Napasali na naman ako ng Fun Run nang 'di oras.
Well. Walang sawa ang pag-train sa amin ni prof sa school sa pamamagitan ng pagpapatakbo sa amin ng 14 laps linggo-linggo, but how the hell did that end? (Once, bumigay na ako sa lap #9. Some other time, 15 minutes late naman akong natapos.) Late akong nagising ng nanay ko noong mismong Fun Run, so akala ko late na ako. Au contraire. Pati prestigious university namin, may Filipino Time pa rin pala.
Anyway, ayun. Buhay pa naman ako. Parang nagkaroon ng time dilation habang tumatakbo ako at lumilipad 'yung tikwas-tikwas kong buhok in slow motion. Pagdating ko sa finish line, nakipag-high five si prof sa akin saka sa kaklase kong muntik na rin yatang 'di makatapos within the allotted time dahil sa kabagalan ko... well, sinabayan pa niya kasi ako. Very sweet gesture but guys, remember not to run alongside yours truly if you really love yourself. You'll regret that kapag gumuguho na ang Pilipinas sa rapture na 200 years na hinihintay ng conspiracy theorists.
Truth be told, I felt like absolute shit throughout the week due to the annual friggin' inexplicable stomachace. Tatlong araw siguro akong naka-liquid diet (umm... pati yoghurt... counted ba siya as liquid) dahil hindi ako makakain ng normal na pagkain without feeling like someone getting punched in the stomach by twenty thousand devils with the force of a thousand suns. (As of this writing, I'm still very nauseous. Puyat yata.) Na-sprain pa 'yung kanang tuhod ko bago mag-umpisa 'yung fun run. We get it, Unprettier. You weren't in top shape. Ikaw na ang pinaka wow.
.
.
.
[mariachi music]
INSET: May malaking tarpaulin na may naka-bevel+emboss na mukha ni Unprettier, with "CONGRADULATION" written in Comic Sans below it.
[tunog ng nalaglag na microphone]
Announcer: Excuse me... At ngayon, isang talumpati mula sa ating magiting na bayani na nakatapos ng halos limang kilometrong pagtakbo sa loob ng... umm... 43 minutes kahit na masakit 'yung tuhod niya... UNPRETTIER!!!
Unprettier: *creys* Maraming salamat po sa inyong lahat. Shoutout po sa mga blockmate kong sumabay sa akin sa "pagtakbo" kahit na ilang minuto na lang ang layo ko sa absolute failure at shOUTOUT PO DUN SA POGING PAPI NA NADAANAN KO SA HAGDANAN KASI I'M VERY HAPPY NA KAHIT ILANG MINUTO LANG NAGTAGAL ANG FUN RUN, I WAS GIVEN THE CHANCE TO BREATHE THE SAME AIR AS YOU!!! ASDKJSDFALJAKLALJAS!!!
[Unprettier gets shot with a tranquilizer.]
...
Anyway, nagpakababoy din naman ako sa donut at kape (that's right, kids, apparently I can tolerate its taste now) matapos 'yung fun run so wala ring kwenta ang exercise kuno.
The end.