Yay! Dedic ko sa iyo dear :)) Pasensya na kung ngayon lang. Haha :D GodBless!! Mwaa :**
____________________
**Oha! Oha! :))
*gulong-gulong* YES!! one month na ang The Wife. *saboy confetti*
Kyaaaaaaah!! Salamat sa mga old at new readers ko. I'm grateful that I have you guys. *kaway-kaway*
Kung wala kayo—wala din sana ako ngayon dito :)) Uwaaaaaah drama much na ako >.< but seriously salamat talaga ng madaming-madami kasi hindi niyo ako iniiwan. Sana nandiyan pa din kayo till the end of this story. I LOVE YOU. Paki-salubong po ang yakap at flying kiss ko baka natrapik lang yun *O* haha :D
*kembot* BOOM! Shakalaka! BOOM! Shakalaka! BOOM! Shakalaka! *kembot*
I know, it's very short UD. So bear with me guys.
____________________
→→→ Btw, the picture on the right side is HIM!! →→→
CHAPTER 9
“BAKIT ang ingay-ingay naman dito?” reklamo niya. “Tapos itong drinks niyo. Hindi man lang nakakalasing.”
Napakamot lang sa ulo ang bartender habang sinasalinan nito ng alak ang baso niya. Ewan ko lang kung hindi pa naiinis itong bartender sakanya. Kanina pa kasi siya reklamo ng reklamo.
“Nagpunta ako rito para malasing at hindi para mabusog lang sa mga alak dito,” patuloy niya. “Hala! Bigyan mo ako ng pinakamatapang na inumin niyo rito.”
“Pero, Ma’am, iyan na ho ang pinakamatapang na drinks namin.”
After ng confrontation niya with Rance dumiretso siya sa bar. To forget what happened earlier. Ganun ang ugali niya diba? Kapag may gusto siyang kalimutan ginagawa niyang solusyon ang pag-inum.
Take note: Siya lang ang mag-isang umiinum.
“Amin na nga yan.” kinuha niya mula sa bartender yung bote ng tequila.
Malakas ang alcohol tolerance niya. Kita mo nga isang bote na ng tequila ang naiinum niya ngunit hindi pa rin siya natutumba o tinatablan ng alak.
‘Punyetang buhay ‘to, oh. Kanina ang saya-saya lang namin ni Rance tapos sa isang snap lang. Leche! Wala na yung saya. Napalitan na naman ng sakit.’
Mariing kinagat niya ang kanyang pang-ibabang labi upang huwag maramdaman ang sakit ng damdamin nito—sa halip ay ang sakit ng kanyang labing nagsugat at nagsimulang magdugo ang maramdaman niya.
“Shit!” tinignan niya ang bartender na kasalukuyang nagseserve sa mga umo-order, “Pst.. Pst.. Koyang bartender, isa ngang bote ng whisky.”
Pasimpleng idinampi niya ang hintuturo niya sa ilalim ng kanyang mga mata at naramdaman niya ang mainit na likidong umagos mula roon.
Heto na naman siya. Iniiyakan na naman niya ang kanyang asawa.
Naramdaman niyang may umupo sa bakanteng upuan na tabi nito.
“Miss, can I buy you a drink?”
Isang lalaki ang nalingunan niya. “Who the hell are you?”
“Isang tao na nagmamalasakit sa’yo. Nakita ko kasing nag-iisa ka, kaya naman nilapitan kita. Kawawa naman kasi itong bartender.” turo nito sa bartender na kasalukuyang nagmimix ng inumin, “Siya ang napagdidiskitahan mo.”
“Sana hindi ka na lang nakikialam, ‘no! Close ba tayo, haha.” nilagok niya ang isang baso ng whisky na bigay sakanya ng bartender.
Sa halip na mainsulto yung lalaking kausap niya ay tumawa pa ito.
The guy was quite handsome with a model type body. Katipo niya rin si Rance.
“Hoy! Koyang bartender bigyan mo nga ako ng lambanog.”
