=3 years ago=
Sa bahay ni Aaron..
(A/N: Play niyo na lang yung video sa side ^____^)
[If I were a boy
even just for a day
I'd roll out of bed in the morning
And throw on what I wanted And go
drink beer with the guys
And chase after girls
I'd kick it with who I wanted
And I'd never get confronted for it
'Cause they stick up for me]
"hoy pare! Sagutin mo na nga yang cellphone mo! Kanina pa yan ah!", sermon sa akin ni Pareng Aaron.
Haaay!
Tumutunog na naman yung CP ko..
Tawag ng tawag yung mga GF ko!
Mga peste!
[If I were a boy
I think I could understand
How it feels to love a girl I swear I'd be a better man
I'd listen to her 'Cause I know how it hurts
When you lose the one you wanted
'Cause he's taking you for granted
And everything you had got destroyed]
"kung ayaw mong may laging tumatawag sayo! i-off mo na yang CP mo o magbago ka na ng sim!!", sigaw ni Dylan na nasa kusina.
[If I were a boy
I would turn off my phone
Tell everyone it's broken
So they'd think that I was sleeping alone
I'd put myself first And make the rules as I go
'Cause I know that she'd be faithful
Waiting for me to come home, to come home]
"sagutin mo na lang dre para matapos na..",mahinahong payo sa akin ni Giro na katabi ko ngayon.
[If I were a boy
I think I could understand
How it feels to love a girl I swear I'd be a better man
I'd listen to her 'Cause I know how it hurts
When you lose the one you wanted
'Cause he's taking you for granted
And everything you had got destroyed]
"oo na! oo na! oh ikaw Mr. Bookworm! May idadagdag ka pa ba?',sabi ko sa bestfriend kong si Patrick.
[ It's a little too late for you to come back
Say it's just a mistake Think I'd forgive you like that
If you thought I would wait for you You thought wrong
But you're just a boy You don't understand
And you don't understand,
oh How it feels to love a girl
Someday you wish you were a better man]
"wala.. sagutin mo na lang yan..", sagot niya sa akin.
[ You don't listen to her
You don't care how it hurts
Until you lose the one you wanted
'Cause you're taking her for granted
And everything you had got destroyed
But you're just a boy]
"haaaaaay..",paghinga ko.
Lumabas muna ako..
Sinagot ko yung mga tawag ng mga GF ko..
Lahat sila
nakipag-break
dahil nalaman nilang..
"hindi sila nag-iisa sa puso ko.."
Aish!! Edi break! >:O
Dami pa namang iba diyan! >_____<
Pagkapasok ko..
"Ano? Single ka na naman no?! Hahaha!", asar na salubong sa akin ni Dylan.
"Oo! Peste Amp*ta! Ang aarte kasi!", inis kong sagot sabay upo sa sofa.
"Hahaha! Ganyan talaga kayong mga babae ang aarte!", sabat ni Aaron.
"hoy! hindi ako---"
"---babae! tomboy ako! tomboy!", tuloy ni Giro. "Ano ba Michelle? Kahit baligtarin mo pa ang mundo, babae ka pa rin!"
"Anong Michelle? Michael sabi eh! At tsaka, pag-uusapan na naman ba natin to?!", napatayo na ako sa sobrang inis.
"Hindi ba galit ka sa mga lalaki?"
Nabigla kami kay Patrick dahil bigla na lang siya nagtanong ng mahinahon..
"Oo!!",pagmamatigas ko.
"Di ba nagagalit ka sa mga lalaking nanloloko ng babae?", tanong niya ulit sa akin.
"Oo naman!", sagot ko ulit.
"Pwes, Bakit ka nanloloko ng kapwa mong babae?", tanong niya sa akin na nakatingin diretso sa mata ko.. Kanina kasi nagbabasa siya ng libro.
"Para malaman ko kung ano ang pakiramdam ng pagiging isang lalaking nanloloko at---",hindi niya ako pinatapos dahil nagtanong siya ulit.
"Bakit ka sumasama sa amin? Di ba galit ka sa mga lalaki?"
"I-iba kayo--"
"Bakit gusto mo maging lalaki?"
This time, nasa harapan ko na siya nakatayo at nakatingin ng seryoso sa aking mukha.
Hindi ako maka-imik...
Galit ako sa mga lalaking manloloko
ako mismo nanloloko,
sa kapwa ko pang babae!
Galit ako sa mga lalaki
pero,
sumasama ako sa kanila
at ginagaya pa ang bawat gawin nila...
May mga sagot na ako sa mga tanong niya
pero bakit ngayon...
parang hindi na bukal sa loob ko ang mga sagot na iyon?
Nang hindi ako maka-imik,
hinila ako ni Patrick palabas ng bahay nila Aaron.
Kinaladkad niya ako...
Nang makalayo na kami,
bigla akong sumigaw...
"ANO BA PATRICK?! ALAM MO NAMAN ANG NAKARAAN KO DI BA?! BAKIT MO PA AKO PINAHIYA SA HARAP NG TROPA?!", umiiyak na ako. Hindi ko na kaya.
