Συνεχίζω τα βάζω την φορμά του, αλλά έχω γυρισμένη πλάτη σε αυτόν...
Νιώθω τα χέρια του να ακουμπάνε τα δικά μου χέρια καθώς με σταματάει να βάζω την φόρμα...
Βγάζει τα μαλλιά μου από το λαιμό Μου, και με φιλάει απαλά
-τσάμπα την βάζεις εφόσον θα στην βγάλω.
Ψιθυρίζει στο αυτι μου.
- Θα θελες
πάω να σηκώσω την φόρμα αλλά τα χέρια του με σταματάνε , με γυρνάει με φορά και με φιλάει..
Σταματάει να με φιλάει και με ριχνει στο κρεβάτι , ανεβαίνει πάνω μου και με φιλάει ξανα
Πάει να μου βγάλει την μπλούζα αλλά τον σταματάω..
Χαμογελάω πονηρά
Και ανεβαινω εγώ πάνω του και τον φιλάω
•Απλά φανταστείτε το ότι είναι με μπλούζα:) •
Τον φιλάω στο λαιμό και των δαγκώνω απαλά..
Κάθομαι πάνω του και ακολουθώ το σχήμα των κοιλιακών του με τα χέρια μου προς τα κάτω...
Αρχίζω σιγά σιγά να φιλάω τους κοιλιακούς του προς τα κάτω και κατευθύνομαι μετά πάλι προς τα πάνω...
Με φιλάει
- Γιατί το κάνεις αυτο;
- Η εκδίκηση που θα έπρεπε να φοβάσαι του λέω και χαμογελάω..
Φεύγω από πάνω του και ξαπλώνω...
Αυτός με κοιτάει και γελάει ελάχιστα καθώς ανεβαίνει πάνω μου...
Τον κοιτάω με σηκωμένο το φρύδι και χαμογελώ στα χείλη Μου
- Αυτή η εκδίκηση όμως δεν είναι καλό...γιατί Τώρα εσύ δεν την γλιτώνεις μωρό μού...
Με φιλάει άγρια και μετά φιλάει τον λαιμό μου..
Όλο μου το σώμα ανατριχιάζει κάνοντας τον Αχιλλέα να χαμογελασει...
- Τι έπαθες μου λέει και με κοιτάει..
- Πρέπει να σταματήσεις ...
- Εσύ το άρχισες μωρό μου , πολύ αργά τώρα...
Μου λέει και με φιλάει πάλι καθώς φωνές ακούγονται δίπλα από το δωμάτιο της Δανάης και του Άρη..
Ο Αχιλλέας με κοιτάει μαζί και εγώ...
Okay awkward so awkward...
Σπρώχνω Τον Αχιλλέα από πάνω μου και πάω στην τουαλέτα...
Μη με πείτε τρελή αλλά δεν τον εμπιστεύομαι δεν θέλω να κάνω κάτι που δεν ξέρω ακόμα...
Να μου πείτε Ναι έχει γίνει ειδη, αλλά τώρα είναι αλλιώς...
Βγαίνω από το μπάνιο και βλέπω τον Αχιλλέα να με κοιτάει...
- Τι ήταν αυτό τώρα;
- Αχιλλέα δεν νομίζω να είναι σωστο που είμαστε μαζί...
- τι; γιατί το λες αυτό;;
Μου λέει σηκώνεται και με κοιτάει...
- Σου έχω πει τον λόγο Αχιλλέα δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ ακόμα θέλω χρόνο
- Σου δίνω χρόνο
- Ναι αλλά όχι με το να είμαστε μαζί, δεν καταφέρνουμε τίποτα έτσι...
- Θα το καταφέρουμε μωρό μου, λέει και μου πιάνει τα μάγουλα καθώς πάει να με φιλήσει...
- Όχι Αχιλλέα
Λέω και τραβιέμαι πίσω
Εγώ δεν μπορώ έτσι να τα καταφέρω...συγγνώμη...
Του λέω και περνώ το τζιν μου και πάω στο μπάνιο...
Αλλάζω και αφήνω την φόρμα μαζί με την ζακέτα του...
-Που πας;
Με κοιτάει.
-σπίτι, είναι καλύτερα έτσι...
