KABANATA 14
Alalay
Kinaumagahan ay mabilis akong gumising kahit na kulang kulang ako sa tulog.Kailangan kong sumama kanila nanay upang manghimasukan bilang kasambahay.
My face grimaced at the thought of doing house chores and serving someone.What the fvck?magagawa ko ba talaga 'to?kung noon ako ang pinagsisilbihan,ngayon ako ang magsisilbi.
Hanggang kailan ba ako maghihirap dito?damn,nagawa ko ang lahat ng ayaw kong gawin.I hope makikinabangan ko ang Leandrong 'yan.
"Oh?'kay aga mong gumising binibini?"gulat na aniya ni hilda ngumisi lang ako sa kanya.Lagi kasi akong nahuhuling gumising mga around 8am,sila naman ay alas-singko.
"Sasama ako sa inyo."ani ko.Laglag panga naman akong tiningnan ni hilda.
"Si---sigurado ka ba?"hindi makapaniwalang tanong niya.I smirked.Pareho lang tayo hilda,hindi rin makapaniwala na gagawain ko talaga ito.
Tumango lang ako sakanya saka ko nilibot ang tingin.Nakita ata ni Hilda ang pagtatanong sa mga mata ko kaya sinagot niya ako.
"Sila nanay nasa labas naghahanda na.."tumigil siya saglit saka pinagpatuloy ang sasabihin."Aalis na nga kami sana kaso may kinuha pa akong kagamitan rito.."
"Pakisabi kay nanay sasama ako,okay?magsisipilyo lang ako."mabilis akong pumunta sa lababo nilang maliit.
"Oki.."rinig ko pang sagot niya.
Matapos kong magsipilyo aya agad akong pumunta sa labas kung nasaan sila.Mabilis ko naman agad silan namataan na nakatayo sa ilalim ng malaking puno ng nara.
I quickly made my way to them.
"Sigurado ka bang sasama ka sa amin,zeime?"si nanay na parang di paring kumbinsido saking desisyon,ngumisi lang ako sakanya at tumango.
"Si nanay naman!parang hindi pa makapaniwala alam niyo namang napakasipag ni ate zeime!"mahinhin na humagikhik si piling.
Tss
"Ay naku!masipag nga pala itong dalagang ito!kakaiba sa ibang binibini!"masayang sambit niya.Tumawa naman sila hilda't filina.Nagsimula na kaming maglakad habang nag-uusap.
"Paanong kakaiba 'nay?"si hilda.
"Kakaiba ang lahat sa kanya!iyong mga galaw niya ang laspag!hindi karaniwang para sa isang binibini!"napanguso ako 'dun napahagikhik naman silang mag-ina.
Aba 'to?!pagtawanan ba ako?!
"Ang ganda niya..mukhang banyaga at mukhang galing sa mayamang pamilya .."tumigil saglit si nanay,napa-abang naman kaming tatlo sa susunod na isusumpay niya."ngunit hindi naman mukhang mayaman kumilos."humalakhak silang tatlo at napatango-tango pa.
Ang mag-inang 'to...ipapasalvage ko na talaga..tse!
Hindi ko na rin mapigilan mapangiti ng matamis habang nakatingin sa kanilang tumatawa.Itong pamilyang 'to ang nagparamdam sakin nang isang pamilya,kailan man ay hindi nila ako itinuring na parang hindi kapamilya na hindi naman talaga.Pero ipinaramdam nilang kasali ako sa pamilya nila.
Simple lang naman sila.Hindi mayaman pero solid ang samahan.I hope I have this kind of family.Simple but happy living despite of the problems and trials comes through in their life.
I wonder,nag-alala ba si mommy na nawala ako?ipinahanap ba niya ako?
Napatawa ako sa aking isip dahil sa aking mga katanungan.Madami pa akong tanong pero alam kong ang sagot ay wala dahil impossibleng nag-alala 'yun siya.Ipinahanap nga aniya ako but I know whats her reason behind it.I know she just wanted to get the shares given by my Lolo.
Kung buhay pa ba ang Lolo ko ngayon?hindi ko ba mararanasan ang mga paghihirap na'to?hindi ba ako mapupunta sa nakaraan?hindi ba ako matututung makipag-away..at maging manhid sa nararamdaman dulot sa sakit na naramdaman...
