Uzun zamandır hiç bir şey yapasım yok. En sevdiğim şeyi yazmayı bırakalı da çok oldu. Bu arada hayatımla ilgili tek iyi haberi vereyim size. 7. Senenin sonunda liseden
mezun oldum. Annem bir süre önce sen şu liseden bi mezun olsan kurban keseceğim diyordu. Şimdi de, "Kurbana param yok, tavuk keseriz, olmaz mı?" diyor. Ailede ki tek sorunlunun ben olmadığım düşüncesi beni bi nebze rahatlatmıştı böyle söyleyince. Fazla umursamadım. Bu arada babamın ülkemizde kaçak kalan, babamla ilişkimizi bozan(gerçi şerefsizlik babamın kanında varmış) sevgilisi yarın ülkesine dönüyor. Aylarca mutsuz olmamın sebeplerinden biri de buydu. Babam ortamı için beni satmıştı. Kime söylesem boşver, takma, görüşme diyorlardı. Bense onlara Ya baya yardımcı oldunuz aq bakışımı atıp gözlerimi deviriyordum.
Sonuçta bana yanlış yapan babam. Kendinden 20 yaş küçük sevgiliyi bulunca kızını sattı resmen. Önce bizi evimizden çıkardı, sonra da kızı bizim büyüdüğümüz eve soktu. Bi yığın ahlaksızlık var da şimdi oralara hiç girip tekrar canımı sıkmayacağım. En son babamla görüşmeyi kesmem de sırf esrar içmelerine laf ediyorum diye beni evden göndermesi oldu. Arkadaşlarını eve toplayıp hep beraber ot içiyorlardı ve babam annemle evliyken alkol bile içmezdi. İnsanı ortamı değiştirebiliyormuş demek ki. Babamın kanında varmış kötülük ama kız da onu bozdu bu bir gerçek. Babamın böyle şerefsiz bir insan olması ve annemin peşinde dolaşan adam görünümlü orospu çocukları beni erkeklerden soğuttu.
21 yaşındayım. Bu zamana kadar sevgili yapmadım. Belli bi yaştan sonra da daha kötü oluyor bu durum. Daha seçici oluyorsun. İnsanlara güvenmek ne zor ya. Bilmiyorum ilerde ne olacak.
Küçükken filan hep erken evlenirim diye düşünürdüm. Şimdiyse 30uma gelmeden biriyle evlenirsem yine iyi kafasındayım. Hayır sorsan evlenmek istemiyorum ama evlenmezsem ne yapacağım boş boş diye düşünüyorum. İnstagramda evlendiğini gördüğüm herkesi engelliyorum. Güzel kızları engellediğim gibi. Evet sanırım psikolojim bozuk ama karakterimin bozuk olmasından iyidir. O kadar salak insanlar var ki, instagram profillerine aptal aptal şeyler yazıyorlar.
Yok babasının kızı, sevgilisinin canı, ebubekir sıddıkın annesi bilmem ne. Babasının kızı ne anasını satayım? Biz onun bunun çocuğu muyuz beyin yoksunu amip? Biz de annemizin babamızın çocuğuyuz. Utanmasalar veletlerinin rahme düştüğü tarihi bile yazacaklar oraya. Hay Allahım ya. Ben nasıl evlenicem? Hadi onu geçtim birine nasıl güvenip omu hayatıma alacağım ilk aşama bu. Hadi aldım diyelim, düşünsene senelerce berabersin seni aldatıyor bir şey oluyor ve ayrılıyorsun. Senelerine yazık, vakit kaybı yani. Bir de 15 yaşında değilim ki kimseyle vakit kaybedemem. Tam benim gibi birini buldum mu uzatmadan evlenmem ve asla boşanmamam lazım. Ama bunun garantisi yok işte.
Bu arada dini açıdan düşünmüyorum sadece bu olayı yanlış anlaşılmasın. Rahat bir aile ortamım var. Ama ne bileyim ben şahsen ilkimi kocamla yaşamak isterim. Takılmalık bir kız değilim çünkü. Ama bazen de düşünmüyor değilim. "Ulan Tilki kendini 30 yaşına kadar koruyacaksın sonra bi bakıcan kocanın pipişi 10 cm." Allah korusun düşman başına yemin ediyorum. Her erkek aldatırmış gibi geliyor bana. Etrafımda o kadar çok şahit oldum ki bu olaya. İlişkilerden uzak durmam, erkeklere güvenmemem bence çok normal. Yani çünkü aldatmak illaki yatakta olmaz bilirsiniz.
