KABANATA 15
Red
Melinda Valencia is a jolly and friendly type.She is very kind and genuine.All I can say that she's like a living angel in this world full of evil.
But we are not sure of that,every angels has their own facade to cover.Not all angels that we see are real,sometimes they are fake.And Im not saying Melinda is one of those,just explaining na hindi lahat ng mababait ay mabait talaga.We'll see kung si Melinda ay isa nga duon.
Napangisi na lang ako,masyadong madaldal itong babaeng ito pero sa mahinhin na pamamaraan hindi tulad ni Filina na...uh sabagay laking mahirap si Filina at ito naman ay laking mayaman.At dahil laking mayaman siya she need to act prim and proper.
"Walang nakakaalam sa aming relasyon..kahit na ang pamilya naming dalawa ay mag-kaibigan.."malungot na aniya.Kumunot naman ang noo ko dito,so means their relationship is secret?
Kakasabi nga lang eh
Kung ganun ay bukod sa kanilang dalawa ay ako lang ang nakakaalam?
"Batid kung ikaw ay nagtataka at may katanungan..kaya hayaan mo akong ipaliwanag sayo."she looked at me and smiled before continueng her lovestory tss.
"Sinabi ko iyon sayo dahil diba simula ngayon ay magiging alalay na kita at kaya kita kinuha dahil gusto kong tulungan mo kami sa tuwing kami ay magkikita.Nahihirapan na kasi ako sa aming sitwasyon dahil walang laging katiyakan ang aming pagkikita lalo na ngayo'y medyo marami siyang ginagawa."malungkot niyang paliwanag and I guess malapit na siyang maiyak.
Pagpumasok ka talaga sa pag-ibig pag-ibig na iyan ang hindi mo pa rin talaga mapigilan ang masaktan.Madaming pagsubok ang mararanasan at kung kaya mo itong labanan bago mo pa makamit ang pag-ibig ma walang hanggan.
Shit.Am I being corny..?
Natawa na lang ako sa naisip ko.Pero totoo ito..katulad na lang nang nangyari saking Daddy.He died because of his love for mommy,hindi niya nagawang labanan ang pagsubok..at ang pagsubok na iyon ay si mommy.Mommy didn't love Daddy genuinely I didn't know whats her reason behind why she married Daddy if in the first place hindi naman niya ito mahal.Seriously,I pity Dad sa kanila ni Mommy siya lang ang nagmahal and thats what we call One Sided Love.Pero alam kong hindi ni Dad kailangan nang awa,Mommy didn't deserve a man like Daddy.Someday she'll regret for fooling Daddy and I'll make sure of that.
Pero habang nagtagal nakuha ko na.Mommy is just after our Family's wealth.Hindi niya nagawang makuha ang pera kasi naipamana na ito saakin ni ng Lolo ko.
Alcantra is one of the richest Family too in the Philippines.And that is Mom's surename before she got married to Daddy.I really didn't get the point.Bakit niya pa kailangan ng yaman ni Daddy kung mayaman naman ang pamilya niya?really fvcking weird.
"Gusto mo ako ang magiging tulay ng pag-iibigan niyo?"I asked her and she nodded immediately.
"Oo,at sana ay hindi na ito makakarating pa sa iba."
Dito talaga ako naguguluhan e.I thought their Family are friends?magkaibigan naman ang pamilya nila,so why make it secret?baka nga kung nalaman na may namamagitan sa kanila ay ipagkasundo pa sila sa isa't-isa.Sa panahon ngayon uso rin sa kanila ang arrange marriage.
And why would she trust me that fast?bago nga lang niya akong nakilala,pero tingnan mo sinabi niya agad ang kanyang darkiest secrets,my ass.Not just because Im now her personal slave,she'll earn my loyalty.
Loyalty that will never be stolen from me.
I sighed as I wander my eyes outside their mansiyon.
Nandito kami ngayon sa balkonahe ng kanyang kwarto at naka-upo sa maliit na lamesa.
"Hindi ba magkaibigan ang pamilya mo?"I asked her curiously.Ngumit lang siya nang malungkot sakin.