Malakas na pumintig ang puso ko sa mga naiisip ko.Fvck!bakit ko ba naiisip ang mga ito?tsk
Pansin ko simula ng napunta ako dito,I started to realize whats happening in my life.I started to have many questions I wanted to be answered,there's so many what if's and etc.
Huminga ako nang malalim 'tsaka napatingin sa malaking gate na nasa aming harapan.Hindi ko na namalayan nandito na pala kami.Im too preoccupied by my thoughts.
Nilingon ko sila nanay,hilda't filina.Ramdam kong kabado sila ngayon.
Lumapit sa amin ang gwardiyang nakapwesto sa harapan ng gate.He looked at us with eyebrows furrowed.Inisa-isa niya ang tingin niya sa amin hanggang sa napunta na ang paningin niya sa akin.Nagtagal ito at bahagya pang ipinilig ang ulo.He looked at me from head to foot.
Gagong 'to sarap bangasan
Napatiim bagang na lang ako at walang ka kwenta-kwenta siyang tiningnan.
"Tú, tú, ¿qué querías decir y viniste?"matigas na boses na sabi nito sa wikang kastila.Napayuko silang mag-ina habang ako ay nakatingin lang parin sa gwardiyang ito.
(Ikaw, kayo!ano ang inyong sadya at naparito kayo?)
Nangapa ng boses si nanay ngunit wala ring masabi dahil hindi maintindihan kung ano ang pinupunto ng gwardiyang ito bukod sa nakakatakot rin ang presensya nito,pero para sakin wala namang katakot-takot dito.Para lang namang itong totoy sa kanto tss.
Jwk.
Syempre nakakatakot nga talaga ang gwardiyang ito.Ang panget ng mukha!gross..
Tumikhim ako bago siya sagutin.
"Nandito kami ngayon upang sana manghimasukan.Narinig naming nangangailangan ang Pamilyang ito ng bagong kasambahay kaya kami'y n-naparito."muntikan na akong mabulol sa diritso-diritso kong pagtatagalog na pangsinauna.
Gulat silang nilingon ako habang ang gwardiya naman ay taka rin akong tiningnan.Napayuko ako saglit at pilit inalala kung pano ba ako natotong maka-intindi ng wikang kastila?kinagat ko ang labi ko.Ano bang e dadahilan ko?
Fvck.
Hindi lahat nakakaintindi ng wikang kastila sa panahon ngayon lalo na't isang hamak na indiyo ka lang.
"Como es que me entiendes?"may pagtatakang tanong nito sakin gamit ang wikang kastila pa rin.
(How you understand me?)
"Ginamit ko utak ko."sagot ko.
Tiningnan ko ulit ang gwardiya na parang hindi pa rin kumbinsido sa sinabi ko. I secretly rolled my eyes on him.
Magsasalita na sana 'yong gwardiya pero naunahan na ito ng isang malambing at malamyos na boses ng isang babae.
"Ano ang kaguluhan dito? gwardiya pilonio?"tanong agad nito nang makalabas sa gate at ngayon ay nasa aming harapan na.
Laglag ang panga ko nang makita ang mukha niya.
I-is that April Conte? 'yong babaeng nerd?
Wala na siyang eyeglasses ngayon.Ang ganda na niya at sobrang hinhin kung tignan.'Yung buhok niya naka pulumpom at 'yung damit niya maganda halatang galing sa mayamang pamilya.
Napunta rin ba siya dito?dinala ba siya ni Juanda?
"S-senyorita Melinda!"bati ng Guard."Pasensiya na kung naabala ka pa sa kaguluhang nangyari dito sapagkat ang mga babaeng iyan ay nagpupumilit na pumasok dito sa mansiyon."
The fvck?!marunong pala itong magtagalog?!
Nagngitngit ako saglit di lang dahil sa kaalamang marunong itong magtagalog kundi dahil siniraan niya kami dito sa kamukha ni april.
Hindi siya sinagot nito at bahagya lang kumunit ang nuo bago kami hinarap,sakin agad napunta ang kanyang tingin.
"Totoo ba iyon?bakit nais niyong pumasok sa aming mansiyon at nagpupumilit pa?ano ba ang inyong kadahilanan."tanong nito.
