"Nang Inday, kamusta po... Talagang gwapo po ito pero tali na po ito malapit ng ikasal!"
"Huh! Sinong ikakasal.." bulong ko.. tapos ay tumitig ako kay Anton.
Nakita kong tumingin ito at lumapit sa akin pagkatapos ay may binulong sa akin.
"Umayos ka, iiwan kita dito. Talaga namang nagpapa cute ka pa ha... sige kahit magpropose ka sakin di ako mag OO kapag di ka tumitigil diyan.. " Nang marinig ko ang sinabi niyo ay natahimik na lang ako. Takot ko lang pero talaga namang ramdam kong possessive din talaga ito sa akin..
Pagdating sa bahay ay iniwan muna ako ni Anton sa gilid ng bahay nila kaya naman lahat ng nadaan sa kalsada ay nag ha hi sa akin o kaya naman ang iba ay talaga namang natigil pa para lang tingnan ako. Halos mamula na ako sa kinatatayuan ko hanggang sa marinig kong tawagin na ni Anton ang pangalan ko.
Ramdam ko sa boses ni Anton na may...
------------------------
ALFRED's POV
Pagpasok ko sa bungad ng pintuan nila Anton ay narinig ko pang pinapagalitan si Anton ng Mama niya.
"Kuya Anton, nasaan ang bisita mo. Bakit ayaw mong papasukin. Naaa malayo ka pa lang nasabi na sa akin ng mga kapaitbahay na dumating ka nga at may kasamang nalaka gwapong binata... Aba, Aba, Anak... Huwag kang bastos sa bisita mo!"
Napangiti na lang ako sa sinabi ng mama ni Anton. Kaya naman makaharap ko na ng tuluyan si Tita. Mama ni Anton ay halos makita ko ang kanuuan ng ngupin nito sa sobrang laki ng mga ngiti nito.
"Alfred!!!! Juice mio kang bata ka kamusta ka na!?"
"Tita, kamusta po!" Napakamot ako sa batok ko ng bigla akong yakapin nito.
"Bata ka.. kailan ka ba bumalik!?"
"Tita, mag iisang taon na din po!"
"Hala, ang bad mo ahhh bakit di ka man nabisita dito. Samantalang dati, nililigawan mo pa ako para makuha ang loob ko!"
"Huh! Hindi po..."
"Hehehe ikaw naman Alfred, Joke lang iyon!.... Anyway, bakit nga pala kayo nakapasyal..."
"Kasi po... Tita si Anton po may sasabihin sana sa inyo!"
"Oh, Anak ano bang sasabihin mo!"
Halos namumutla na si Anton sa kinatatayuan nito kaya naman nilapitan ko na ito at kulbitin pero hindi ko na nagawa iyon ng biglang magsalita si Tita.
"Anton.. Anak, may problema ba?"
Yumuko lang ito. Kaya naman ako na sana ang magsasalita ng makita ko ang mga kamay ni Tita na nagsasabing "Stop". Kaya naman nanahimik at nagmasid na lang ako sa susunod.
Naglakad si tita papunta sa harap ng anak niya at inaya nitong umupo si Anton. Naghihintay lang na magsalita si Anton ni tita pero hindi na makapaghintay ang ina nito kaya naman siya na ang nauna.
"Anak, kailan mo sasabihin sa akin na hiwalay na kayo ni Ella!"
"Ma! Alam ninyo!... I'm sorry po!" Iiyak na sana ito ng nagulat ako sa sumunod na sinabi ni tita.
"Anton.. grow up! Sa edad mo na yan kulang na lang makabuntis ka pero look at yourself para ka pa din baby..."
Magsasalita na sana si Anton ng pigilan ni Tita..
"Stop!!! WHY, ANAK!!!, Why!" Halos mataas na sabi ni tita na talaga namang napalunok ako ng laway
"PO! Hindi ko po maintindihan ang sinasabi ninyo!"
"WHY!!! Wala ka bang tiwala sa akin, Anak! o talagang Ayaw mo lang talaga sa akin sabihin ang totoo!"
"Ma! I'm sorry pero natatakot po akong magsabi... lalo na at alam kong mahal na mahal ninyo si Ella!"
"Naku, ano bang sinasabi mo Anton!"
"Huh!.." halos sabay naming nasabi ni Anton. Sabay din kaming napatitig sa Mama nito.
"What i mean... Anak, kailan mo ba sakin sasabihin ang totoo na BOYFRIEND mo itong si ALFRED!" sabay kindat nito sa akjn ng humarap ito sa akin.
Kitang kita ko ang pagkagulat ni Anton ng marinig niya iyon sa Mama niya. Kung kanina ay namumutla ito ngayon naman ay halos sumabog ito sa pagkapula dahil sa hiya.
"Wait, Ma! You knew! KAILAN PA!!"
"YES, MY DEAR! WELL, Anak tanda mo ba noong College ka na nasabi ko sayo na bumisita si Alfred pero wala ka. Pagkatapos ay dumating ka na lasing. Hahaha... Lasing lasingan lang naman!"
Kita ko ang lalong pagkapula ni Anton.. kaya naman napaisip din ako kung kailan nga ba iyon. Hindi ko maisip kung kailan iyon kaya naman muling nagsalita si tita.
"Wait i need help.. ASTRID... Anak, bumaba ka muna dito saglit. Nandito ang kuya mo!"
Pagbaba nito ay talaga namang napahanga ako sa kagandahan nito. Babaeng version ni Anton.
"Yes, Ma! Why!"
"Tanda mo pa ba lahat ng narinig mo sa labas ng bahay noong nakinig tayo sa dalawang nag gwagwapugang nandito!"
"Yes ma! Hehehe"
"Anak, ako gaganap bilang KUYA MO ahhh ikaw naman sa KUYA ALFRED MO!
"OK MA!"
(Guys! Nasa CHAPER 16)
Napapangiti ako ng husto ng magsimulang magkwento si Tita at nakaupo lang si astrid.
"Rinig na rinig ko ng may tumigil na taxi.
Pero bakit ang tagal kumatok kaya naman tinawag ko si Astrid para tingnan kung anong ginagawa ng kuya niya. Nang sumilip ako sa bintana ay nakita kong nakapark ang kotse ni Alfred sa labas at nakatayo ito sa gate.
Nagulat ako ng sabihin nitong may kausap ka nga.
Lahat ay narinig namin. Kaya naman lumabas kami ng parking area ay pinakinggan ang lahat ng pag uusap ninyo!"
------------------------
PAGBABALIK TANAW
"Masyado ka atang nagpakalasing, Anton! "
"Ano, a..nong shaabee mo!, Taran.. tado ka pala ehhh... Ang lakas naman ng loob mong magpakita pa sa akin... Nasaan ang mga babae mo!!!!.. marami pala kaming pinagsasabay mo. Ganyan ba kayong mga mayayaman... "
"Hinaan mo boses mo Anton, baka marinig ka ng parents mo"
"ohhhwkay... hihinaan ko boses ko... Pero... pero, pero ahhhhhh!!!....
"..... Alam mo ba na hindi ako makatulog after that night... halos di ko alam gagawin ko kasi alam kong pumayag din ako... Kasi alam ko naaaa... na may kakaiba na dito sa bwisit na puso kong ito."
"You know what, before wala lang sa akin lahat kasi kaibigan kita. Diba bestfriend pa nga kita. Pero nagulat na lang ako na may ibang kabog ang dibdib ko... Every time i see your face, everytime i see youur smile... Your freaking smile halos mabaliw ako kasi alam kong hindi na bilang kaibigan ang tingin ko sayo...
...Nilabanan ko iyon kasi alam kong mali kasi alam kong pinagti-tripan mo lang ako! Pero nang gabing may mangyari sa atin napatunayan kong hindi lang kaibigan ang nais ko."
HALOS KILIGIN KAMI NG KAPATID MO NG MARINIG NAMIN MGA SINASABI MO, ANAK... HEHEHE
"Lumayo lang ako saglit dahil gusto kong malaman kung ang nararamdaman ko sayo ay genuine at mapatunayan kong tama ang nasa isip ko. Pero bakit ganoon Alfred... Bakit ganoon...
...alam mo bang kaya ko kaaama si Pia kanina ay nagpaoatulong ako sa kaniya na hanapin ka dahil wala akong lakas ng loob para harapin ka kasi.... Kasi Alfred Mahal na kita... Pero gagaguhin mo lang pa ako!!!! "
MY GOSH ANG ANAK KO, INLAB NA TALAGA!
HALOS NAMUMU NA NGA NOO SI ASTRID. KASI ANG SWERTE MO DAW ANG GWAPO NG BOYFRIEND MO, ANAK.
"Anton, Oo, may kasalanan ako pero Sheena is my friend, dati nililigawan ko siya dati iyon kasi mas pinili naming maging magkaibigan."
"So kaya sa akin mo ginawa ang kalokohn mo Alfred, akala ko wala lang itong feelings ko sa iyo pero after what i heard this morning parang binagsakan ako ng langit at lupa. But who am i to expect from you. lalaki ka nga pala at gwapo pa at higit s lahat mayaman kaya sino ako para sayo. Tangina ayokong maging bakla...."
"....last week I am really mad at myself halos di na ako kumain at wala na ako sa aking sarili dahil sa nangyari... Hindi ko muna insip ang mararamdaman mo dahil nadala na ako sa init ng katawan ko. Hindi ako kumakain, hindi ako napasok at di na rin ako nalabas ng bahay.
Kaya naman nag alala ng husto sa akin si Manang. Kahit ang mga tropa ay walang magawa sa akin kasi di nila alam ang pinag dadaanan ko.