"IKAW ANG PINAGKAKATIWALAAN KO SA GRUPO NATIN, PAT! IKAWANG PINAKA-BESTFRIEND KO! ALAM MO ANG DAHILAN KUNG BAKIT AKO GANITO TAPOS TATANUNGIN MO PA AKO NG GANUN?!!", sigaw ko ulit habang pinagsusuntok ko yung dibdib niya. Kaso nanghihina na ako. Hindi ko na talaga kaya to.
"TAMA NA MICHELLE SA PAGPAPANGGAP!!"
Nabigla ako nang sumigaw siya.
Napatingin ako sa kanya at...
[ dub dub dub ]
Ang puso ko..
Ang puso ko pagod na sa pagpapanggap...
pagod na ang puso kong magtago ng nararamdaman niya...
"ALAM KONG BABAE PA RIN YANG PUSO MO!! GABI-GABI MO PA RING INIIYAKAN ANG LALAKING NANLOKO SAYO!! PAG NAKIKITA KITANG NASASAKTAN AT UMIIYAK NG PATAGO, NASASAKTAN DIN AKO!!!"
[ DUB DUB DUB DUB DUB !! ]
Ang puso ko nagsasalita na...
Gusto na ng puso ko na sabihin ko ang totoo...
"MAHAL KITA MICHELLE!!" >//////<
(O____________O)!!!!
*bumuhos ang malakas na ulan*
"MAHAL KITA SIMULA PA LANG NG MAKILALA KITA! NATUTUWA AKO DAHIL AKO ANG PINAKA-CLOSE MONG KAIBIGAN SA GRUPO NATIN! NATUTUWA AKO DAHIL NAGING BESTFRIEND MO KO!! MAY MGA BAGAY NA SAYO KO LANG GINAGAWA AT NAPAPANSIN YUN NG BARKADA!! PERO IKAW!! SA LOOB NG TATLONG TAON, NAPANSIN MO BA ANG MGA BAGAY NA YUN?!! NARARAMDAMAN MO BA ANG PAGMAMAHAL KO SAYO?!! HINDI DI BA?! KASI HINDI MO MAKALIMUTAN YUNG LALAKING NANLOKO SAYO! YANG PAGIGING TOMBOY MO ANG RESULTA NG GINAWA NIYA SAYO! SA LOOB NG TATLONG TAON, INIIYAKAN MO PA RIN SIYA GABI---"
Hindi niya natapos yung mga sasabihin niya dahil sinuntok ko siya..
Oo! Sinuntok ko siya!
Bumalik yung lakas ko..
dahil sa pagtatapat niya sa akin...
Ako naman ang magsasalita...
"AKO RIN! MASAYA NA NAGING BESTFRIEND MO KO! AT TSAKA, NAPAPANSIN KO YUNG MGA GINAGAWA MO SA AKIN! NAPAPANSIN KO YON! PERO AYOKO MAG-ASSUME NA GANON RIN ANG NARARAMDAMAN MO SA AKIN! DAHIL ITO--", tinuro ko ang utak ko. "HINDI PA RIN NITO MAKALIMUTAN ANG PANLOLOKONG GINAWA SA AKIN! AT ITO--", tinuro ko naman yung puso ko. "AY MAY SAKIT PA RIN NA NARARAMDAMAN MULA SA NAKARAAN!"
Huminga muna ako tapos nagsalita ulit...
"MAHAL KITA PATRICK! MAHAL NA MAHAL! IKAW KASI YUNG LALAKING UMINTINDI AT RUMISPETO SA AKIN! IKAW ANG LAGING NANDIYAN SA TABI KO SA LOOB NG TATLONG TAON! AAMININ KO, UMIIYAK PA RIN AKO GABI-GABI! HINDI NA DAHIL SA TARANTADONG LALAKING YON, KUNDI DAHIL SAYO!!"
Nagulat siya sa sinabi ko.
"Naiiyak ako dahil.. dahil--", humagulgol na ako ng iyak.
Niyakap ako ni Patrick at hinalikan ang noo ko...
"Michelle, wag ka nang matakot magmahal muli. Paano mo na lang malalagpasan ang sakit ng iyong nakaraan kung ikukulong mo ang sarili mo sa karanasang hindi mo makalimutan? Nandito ako, Michelle. Andito ako para samahan kang labanan ang sakit ng iyong nararamdaman--", hinalikan niya ako sa labi na ikinagulat ko.
Limang segundo..
Limang segundo ang itinagal ng halik niya...
Pero para sa akin, iyon na ang pinakamatagal na pangyayari sa aking buhay..
Itinigil na niya ang paghalik sa akin..
Dinikit niya ang noo niya sa noo ko...
Parehas kaming nakapikit
at nag-iiyakan sa ilalim ng malakas na ulan...
Mas lalo akong naiyak ng bitawan niya ang mga katagang...
"--at para mahalin ka sa abot ng aking makakaya, Michelle.."