Epilogue
It's been 8 years since I left this place. Everything's changed.
Namiss ko yung mga jeep. Wala kasing ganun sa New Jersey.
Kamusta ako ngayon? I've grown to the lady I wanna be. Successful. I'm the OIC of the company of Mama and Papa my mowmey's parents. They said I have a lot to learn before maging akin ang office.
Did I took revenge towards Erick's Family.
Well hindi. Wanna know why?
*FLASHBACK*
Eto na nag kontrata sa isang deal na magpapabagsak sa kompanya ng mga De Guzman.
This is the time for my sweet revenge.
"Anak, gusto ko pag isipan mo muna ang lahat ng mangyayari bago mo pirmahan ang kontratang yan." si Dad.
*END OF FLASHBACK*
Maikli? Ako nalang nag magkukwento.
Yan, si Daddy. Alam nya din ang lahat. Alam nyang anak si Erick ng dahilan kung bat kami naghirap.
Alam nya ang lahat at tulad ng dahilan ni Erick ayaw nya daw masira ang friendship namin kaya hindi nya sa akin pinaalam.
Salarin din si daddy pero tanggap ko na.
Eto na nga flashback na nga lang.
*FLASHBACK*
"Bat Dad? Kailangan pa bang pag isipan?"
"Oo anak."
"Bakit naman po?"
"Yan ba talaga ang makakapagpasaya sayo? Ang paghihiganti?"
Napaisip ako. Eto nga ba nag magpapasaya sa akin? Ang makita silang naghihirap? Oo naman? Ganun din naman sila dati eh?
"Ang makita ba ang pamilya nila Erick na naghihirap tulad ng nangyari sa atin ang gusto mo Dane? Yan ba talaga ang magpapasaya sayo?" pagtutuloy nya.
Eto nga ba Dane? Eto bang kontrata na to ang magpapasaya sayo?
Hindi ko inimik si Dad.
"Sige anak. Pag isipan mong mabuti. Ang ayaw ko lang ay maging masama ka din na tao. Alam kong pagsisisihan mo ang paghihiganti balang araw."
He kissed my forehead and left my office.
*END OF FLASHBACK*
Tama si Papa. Pag ginawa ko ang ginawa ng Dad ni Erick i'll also turn to a monster.
Kaya eto ako ngayon. Quite happy with my life.
"EEEEEEEEEP!" talon talon effect pa kaming dalawa habang both hands magkahawak.
"Hayy nako puntahan nyo na lang kami ni Jazz sa timezone pag tapos na kayo ha?"
"Oo nga. Una muna kami ni Cristan." pag sang ayon ng Boyfriend ni Moejina.
"If I know bitter ka lang Cristan. Sige na! Alis muna kayo moment namin ni Dane to." pagtataboy ni Moe kay Jazz at Cristan.
Humarap ulit sya sa akin.
"Ano ba! Namiss kita sobraaaaaaa!" tas niyakap nya ako ng mahigpit.
"Moe... Moe... Di... Ako... Maka... Hinga...."
"Ayy! Sorry! Sorry!" tas bumitaw sya.
"Namiss din kita Moe! Sobra! Lagi kasi akong seryoso nung nasa New Jersey pa eh."
"Seryoso? Bat hindi ka nagka wrinkles? Ang ganda mo pa din?"
"Ewan ko. Hahahaha."
Niyakap ko sya.
"Shopping?" panghahamon nya.
"Game!"
~~~~~~~~~
Andami na naming napamili. Grabe lang. Paramihan daw eh.
May inabot sa akin si Moe. Mukhang invitation?
"Ano to?"
"Buksan mo. Tas basahin mo out loud."
Binuksan ko naman. At binasa out loud.
"You are invited to the Nuptial of Jazzler Lopez and Mojoe Perez. Oh anong meron?"
"Ewan invited ka daw eh."
"Oo nga."
1...
2...
3...
4...