- Ώστε αυτό, ήταν? Έπαιξες μαζί μου και φεύγεις τώρα?
Τον κοιτάω καθώς ήμουν έτοιμη να τον βρίσω
- Είσαι σοβαρός; πως γίνεται να παίξω μαζί σου λέγοντας πως δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι , αν συνεχιζα θα έπαιζα μαζί σου!Είσαι γελοίος που πιστεύεις πως έπαιξα και φεύγω...
- Αυτό βλέπω
-Κάτσε να βλέπεις αυτό τότε!
Του λέω ανοίγω την πόρτα και την κοπαναω δυνατό στο κλείσιμο τής...
Κατεβαινω τα σκαλιά και η Δανάη μαζί με τον Άρη με σταματάνε με την φωνή τους
- Που πας Αρια;
-φεύγω τους λέω καθώς βάζω τα παπούτσια μου και περνώ το κινητό και φεύγω....
Η ώρα ήταν 3 και ...
Τρέχω γρήγορα γιατί έκανε κρύο και σίγουρα κρυωνα, ανοιγω την πόρτα και μπαίνω μέσα...
Ανοίγω το φως και κάθομαι στο καναπέ
Σίγουρα δεν μ'αρέσει όλο αυτό που γινόταν αλλά έπρεπε να γίνει...
Κοιτάω το κινητό Μου...
Η Μαμά μου δεν θα έρθει για 2 ημέρες υπέροχα...
Μόνη στο σπίτι...
Κλείνω τα φώτα και πάω στο δωμάτιο Μου...
Αλλάζω ρούχα και βάζω τις πιτζάμες μου...ξαπλώνω και ανοίγω την τηλεόραση...
Μετά από κάτι λεπτά με περνει ο ύπνος...
•Πρωι•
Το κουδούνι χτυπάει ασταμάτητα...
Ανοίγω με το ζόρι τα μάτια μου και κοιτάω τριγύρω...
Ο ήχους του κουδουνιού με ενοχλεί καθώς σηκώνομαι από το κρεβάτι με το ζόρι...
Κοιτάω την ώρα...
11 η ώρα? Πώς τολμάνε να με ξυπνάνε τέτοια ώρα ?
Πάω στην πόρτα και την ανοίγω..
Βλέπω την Δανάη μπροστά μου μαζί με τον Άρη...
-Καλώς το ζευγαράκι τις Αγίας Παρασκευής..
Λέω και τούς κοιτάω με μισό μάτι
-Ξέρετε τι ώρα είναι έτσι;
- Ναι είναι η ώρα που θα φας κήρυγμά!
Λέει η Δανάη θυμωμένη και μπαίνει μέσα μαζί με τον Άρη
Και ξέρετε όλοι μας τώρα το κυρηγνα θα αφορά τον Αχιλλέα...
- Μιλά λέω καθώς πάω στην κουζίνα και φτιάχνω καφέ για να ξυπνήσω...
-Είσαι τρελή; γιατί τους τα είπες αυτα;
- Τι ακριβώς σου είπε;
-ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΡΙΑ ΤΑ ΠΆΝΤΑ
-Ποια πάντα;;
Σηκώνομαι και την κοιταω
- Μου είπε ότι είδαν μαζί μέχρι εχθές!Γιατί τον εκμεταλλεύεσαι έτσι;; δεν βλέπεις ότι σε θέλει; γιατί τον χρησιμοποιείς;
- Είσαι τρελή; γιατί να τον εκμεταλλεύτω; Αν ήμουν μαζί ΤΟΥ ΝΑΙ τότε αυτό θα λέγονταν εκμεταλλεύσει ! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΊΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΎΟΜΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΕΜΈΝΑ; ΜΕ ΡΏΤΗΣΕΣ ΠΟΤΈ ΠΩΣ ΝΙΏΘΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΆ;; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΒΓΑΊΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΩ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ; ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΘΑ ΜΆΘΕΙΣ ΠΩΣ ΕΝΙΩΣΑ
Και οι δύο τους με κοιτάνε με σοβαρό βλέμμα...
- Ναι το περίμενα αυτό το βλέμμα λέω και συνεχίζω να κάνω τον καφέ μου..