"Oo,naalala ko nabanggit ko nga ang tungkol riyan kanina."she stopped for a while.
"Hindi namin sinabi sa kanila kahit na magkaibigan ang pamilya namin at lalong-lalo na hindi namin ito sinabi dahil lang sa kaisipang baka sila ay tutol sa aming relasyon...ang totoong dahilan ay naipangako na siya sa iba..naipagkasundo na siya sa ibang babae.Babaeng hindi niya mahal..hindi niya rin ito pwede sirain dahil lang sa akin sapagkat may possibilidad na magkagulo ang pamilya namin."bumuhos ang luhang kanina pa niya ng pinigilan.Ang pait at sakit sa kanyang mukha ay kitang-kita.
"Hindi ka ba humingi nang tulong sa magulang mo?"umiling lang siya sakin.
"Kahit na humingi ako sa kanila ay wala pa rin silang magagawa.Mas matalik na kaibigan nila iyon kesa sa magulang namin."
Oh.
"Wala pa mang eksaktong petsa para sa kasal nila kaya nilubos-lubos ko na ang panahon kung saan malaya ko pa siyang makikita't mahahawakan." so deep.
I remained silent so she could have peace in just a short of time.
Nagulat na lang ako nang bigla siyang tumawa.Wth?
"Ano ka ba?'wag mo na iyon isipin!nadamay pa kita sa'king lungkot na nararamdaman,at humihingi ako nang pasensiya.Nais ko lang talaga masabi ito,hindi ko na kasi kayang isarili pa."she apologetically smile.
"Hindi naman,"sabi ko.
Hindi na niya ito sinagot pa at ngumiti na lang.Pagkatapos ay nagrequest na siya nang Lunch para sa'ming dalawa.Pwede ba 'yun?ang makasabay sa pagkain ang amo?
Hindi ko na lang ito pinansin.Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam na kami sa kanyang inay at sumakay na nang kalesa.Ilang minuto lang ang byahe papunta sa sinasabi niyang Paaralan ng kanyang not-so-boyfriend.
At tulad ng sabi niya ay naghintay lang kami sa tanggapan.Aniya bawal daw bumisita ang tulad naming binibini sa paaralan ng mga lalaki pero dahil nga ay kilala siya nito at ang pamilya niya ay pinayagan din.
Tss.
"Bakit ka pa bumisita.Baka ano pa ang isipin ng mga tao lalo na tago lang ang inyong relasyon.Tss ikaw lang ang naghukay nang sarili mong libingan."I said to her.
This school is exclusively for boys only.
In this time hindi pa pwede makapag-aral ang babae dahil ang babae ay sa bahay lamang,mag-aalga ng mga anak.Gumawa ng gawaing bahay,kaya hindi na kailangan mag-aral dahil ang asawa na ang magbubuhay ng pamilya.
What a stupid reason right?
Hindi man lang nila hinayaang magkaruon nang karapatan ang babaeng matuto at makapag-aral.They looked down woman and that is very wrong.
Tsk.
"Hindi,walang mag-iisip nang ganun.Kilala kami bilang matalik na kaibigan kaya hindi sila maglagay malisya dito sa amin."
Ohhh?how can you be sure?you're not holding people's mind.
Gusto ko sanang isatinig pa ito pero pinili ko na lang ang tumahimik.Nilibot ko na lang ang paningin dito sa so called paaralan ng not-so-boyfriend niya.
Like seriously,parang bahay lang naman itong paaralan.Iyong malaking bahay na gawa sa kahoy at may dalawang palapag lamang.Kung titingnan mo sa labas parang ordinaryo lamang itong bahay pero pagpumasok ka ganun pa rin.Sa ikalawang palapag ay nandun ang mga classrooms nila.
Sa unang palapag kung saan kami ngayon naghintay,'yung left side nito ay may mga rooms and I think mga office iyon nang mga teachers.At sa right naman ay pader lamang na kahoy na may mga nakasabit na mga paintings.Paintings ng mga may matataas na posisyon sa Pilipinas o dito sa bayan nato.
