Bakış açıları size basit bir konu gibi görünebilir. Ama kurgudaki bazı failleri okuyucuya sezdirmemeniz gereken zamanlar olduğunda "Tanrısal Bakış Açısını" kullanamazsınız. Bu tarz olaylarda devreye "Gözlemci Bakış Açısı" giriyor. Bu bakış açısı sayesinde hem üçüncü tekil şahıstan yazabilir, hem de okuyucunun her şeyi önceden öğrenmesini engelleyebilirsiniz. Zira polisiye bir romanda katili olayın en başından bilmek, tüm heyecanı yok edecektir.
Gözlemci bakış açısıyla İlahi bakış açısı arasındaki farkı anlayabilmeniz için küçük bir cümleyle örnek vereceğim.
Tanrısal Bakış Açısı
Aileen, sevdiği adamın ihanetini izlerken içinden bir şeylerin koptuğunu hissetti. Yorgundu ve öyle kırılgan bir çaresizliğe sahipti ki, üflemeyle dağılacak küçük bir tepe gibiydi duyguları.
Gözlemci Bakış Açısı
Aileen'in yüzünde, sevdiği adamın ihanetini izlerken korkunç bir ifade vardı. Çaresiz ve yorgun görünüyordu, sanki her an bayılacak gibiydi.
Eğer bu konuyu oturtabildiyseniz, kurguda mantık konusuna geçebiliriz.
Kurguyu aklınızda bir taslak halinde oluşturmanız oldukça önemli. Her şeyin aslında nasıl olduğunu bilmeniz ve olaylara hakim olmanız gerekiyor. Bu sayede kurgunun ucunu kaçırmaz ve yeniden düzenlemek zorunda kalmazsınız. Örneğin karakteriniz en başından beri kandırılıyorsa, neden kandırıldığını, kandıranların amacını, olayın aslını çok iyi bilmeniz gerekiyor ki okuyucuya bir kontrolsüz arapsaçı halinden ziyade düzenli bir karmaşa sunabilesiniz. Bu nedenle düzenli olmak sahiden çok önemli. Size tavsiyem önce kurgunuzun ana temasını bir özet halinde not almanız. Daha sonra her bölüm olacak şeyleri teker teker, bölüm bölüm sıralamanız. Ufak tefek atraksiyonlar okuyucuyu bölümde tutar ve devamını merak etmesine neden olur.
Bu nedenle hikayenin belirli bir çizgide ilerlemesi önemli. Düzen her şeyin başında gelir.