JARED'S POV
I let out sigh at saka tinignan ang sarili ko sa malaking salamin na nasa aking harap.
At nakatitigan ko naman ang isang babae na hindi ko makilala.
Oh wait, that's me.
In a full make-up.
I took a deep breath at tinignan ang singsing na ibinigay sa akin ni Scorpio noong nag-propose siya.
Noong sinabi sa akin ni Papa na ikakasal ako sa anak ng pinagkaka-utangan niya, ang akala ko hindi ko na mararanasan yung pangarap ng bawat babae sa mundo.
Ang maikasal sa taong mahal sila.
I let out a small smile at tumingin ulit sa salamin. Yes you are right, It's our wedding day. I tried to change Scorpio's mind pero desidido na talaga siyang pakasalan ako.
"Hey, what's with that face?" Tumingin naman ako sa nagsalita and it is Michelle, my maid of honor.
"Wala naman." I said.
"May sayad din kayong dalawa no? parang noong isang araw lang halos ayaw mo siyang lapitan at pansinin tapos makakatanggap na lang ako ng invitation ng kasal niyo." Michelle ranted and I chuckled on that.
"Yeah tama ka, may sayad nga kami." Natatawang sagot ko.
"Bakit ang bilis? wait, don't tell me...." Her eyes went to my stomach. "May laman na yan!?" She asked at doon ay mas lalo akong natawa.
"Pinagsasabi mo? wala pa ah!" I said at dumako naman ang kamay ko siya tiyan ko. "Pwede naman siguro magpakasal kahit na hindi pa ako buntis diba?" Natatawang tanong ko, sumimangot naman ito at nag-krus ng kamay.
"Akala ko pa naman mayroon na, bigyan mo na kasi ng kalaro yung anak ni Caroline!" Pabirong sabi nito sa akin and I chuckled again.
"Tigilan niyo nga ako." I said at saka tinignan ang cellphone ko. Tumaas naman ang kilay ko ng may message akong natanggap mula kay Scorpio.
Binuksan ko naman iyon at binasa.
From: Scorpio <3
My sweet, walang atrasan sa kasal ha? kitakits mamaya.
Natatawang nag-reply naman ako sa kanya.
To: Scorpio <3
Bahala ka diyan :p
"Ms. Jared nandito na po ang gown niyo." Ani naman ni Esperanza na siyang nag-design noon. Tumayo naman ako sa kinauupuan ko at lumabas ng kwartong iyon.
My eyes widened ng makita ang gown na nasa gitna ng living room.
"Wow..." Michelle commented, lumapit naman ako doon at hinawakan ang mahabang manggas nito at bahagyang napangiti ako.
"This is beautiful Es, kuhang-kuha mo ang disenyong gusto ko." I said.
"Isuot mo na ito dali! panigurado luluwa ang mata ni alakdan diyan!" Biro ni Michelle at natatawang pinagtulungan nilang alisin ang gown sa mannequin.
.
"WAIT a minute, tama ba ang nakikita ko?" Caroline said, kadarating lang nito at kasama niya si Gwen.
"Yup, tama ang nakikita mo gurl." Michelle said.
Napangiti naman ako habang inaayos ng isang babae ang veil ko, I looked at the wallclock and it says that it is already 7:00 pm.
I don't know why Scorpio chose a night wedding, napaka-weird lang.
"May kakabog ka sa wedding niyo gurl." Caroline said.
"Nah, I don't care. Ang mahalaga, nakita ko na si Jared na naka-gown." Michelle answered and I chuckled on that.
Nakarinig naman ako ng pag-click ng camera and that is from France's camera. Yup, he's our photographer slash my butler.
"Maganda ba ako diyan?" Pabirong tanong ko.
"Of course signora, you are always beautiful by the way." He answered.
"And I bet na magwawala si Scorpio kapag narinig niya yan." Michelle commented on the background. "Kilala mo yon Jared, may sayad yon." Dagdag niya.
"Okay na po Ms. Jared." The girl informed, kinuha ko naman ang bulaklak na ibinigay nito at tumingin sa malaking salamin na nasa harap ko.
"Here comes the brideeee~" Michelle sang and I chuckled again, binuhat ko naman ang ibabang part ng gown ko at saka lumakad na.
