-კარგი რადგან ასეა საჭირო თქვენთვის მე სუფთა მაქვს ხელები.
ხელები აწია ნუცამ და ოთახიდან გავიდა.
-მაიცა...(დირექ)
-რაიყო?..(ნუცა)
-კონცერტი გაუქმდა და 1 კვირა შეგიძლიათ ერთმანეთი ასე ვთქვათ მოისიყვარულოთ(დირექ)
-თქვენ გენაცვეთ დირექტორო რა ...(თე)
-აბა ეხლა აეყარენით ყველა...(ელენე)
ყველას გაგვეცინა.
-სად წავიდეთ?...(ჯკ)
-კარაოკე ბარში.....( მე & ჯიმინი& ჯეი ჰოუპი)
-კარგი(გიო & მონი)
-იესსს.....(მე)
წავედით კარაოკე ბარში. ავიღეთ ერთი დიდი ოთახი. და დავიწყეთ გართობა. მთელი დღე იქ ვიყავით. მაგრად გავერთეთ. ხან ვცეკვავდით ხან ვმღეროდით მოკლედ საგიჟეთი იყო პირდაპირი მნიშვნელობით. დავლიეთ კარგი მთვრალები ვიყავით განსაკუთრებით მე. ძალიან მიყვარს სოჯუ . ძალიან კარგად გავერთეთ ვიმხიარულეთ ვიგიჟეთ.
1 კვირის მერე
ეს 1 კვირა ერთად გავატარეთ და ვიგიჟეთ. სამწუხაროდ დღეს ბიჭები მიდიან. დილით ავდექი ჩავიცვი
მივალაგე ოთახი და დაბლა ჩავედი. არავისთვის შემიხედავს. ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავი ჯერ ერთი რო მიდიოდნენ მეორე იმიტომ რომ თავი მტკიოდა მგონი გავცივდი. შევედი სამზარეულოში ჯინი და ჯიმინი იყვნენ. მაგიდაზე გაკეთებული ყავა იდო. პირდაპირ ავიღე და დალევა დავიწყე.
-ეგ ელენესი იყო...(ჯინ)
-არაუშავს. სმით გავედი და მდივანზე დავჯექი.
-ამის დედაც ...ვთქვი ყავის ჭიქა მაგიდაზე დავდევი და წამოვწექი.
-რა გჭირს?..(ელენე)
მოვიდა და ჩემი ჭიქიდან ყავა მოსვა.
-თავი მტკივა ცხვირი გაჭედილი მაქვს თავბრუ მესხმის და მგონი გავცივდი....ორივეს გაგვეცინა.
-დაგისვია დიაგნოზი და ეგაა...(ჯინი)
-ხო....გაგვეცინა.
-დღე რომელზე
მიდიხართ ?..დასვა შეკითხვა ახლახანს შემოსულმა გიომ
- 10 საათზე(მონი)
-მეზიზღება 10 რიცხვი.
- ბარტყი ასე მოგენატრები?...(ჯიმინი)
-არა საერთოდ ვუთხარი ირონიით.
-რა დებილო ხარ .....(მე)
-მაგრამ მაინც გიყვარვარ....(ჯიმინი)
-ნამდვილად....
-აუუუუ.....არ შეიძლება არ წახვიდეთ...ამაზე ჯიმინმა თვალები დამიბრიალა.
-კარგი ხო.... ვთქვი და ოთახში წასვლა დავაპირე იმიტომ რომ არ მინდოდა ბიჭებს ჩემი აცრემლიანებული თვალები დაენახა.
-ნუცა!!! გაბრაზებული ხმით დამიძახა თემ.
-რა ვუთხარი ხრიწიანი ხმით ისე რო არც მოვბრუნებულვარ.
-ნუცა!!!მობრუნდი და მოდი აქ..
-არ მინდა ჩემს ოთახში მინდა ვუთხარი ჩვეულებრივი ხმით. ცრემლები კი შევიკავე და ახლა არაფერი მეტყობოდა.
-მოდი აქ!!!(ჯიმინი&შგ)
მოვტრიალდი მივირბინე და ჯიმინისა და შუგას შუაში ჩავჯექი ფეხებ მოკეცილი ისე თითქოს პატარა წერტილი ვყოფილიყავი. ორივე მხრიდან ჩამეხუტნენ. მე კი ვეღარ შევიკავე და ავტირდი.
-აუუუუ....(ჯკ & თე)
-მოკეტეთ!!!!(მონი)
-ნუც....(ელენე)
-გამანებე თავი....მოვიწმინდე ცრემლები და თავი ავწიე.
გამეღიმა ისე ვიყავით მე შუგა და ჯიმინი ჩახუტებულები რო დამცხა.
-დამცხა....
-ბოდიში(შგ&ჯიმინი)
-აეროპორტამდე გაგვაცილებ...(ჯეიჰოუპი)
-არა არ შემიძლია.... ვთქვი და თავი მუხლებს დავადე.
-ძალიან სწრაფად გავა 3 წელი დამიჯერე(საბა)
გამეცინა.
-ეგ შენთვის....
-ვაიმე როგორ ვყვარებივართ ამ პატარა ბარტყს.... მოვიდა ჯეიჰოუპი და ღუტუნი დამიწყო...
გამეცინა.
-ტყულა ირჯები არ მეხუტუნება ვუთხარი სიცილით.
-აიმე ორი ერთნაირი თქვა და შუგასკენ ანიშნა.
ყველას გაგვეცინა.... ბოლოს ყველას ჩავეხუტე და წავიდნენ. საშინელება იყო. კი გამიჭირდა მაგრამ შევეგუე თითქმის ყოველდღე მირეკავდნენ ერთ ერთი მადგანი მაინც. ვლაპარაკობდით ყველგან და ბევრს. რაც არ უნდა არ გვქონოდა დრო მაინც ვახერხებდით. ძალიან კარგად ვლაპარაკობდით მე ჯკ ელენე და შუგა. ელენემ ერთხელ წამოჭრა ასეთი რამ რომ შეგვექმნა ჯგუფი ჩვენ ოთხის. მეც დავთანხმდი. შევქმენი ჯგუფი და სულ ამ ჯგუფში ვრეკავდით ვლაპარაკობდით. 1 ლი ჯგუფი გვქონდა სადაც კარდი და ბითიესი ვიყავით. 2 ე კი ეს ჯგუფი იქნება. ძალიან კარგად და გახსნილად ვლაპარაკობდით ოთხივე. თეჰიონის დაბიდუბიც გავიდა. და ახალიწლის დღეა. ეს პირველი ახალიწელია ბიჭების გარეშე. 10 წუთით ადრე დამირეკა შუგამ და ყველანი ერთად იყვნენ. 10...9...8...7...6...5...4....3...2...1.....ვუჰუუუ...
-გილოცავთ!!!!(გიო)
-ვუჰუუუუ....(თე)
-გილოცავთ ....(ჯინი)
-ჩვენც....!!!
ამ თვეების განმავლობაში ერთი ალბომი დავამთავრეთ. ალბომს ქვია hola hola...
კარგი ალბომი გამოგვივიდა. დღეს კონცერტი გვქონდა. როდესაც ჩამოდიხარ სცენიდან დახლილ დაქანცული, ოფლი სიცხე. წყალი გწყურია და ფეხებში ძალა აღარ გაქვს. სუნთქვა გიჭირს და ბოლოს ნებდები. აღარ შეგწევს იმის ძალა რომ ებრძოლო ამ შეგრძნებას. ზუსტად ასე ვიყავი 27 აპრილს კონცერტის შემდეგ. ვეღარ ვსუნთქავდი ხელებს ვინიავებდი მაგრამ არ მშველიდა. სამივენი მომვარდნენ....
-ნუცა რა გჭირს?..(გიო)
-კარგად ხარ?..(ელენე)
ვეღარ შევიკავე და იქვე გავფშიკე ფეხები ანუ გონება დავკარგე უფროსწორად თუ ვიტყვით რომ ცოტახნით მოვკვდი.
ვაიმე აზრზე ხართ ვსუნთქავ. კი მეზარება ეხლა ადგომა მარა....მოკვდომას მირჩევნია. მოკლედ ვახელ თვალებს და რაღაც უცნაური შეგრძნება მაქვს. თითქოს უფრო თავისუფლად ვარ მაგარამ ერთი რამე შოკში მაგდებს. აი ეს რაღაც რა არის?..
ცუდად ვარ. როგორც ვატყობ სახლში ვარ. ვაიმე ღმერთო....ეს რა მიკეთია... ძალიან მეშლება ნერვები. ფეხზე ვდგები... ჩემს მაგიდაზე საბუთები აწყვია მივდივარ და ვნახულობ. ოპერაციის საბუთებია სადაც წერია რომ აღარ მექნება ზედმეტი სისხლის პრობლემა უბრალოდ შეიძლება 2 ან 3 წელი ეს რაღაც დამჭირდეს ცხვირში გათხრილი.
ვაიმე რა დავაშავე. ნუ მოკლედ ძალიან ასე ვთქვათ ძალა გამოფიტული მაქვს. მივდივარ კარებისკენ ვაღებ,გავდივარ და ჩავდივარ დაბლა. როგორც ხმებით მივხვდი ყველანი სამზარეულოში არიან. შევედი მაგრამ სანამ შევიდოდი მანამდე მათი ლაპარაკი გავიგონე
-რო ჩამოვა რა უნდა უთხრათ?..(ჯიმინი)
-ვეტყვით სიმართლეს...(ელენე)
-საბუთები რო ნახოს...(მონი)
-უკეთესი თვითონ ნახავს...(საბა)
-მართალი მერჩივნა ფურცლებით გამეგო....ვითხარი და შიგ შევაბიჯე.
წინ დავუჯექი კამერას.
-როგორ ხართ?..დავსვი კითხვა ზედმეტად დაბოხებული სახით.
ჩემს ასეთ მდგომარეობაში დანახვისას ყველას მოღუშული სახე გაუხდა. შუგამ და ჰობიმ კამერა დატოვეს და წავიდნენ.
-ბიჭებო ერთ რამეს გეტყვით?...ვუთხარი გაბრაზებულად.
-არც კი გაბედოთ და ნუცა შეიცოდოთ....(შგ)
-არც კი გაბედოთ და მე შემიცოდოთ....(მე)
ვთქვით ერთდროულად.
-ერთნაირები ჩაუჩურჩულა ელენემ.
-მესმის ელენე.....!!!
-კიდევ ერთხელ შემომხედავთ ეგრე საცოდავი სიფათით და ჩემს სახეს ვეღარ ნახავთ ვერც ერთი, (ჯიმინს რაღაცის თქვა უნდოდა მაგრამ გავაწყვეტინე) შენც ჯიმინი.!!!ვუთხარი ძალიან გაბრაზებულმა, წამოვდექი და ელენეს მივუბრუნდი...
-დღეს მე და შენ ფოტოსესია გვაქვს ამიტომ სწრაფად ჩაიცვი და წავიდეთ.
-კარგი....
-ნუცა?..(ჯმ)
-ძმაო არ ვარ ლაპარაკის ხასიათზე ვთქვი და ჩემს ოთახში წავედი.
-დააცადეთ ყველამ დრო სჭირდებათ. შუგა ბიჭებს მოშორდა და თავის სხვა შორს მდებარე ოთახში შევიდა.
-თ რატო?..(ყველა ლოს ალჯენესიდანაც და აქედანაც)
-ნუთუ ვერ ატყობთ.?..(მონი)
- კი მე ვატყობ(ელე)
-მეც. (ჯკ)
-რა უნდა მივხვდეთ?...(ჯმ)
-რო შუგა იმას განიცდის რასაც ნუცა, და ძალიან სერიოზულია ნუცასთან მიმართებაში.
-ეგ გავიგე მარა ისე ხო არ არის სერიოზული(გიო)
-ნუცასთან სხვანაირად სერიოზულია ანუ სერიოზულია საყვარლად და ისე ჩვეულ რიტმში აუტანელი სერიოზულია...(ჯკ)
-😃😃😅😅......(ელენე)
-კაი მოკლედ მგონი ჩვენ სვაგებს ერთმანეთი მოსწონთ 1 მხრივ კარგია მაგრამ 2 მხრივ ძალიან ცუდი(ჯინი)
-ხო გეთანხმები ჯინ....(საბა)
-კაი აბა ვნახოთ რა იქნება ....(ელენე)
-ვნახოთ...კარგი კარგად ...(მონი)
მოკლედ წავედით მე და ელე ფოტოსესიაზე. მოკლედ ეხლა ახალი სიღერა გვაქვს მე და ელენეს enemy. ცუდი სიმღერა არ არის. მაგრამ რო გითხრა ძალიან მომწონსო არა,მოგატყუებ. ჯერ ერთი ეხლა ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ და ყველაფერზე რო მკითხო როგორა ხარო გიპასუხებ მეძიძღება თქო.