She heard him chuckled, “Haha, walang ganun na alak dito Miss.”
Sinamaan niya ng tingin yung lalaking kanina pa nakikialam sakanya. “Kausap ka ba, ha?”
Tumawa na naman siya at tinignan niya ito sa mata. “Sorry kung naistorbo kita.” tumayo ito, “Okay, I’ll just leave you alone.”
“Sandali.” binalingan niya ito ng tingin. Napahinto naman sa paglalakad yung kausap niya. “Sige, maupo ka na lang muna. Kailangan ko rin naman ng kausap.”
Bumalik na ito sa kinauupuan nito kanina.
Tahimik lang silang dalawa. Parehong nagpapakiramdam.
Hinihintay lang ng kausap ni Junoella na magsimula itong magsalita. Sabi niya kasi kailangan niya ng makakausap pero hanggang ngayon hindi pa rin siya naimik. Pinagmamasdan niya lang ang pobreng Junoella na umiinom.
She sighed.
Nakita niyang may tumulong luha sa kanyang pisngi.
Itinuro nito ang baso niya, “I think you had enough of that.”
“Ako lang ang magsasabi kung sobra na para sa akin ang isang bagay.” inubos na niya ang laman ng kanyang baso. “And I still haven’t enough. Hindi pa ako lasing.” nagsalin na naman siya ng alak sa baso.
Kinuha nito ang baso mula sakanya saka niya nilagok ang laman nito. “Tama na miss.”
Ngumiti ito, “Okay.” tumayo ito, “Let’s dance.” hinila niya ang lalaki papunta sa dance floor.
Nang makarating sila sa dance floor. Agad inilagay ni Junoella ang kamay nito sa leeg nung lalaki. Hindi siya makapalag because back of his mind gusto niya ang nangyayari.
She began to sway her hips. Habang ang kamay niya ay hawak yung chest part nung lalaki.
OMG! Nag-uumpisa na siyang maging wild. And it’s her first time to do that kind of dance—a sexy dance.
Inikutan niya ang lalaki at pagharap niya tinaas nito ang magkabila niyang kamay. She smile—a seductive one.
Hindi makagalaw yung lalaki dahil nasha-shock siya sa mga nangyari. He can’t believe that this type of girl—she can dance like that. Para kasi sakanya hindi niya kayang gawin yung mga ginagawa niya ngayon. INOSENTE yun ang unang tingin niya kay Junoella.
Nakatalikod siya sa lalaki at inumpisahan na naman niyang igalaw ang hips nito from left to right. Hindi namalayan nang lalaki—nakahawak na pala ito sa baywang niya at sinasabayan nito sa bawat paggalaw ni Junoella sa saliw ng tugtugin.
Biglang humarap sakanya si Junoella. Nagkatitigan silang dalawa—nangungusap ang mga tingin na yun.
She step forward to him. They’re body was so close. She cupped his face at hindi siya nagdalawang isip at hinalikan niya ito sa labi—a passionate one. Saglit lang natigilan ang lalaki at tumugon na rin ito sa halik ni Junoella.
Wala na sa tamang huwisyo si Junoella dahil iniisip nito—ang lalaking hinahalikan niya ngayon ay si Rance.
Biglang binuhat ng lalaki si Junoella. Her legs are wraped ito his waist while her hands are on his neck. Inayos niya ang damit ni Junoella bago sila lumabas ng bar. Ganyan ang ayos nila hanggang makapasok sila sa kotse.
SAMANTALANG si Rance naman ay nakatulog na sa living room kakahintay kay Junoella.
Para kasi siyang timang dahil paroo’t parito siya. Tatlong oras na ang nakalipas buhat ng makauwi ito ngunit nakatulugan niya na ang paghihintay hindi pa rin dumadating ang kanyang asawa.
..to be continued
**Nakahinga ba kayo? Breath in, breath out :))
UD? next week na po ulit.
Thank you for reading..
VOTE. COMMENT. Be my friend.
If you think the story and I deserve for that.
GodBless!!
<3 JL