Binasa ko ang nakasulat sa pinakataas na painting.
Justino Aguinaldo-Gobernador Heneral
Ang presidente.
Sa baba naman nito na nasa kaliwa ay..
Simion Alcantra-Alkalde Mayor
Alcantara...
At sa kanan
Lenardo Vier De Monte-Gobernadorcillo
The Mayor.
Madami pang mga klase-klaseng mga painting ang nakasabit pero hindi ko na ito binigyan pansin.Isinandal ko na lang ang ulo ko sa sofa at pinagkrus ang braso sa ibaba ng dibdib.I closed my eyes so I could take a nap.
Ilang minuto ang lumipas rinig ko na ang mga ingay at tunog nang mga sapatos na sa tingin ko ay pababa na ngayon galing sa ikalawang palapag.
Ganun parin ang pwesto ko.Si Melinda naman ay tumayo na.
"Ang galing mo talaga!wala kang kupas!"
"Pwede ba kaming humingi nang kaunting katalinuhan,kapatid?"biro nang kung sino.Nagtawanan naman ang lahat,mga magkaklase.
"Huwag kayong ganyan,lahat tayo matalino depende lang sa sipag!"segunda 'nung lalaki but wait..
His voice somehow familiar..
"Oh?Si binibining melinda?"saad naman nang kung sino nang makita si Melinda.This time minulat ko na ang mata ko pero nanatili pa rin ako sa pwesto ko.Hindi ko sila tiningnan at deretso lang ang tingin ko sa celing.
Tsaka hindi naman ako ang may sadya,si Melinda lang naman kaya siya ang humarap.
"M-magandang Hapon sa inyo mga Ginoo."mahinhin na bati ni Filina 'dun.Kita ko sa gili ng mata ko malapit na sila sa pwesto namin.
"Magandang Hapon rin sa magandang binibining tulad mo ngunit sino ba 'yang kasama mo?"tanong ng isa sa kanila kay melinda.
"Bakit ka pa ba nagpunta rito?"its just a whisper.And that voice is really familiar to me.Kaya inalis ko ang pagkasandal ko sa sofa at tiningnan ang may-ari nang boses na 'yun.
Leandro?!
Gulat man ako ay hindi ko 'yun pinahalata.Lumipat ang tingin niya sakin at nanlaki ang mata niya nang mamukhaan ako.Palihim ko siyang nilakihan ng mata,senyales na itikom niya ang kaniyang bibig.At dahil may pagka-matalino ito,nakuha naman niya kung ano ang ibig sabihin ko.
"Ah,Ginoong Rafael,siya po si binibining zeime..ahm siya ang aking alalay."sagot ni melinda sa nagtanong.
Tumikhim ako at tumayo.I bow my head to show some respect.
Like uh,respect,my ass.
Kailangan kong umayos nang normal para hindi sila mawe-weirdohan sakin.
Gulat ang lahat sa sinagot ni Melinda.Well,nakakagulat naman talaga.Sa ganda kong 'to?alalay lang?you gotta be kidding me bitch.
Hell
"Magandang Hapon."pormal kong bati at sinulyapan lang sila saglit.
"Alalay?hindi ka ba nagbibiro?"
"Ang ganda naman niyang alalay para sa tulad niyang binibini."
Ikr.
Hindi ko na sila tinapunan ng tingin at ngumisi na lang.I know my place,alalay ako ngayon at ang alalay hindi pwede makipagkaibigan o makipagkilala kahit nino man.Tss kahit hindi man ako alalay hindi pa rin ako makipagkilala sa kanila.
Hanggat maaari kailangan kong dumistansiya.Kung madami ang makilala sakin,Im doomed.Friends are waste of time too,especially here.Hindi ako nandito para makipagkaibigan, Im here for my mission.
Nabigla ako nang may lumapit sakin,pero katulad kanina hindi ako nagpahalata.Tiningnan ko siya at hindi ko na talaga naitago ang gulat sa mga mata ko nang makita ang buong mukha niya.
R-red??!
Ang leader ng Black Blood Gang?!
