-ვივ ადექი.
-არა მომშორდი.
-გაიღვიძე.
-გადიიი.
-ან შენ გაიღვიძებ ან მე გაგაღვიძებ!
-ოჰ ავკანკალდი.
****
-ნაილ სად მიგყავარ?-ვეკითხები ნაილს რომელსაც ნახევრად მძინარი ჩემი საწოლიდან ავყავარ.
-დაიძინე შენ.
-კაი-თვალები დავხუჭე, მაგრამ გამეღვიძა როდესაც წყალში გადამაგდო-შე დღნაშვო-ამ იდიოტმა აუზში ჩამაგდო.
-აუ ხან ქათამიო, ხან წიწილაო ახლა ეს დღნაშვი საიდანღა მოიფიქრე.
-რავი კარგი სახელია მოდი ამოსვლაში დამეხმარე-ხელი გავუწოდე მანაც ჩამჭიდა და ამომიყვანა-ნაილ იქით გაიხედე-გაიხედა მე კიდე ფეხი ვკარი და აუზში ჩავაგდე. ბოლო ხმაზე სიცილი დავიწყე.
-ეე რატო ჩამაგდე?-ხელები გადააჯვარედინა და ტუჩი გადმოაბრუნა.
-შენ რატომ ჩამაგდე?!
-ოჰ მე გაგაღვიძე.
-მეც სულ მასე გაგაღვიძებ ხოლმე მაშინ.
-ვერ ამწევ-ენა გამომიყო.
-შენ გაგიგია გამოთქმა თუ ნაილი არ მივა წყალთან წყალი მივა ნაილთანო?! აი მასე იქნება.
-ხო კაი წამო შევიდეთ-აუზიდან ამოვიდა, ცხვირის წვეტოზე მაკოცა, ხელი გადამხვია და ასე შევედით სახლში. ოთახში ავედით, გავიმშრალეთ, დილის პროცედურები ჩავიტარეთ, ნაილო წინ-უკან დადიოდა მარტო ბოქსერებით ვერ არის რა. დღეს მაკიაჟის ხასიათზე ვარ. ტანსაცმელები ავარჩიე, ჩემდა გასაკვირად ძალიან მალე. ბიუსალტერის ჩაცმა დამეზარა თან არ მოუხდება.
-ნაილ დროზე ჩაიცვი რა.
-რატო ცუდად გამოვიყურები?-დატრიალდა.
-კი-დავეჯღანე და ოთახიდან გამოვედი. ესეგი საქმე კიდე არაფერი მაქ, ეჰ რა მეგონა სამსახური თუ მომენატრებოდა, მაგრამ ზაფხულის ბოლომდე თავისუფალი ვარ, ანუ გამოდის ერთვენახევარი დამრჩა ბედნიერების.
-ფარშევანგი, ფარშევანგი, ფარშევანგი გალიაში...-ღიღინით ჩამოდის ნაილი კიბეებზე და მარტო სპორტული შარვალი აცვია.
-თავსაყრელი საკენკით და დაწმენდილი წყალი ჯამში-ბანი მივეცი.
-მაგრამ მაიინც გალიაში, ფარშევანგი გალიაშიიიიიიიიიი, ტაში-ბოლო საფეხუეს გადმოახტა, რევერანსით დაგვაჯილდოვა-ვაიიმე არ იყო თაიგული საჭირო-არ არსებული ყვავილები აიღო და ხელი პრინცესასავით დააქნია. არ არის კარგად.
-ყოჩაღ დედა რა ბიჭი ვითრიე.
-აბა უნდა იამაყო-კალთაში ჩამიჯდა.
-აე გასიებულო მძიმე ხარ.
-გადაიტან-თქვა და პატარა ბავშვივით მომეხუტა. პატარა ბავშვია დიდის სხეულში რა.
-ქმარუკ მოვიწყინე.
-მეც, არა ერთი იდეა მაქ...