"Tara na, baka mamatay na sa kaba yung lalaki na yun." Natatawang sabi ko at natatawang lumabas na kami ng bahay ni Scorpio.
.
.
.
Sumilip naman ako sa bintana ng bride's car at kaagad na nakita ko ang mga pamilyar na mukha ng mga bisita namin.
Since wala naman akong masyadong kaibigan, karamihan ng mga nandoon ay mga doctor sa hospital ni Scorpio.
I let out a shaky sigh nang mahagip ng mata ko ang iilang media, I almost forgot that Scorpio is a famous surgeon in the country.
Napapitlag naman ako ng bumukas ang pinto sa gilid ko at si France naman ang sumilip doon.
"Are you ready signora?" He asked. I nodded at saka kinuha ang kamay niya na naka-offer at tinulungan niya akong lumabas ng kotse.
Nagpalakpakan naman ang mga abay na nandoon at nakarinig ako ng mga pag-click ng camera ng mga media na nandoon.
"The ceremony will start in a minute." Bailey informed and I nodded, I let out a nervous sigh at sinubukang pakalmahin ang sarili ko.
"Did you check the whole place?" I asked France.
"Yes Signora, Nakabantay na sa buong lugar ang mga tauhan ni Don at Max." He answered.
"Good." I commented.
My eyes squinted ng may makitang tao na palapit sa akin, may kasunod siya na babae at nakahawak ito sa damit niya na parang bata. Napangiti naman ako nang ma-realize kung sino iyon.
"Lancaster, you came!" I said at saka niyakap ito nang makalapit sa akin.
"Of course, hinding-hindi ko papalampasin ang araw na kung saan pinatunayan mo ang karupukan mo." Pagbibiro nito and I gave him a playful glared, I glanced at the woman in his back. "Oh right, Andrea....hey..." He said in a soft voice which is surprising. "Andrea, this is Jared my friend."
The woman looked at me and I gave her a smile.
"Hi." Bati ko at saka inalok ang kamay ko. "I'm Jared." Pagpapakilala ko.
Kinuha naman niya ang kamay ko at nakaipag-kamay sa akin.
"I'm Andrea..." She said quietly, I know. "Ang ganda mo." Dagdag nito at bahagyang natawa naman ako sa sinabi niya at saka bahagyang pinisil ang pisngi nito.
"Ang cute mo naman."
"T-thank you.." She said shyly.
"She's shy, bear with her please." Lancaster said and I chuckled again. "Bueno, papasok na kami sa loob. See ya '." Paalam nito at saka hinawakan ang kamay ni Andrea at pumasok na sa loob ng simbahan.
Bagay sila infairness.
Sumikdo naman ang kaba sa dibdib ko ng isa-isa nang lumakad ang mga abay at the same time excited din.
Inalalayan naman ako ni France na lumakad palapit sa malaking pinto ng simbahan at mula doon ay narinig ko ang pag-iba ng tugtog sa loob.
Mayamaya lang ay bumukas na ang pinto na iyon at halos lahat ng mga tao doon ay nagpalakpakan.
I want to lay down by the fire with you
Where souls are glowing, ever warmer too
Your love surrounds me like a lullaby
Singing softly, you are mine oh mine
Dumako naman ang tingin ko kay Scorpio na pumapalakpak habang naglalakad ako, he has a proud and awe gleam in his eyes.
Moon has never glowed this color
Hearts have never been this close
I have never been more certain
I will love you 'til we're old
Napangiti naman ako at bahagyang nanubig ang mga mata ko nang makita ang mga emosyon na iyon sa mga mata niya.
Dahil noon, hindi ko iyon nakita.
Maybe the night holds a little hope for us, dear
Maybe we might want to settle down, just be near
Stay together here
We follow the pull of fate, into this moment
We follow the pull of fate, into this moment
"Hi." He greeted nang makarating na ako sa dulo ng aisle.
"Hi." Bati ko.
"You look stunning..." He said habang tinitignan ang kabuuan ko, hinawakan naman niya ang kamay ko at hinalikan iyon. "After this night, I can call you mine finally." He whispered.
Ngumiti naman ulit ako. "Same here." I said.
And at the end of the day, I am declared as Mrs. Jared Arlice Middleton.
Again.
XxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxX