Arkadaşım arıyor.
Aç/Kapa
Aç√
-Merhaba Jungkook.
+Merhaba Taehyung. Nasılsın?
-İyiyim, sen nasılsın?
+Ben de iyiyim... Taehyung yarın seni bir yere çağırsam gelir misin acaba?
-Nereye? Gelirim... Yani müsaitim.
+Buna sevindim. Sana konumu atacağım. Lütfen şık hazırlan. Gerçi buna gerek yok ama sen yinede öyle hazırlan.
-Teşekkürler Jungkook... Şık hazırlanacağım. İyi günler.
+Asıl ben teşekkür ederim Taehyung... Yarın görüşrüz.
Acaba yarın nereye gidecem? Neden benden şık giymemi istiyor ki? Acaba kimler gelecek. Keşke sorsaydım... Söyler miydi Ki?
"Taehyung kimle konuşuyordun? "
Chae-young yanıma oturmuş ateşime bakıyordu. İkisi de bana sinirle baktıktan sonra Daniel birden gürledi.
"Yok yani neden o ilaçları almıyorsun? Sen bebek misin? Benim oğlum bile hemencecik içiyor ilacını. Yok bide koşuşturuyorsun. Anlayamıyorum seni! "
"Tamam ya bişey olmadı zaten... Sadece bir çizik... Yani büyütmeğin gözünüzde.... "
Chae-young ayağa kalkıp hemşirenin yanına gitti. Ne zaman taburcu olacağımı sordu. Bugün olacakmışım. Ve birkaç saate... Ben de bunu fırsat bilip reçete aldım. Okula gidince bunu vereceğim. Çünkü kursta olan devamsızlık haklarım haddini aşmıştı... Son hak tanımışlardı.
"Ee... O zaman yarına kadar burdayız. Çünkü bugünü yaşayamadan bitti. "
Daniel'in dediği şey ile doğruldum.
"Yarın mı? Yarın.... "
"Sakın ol... Yoksa bizi yanında istemiyor musun? "
İstiyorum evet... Ama yarın aşık olduğum çocukla buluşacam...
"İstiyorum istemesine de... "
"Ne haltlar karıştırıyorsun o zaman? "
Chae-young ilacı çalkalarken bana bu soruyı yönelttiğinde ben de soru ile cevap verdim.
"Asıl sen ne haltlar karıştırıyorsun? O ilacı bana içiremezsin! "
"Tae ilaçtan mı korkuyorsun? "
Daniel sorduğu soru ile kahkaha attı. Chae-young ise yanıma geldi, şu dolu elime verdi ve ilacın kapağını açtı.
"Tae... Beni zorlamazsan sevinirim. Biliyorsun karnımda bir can taşıyorum ve doktorlar sakin olmamı sürekli söylüyor. "
"Of tamam be"
İlacı içtikten sonra fark ettim ki... Boşuna o iğneleri yemişim şimdiye kadar... Bişey olmuyormuş ki. Sadece bir saniyelikmiş...
***
Chae-young ve Daniel ile eve gelmiştim. Dedim ya bişeyim yoktu. Artık ağırmıyordu da. Onlarla Jungkook olayını konuşacaktım. Kızacaklatını biliyordum ama yinede söylemeliyim.
"Otursanıza.. Sizinle bişey konuşacam"
Mutfak masasında önümüzde çaylar ile oturmuştuk.
"Hani size daha önce de bahsettiğim çocuk var ya... Jeon Jungkook... Ben... Ben onun yanında huzur buluyorum, gözlerine bakınca aşkımı görüyorum, onsuz bir hayat düşünemez oldum. En korkunç kabuslarım onun beni bırakması, beni sevmemesi oluyor. Hayattan tek istediğim o, ben ve o yani biz... Onu çok seviyorum, ona çok aşığım. Ve bana arkadaşım dedi. Çok kötüyüm... "
"Tae sana inanamıyorum. O çocuk hakkında kötü konuşan kişi sensin. Hani ondan nefret ediyorsun? "
"Ne nefret etmesi? O eskide kaldı. "
"Tae anladık seviyoraun da... Öyle kötü bir çocukla mı birlikte olmayı düşünüyorsun? "
"Düşünüyordum. Ama o beni arkadaş olarak görüyor. "
"Taehyung... Bunu iyi düşün tamam mı? Kimi sevip sevmeyeceğini"
"İyi düşündüm diyorum ya! Ben onu seviyorum! Ve... "
"Ve ne? "
"Hani dedin ya yarına kadar kalırız diye. Yarın buluşacağız biz.. "
"Nasıl yani? İzin vermiyorum. Ya sana bişey yaparsa? "
"O değişti. Artık eski Jungkook değil... İnanın bana... "
"Biz de geleceğiz o zman değil mi Daniel? "
"Hayır ya! Gelmeyın! Ben gidecem ve tek başıma gidecem. Size söyleyende kabahat. "
"Hadi diğelim çocuk sana oyun oynuyor... O zamana ne olacak? "
"Ben başımın çaresine bakarım."
"Tamam hadi git. O zaman biz de bugün gideceğiz. Değil mi Chae-young? "
"Trip mi atıyorsunuz yani"
"Hayır... "
Önümde duran soğuk çayı döktüm ve mutfaktan çıktım. Sinirlerimi çıkarmışlardı. Her seferinde beni korumaya çalışmalatı beni üzüyordu. Çünkü bana bebek muamelesi yapıyorlardı. Görürsünüz. Yarın öyle bir ateş topu olacam ki... Bebek kelimesi aklınıza gelmeyecek!