AUTHOR's NOTE:
Sorry dahil sobrang tagal ng Updates ko. Every Saturday or Sunday na lang ang Updates. May work na kasi ako. Depende kung hindi ako pagod, makakapag-Update ako sa weekdays. Haha! I hope you understand. Please bear with me.
Salamat pala sa mga nagbabasa at sumusuporta sa story na ito. Simula sa book 1 hanggang sa book 2. I'm very thankful to have all of you. Sana hindi kayo magsawa kahit matagal na ang update. I love you all. And God bless!
~Missmaple
--------------------
XYRA
Natatakot ako habang tinitingnan ang mga black marks na umiikot sa katawan ko. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Takang-taka naman si Clauss na nakatingin sa 'kin. Hindi niya nakikita ang mga nakikita ko. Hindi ko alam ang gagawin ko. Natatakot ako sa maaaring mangyari sa 'kin. Baka magkatotoo ang mga nakita ko.
"May nakikita ka talaga?" takang tanong ni Clauss. Nakakunot na ang noo niya. Naguguluhan na siya.
"May mga black marks na umiikot sa katawan ko," nanghihinang sabi ko. Pakiramdam ko nag-iisa lang ako. Hindi ako matutulungan ni Clauss kung hindi niya nakikita ang mga black marks na nasa braso ko at ibang parte ng katawan ko.
"Baka nagha-hallucinate ka lang. You've been asleep for three days. You should eat. I'll buy something for you," he said. Akmang aalis na siya pero hinawakan ko ang manggas niya para pigilan siya. He looked at me, puzzled.
"Don't go, please. Natatakot ako," nagmamakaawang sabi ko. He sighed. He's worried. Hinila niya ako at niyakap. Marahan kong kinagat ang labi ko. Naiiyak ako sa maaaring mangyari sa akin. Hindi ko alam kung kaya kong malampasan lahat ng ito. Hindi ko alam kung kakayanin ko. Natatakot akong matulad kay Selene. Natatakot akong maging masama. Natatakot akong makalimutan ang lahat. Natatakot akong makalimutan si Clauss. Natatakot akong makalimutan ang sarili ko.
"Xyra. I'm sorry. Hindi kita naprotektahan. Pero hindi ako papayag na maulit 'yon. Kung ito na ang resulta nang ginawa sa 'yo ni Elysha, gagawin ko ang lahat para hindi ka nila makuha. If they succeed to control you, I will definitely bring you back. You don't have to be scared. I'm always here for you," he whispered. Halatang nahihirapan din siya. I could feel that he was sincere. Marahan niyang hinaplos ang buhok ko. Pinapakalma niya ako. I sighed deeply. I'm glad he said those words. He made me calm.
I hugged him back. I know. Hindi niya ako pababayaan. Hindi ko alam kung bakit biglang pumasok sa isip ko na mag-isa lang ako.
"I know you're strong. Alam kong kaya mong lampasan ito," dagdag pa niya. "I love you. I can't afford to lose you. I will definitely won't let them take you away from me," dagdag niya. I smiled a bit. I know that too. Kumalas siya sa pagkakayakap sa 'kin. He cupped my face and looked in my eyes.
"Huwag kang magpapatalo. Naiintindihan mo? Magkasama tayong lalaban," he seriously said. Marahan akong tumango. He smiled and gave me a kiss.
"Let's go. Kumain ka muna. Kailangang malaman ni Bryan ang mga nangyayari sa 'yo. We will fix this," he said. Inalalayan niya akong tumayo. Napansin kong unti-unting naglaho ang mga black marks sa katawan ko.
"Clauss, nawawala na ang mga black marks," masayang sabi ko sa kanya. Ibig sabihin, hindi na matutuloy ang binabalak nina Jeanne sa 'kin? Nawawala na nga ba ang epekto nang ginawa nila sa 'kin? Kumunot ang noo niya. Nawala na lahat ng black marks sa katawan ko.
"Don't you think it's too fast?" takang tanong niya. "Siguro gutom ka lang talaga," he said and smiled. He patted my head. Gutom lang ba talaga ako?
"I don't think so," nakasimangot na sabi ko.
"Don't be upset. I'm just kidding. Of course, we will observe your condition. Don't let it get into you," he said. Lumabas na kami sa dorm at dumiretso sa canteen para kumain. I'm still observing myself. Baka lumabas na naman ang mga black marks.
"Mukha kang praning," nang-aasar na sabi ni Clauss. Sino ba naman ang hindi mapapraning? Alam ko naman na pinapagaan lang ni Clauss ang loob ko pero halata rin sa mukha niya ang pag-aalala. Kanina pa niya akong sinusulyapan nang pasimple.
"Mas mukha ka ngang praning kaysa sa 'kin," napapailing na sabi ko. Sumimangot siya. Napangisi ako. Ang cute ng itsura niya kapag naaasar. Ngumiti rin siya kapagkuwan. Ipinagpatuloy na namin ang pagkain.