O_O
"WAAAAAAAAAAAAAAAH! Bruha ka ikakasal ka na!"
"Akala ko di mag sisink in sayo yung binasa mo eh."
"Sakto pala ang uwi ko dito!"
"Oo. At ikaw ang bride's maid slash singer sa kasal ko."
"It's my pleasure. Kelan ulit?"
"August 8. ^____^"
"Oh? Anniversary pa talaga?"
"Hahaha. Oo nga eh. Para parehas diba?"
"Ang galing! Anong date na ba ngayon?"
"August 6."
"Bawal na kayo magkita ni Jazz bukas."
"Oo nga. Kaya nga magkasama kami ngayon eh."
"Actually ako ang kasama mo?"
"Oo nga pala. Hahaha. Do you mind if magpunta si Erick?"
"Of course not. Kapal naman ng mukha ko at dahil lang sa akin ay di pa sya pupunta diba?"
"Baka kasi bitter ka pa sa mga nangyari?"
"Di na no! Napag isip isip ko na napaka childish ng thought ko na mag revenge. Tska okay na ako with Erick. I have forgiven him already."
"Buti naman narealize mo no?"
"Pinarealize ni Dad sakin eh."
"Hulog ng langit si Tito Rob!"
"Hahaha. Baliw. Anyways, ano na nga bang balita sa isang yun?"
"Ewan ko nga din eh. Basta alam ko lang NGSB pa din sya hanggang ngayon."
O_O
"Ano? Hanggang ngayon ba naman?"
"Oo nga eh."
"Nakakaloka sya ha?"
"Sinabi mo pa. Buti nga makakapunta yun sa kasal eh."
"Bat naman?"
"Sya na kasi ang CEO sa company nila."
"Kaya naman pala."
"Jan lang pala kayo eh."
Hmm. Namiss ko si Cristan.
"Hi Cristan! ^_^"
Di lumingon? Hmm. Di namamansin. :(
"Ano ba yan di namamansin." pagrereklamo ko.
"Ikaw kaya hindi pag sabihan ng taong mahal mo na aalis sya at pupuntang New Jersey at mawawala sa loob ng 8 years. Ha?"
"Hala Cristan! Sorry na. Nakasama naman kita nung last day ko dito diba?"
"Oo nga nakipag break ka naman."
"Sabi ko na nga ba Dane bitter yan eh." pagsingit ni Moe.
"Di ako bitter nagtatampo lang ako. 8 years ba naman mawala diba?"
"Hala! Sorry na Cristan! Ano gusto mo? Lumuhod ako? Sige gagawin ko. Luluhod ako."
Tas akmang luluhod na ako nung bigla nya akong hinila at niyakap.
"Di na kailangan. Namiss kita."
"Namiss din kita."
Tas I hugged him back. ^__^
Yaaay!
~~~~~~~~~~
Ukiiii. August 7. At dahil hindi ako nasukatan para sa gown eto ngayon ako namimili ng long dress.
"Sa tingin mo Cristan gano kahaba ang dapat kong bilhin?"
Yeah. Sya ang kasama ko ngayon.
Bawal na mag byahe byahe si Moe before the day of her wedding eh. Alam naman ang mga pamahiin dibuuh?
"Hmm. I think, 4 inches below the knee would be fine?"
"Ya' think? Or mas mahaba?"
"Hmm. Ikaw ang bahala."
"Sige. Dun tayo."
Tas pumasok kami sa isa sa mga stores.
Tumingin tingin na ako. Ang theme kasi ng kasal is Gold and Black. But, of course more on Gold.
"Watya' think? Alin dito sa dalawa?"
"Hmm. I think yung mas madaming color Gold."
"Ya' think?"
"Yes. Mas bagay sayo."
"Okay. Eto na lang."
Tinawag ko na yung saleslady. At after nun ay nagbayad na kami sa counter.
"Kain na tayo?" tanong ni Cristan.
"Sige. Libre mo ha?"