Oh shit,what a coincidence?I
Why the fvck I met his past self here.
I saw how he put his left arm on the back and the right arm he put it on his chest.Then he bowed like a gentlemen.
"Magandang Hapon rin sa iyo binibini,ikinagagalak kong ikaw ay makilala.."
what the freaking hell?!!
Seriously,kaming lahat ay laglag pangang nakatingin sa kaniya.Lalo na ngayong kinuha niya ang kamay ko at hinalikan.Hindi rin ako makagalaw dulot sa pagkagulat at parang natutop na saking pwesto.
"Ang bilis mo naman kaibigan!"sigaw nang kaklase niya nang makabawi sa nangyari habang natatawa.
"Ako nga pala si Rafael Bermudes,binibini."ngumiti siya sakin pero hawak pa rin ang kamay ko.
Aba?!tsanching?!
Babawiin ko na sana ang kamay ko pero naunahan na ako ng isang kamay.Hawak nito ang kamay ko at kinuha mula sa pagkakahawak ni re---rafael.
"Umayos ka nga rafael,binigla mo ang binibini sa iyong galaw.Ipapaalala ko lang sa'yo hindi siya tulad ng mga ibang babae."si Leandro.
Oh shit ulit.
Tumawa naman si Rafael.
"Leandro ano ba ang masama roon?ako'y nagpakilala lamang."kalmado nitong sagot at napatingin sa kamay naming magkahawak.Agad ko namang binawi ang kamay ko at ngumiti na lang nang pilit.
Fvck,parang nagbago ata ang atmospera dito.
"G-ginoong Rafael,ikinagagalak ko rin ang makilala ka."I said half-heartedly.
Liningon ko na si Melinda na parang gulat rin sa nangyari.Kinalabit ko siya at sinenyasang umalis na kami.
Nahagip naman ng paningin ko ang masamang tingin ni Leandro sakin.Anong problema nito?!palihim ko naman siyang inirapan.
"Ginoong Rafael,pasensiya na at kami'y mauuna na."paalam ni melinda.
Hays salamat.
Sinulyapan ko lang si Rafael at mga kaklase niya ring lalaki bago naglakad na paalis.
"Hanggang sa susunod na pagkikita binibini!"pahabol ni rafael.I just snorted.
Wala nang susunod.Kapal
Nakaalis na kami sa paaraalan.Nasa unahan sila Melinda at Leandro nag-uusap habang ako naman ay nasa likuran nila.
"Sige,magkikita na lang tayo roon sa karerahan ng kabayo.."si melinda tumanggo lang si Leandro atsaka tumigil sa paglalakad.Sinulyapan niya ako nang tingin at hinintay na makapantay sa kanila.
Nagpatay malisya na lang ako.
"Ano po iyon ginoo?"innocente kong tanong.
Marunong naman akong umakting kahit konti.
"Ikaw,'wag kang lapit-lapit 'dun sa lalaking iyon,babaero 'yun."
Mapanirang puri naman ang lalaking 'to?mukhang magkaibigan naman sila,pero heto tingnan mo binabackstab tss.
Mahina siyang hinampas ni melinda.
"'Wag ka ngang ganyan sa kaibigan mo!sinisiraan mo naman si Ginoong Rafael.."
"Hindi ko naman sinisiraan iyon!"tanggol naman nito sa sarili.
"Sadyang mga babae lang talaga ang panay lapit kay Ginoong Rafael kaya't hindi mo naman iyon masisisi,palay na nga ang lumalapit sa manok."
Ays,sige mag-away kayo.Bahala kayo sa buhay niyo.
Nilampasan ko na lang sila at inunahan na sa paglalakad.LQ pa ang dalawa.
****
greenhearts__💚
A/n:I really did try my best para maka-update for you guys.I hope mag-enjoy kayo dito sa chapter na ito.Sa next chapter pa iyong paligsahan😁☺.
Magcomment lang kayo ng comment guys kasi diyan ako kumukuha ng inspiration sa pagsusulat.
At sa mga hindi pa ako na-follow.Please Follow niyo na ako for more updates!💖