-,,მაფეთე"
-წამო ერთი სახლი მაქ ქალაგარეთ, თან იქვე ტბაცაა, დიდი აუზი აქ და მოკლედ წავიდეთ რა ,თან კარგი ბუნებაც-საყვარლად გამეკრიჭა.
-მეზარება მგზავრობა.
-კაი რა წამოდი, გექეწები, მეტს არაფერს გთხოვ უახლოესი ერთი საათის განმავლობაში.
-რა შეღავათია.
-გთხოვ გემუდარები, შენ დღნაშვს ხო არ უნდა აწყენინო-ტუჩი გადმოაბრუნა.
-კაი ხო ოღონდ მასეთი სახით ნუ მიყურებ.
-ვაშააა-მდივანზე ხტომიალო დაიწყო.
-აე გადარეულო დაზღნარდი.
-ხო კაი წავედი ჩავალაგებ რაღაცეებს, შენ იყავი მე ვიზავ.
-კაი ფურცელზე ჩამოგიწერ რა ჩამილაგო და მე კიდე პროდუქტებს ვიყიდი.
-არის სერ ქალბატონო სერ-ჯარისკაცის ფორმაში დადგა.
-თავისუფლად, დავიშალეთ-ნაილს ქაღალდი მაცივარზე დავუტოვე და გარეთ გამოვედი.
***
-გავტეხოთ სამი კვერცხი... ფქვილი სამი ჭიქა... შაქარი...
-ნაილ რას აკეთებ?-ვუყვირი ნაილს რომელიც ჩემოდანში ამ ყველაფერს ურევს.
-ბარგი ჩავალაგე რაც დამიწერე ყველაფერი-ფურცელს მიწვდის.
-ნაილ და შენ ეს ყველაფერი ჩემოდანში ჩაალაგე?!
-ხო, აი ნახე.
-ნაილ მინდა გითხრა რომ ეს არის ნამცხვრის რეცეპტი.
-უფს, ვერ შევამჩნიე.
-ხო როგორ უნდა შეგემჩნია განსხვავება საჭმელსა და ტასაცმელს შორის-თავში ხელი ჩავარტყი.
-მეტკინა.
-დებილი ხარ!
-მადლობა კოპლიმენტისთვის-გამეკრიჭა და მხრები მაღლა აზიდა.
***
-აუ ცოტახანი გააჩერე რა მოვკვდი ტვალეტში მინდააა-ვუღნავი ნაილს რომელსაც ნახევარი საათია გაჩერებას ვეხვეწები.
-ცოტაც და მივალთ.
-ახლა დიდი სიამოვნებით გაგაკრავდი მაგ რულზე.
-მოვედით.
-ალე ლუიაა, სად არის საპირფარეშო-სახლში შევარდი თუ არა ეს სიტყვები აღმოხდა ჩემს ბაგეებს.
-დერეფნის ბოლოს მარჯვნიბ-სიცილით მრუბნება ნაილი. მეც იქით წავედი.
-ნაილ აქ რაღაც ყუთები დევს.
-მარჯვნივ კი არა მე გითხარი მარცხნივ-მარცხენა ოთახში შევიხედე.
-ნაილ აქ სარდაფია.
-ვაიმე რა გწირს მაგ დერეფანი არ მიგულისხმია.
-ნაილ დაგასიკვდილებ.
-კაი ხო მეორე სართულზეა ოთახი და იქ არის.
-კაი.
*
*
*
-ნაილლლლლლლლლ, მოგგჰჰკლლლაააავ-და ქვევიდან კაკანი მესმის
***
-აუ მშია.
-მიდი ნახე ჩემოდანი იქნებ გამოცხვა ის ნამცხვარი რომ ჩაალაგე.
-აუ კაი რა.
-კაი ხო წამო გავაკეყოთ.
-ვაიმე რა სიგერიელეა.
-ჩემსავით(მწერლის გამოხტომა:და ჩემსავით😁)
-ოჰ ჩართო ნარცისული
-ვეღარ ვინძრევი-ამბობს ნაილო და მდივანზე წვება.