"Busog na ako. Uwi na tayo?"
"Grabe ka!"
"Bigla kasi akong nabusog eh."
"Kuripot ka na ata ngayon?"
"Hindi naman."
"Ano lang?"
"Hindi na kita girlfriend wala na akong tungkuling dapat gampanan sayo no!"
"Ah. Ganun? Kaya di ka na manlilibre?"
"Oo. Unless papayag ka ulit na maging girlfriend ko?"
"Cristan!"
"Joke lang. Nagbabakasakali lang."
Tas nagkaroon ng silence between us for almost 5 minutes.
"Dane."
"Hmm?"
"Alam mo ba?"
"Hindi pa."
"Ikaw pa rin."
Napatigil ako sa paglalakad.
"Whut?"
"Wala. Uwi na tayo. Bawal kang magpuyat at baka pumanget ka pa bukas. Sakay na!"
Tas pinagbuksan nya ako ng pinto ng kotse nya.
~~~~~~~~~~
"Here we are." Hmm. Home sweet home. ^___^
"Osige. Bye. Ingat ka ha?" sinabi ko sa kanya before ako bumaba.
Binuksan ko na yung pintuan ng kotse.
"Wait." hinawakan nya ako sa braso.
"Why?"
"Ikaw pa din laman nito." he points at his left chest.
"Cristan alam mo naman diba?"
"Alam ko. Sya pa rin. Wala. Gusto ko lang ipaalam sayo."
"Ano ka ba naman! I gave you freedom. Mingle with other girls. Pogi ka pa naman wag mong sayangin."
"Sa pogi part di mo na dapat ipaalala alam ko naman na yun eh."
"Conceited."
"Di ha."
"Basta, humanap ka na ng iba gusto ko sumaya ka. Ayaw kong maghintay ka sa wala. Wala kang maaasahan sa akin kundi friendship lang. Yun lang."
"I know."
"Sige na. Bye. Papanget ako pag di ako natulog ng maaga."
"Haha. Sige na nga. Bye."
Tas bineso ko sya.
"Ingat."
Bumaba na ako ng kotse nya at hinintay kong medyo makalayo sya bago ako pumasok sa loob ng bahay.
Grabe. Namiss ko lang ang bahay namin. Kumusta na kaya si Kuya?
Sya lang kasi naiwan dito for almost 4 years. Sumunod kasi sa akin sila Mom sa New Jersey. Tumulong tulong din sila sa pagpapalakad ng company nila Mama at Papa.
"Kuya?"
Hmm. Bat parang walang tao? Pero may tunog akong naririnig sa kusina? Parang nagluluto. At mukhang mabango ang niluluto.
Pinuntahan ko yung kusina. Like dohh?
"Uyy! dane anjan ka na pala!" si Kuya? Nagluluto?
"Kuya?"
"Oh? Hindi yan ang reaksyon na ine-expect ko. Akala ko yayakapin mo ako ng mahigpit."
"Yun nga dapat ang irereact ko eh. Kaso seeing you cooking? Wow. Just. Wow."
"Bakit naman?"
"Alam ko kasi tamad ka. At hindi ka nagluluto."
"Ano ba naman. Almost 4 years akong walang kasama dito no! Dapat matuto ako diba?"
"Sabagay."
Mukhang tapos na si Kuya magluto at nilagay na nya sa plato yung niluto nya.
"Yan. Tapos na."
"Patikim!"
"Ops! Bawal. Di para sayo yan."
Napa what-the-fck-look ako.
"Para kanino yan? Grabe naman. Bagong dating ako after EIGHT YEARS kuya! Tas hindi para sa akin yan?"
"Magbukas ka na lang ng de lata jan. Madami jan sa cabinet sa kusina."
"Grabe! Mas espesyal pa ba ang kakain nyan kesa sa akin?"
"Oo. Para yan sa girlfriend ko. Kaya back-off."
O_O
"Kuya Dylan? May pumatol sayo?"