"Balita ko nagpa-practice kayo," sabi ko. Tumango siya.
"Sa underground," mahinang sabi niya para hindi marinig ng iba.
"So, I can start my training, too?" umaasang tanong ko sa kanya. I want to be stronger. Ayaw ko ng maulit ang nangyari sa 'kin nang makalaban ko sina Elysha. Hindi na ako pwedeng magpatalo.
Sumeryoso ang mukha ni Clauss. "Kaya mo na ba?" nag-aalalang tanong niya. Tumango ako. Hindi na ako pwedeng magsayang ng oras. Bumuntong-hininga siya. Alam niyang wala siyang magagawa kaya hindi na siya nagsalita. Matapos kumain, dumiretso kami sa opisina ni Bryan.
"It's good that you're back," bati sa akin ni Bryan. I smiled. Umupo kami sa bakanteng upuan sa harap ng table niya.
"She's back but we still have a problem," seryosong sabi ni Clauss. Sumeryoso naman si Bryan.
"May kakaiba ka bang nararamdaman, Xyra?" tanong ni Bryan. Tumango ako.
"May nakikita akong black marks na umiikot sa katawan ko. But Clauss couldn't see those marks. Nawala rin ito agad. Ang huli kong naaalala, nagkaroon ako ng mga marks na 'yon nang makagat ako ng dark snake ni Elysha. Natatakot ako. Baka kung ano ang mangyari sa 'kin. Baka maging masama rin ako," sabi ko.
"Selene's already back. Mukhang ikaw naman ang target nila," naiiling na sabi ni Bryan. "I will assign Frances and Cyril to observe your condition. Ang nakakapagtaka lang, wala namang napapansin si Cyril na malfunctions sa katawan mo noong ginagamot ka niya. Sabi niya natanggal na niya ang kamandag sa katawan mo. Siguro sobrang lakas lang ng kapangyarihang pumasok sa 'yo kaya hindi niya ito na-detect," sabi pa ni Bryan. Naguluhan ako. Si Selene? Bumalik na? Nakakahiya naman kina Cyril at Frances. Maaabala ko pa sila.
"Ano'ng sinasabi mong bumalik na si Selene?" takang tanong ko.
"She's back to normal. Naglaban sila ni Akira bago siya bumalik sa dating sarili niya," sagot ni Clauss. Napaawang ang labi ko. Natuwa ako sa narinig. Parang gusto kong makita si Selene. Marami akong gustong sabihin sa kanya. I wanted to thank her so bad. But I can save that for later.
"Paano kung makontrol siya ng kapangyarihan ng kadiliman?" nag-aalalang tanong ni Clauss. Napalingon ako sa kanya. Kakaibang kaba ang bigla kong naramdaman. Paano nga ba? Kakayanin ko ba?
"We have no choice. Kapag may napansin na kakaiba sa kanya sina Frances at Cyril, kailangan natin siyang ikulong. We have to limit her ability. May itinago akong mga iron handcuffs mula sa Dark Wizards para mapigilan ang kapangyarihan niya," seryosong sabi ni Bryan. "I hope you will understand, Xyra. We have to be cautious. Ayaw mo naman sigurong makontrol ng kalaban, hindi ba?" dagdag pa ni Bryan.
I sighed. Naiintindihan ko naman sila. Napansin kong lalong sumeryoso ang mukha ni Clauss. Nag-aalala siya.
"Wala na bang ibang paraan?" tanong ni Clauss.
"Alam kong mahirap para sa 'yo ang gagawin natin kay Xyra. Ito lang ang naiisip ko. Gagawa rin tayo ng paraan para maibalik siya sa dati. Kung tama nga ang nabanggit ninyo ni Selene na inilipat ni Elysha ang kapangyarihan niya kay Xyra, kailangan nating malaman kung makokontrol ito ni Xyra. It will be worst, if she can't. She'll surely be eaten by darkness," sagot ni Bryan. Napalunok ako. Sana makaya kong kontrolin. Makakatulong kaya kung magpractice ako?
"Just do what you think is right for me," sabi ko. Napalingon sila sa 'kin. "Naiintindihan ko ang sinasabi ninyo. I won't hold any grudge against you. Baka bigla akong mawala sa sarili ko. Baka masaktan ko kayo na ayaw kong mangyari. Alam ko namang hindi ninyo ako pababayaan. I trust all of you," sabi ko. Nag-aalangan akong ngumiti. Hindi ko alam kung saan ko nahugot ang lahat ng lakas ng loob para masabi 'yon.
They nodded. Seryoso pa rin ang mga mukha nila kaya kinakabahan ako.
"Then, start your practice. We're counting on you, Xyra. Tulungan mo ang sarili mo. We're always behind your back," sabi ni Bryan. I nodded. Tumayo na kami ni Clauss. Nagpaalam na kami kay Bryan. Dumiretso kami sa underground, kung saan nagte-training ang mga kasama namin.
