-THIRD PERSON's POV-
Parang nabingi si Drei sa narinig mula sa kaibigan. Parang nawala lahat ng senses niya. Mga 10 seconds siyang stunned bago tuluyang pumasok sa utak niya ang lahat.
Si Danica... ang noong kinukwento sa kanya ng kaibigan. Ang babaeng kinababaliwan nito noon. Kaya pala parang pamilyar sa kanya ang dalaga.
Ang dalagang minahal noon ng kaibigan niya ay siya ngayong babaeng mahal niya.
After that realization, sa wakas ay naisipan naring magsalita ni Drei.
"Siya yun pre?" Naitanong nalang ni Drei sa kaibigan.
"Siya nga, pre. Pero wag kang mag-alala, wala na yun. Tapus na. Matagal na palang tapos." Sa pagkakasabi nun ni Jeremy parang may something, pero kaagad naman itong napalitan ng ngiti.
"Sigurado yan pre?"
"Naman. Right now, mas mahalaga ang pagkakaibigan naten. Alam mo namang ikaw nalang meron ako."
Nagtawanan naman ang dalawa. Sa kabilang dako. Hindi makapaniwala si Danica sa nangyayare. Pero, masaya nadin naman siya dahil okay lang kay Drei ang lahat.
Iba kasi ang iniisip niyang outcome pag nalaman yun ni Drei e. At pag nakilala ni Drei ang taong nagwasak sa puso niya, na-iimagine niya na may gulo. Pero, ngayon nakikita nya na nagtatawanan, parang nawala ang kaba sa kanya at napalitan ng saya.
Siguro, ngayon kailangan niya na talagang magpatawad. Sana lang makaya niya.
-MACKY's POV-
Ang saya ko lang talaga ngayon. As in sobra. Kasama ko ngayon si Jess sa balkonahe ng kwarto ko. Ang sarap lang na magkausap kami tungkol sa buhay at marami pang iba. Lalo na ang tungkol sa amin dalawa.
"Hindi mo alam kung gaano mo'ko pinasaya ngayon Jess." Sabi ko sa kanya sabay yakap at halik ko sa kanya sa ulo.
Bigala siyang humarap sa akin ng may mapanuksong ngiti.
"Wala pa man tayo sa real thing masaya kana agad? Paano pa kaya pag napunta tayo dun?" Sabi niya, sabay hawak sa mga braso ko at hinaplos haplos ito.
"Ugh. Jess. You're really making me hard you know." Lalo pang lumawak ang ngiti niya at hindi kuna mapigilan ang sarili ko na halikan siya.
I love every bits of this girl. Ewan ko ba, pero para akong love sick puppy pagdating sa kanya. At sa bawat halik niya sa akin parang magical.. Yung mga sa fairy tales ba. Basta yung kontentong feeling ang meron ako ngayon.
I smiled between our kisses. Ang saya ko lang talaga kasi. We are not doing any french kiss. Just a simple and passionate one.
After I think was eternity, humiwlay muna ako sa kanya.
Parehas kaming naghahabol ng aming hininga.
"I love you soon to be Mrs. Santos."
"And I love you too my soon to be Husband."
TOK! TOK! TOK!
Sino naman kaya ang kumakatk na'to.
"Babe, go buksan muna yung pinto. Baka urgent yan." I smiled, dahil sa kalambingan niya.
"Okay, stay here. Wait for me." I said and kiss her n the tip of her nose.
Pumunta ako sa may pinto. And I was stunned in what I saw or rather who I saw.
"D-Dreiii." Umiiyak siya sa harapan ko.
"C-Cynthia?" Bigla nalan niya akong yinakap.
"Drei, please come back to me. Promise I will make you happy. Hinid nako magiging selfish o kung ano pa man... I will---" Hindi kuna siya pinatapos at tinulak kuna siya palayo sa'ken. I know akong male, pero nandito yung mahal ko ayoko namang makita niya ako na kayakap ang EX ko.
"Cynthia I'm sorry pero tapos na tayo. I'm very sorry. Minahal naman kita noon e. I LOVED you before.Pero ngayon iba na e. Please just move on." Patuloy parin siya ng iyak sa harapan ko.
Hangga sa lumuhod na siya at tuluyan ng magmakaawa.
"Drei, I will do anything just to win you back. Please, let's try again. Promise it will be good." Ayoko sa lahat e ang nakakakita ng babaeng umiiyak, pero ngayon I can't do anything for her. Masyadong magulo para sa aming dalawa. At siguro kahit gaano pa katagal ang relasyon mo sa isang tao hindi ibig sabihin noon na siya na ang makakasama mo habang buhay.
Lumuhod din ako para kausapin siyang matino at upang maitayo siya.
"Cynthia you deserve someone better than me. Alam kong naging masaya tayo noon pero hindi ibig sabihin noon na panghabang buhay na yon. Madaming nagbabago sa paglipas ng panahon and sad to say kasama tayo dun. Makakahanap karin ng taong magmamahal sa'yo. Yung hindi ka iiwan at gagaguhin, yung hindi katulad ko. Just wait, He will come at the most unexpected time of your life. Pero always remember that I loved you once in my life." Habang sinasabi ko yun. Nakahawak ako sa pisngi niya at pinapahid ang mga luha niya. Alam kong masakit. Masakit din naman sa akin e. IKaw ba namang makitang umiiyak ang babaeng minahal mo for almost 5 years di'ba?