"S-senyorita melinda,ako'y humihingi ng pasensiya sa kaguluhan nangyari dito ngunit hindi po kami nagpupumilit pumasok sa inyong mansiyon..sinagot lang namin ang katanungan ng gwardiya."huminto si nanay saglit."Nais po naming pumasok bilang inyong kasambahay kung maaari lang po sana."
Bakit nag-po itong si nanay?hays.Sabagay ganito naman talaga sila kapag naka-usap ang isang mayaman kailangan may respeto ka kapag nakikipag-usap sa kanila.Kalokohan!
"Hindi naman pala sila nagpupumilit gwardiya pilonio.Alam niyo namang nangangailangan kami ng bagong kasambahay ngunit heto ka pinahirapan mo pa silang makapasok."anito na may pagkadismaya sa boses.Napayuko na lang ang gwardiya at hindi na nagsalita pa.
"Pumasok na po kayo.."matamis itong ngumiti samin at tumalikod na.Sumunod naman kami sa kanya pero bago pa ako pumasok nang tuluyan sa gate ay nilingon ko muna ang gwardiya na nakatingin rin pala sakin.A small smirk palstered on his lips and so am I.
You messed up with a wrong person.
Mabilis kong binalik ang tingin ko at nagpatay malisya na lang.I wander my eyes to their so called mansiyon.Maganda at malaki,mayroong falls at mga bulaklak sa paligid.'Yung disenyo ng bahay nila ay typical spanish design talaga.
"Maupo ho kayo."sabi ng kamukha ni april nang tuluyan na naming narating ang tanggapan.Gawa sa kahoy ang sofa pero may foam pa rin sa inuupuan.
Kabado naman sila nanay umupo,umupo na rin ako nang hindi binabawi ang tingin sa 'kay april o Melinda?
Dumapo agad sa aking ang tingin ni Melinda nang mapansin nakatingin ako sakanya.Bahagyang napataas ang kanyang kanang kilay upang ipahiwatig kung may itatanong ako sa kanya.
Ganun pa man ay hindi ko na lang siya pinansin.
"Manghihimasukan ka rin ba bilang kasambahay?"napakunot ang noo ko sa tanong niya.
Obviously?
Tumanggo na lang ako at hindi na nagsalita pa.
"Ngunit mukhang hindi ka nababagay bilang kasambahay..mukha ka pa ngang isang senyorita na kailangan ring pagsilbihan,binibini."she showed her friendly smiles at me.
Tss.Kahit kailan may pagkahawig pa rin sila ng ugali 'nung april na yun.And I guess,it's her past self,maybe.
Sumang-ayon naman ang mga mag-ina sa sinabi nito.
"Tama ka riyan senyorita melinda!"si hilda
"Kung hindi nga namin siya kakilala aba'y mapagkamanlan ko talaga siyang anak ng isang mayaman pamilya dito sa ating bansa."si filina naman.Napa-ikot agad ang mata ko sa kadaldalan.Nakita ko namang siniko siya ni nanay para itigil ang kanyang kadaldalan,naintindihan naman 'yun kaya tumahimik na rin.
"H-hindi niyo ba siya kapatid?"she asked curiously.
We're doomed!
Ang bibig talaga ni Filina sarap tahiin!
"Hindi,pinsan lang po nila ako sa parte ng Ama nila."ako na lang ang sumagot baka kung ano na naman ang mabanggit nila,mahirap na.
Tiningnan ko silang mag-ina gamit ang sumabay-na-lang-kayo-look.
Napatango-tango na lang si melinda.
"Hintayin lang ho natin saglit si Inay,maya't-maya nandito na siya."we nodded our head to her statement.
Minutes passed dumating na ang inay niya galing ata sa ikalasang palapag ng bahay.May pagtataka itong mukha as soon as she gets near to us.She looked at melinda with a question written in her eyes.
"Inay,narito po sila upang manghimasukan sana bilang kasambahay natin."paliwanag niya sa kanyang ina.
Agad na humarap sa amin ang ina nito.Umupo ito sa sofa at prenteng naka-upo dito habang ang dalawang kamay ay nakasekop sa kandungan niya.
"Bueno,kayo'y naman ang siyang naka-unang nanghimasukan dito, kaya tinatanggap ko kayo ngunit tatlo lang ang aking kailangan."aniya.
Tatlo??anak nang..