.... natatakot akong lapitan ka dahil baka lalo ka lang magalit sa akin. Kaya naman nang nalaman ni Sheea ang nagyayari sa akin ay hindi siya nag atubiling kamustahin ako."
"... I am very sorry kasi nasabi ko lahat kay Sheena except for one thing... and that is... and that is You.. Hindi niya alam na lalaki ka!, kaya naman ganoon ang nasagot niya sayo. Kasi kung nasabi kong lalaki ka at alam niyang ikaw ang dahilan ng pagkabalisa ko siguro iba ng sasabihin niya."
"I am very soooorryy Anton. Please, saktan mo ako lahat gawin mo pero pls wag kang lalayo sa akin.. Kasi... Kasi mahal na mahal kita... "
NAGULAT KAMI NI ASTRID KUNG BAKIT TUMAHIMIK, KAYA NAMAN NG SILIPIN NAMIN KAYO... GRABE KINILIG NA DIN AKO KASI MAGKAYAKAP KAYO ANAK... HEHEHE
--------------------
Nang matapos mag tanghal ni tita at Astrid ay talaga namang tawa ako ng tawa.
Kasi halos hindi makapagsalita si Anton sa mga nasaksihan niya.
"MA!!!!! TAMA NA!, IKAW KASI ALFRED EHHH BAKIT DOON PA TAYO NAG STAY..."
"ahahaha malay ko ba na nakikinig sila Tita!"
Tapos muling nagsalita si Tita kanina na masaya ito pero ngayon napalitan ng kalungkutan
"Kaya nga anak ng malaman namin na umalis si Alfred ng walang paalam, at magsabi ka na lumipat ng bahay ay wala kang narinig sa amin ng kapatid mo. Kasi alam namin ang pinagdadaanan mo! Kaya lang ni minsan di ka nag open sa amin. Why anak! Dahil iniisip mo ba na itatakwil kita kung malalaman kong lalaki din ang gusto mo.... No, Anak! Kahit sino at ano ka pa... Mahal na mahal kita anak... kasi lumaki kang mabait at matalino. Kaya wala akong pinagsisihan, Anak!...
...And lastly anak! Alam namin ang tungkol kay Ella at mga plano niya... Minsan na din niyang nasabi na nasa kaniya lahat ng sulat na pinapadala ni Alfred kaya naman Anak, I'm thankful sa batang iyon."
"Waaaahhhhhhhhh..... so ako lang ba talaga walang alam sa nangyari kay Alfred!" Sigaw na sagot ni Anton
"Yes anak, ayaw mo kasi mag open up sa akin kaya di rin ako nagsasabi sayo!"
Tawa ako ng tawa ng mga oras na iyon ng biglang tumayo si Tita at kausapin ako.
Lumayo pa talaga kaming dalawa para lang ako tanungin nito.
"Alfred, alam ko naman na dadating kayo doon... pero sana dahan dahan lang ha! Alam mo namang malaking tao ka!"
Halos mamutla ako sa sinabi ni tita. Kaya naman ng muli itong magtanong ay di ako makasagot
"Alfred, may nangyari na ba sa inyo? Siguraduhin mo lang na mag iingat ka ahhhh.."
Sasagot na sana ako para sabihin dito na "YES po maingat ako" pero Halos mapatalon ako ng nasa tabi ko na pala si Anton.
Kaya naman nang tanungin ako nito kung ano ang tinatanung ng Mama niya ay di ako sumagot.
Pero pinahamak talaga ako ni Tita.
"Anak, tinanong ko lang si Alfred kung may nangyati na ba sa inyo... sabi ko ingatan ka dahil malaki siyang tao!"
Biglang tumawa ng malakas si Anton na kinagulat ni Tita. Pipigilan ko na sana si Anton pero wala.. mabilis itong bumulong kay Tita...
Nang makita ko si Tita ay.... kitang kita ko ang paglaki ng mata nito...
"My gosh... i'm sorry Anak... Akala ko kasi! Hmmmmm panlaban talaga ang mga Rivera!"
Halos mamula ako sa kinatatayuan ko.
Kita ko pa ang pang aasar ni Anton sa akin.
"ANTON!... IKAW TALAGA! hmmmmmfpt!"
Pero ng lumapit ito sa akin ay bigla akong niyakap nito at bumulong ito sa akin...
"I LOVE YOU SO MUCH... ALFRED!"
Halos mapaluha ako ng mga sandaling iyon.
Kaya naman hindi ko inaasahan ng bigla itong lumuhod sa harapan ko at mag propose ito sa akin.
"ALFRED, I LOVE YOU SO MUCH... Please, say Yes! Will you be my Boyfriend.. Officially!"
"YES! ANTON!"
"I LOVE YOU..."
"I LOVE YOU TOO..."
Hanggang naalala namin na may tao pa nga pala sa likod namin...
"Hahahahah"
Itutuloy...
JuanDer25