"Aba... Loko ka ha."
"Hahaha. Joke lang. Sige kukuha na lang ako ng de lata. Have century?"
"Yeah. Chunks in vegetable oil."
"Oh? Sige. Sa taas ko na lang kakainin ha?"
"Ikaw bahala. Bukas na lang sa kasal ko ipapakilala yung girlfriend ko."
"Hmm. K."
Tas umakyat na ako at nag isip isip.
Kamusta na kaya si Erick? Bat kaya di pa din nagkaka girlfriend ang loko na yun? Hmm.
Let's see na lang tomarr.
~~~~~~~~~~
"Maganda na ba ako?" pagtatanong ng bride.
"Kelan ka ba naging panget?" pagbabalik ko ng tanong.
"Never pa ata?"
Tas nagtawanan kaming dalawa.
"Wait. May secondary bride's maid ka ba?"
"Oo."
"Buti naman. Singer pa naman ako mamaya sa grand entourage mo!"
"Oo nga eh."
"Sino ba yung 2nd bride's maid?"
"Si Kaitlyn."
"Aww. Yung cute na kapatid ni Jazz."
"Yess."
"Ano palang kakantahin? Baka kasi di ko alam dapat mapag aralan na."
"Ah. Alam mo yun for sure."
"Sure ka ha?"
"Oo naman. Ako pa."
"Hahaha. So ready ka na ba talaga? Wala nang urungan yan?"
*inhale. exhale.*
Sya gumawa nun ha.
"Yess. I'm ready."
"So. Lika na? Para maka sakay ka na sa bridal car chuchu mo."
"Hahaha. Sige lika na."
~~~~~~~~~
Hmm. They told me duet daw ang kakantahin?
Sino kaya ang ka-duet? Oh, well I don't care kahit sino pa sya basta dapat di sya papalya sa pagkanta.
Nandito na ako sa spot ko. Katabi ang choir.
"Sisimulan na po ba?" tanong ko sa assistant wedding coordinator.
Siguro naman ang ka-duet ko ay nasa choir diba?
"Wait pag bukas ng pinto at pag nagsimula na yung intro nung kanta."
K.
Ok. Nagsimula na din naman yung kanta eh. So. Alam ko nga. ^___^
♪♪♪ [Me]
Two hearts together we're a harmony so right
Two sparks united we're a fire burning bright♪♪♪
Turn na ng ka-duet ko. So tumingin naman ako sa mga choir.
Walang mag sosolo sa kanila?
♪♪♪[Him]
Only two , always brand new
Right from the jump, we had a hunch
That we have everything♪♪♪
Wait. Familiar yung boses.
Asan sya?
♪♪♪ [Both]
Perfect combination
Love plus you and me
Perfect combination
We couldn't ask for any better
Perfect combination
We fit to a tee
A perfect combination
We're all it takes to last forever
Together♪♪♪
Sya kaya yun? I swear boses nya yun. I tried making hanap of the voice. Di ko talaga makita kung asaan eh.
♪♪♪ [Me]
So deep inside we share a feeling that's so rare
So sweet, just knowing that we are a special pair♪♪♪
♪♪♪ [Him]
Right on time
We're two of a kind
and heaven knows
this love will grow♪♪♪
Lumabas na sya. Nasa kabilang side sya ng altar.
Nasa left ako eh. Sya nga. Di ako nagkakamali.
Nginitian nya ako. I smiled back.
Pano ko ba naman makakalimutan ang boses ng bestfriend ko?
Yes, si Erick nga po.
♪♪♪ [Both]
Stronger everyday
Perfect combination
Love plus you and me
Perfect combination
We couldn't ask for any better
Perfect combination
We fit to a tee
A perfect combination
We're all it takes to last forever
Together
We can conquer any mountain
Just as long as we're together
Cause as one we are an endless fountain
Overflowing with love
Perfect love♪♪♪
Binigay na ng Dad ni Moe sya kay Jazz.