The hidden passage was inside Bryan's office. Nakita ko silang lahat na nag-eensayo at busy sa pagpapalakas. Natuwa ako nang makita ko si Selene na nagpa-practice kasama si Akira. Mukhang may one-on-one battle ang dalawa. Napatigil sila dahil sa pagpasok namin ni Clauss sa training room. Sobrang lawak ng training room. Maingat sila sa pagte-training dahil baka may masira sila sa academy.
"Mukhang kailangan nating lumipat ng lugar para sa training," bulong ko kay Clauss.
"Yes. Binabalak na nga naming pumunta sa isang isla. Hindi kami masyadong makagalaw sa training room na ito. Kaso natatakot kami dahil baka biglang sumugod si Jeanne kapag wala na tayo," sagot naman ni Clauss. Tama siya. Baka kung ano ang maisipang gawin ni Jeanne sa academy. Pero sa loob ng training room na ito, hindi namin magagamit ang buong lakas namin.
Agad na lumapit sa 'min sina Claudette at Felicity. Sumunod na rin sina Troy. Napansin ko sa 'di kalayuan si Selene na nakatingin lang sa 'kin. I'm wishing na makausap siya. Napangiti ako nang kausapin ako ni Claudette, gamit ang telepathy niya.
"Ayos ka na ba?" tanong ni Claudette.
"Yes. Maayos na ako," sagot ko sa isip ko.
"Buti naman! Kung alam mo lang, para nang bangag si Kuya Clauss dahil sa pag-aalala sa 'yo. Binabantayan ka gabi-gabi. Tinatabihan ka pa sa pagtulog," sabi ni Claudette. She giggled. Napakunot-noo si Clauss sa reaksiyon ni Claudette.
"Are you talking to her?" nagdududang tanong ni Clauss. Natatawang umiling si Claudette. Napangiti naman ako sa sinabi ni Claudette.
"You're lying," pag-aakusa ni Clauss. Nilapitan niya si Claudette pero tumakbo ito palayo.
"What did you tell her?" inis na tanong ni Clauss.
"I told her how much you love her," natatawang pang-aasar ni Claudette. Napailing ako nang maabutan siya ni Clauss. Kinurot niya ang pisngi ni Claudette. Nagrereklamo na nga ito dahil masakit. Binatukan pa ni Clauss si Claudette.
"Kumusta?" nag-aalalang tanong ni Akira. Nakatingin sila sa 'kin. Hindi kasi nila ako nakausap nang matino kanina.
"Ayos na. Pwede ko bang kausapin si Selene?" nag-aalangang tanong ko sa kanya. Tumango si Akira. He gave way for me. Kinakabahan ako. Hindi ko alam ang sasabihin kay Selene.
Tumaas ang kilay niya nang lapitan ko siya. She's still the same. Mukha pa rin siyang maldita. I smiled a bit.
"Selene. Salamat pala sa ginawa mo noon. You saved me. Kung hindi dahil sa 'yo baka wala na ako. I'm glad you're back," nahihiyang sabi ko. Hindi ko alam kung paano siya kakausapin.
"Don't mention it. Tiyak na may ibang magliligtas sa 'yo kung hindi ko ginawa 'yon. It's not that I really wanted to save you," mataray na sabi niya. I smiled. It's just like her. Hindi niya ipinapahalata ang totoong nararamdaman. I know she's also worried. Mabuti na lang naibalik na siya ni Akira.
"And we're already even. Tiyak na mahihirapan ka sa sunod na mangyayari sa 'yo," makahulugang wika niya. "I'm sorry. I wasn't able to save you," mahinang sabi niya.
"No. You don't have to blame yourself. Malaki na ang nagawa mo para sa 'kin noon. It's time for me to face everything with courage. Alam ko namang nasa likod ko lang kayo," nakangiting sabi ko. Tuwing nakikita ko sila, lumalakas ang loob ko. Pakiramdam ko kaya kong gawin ang lahat. At kaya kong malampasan ang lahat ng mga pagsubok.
"Enough for this drama. Mag-practice ka na," sabi ni Selene. She started to attack me with water spikes. Tumalon ako palayo sa kanya para makailag ako. Siguro nga kailangan ko na talagang mag-training.
I released my air eagle. I attacked her using its sharp air wings. She dodged it using her water snake. Nanonood lang sa 'min sina Clauss. Pero ilang minuto lang ay nagsimula na rin sila sa kanya-kanyang training. Nakatingin naman sa 'kin sina Frances at Cyril. Inoobserbahan nila ako. Naipaalam na siguro sa kanila ni Bryan ang mga dapat nilang gawin.
-----
TO BE CONTINUED
Sorry. Maikli lang haha.. papahabain ko sana kaso baka lalong tumagal ang UD.. Bawi na lang ako next time ;)