Και είναι βράδια σαν κι αυτά...
Που μου λείπεις τρομερα...
Σε κάθε γωνία του δωματίου...
Είναι η δικιά σου σκιά...
Σε νιώθω να με ακουμπάς...
Και γλυκά να μου χαμογελάς...
Και οι δαίμονες μου μέσα μου...
Πεθαίνουν ξαφνικά...
Είναι εξαιτίας της μορφής σου...
Της αγγέλικης ψυχής σου...
Που μες την καρδιά μου σκορπά...
Λευκό φως γεμάτο σιγουριά...
Μα έφτασε το πρωι...
Και μαζί του φευγεις κι εσυ...
Αλλά η καρδιά μου σε κράτα...
Σαν μεγάλο μυστικό...
Κρυμμένη μέσα της βαθιά...
Μέχρι να φυγει της ημέρας το φως...
Και δω ξανά την μορφή σου...
Και με εσένα συντροφιά...
Να κοιμηθώ παλι γλυκά...
Ghost.