"Pero Drei, wala naba talaga? Kahit huling pagkakataon man lang?" Sobrang iyak niya parin. Ngunit kinalaunan ay medyo tumahan na siya.
"Sorry." Matapos kong sabihin yon ay bigla siyang tumahan at tumayo at pilit na ngumiti ng mapait at malungkot.
"Ang swerte niya alam mo ba? Kasi, nakikita ko na mahal na mahal mo talaga siya. Wag kalang sana niyang saktan at magiging masaya na'ko." Bigla siyang lumapit sa'ken at yinakap ako. "And for the last time. I love you and goodbye." Bulong niya saken. At hinigpitan pa ang yakap sa'ken.
Matapos ang limang minuto ay bumitaw narin siya at nginitian ako. Hindi tulad ng mga ngiti niya nung kami pa, pero kahit papaano ay mas maaliwalas ito kesa doon sa kanina.
"So pano? Good bye and good riddance na! Hahaha!" Nagawa pa niyang tumawa.
"Goodbye and be happy." Yun na lamang ang sinabi ko sa kanya.
Ngumiti nalang siya at umalis na. At least ngayon I can say na okay na ang lahat :) Sa wakas!
-THIRD PERSON's POV-
Magkasama ngayon sina Drei at Danica. Kaaalis palang ni Jeremy at himala kaninang magkakasama sila ay wala naang awkward scenes na nangyare which is kinatuwa naman ni Danica.
"Hatid na kita sa kwarto mo.Gabi na, uwi na'ko." Sabi ni Drei kay Danica sabay kuha sa kamay ng dalaga para makipag holding hands.
"O sige."
Habang naglalakad sila hindi parin niya lubos maisip na ang mga nangyare kani kanina lang, Kaya hindi na niya napigilang magtanong kau Drei.
"Beh?"
"Hmm?"
"Hindi kaba nabigla o kaya nagalit man lang sa akin kanina?" Tanong ng dalaga sa binata.
"Hindi. Bakit naman ako magagalit?" Tuloy lang sila sa paglalakad habang sila ay nag-uusap. Madilim na at halos wala ng tao sa bahay ng mga Ramos. Kaagad natapos ang party at nagsialisana ng mga bisita.
"Kasi, ex ko ang bestfriend mo na hindi ko man lang sinabi sa'yo. Feeling ko kasi nagsinungaling ako sa'yo. Pwede ko namang sabihin sa'yo yung buong pangalan niya kaso hindi ko ginawa." Naglalakad pa sana si Danica kaso naramdaman niyang may humihila sa kamay niya, yun pala hindi na naglalakad si Drei, nakatigil na ito at nakatingin lang sa kanya.
Kinabahan naman kaagad ito, dahil baka galit nga sa kanya si Drei, anong malay niya, mo at nating lahat. XD
"Hindi mo naman alam na bestfriend ko siya di'ba? Ako din naman hindi ko nasabi sa'yo a may bestfriend at pupunta siya ngayon. Parehas lang tayo. Kaya sorry." Medyo nakahinga na ng maluwag si Mae dahil sa sinasabi niya, kaso nga lang nakatingin parin sa kanya si Drei ng diretso..
"Sorry din." Nasabi nalang niya kay Drei at umiwas ng tingin.
Lumapit naman sa kanya si Drei at inangat ang kanyang ulo upang matingnan ito.
"At isa pa.. Kahit ano pang gawin mo sa'ken. Saktan mo man ako physically or emotionally, hinding hindi ako magagalit sa'yo. Kase pag mahal mo ang isang tao, pilitin mo mang magalit dito wala din. Sa huli ikaw parin ang talo. Kaya mas mabuti nalang na tanggapin nalang ang lahat. Kasi wala namang magbabago di'ba? Nangyari na e. At ang mahalaga e ang ngayon at hindi ang nakaraan." Pagkatapos ng mahabang speech ni Drei ay halos maiyak nalang sa tuwa si Danica. Lagi nalang kasi siyang pinakikilig nito..
"Kaya mahal na mahal kita e." Sabi ni Danica at tuluyan ng umiyak at yinakap ang kasintahan.
Yinakap din naman siya ng kasintahan mas mahigpit pa nga e.
"At mas lalaong mahal kita." Biga namang kumawala sa yakap ang babae at tiningnan ang binata.
"Mas ako no?" Sabi nito sabay mabilis na humalik kay Drei..
"Ako kaya." Sagot naman ni Drei ng nakangiti..
At doon natapos ang kanilang gabi. Isang gabing natapos sa awayan kung sino nga ba ang mas nagmamahal sa kanilang dalawa. Pero sa huli ay napagpasyahan nilang mahal lang talaga nila ang isa't isa. At ito na siguro ang masasabi nilang.
It's Fine.
All is fine. Right now, masaya sila at yun ang mahalaga. :)