მოკლედ ბოლოს ასეთი კარგი ფოტოები გამოგვივიდა.
(ნაცრისფერი ელე. მწვანე მე)
ფოტოები გამოგვატანეს და წამოვედით. ჩემი დაბიდუბი მაგრამ არც ისე მიხარია. არ მაქვს მაგის თავი. სახლში მივდივარ და ჩვენს გვერძე ჩერდება ნაცნობი მანქანა. ნომერს მე ვერ ვცნობ მარა ელენეს სახე ისე უბრწყინდება თითქოს ბებიამისი ნახა ცოცხალი. მე ამაზე მაგრად ვიხევი სიცილით მარა მერე ვჩერდები როდესაც ჩვენ წლების უნახავ მსგობრებს ვხედავთ ესენი არიან ნუცარიონი და ქეთი. მივბივართ მე ნუცარიონს ვეხუტები და ვახტები ზედ ელენე კი ქეთის უბრალოდ ეხუტება.
-ძალიან მომენატრეთ....(ნუცარიონი)
-ჩვენც(მე&ელე)
-აქ საიდან?...(მე)
თან ჩავჯექით მანქანაში.
-გოგო...g friend-ს გამოაკლდა ორი წევრი. და დაგვიბარეს რო ჩამოვსულიყავით. იქნებ რამე გამოგვივიდეს. (ქეთი)
-იქაც ხომ კარგი ბიზნესი გაქვთ...(მე)
-კი მაგრამ მე 2 მიზეზი ისაა რომ ძალიან მომენატრეთ....(ნუცარიონი)
მოკლედ სახლში მივიყვანა. თვითონაც წავიდნენ. ახლო მომავალში შევხვდებოდით. მისაღებში მაგიდაზე დავაწყვე სურათები და ჩემი ოთახისკენ ავაჭერი. შევედი გამოვიცვალე ჩავიცვი უბრალოდ შორტი და ბრეტელებიანი მაიკა და ჩავწექი ლოგინში. საბედნიეროდ არ შეუშლია ძილში ხელი ამ რაღაცას ცხვირში რო მაქვს გაყრილი. დილით ჩვეულებრივ ვიღვიძებ და ვღიღინებ ჩემი ძმის ახალ სიმღერას filter. მერე ბოლოს ავცეკვდი. ასე ცეკვა ცეკვით ვალაგებდი ოთახს. მერე agust d ჩავრთე. ეს ორი ჩემი საყვარელი სიმღერაა. 30 წუთი ჩემს ოთახს ვალაგებდი. მერე რაღაც ვიდეოები გადავიღეთ კარდის აღსანიშნავად მერე კი კონცერტიც მოვიდა. მოვემზადეთ სანამ სცენაზე ავიდოდი ვიღაცამ მითხრა რომ ტელეფონთან მე მთხოვდნენ. მეც ავიღე
-გისმენთ..
-ნუცა, მე ვარ....(შგ)
-რა გეტაკა?...ვუთხარი სიცილით..
-გილოცავ დაბიდუბის...
-მადლობა....
-ამმმ....კიდევ მინდა რაღაც გითხრა...
-კიბატონო...გისმენ...
-მიყვარხარ... და გათიშა.
მეც ტელე ადგილზე დავდე.
-საყვარელი.... ვთქვი ჩუმად.
-ვინ?..(ელე)
-არავინ დაიკიდე..
-ჰა....
-კაი ხო....იუნგიზე ვამბობ...თან ვუახლივდებით სცენას.
-ოუუუ...(ელე)
-გეყოფა...თორე თუ დავიწყე გუკიზე ლაპარაკი ვერ გამაჩერებ...
ვუთხარი სიცილით.
-კაი ჩუმად ვარ....იმანაც სიცილით მითხრა...