-შენ მას ედაიღენებ წინ ღიპს და ნახავ.
-ოჰ იოცნებე, მოდი უნდა ჩაგეხუტო-ჩემკენ იწევა და მეხუტება, მერე მკოცნის-რომელი საათია?
-ჯერ ექვსის ათი წუთია მხოლოდ.
-წამო ბუნებაში გავიდეთ და თან ტბაზე, ღამე საოცრებაა.
-კარგი-მე და ნაილი სახლიდან გამოვედით, და ხელებჩაკიდებულები მივუყვებოდით ბილიკს ტყეში.
-აუ ერთი ადგილი უნდა განახო-ნაილი წინ გამიძღვა და მალე პატარა სახლი დავინახე რომელიც ხეზე იყო, რა საყვარლობაა-იქამდე ვიჭუჭყუნე პატარაობაში სანამ ეს სახლი არ ავაშენწბიე მამაჩემს.
-ოჰ შენ არ იზავდი მაგას ხო იცი-ორივეს გაგვეცინა. ზევით ავედით შიგნით ბალიშები იდო და ალევე პლედები, კუთხეში კი გიტარა.
-აუ ნაილ დაუკარი რა და ვიმღეროთ.
-კარგი, რა დავუკრაა?
-a drop in ocean.
-ვიცი მაგ სიმღერა-ნაილმა თითები ნაზად ჩამოუსვა სიმებს, მთელ ტყეში გიტარის საამური ხმა გაისმა, ამას აჰყვა ნაილოს ტკბილი ხმა, მეც შევუერთდი, როდესაც გიტარაზე უკრავდა თვალები დახუჭული ქონდა და მთელ გრძნობებს აქსოვდა სიმღერაში.
-ბრავოოო-ტაში დავუკარი-ჩემი დღნაშვი ხარ რა-ამ დღნაშვზე სულ მეცინება.
-ოჰ სულ შენი თან ცოლუკ.
-მიყვარხარ.
-მეც? დასაფიქრებელია-ჩაფიქრებული სახე მიიღო. მე კიდე მხარში ჩავარტყი.
-ნაგავო თუ ნურც რა ჩემნაირ სრულყოფილებს ყველა კუდში დადევს და შენ გამოგეკიდები რა.
-ოჰ გაბრაზდა ვიღაც-ზურგი ვაქციე, ის კი უკნიდან მომეხუტა.
-მეც მიკაქალ-ყურში ჩამჩურჩულა.
-აჰა, მაშინ კაი-კიდ ევილაპარაკეთ რაღაცეები. აუ თავის ბავშვობაზე მიყვებოდა.
-იცი ერთხელ გამაბრაზეს მე კიდე აქ გამოვიპარე და მერე პოლიცია მეძებდა, სახლში რომ დავბრუნდი დაკითხვაზე წამიყვანეს.
-ვაიმე არანორმალური ბავშვიც ყოფილხარ რა.
-შენ ხომ იყავი დალაგებული.
-კი ვიყავი მაგრამ მერე თავი დავარტყი და გავგიჟდი-ორივემ გავიცინეთ.
-როდის დაარტყი თავი?
-მუცელში ნეკნს მივარტყი.
-არანორმალურო.
-შენც ასევე დღნაშვო-უცებ ნაილმა სიცილი შეწყვიტა.
-ვივიან უნდა დავშორდეთ.
-რა რატომ.
-ასე ვერ გავძლებ
-ასე როგორ-უკვე ტირილს დავიწყებ
-ასე ძაან შეყვარებული-გაიცინა, მე კიდე ჩავარტყი.
-იდიოტო.
მოგენატრეთ? არა საჭირო თქმა ვიცი მოგენატრეთ😁 ესეც ასე ჯერ არ დასრულებულა სათაურმა არ დაგაბნიოთ😂 LiziAbashidze აბა რამდენი სიტყვაა მიდი დაითვალე😂😂