At nagsimula na ang wedding ceremony.
~~~~~~~~~~~~~
"You may now kiss the bride." finally, sinabi na ni Father.
Nagkiss na yung dalawa.
Humarap sa mga tao.
Ngayon ko lang sila nakita na ganito kasaya. Anlaki ng ngiti sa mga labi nila eh. ^_^
Masaya ako at finally, yan. Masaya na ang bestfriend ko. Ako kaya kelan? Hahaha. XD asa ka Dane! Tatanda ka nang dalaga.
~~~~~~~~~
"Ano? Kinausap ka na ba nya?" tanong ni Mrs. Lopez na dumayo pa talaga sa table namin.
"Not yet. Wala namang nagmamadali. Nukaba."
"Ako! Ako ang nagmamadali."
"Hapit? Anong meron?"
"Nakakamiss kasi makitang magkasama kayo."
"Akala mo ikaw lang nakakamiss?"
"Ewan."
*IIIIIIIIIIIIIIIIKKKKKKKKKKK*
Ugh! Ansakit sa tenga nung microphone ano bang meron?
"Oh? Bat andun si Erick?" pagtataka ko.
"Pinakanta siguro ni Jazz?"
"Ah."
Nagsimula nang magsalita si Erick.
"First of all. Congrats sa love birds na bagong kasal. To my bestfriend Moe and kay Jazz. Alagaan mo yan ng mabuti. Nasa harapan nyo po ako ngayon para magdedicate ng kanta. Kaso pasensya na sa bagong kasal di para sa inyo ang kanta. Ang kakantahin ko po ay para sa isang tao na hindi ako sinukuan. Taong laging anjan para i-cheer up ako pag broken hearted ako. Yung taong nangako na hindi nya daw ako iiwanan pero ayun nagpunta sya ng New Jersey at nawala for 8 years....
(Ako na natamaan.)
Sya po ang dahilan kung bakit ako nasa harapan nyo ngayon. Sa mga nakakakilala sa akin jan alam nyo kung gaano ako kabusy diba? Pero dahil nabalitaan kong dumating na daw sya I made time to attend Moe and Jazzler's nuptial so thanks to her. I just wanna let her know na, sa pagkawala nya po may na-realize ako na importante na hindi ko nalaman noon. I realized how much she means the world to me and I realized how much.
(he paused)
I love her."
A tear fell down my eye.
Sya naman nagsimula na kumanta.
♪♪♪You give me hope,
The strength, the will to keep on,
No one else can make me feel this way
And only you
Can bring out all the best I can do,
I believe you turn the tide
And make me feel real good inside.
You pushed me up
When I'm about to give up,
You're on my side when no one seems to listen
And if you go,
You know the tears can't help but show
You'll break this heart and tear it apart,
Then suddenly the madness starts.♪♪♪
Bumaba sya ng stage at lumapit sa akin.
Kinuha nya yung kanang kamay ko at tinignan ako sa mata.
Ako naman hindi maiwasan ang pagtulo ng luha.
♪♪♪It's your smile,
Your face, your lips that I miss,
Those sweet little eyes that stare at me
And make me say,
I'm with you through all the way.
'Cause it's you
Who fills the emptiness in me,
It changes ev'rything, you see,
When I know I've got you with me♪♪♪
Nginitian nya ako, he held my chin and hugged me.
I hugged him tight.
♪♪♪You pushed me up
When I'm about to give up,
You're on my side when no one seems to listen
And if you go,
You know the tears can't help but show
You'll break this heart and tear it apart,
Then suddenly the madness starts
It's your smile,
Your face, your lips that I miss,
Those sweet little eyes that stare at me
And make me say,
I'm with you through all the way.
'Cause it's you
Who fills the emptiness in me,
It changes ev'rything, you see,
When I know I've got you with me
It's your smile,
Your face, your lips that I miss,
Those sweet little eyes that stare at me
And make me say,
I'm with you through all the way.