გავედით და მეორე ალბომის პირველი სიმღერა შევასრულეთ ride on the wind
ამის შემდეგ მე უნდა გამოვსულიყავი სიტყვით ჩემი ამ მდგომარეობის შესახებ.
-მოა...იცით რომ ძალიან მიყვარხართ....ჩემს თავზე მეტად.... ვიცი რომ რთულია თქვენთვის ამ მდგომარეობასთან შეგუება მაგრამ უნდა შევეგუოთ 2 3 წელი. არვიცი ამას რამდენიხანი დასჭირდება მაგრამ....
-რატომმმ!!!?...(დაიყვირა ერთმა ფანმა)
თავი ჩავხარე და გამეღიმა იმ შემთვევის გახსენებაზე რაც მოხდა და გავაკეთე.
-მე მონაყოლი მაქვს წინა წელს თქვენთვის დედაჩემისა და მამაჩემის ამბავი. ( ამ ყველაფერს ბიჭები უყურებენ ვილაივში) სწორედ დედაჩემის მტრებმა გადაწყვიტეს რომ ჩემს ძმაზე ენადირათ და მასზე ეძიათ შური. მოკლედ ერთხელ როდესაც ჯიმინს მივყავდი პარკში, მაშინ შევამჩნიე წითელი წერტილი ჩემი ძმის სხეულზე. მივხვდი უკვე რისი იყო და გადავეფარე საბედნიეროდ გვერძე გავიწიეთ ორივემ და ლავიწის ძვალთან მომხვდა ტყვია....(ცოტახანი გავჩერდი)
გიომ მხარზე ხელი დამადო. მე თავი ავწიე და განვაგრძე. ძვალის რაღაც ნაწილი შემერჭო და არტერია დააზიანა. რადგან ის შინაგანი ჭრილობა იყო და არა გარეგანი და ახლოს იყო კისერთან, როგორ ვთქვა....
-გამოყოფდა პირის საშუალებით...(საბა)
-ხო,მადლობა საბა... ამის შემდეგ ექიმმა დამინიშნა ნემსები და ზუსტად კისერთან რაც მეკეთა ეგ იყო ამის საშველი. რაც ბევრს გაინტერესებდათ. 27 აპრილს კონცერტზე ძალიან მკვეთრად შევარხიე კისერი და ზედმეტად შემერჭო ნემსები ამიტომ მომიხდა ოპერაციის გაკეთება....(თან ცრემლები მომდის) სამწუხაროდ ნემსებმა ისეთი არტერია დააზიანეს რომელიც სუნთქვაში მეხმარებოდა. ამიტომ გავიკეთე ეს. ბავშვები გვერძე მედგნენ და მამახნევებდნენ.
-მოა ძალიან მიყვახართ!!!ყველა თქვენთაგანი...... ეს ისტორია ნამდვილად უნდა მომეყოლა...იმიტომ რომ ჩვენ ერთი ოჯახი ვართ......
გული მეკუმშება ხელებით ვცდილობ მოვიწმინდო ცრემლები მაგრამ არ გამომდის ისინი მოედინებიან და მოედინებიან.
4 ვე ჩავეხუტეთ ერთმანეთს. მე კი გიორგიზე ჩახუტებული დავრჩი რადგან არ მინდოდა მათ ჩემი ცრემლები დაენახათ.
მერე მაინც მოვშორდი და მოამ დაბიდუბის სიმღერის მღერა დაიწყეს. ამაზე უფრო და უფრო მომდიოდა ცრემლები. კონცერტის შემდეგ ბავშვებმა წამიყვანეს ცეკვის პატარა სტუდიაში. დამაჯინეს და ვიდეოები ჩამირთეს. მეც ვუყურებდი შუქი ჩააქვრეს და დავიწყე ყურება.
1- გიორგი^
ნუცი, გილოცავ დაბიდუბის...იმის მიუხედავად რომ ეს დაბიდუბი მე და შენისთვის პირველი არ არის რომელსაც ერთად ვხვდებით, მაინც პირველი და განსაკუთრებულია.