"D-Donya Marilyn baka pwedeng k-kaming apat ang inyong kunin na lang.."nanay beg,damn!kung pwede lang ibigay ko lahat 'yung pera sa kanila gagawin ko pero hindi e,'yung pera na yun ay magagamit ko sa pagdating ng panahon.
Umiling lang si Donya Marilyn.Nanay sighed.Magsasalita na sana si Donya pero naunahan siya ni Melinda.
"Inay,kukunin ko po bilang aking alalay ang isa."nanlaki ang mata ko.
Alalay...
But anyway,puwede na'to kesa naman wholeday akong maghugas,maglinis o kung ano pa man.
"Kung iyan ang gusto mo aking prinsesa,mamili ka pang diyan ng iyong magiging alalay.."
Tumingin sakin si melinda at ngumiti."Siya po ang aking pinipili inay."saad ni melinda sabay turo sakin.Ngumiti lang ang donya sakin at nilipat ang tingin sa mag-ina.
"Kayong tatlo ay magsisimula na bukas,sa ngayon umuwi na muna kayo upang makapaghanda."si Donya Marilyn.Nakita kong bumulong si Melinda kay donya at napatingin sakin."Ang kasama niyo naman ay maiiwan dito."
Nagulat sila at napatingin sakin gawi.
"Ayos lang ba iyon sa iyo anak?"tanong ni nanay na may pag-alala,tumanggo lamang ako.
"May pupuntahan po kasi ako at isasama ko siya upang may kasama ako."paliwanag ni melinda.Ngumiti na lang si nanay at tumanggo.
"O' siya mag-iingat kayo."iyon na lang ang nasabi ni nanay bago tumayo.
Tiningnan ko si Hilda at Filina na nakatingin rin pala sakin.
"Sayang..may pupuntahan sana tayo mamaya..."nanghihinayang na sambit ni filina at nagpout.
"Ano ka ba filina?"saway ni hilda sa kapatid."Makakapunta pa rin naman siya mamaya."tumingin siya sakin."mag-iingat ka,oki?"puno nang pag-alala ang mukha niya.Ngumisi lang ako at tumango.
"Aalis na po kami,Donya Marilyn,Senyorita Melinda at Zeime"pamamaalam ni nanay samin.
"Maraming salamat po sa pagtanggap sa amin."si hilda.Donya just nodded to them saka ito umakyat sa ikalawang palapag.
Sinamahan ko sila nanay hanggang sa pintuan lang at tinanaw silang unti-unti nang nawala sa paningin ko.
"Saan ba tayo pupunta?"tanong ko kay melinda nang maramdaman ang kaniyang presensya sa likuran ko.
"Sa aking kasintahan.."aniya na may kinikilig na ngiti sa labi,I just nodded.
Tumawa naman siya nang mahinhin."Ako'y nagbibiro lamang,hindi pa kami ganap na magkasintahan ngunit pareho kami nang aming nararamdaman."
Oh?MU?
"Bibisitahin ko lang siya mamaya sa kanilang dormitoryo,hindi na kasi kami nagkikita nitong mga nakaraang araw.."nalulungkot nitong sambit.
I just snorted.
"Baka nambabae."ani ko.Nagulat siya sa sinabi ko.
"H-hindi niya magagawa iyon!alam kong madaming babae ang nagkandarapa sa kaniya dahil sa angking kakisigan niya na gustong-gusto nang mga babae,ngunit hindi niya magagawa ang sinasabi mo."mataas na paliwanag niya.Tumahimik na lang ako,baka kung ano pa ang masabi ko sa kanyang ka-MU,mapatalsik pa ako bigla sa pagiging Alalay.
Alalay,my ass.
"May pagsusulit siya mamaya kaya mag-antay lang tayo sa tanggapan.."she stopped for a moment."May paligsahan rin mamaya pagkatapos ng kanyang pagsusulit at sasali siya!hindi na ako makapaghintay!"she said excitedly.
"Hmm.."
"At pupunta tayo."
*****
greenhearts__💚
A/n:Please do a feedback with my story and to this chapter.Negative man o positive okay lang.Para naman ganahan akong magsulat sa next chapter at kung may hindi man kayo nagustuhan ay babaguhin ko.
At maraming salamat rin sa pagtatyaga niyong paghihintay.Susubukan ko pong mag-update once a week.
And please be safe readers.