Her neyse bu arada söylemeyi unuttum ablam 10 yıllık sevgilisinden 1 ay önce filan ayrıldı. Senelerdir ona "ayrıl artık bak senle evlenmiyor, ulan ailesi ile bile tanıştırmadı. Seninle gezmeyi tozmayı, karı koca gibi takılmayı biliyor ama iş evlenmeye gelince kaçıyor." diye söylendik durduk annemle. Ama ablam ezik olduğu için bizi dinlemiyor, sevgilisi ne isterse ona tamam diyordu. Havlamayı filan da öğretmişti hatta ablama, uysal cins köpek olduğu için ablam :) İşte en son sevgilisi buna "yine mi senin aklına girdiler. Ne evlilik meraklısı çıktın. Senin evlilik sorumluluğu alabileceğini düşünmüyorum, benim daha planlarım var 5 sene daha evlilik düşünmüyorum sıkıldım artık." Gibisinden şeyler söyleyerek ayrıldı ablamdan. Ulan herif 30una geldi. Ablamın 30una 5 sene kaldı. İsterseniz 45 de evlenin diye beynini patlatasım geldi ama bir şey demedim. Ayrılmaları iyi oldu ama yine de bu lafları benim bile canımı böyle sıkmışken ablamı daha kötü bi duruma soktu.
Gavata bak. Bi söylediği lafa bak bi de tipine. Ay bi görseniz tipini. Hint fakiri tipli. Neyse sağolsun o ayrılmasa ablam asla ayrılmazdı. 10 yıl oldu lan 10 yıl. İlişkiden emekli oldular resmen. Biz sıkılmıştık artık cidden. Gerçi bu herif öyle bi puşt ki, ablamla evlenmek istemiyor ama ayrıldıktan sonra ablam sosyalleştiğinde ona yazıp kendini hatırlatıyor. Of hasbinallah ya. Ne diyim ki, ailemi her bireyi birbirinden gerizekalı. Ben artık sinir hastası oldum. Evde oturmaktan milletin hayatına dahil oluyorum mecbur. Her günüm aynı. Youtube, instagram arasında mekik dokuyorum. Netflix de ki bütün filmleri dizileri bitirdim. İnstagram dmden bana yazan yavşaklara küfür falan ederek rahatlıyorum gün içinde.
Hayatım ne zaman yoluna girecek bilmiyorum. Asosyal olduğum için mutsuzum ama insanlara güvenmediğim için onlara şans tanımayan da benim. Bipolar mıyım neyim amk.
Neyse ya.
Geçen yine bir hata yaptım kahkül kestim. Bu hatayı her yıl 1 kere net yapıyorum. Sonucu her zaman beni mutsuz ediyor ama yapmaktan da geri duramıyorum. Yakışmıyor değil ama kullanması zor işte bilirsiniz. Zaten küçüklüğümden beri hep sarı kullandığım saçlarımı sırf pezevenk kuaförüm yaktığı için kumrala boyattığım için ekstra mutsuzum. Bu da üstüne geldi. Bir de pezevenge demiştim ki. "Bak benim en nefret ettiğim saç kızıl parlayan saçtır. Benim saçımın orjinalinde kızıllık yok gri bir saç o yüzden öyle bir boya ki kızıl parlamasın" dedim. Adam tabiki biliyorsun ben profosyonelim triplerinde bi boyadı, saç 2. yıkamada ishal bok rengini aldı.
Size yemin ediyorum dünyadaki yaşayan enn şanssız insan olduğumu düşünüyorum. Sanki her şeyin en kötüsü, en rezili, en korkuncu beni buluyor. Ya negatif düşündüğüm için, negatif bir insan olduğum için oluyor desem hayır ondan da değil. Bazen gerçekten pozitif düşünüyorum iyi olacak her şey diyorum ama yok Allah'ı kandıramıyorum.
Bu arada şuan her zaman olduğu gibi yine mutsuzum. Annem cevizli sucuk almış. Ben cevizli sucuğu çok seviyorum ve bir oturuşta bir kutu cevizli sucuğu bitirebilirim. Annem bana bir tane verip gerisini sakladı. Neymiş hepsini yersem tansiyonum çıkar azarmışım. Az önce yanına gittim nolur bir tane daha ver diye. Hayır azıp azıp bize saldırırsın gece diyor. Ama ben o görmeden bir kaç tane daha aldım ve yedim. Haklıymış. Şuan çok kötü hissediyorum.
Bu arada ne oldu dersiniz? Şerefsiz babam bana 2 gün önce seni özledim buluşalım diye yazdı. Allah allah kafana taş mı düştü, evladın olduğu yeni mi aklına geldi it dedim içimden. Tabi şıllık manitanın ülkeye döneceği için yalnız kalacağın günler. Ondan yazmışsındır. Bi yığın saydırdım. Haklıyım. Ben bu satırları sizi ağlatacak dram cinsinden de yazabilirdim. Çünkü gerçekten bunlar yaşanırken hiç komik değildi. Hatta üzücü olaylar ama bunları gülerek yazmazsam iyice çıkmaza sürükleniyorum.
Çok hayalim var aslında ama hiçbirini gerçekleştiremiyorum. Bir çabam mı yok param mı yok bilemiyorum. Mesela aynı anda hem dil kursuna gitmek istiyorum hem de spora. Sonra youtube a girmek istiyorum 5 senedir ama girecek kafa dengi adam yok. Bunun için kamera lazım ışık lazım. Bunun için para lazım. Yani her şey için para lazım. Bunun için iş lazım. Ama ben daha üniversite bile okumadım. Artık burger kinge bile üniversite mezunu alıyorlar.
Hayatım ot gibi evde geçiyor. Hayır gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Evde olduğum için asosyalim. Bir işim gücüm olsa ister istemez insanlarla sosyalleşmek zorunda kalırdım. Aman neyse sosyalleşmiyim daha iyi insanların niyeti bozuk. Gerçekten bana hep denk gelenler böyle o yüzden erkeklerden nefret ediyorum.
Ulan geçen modellik ajansından çağırdılar. Bir kaç fotoğrafımı atmıştım. Boyum uzun ve zayıf olduğum için uygun olduğumu söylediler. Sonra ordaki benden en az 10 yaş büyük adam benle tuhaf tuhaf niyeti bozuk bir şekilde konuşmaya başladı. Iy bide boyu benden 10 15 cm kısa. Bu erkekler neden kendilerine bu kadar güveniyorlar ya? Şahsen ben yakışıklı erkek sevmememe rağmen haddimi bilirdim ve çok yakışıklı bir erkekle muhattap bile olmazdım. Ne ayaksın yani sen oğlum? O konu da öyle kapandı.
Bir kaç ay önce de tekvando kursuna yazılmak için evimizin yakınındaki tekvando hocasının salonuna gittim. Lan herif babam yaşında onunla da aramızda en az 25 yaş vardı o da belli bi zaman sonra rahatsızlık vermeye başladı. Sürekli ne zaman geliyorsun, gelmeyecek misin, bana haber verir misin, neden gelmiyorsun sorun ne? Gibi şeyler yazıyordu. Gelmiyorum amk gelmiyorum haber de vermiyorum bi git uza ya.
Kızlarla anlaşamıyorum bu yüzden erkeklerle arkadaş dost olmayı daha çok seviyorum ama bütün arkadaşlarım bir şekilde belli bir zaman sonra niyetlerini değiştirip yanaşıyorlar bana. Hayır amk bir yığın karı var neden ben? Kardeşim kankam diyorum lan sana kanı bozuk turşu suratlı p*ç. Bu yüzden arkadaşım da yok. Böyle yani. Bomboş bir hayat. Bomboş bir şekilde geçiyor ömrüm ve en güzel yaşlarım. Ne yapacağımı bilmez bir şekilde.
Hani bir insana ne yapıyorsun dediğinde "hiç." Der ya. Siz de dersiniz, "Hiç ne ya? İllaki bir şey yapıyorsundur." diye. İnanın arkadaşlar o "hiç" tam anlamıyla benim. Ve ömrüm "hiç" yaparak, "hiç" olarak tükeniyor.