(გამეცინა)
ძალიან მიხარია რომ შენ გაგიცანი. ეს ჩემთვის ბევრს ნიშნავს იმიტომ რომ ცოტაა ისეთი როგორიც შენ ხარ. შენ ყოველთვის ჩემი დაქალი იქნები(ორივეს გაგვეცინა), მიყვარხარ უზომოდ!!!♡♡.
ღიმილი სახიდან არ მომშორებია.
2-საბა^
ყველას გვყავს ერთი ადამიანი რომელიც დასავით გვყავს. ეს ადამიანი ჩემთვის შენ ხარ. მიხარია რომ ჩემთან ერთად გიწევს ამ ყველაფრის გადალახვა. ყოველთვის შენს გვერდით მიგულე. ჩვენ ერთად ვიბრძოლებთ...(ორივეს გაგვეცინა)
3-ელენე^
ჩემო ლამაზო....გილოცავ დაბადებისდღეს და მინდ
რომ კიდევ ბევრი მოგონებები შევქმნათ ერთად
4-მონი^
მე ყოველდღე უფრო და უფრო ვრწმუნდები რომ შენ გაქვს ნამდვილი ლიდერის თვისებები. ძალიან მიყვარხარ. შენ ჩემთვის იმაზე მეტი ხარ ვიდრე ჯიმინის და,შენ ჩემი დაც ხარ და ბითიესის ერთერთი მნიშვნელოვანი ნაწილი.
5-ჯინი^
მინდა რომ შენთვისაც დედად ვითვლებოდე როგორც სხვა წევრებისთვის.
6-შუგა
გილოცავ დაბადებისდღეს...მუდამ გახარებული ყოფილიყავი. (ყველას გაგვეცინა)
ამმმ.... გვერდიდან ბიჭები უყვიროდნენ მიდი უთხარიო)
ძალიან მიხარია რომ ბითიესის ოჯახის წევრი გახდი და ამათზე არანაკლებ მიყვარხარ...
7-ჰობი^
8-ჯიმინი^
ძმის ბარტყი, გილოცავ დაბიდუბის ძალიან მომენატრე და ისედაც იცი მაგრამ კიდევ გეტყვი ძალიან მიყვარხარ. ერთადერთი რაც მინდა რომ გქონდეს ეს სიყვარულია. იმედია ცხოვრებაში ჩემზე კარგ ადამიანს იპოვი რომ იმ ადამიანმა შენი გული სამუდამოდ გაათბოს და აგინაზღაუროს ის სიყვარული რაც მე მამამ და დედამ თავის დროზე ვერ მოგეცით.
9-თე და ჯკ^
10-მენეჯერი^
11-დირექტორი^
12-მამაჩემი^
ჩემო ლამაზო შვილო, ვიცი რომ არასწორად ვიქცევი. რა ნამუსით გიგზავნი ამ ვიდეოს?..იმ ნამუსით რომ როდესღაც შენს და ჯიმინს იმაზე მეტი მოგეცით ვიდრე დედაშენმა. იმ ნამუსით რომ დღეს შენით ვამაყობ. ძალიან მენატრები...(ცხარე ცრემლებით ვტირივარ)და ძალიან ვნანობ ჩემს საქციელს. ოდესღაც მეც გატკინე გული და მარტო დაგტოვე მაგრამ ყოველთვის მიყვარდი და მიყვარხართ კიდევაც. თქვენით ძალიან ვამაყობ.... გილოცავ დაბადებისდღეს.... რასაც მე ვაკეთებ ეს მხოლოდ თქვენი უსაფრთხოებისთვისაა. არასდროს არ დამივიწყო გთხოვ და იქნებ ერთ დღესაც ერთმანეთს შევხვდეთ. მიყვარხარ და მენატრები უზომოდ...♡♡♡♡♡
-აჰჰ.....სალფეტკით ვიწმინდავ ცრემლებს.
-ეს ძალიან ამოციური იყო.....
არ გამომდის ისევ ვტირივარ.
მერე შემოაქვთ ტორტი და ვაქრობ. მერე ვწყნარდები....
-ძალიან მიყვარხართ და კიდევ ბევრი მოგონება მინდა რომ ყველა თქვენთაგანთან ერთად მქონდეს და შევქმნა.... ვამბობ და სამიცეს ერთად ვეხუტები.
2075 words🖤🖤🖤
For you guys🖤🖤🖤🖤