'Cause it's you
Who fills the emptiness in me,
It changes ev'rything, you see,
When I know I've got you with me♪♪♪
Bumitaw sya sa pagkakayakap sakin. He held my cheeks with his warm hands and looked me straight in my eyes.
"I love you Dane."
Lalo pa akong napaiyak.
"Naiinis ako sayo." sabi ko sa kanya.
"Bat nanaman? Ano bang ginagawa ko sayo?"
"Pinapaiyak mo ako oh."
"Hahaha. Sorry na." walang hanggang yakapan na to. XD
"Bat ba kasi ngayon mo lang nalaman na mahal mo ako? Engot ka talaga."
Napabitaw sya bigla tas sumimangot.
"Matagal ko nang narealize 8 years ago na! Natawag pa akong engot."
"Joke lang. I love you." I kissed his nose.
"Sa nose lang? Wala sa lips?"
"Oo. Sa nose lang sa ngayon."
"Grabe naman." tas nag pout.
Awtsuuu. :">
"Hahaha. Walang I love you too?" pagtatanong ko.
"Ayoko."
"Di wag!"
Tas nagcross arms ako.
"Juklang. I love you mooooore and more!"
*CHUP*
"Erick!"
"Sabi mo bawal mo pa ako ikiss sa lips. Di mo naman sinabing bawal KITA ikiss diba?"
"YIIIIIIIIIIIIIIIIIE!" sabi ng mga tao.
"Mas sweet pa kayo sa bagong kasal ah!" hahaha. Si Patrick.
"Dadeng! Kahit hindi ko na ata ihagis ang bouquet mukhang kayo na ata ang susunod?" sabi ni Moe.
Well. Who knows? ^_______^
~~~~~~~~~~~~~~
"Mommy! Daddy!"
O_-
"Blane." husky pa boses ko.
Nauna nanaman nagising ang baby ko. Tokwa! Anong oras na ba?
7am palang.
"Mommy me hungry."
"Go downstairs tell yaya to cook for you."
"I want cook mommy." tas nag pout he looks like his Daddy. Well, kinda.
Di pa masyadong maayos ang pagsasalita nya. He's only 3 years old.
And 4 years ago pa kami kinasal ni...
Y'all are right. I'm now Mrs. De Guzman. We were married 2 months after ng kasal nila Moe.
^___^
"Ok. Ok. You go downstairs na okay? I'll wake up daddy first."
"No mommy. Me wake up dad."
"Okay. I'll go downstarirs na lang. You wake up dad."
"Ok mommy."
"Before mommy goes down. Can Baby Blane give me a goodmorning kiss?"
"Sure sure."
*CHUP*
Haha. Sweet talaga ng anak ko.
<Cristan's POV>
It's been a looooooot of years.
Sya pa din talaga. Hanggang ngayon.
Ninong pa ako ng anak nya. Psh.
Why can't it be the two of us? Only friends.
After ng binyag ni Baby Blane ay nagpaalam na ako sa barkada na i'll stay in Italy muna. To find my true happiness.
Heto ako ngayon, nag gagala. Lakad lakad.
*BLAG*
Aray. Nabangga ako ng bike. Sht.
"Watch where you----"
Ang ganda nya. ♥_♥
"Sorry Mister. I didn't see you."
"No. It's okay. Have I seen you somewhere?"
"I don't really know."
Wait. Iisipin ko lang kung sino sya. Kilala ko to eh.
"Are you a fordesian when you were in highschool?"
"How'd you know?"
Mukhang feminine na sya ngayon. Hindi na yung dating sya. Mukhang ayos na din ang buhay nya.
"I'm Cristan. Cristan Salcedo. Juliana, right?"
"Oh. Now, I remember."
"Wanna have coffee?"
"Sure."
~~~~~~~~~~~~~
Ciao! ^_^>
WCIB (Why can't it be?)
-FIN-