26th Break
Kill
DANA
"WHAT are we going to do now?" tanong ni Lysa.
Nasa rooftop kaming mga babae at nagbabantay kay Alesia at kay Shaun na buhat-buhat naman ni Mich. Bumaba ang mga lalaki para i-check ang bawat floor at maghanap ng makakain namin.
"I'm getting tired of this shit." I whispered and hopelessly looked at the sky.
"I feel you." segunda ni Angel kaya napatingin ako sa kanya. "My parents died because of this shit. Uhh... not totally dead kasi zombie na sila pero pareho pa rin silang nawala sa akin."
That may be the reason for her silence since the day that I've met her. So, we're lucky that our parents were out of the country when the outbreak started, huh I'm still worried, tho. Hindi ako kuntento sa kaalamang iyon. I want to talk to them so, I can make sure that they are really safe. Alam kong ganito rin ang nararamdaman ng mga kaibigan ko pero wala kaming magawa dahil walang signal kaya hindi kami makatawag.
"Why are they so tagal ba? I'm gutom na, eh."
Nawala ang kaninang kalmadong pakiramdam ko nang marinig ang boses na 'yon. Bumalik ulit ang galit ko at walang pasabing sinugod si Nicole. Mabilis kong hinila ang buhok niya at kinaladkad siya. Nagawa niyang hawakan ang buhok ko pero hindi niya nagawang labanan ang lakas ng pagkaladkad ko sa kanya.
Huh, you're gonna taste my wrath, bitch!
"Dana!" sigaw ni Mich na alam kong gusto akong awatin pero hindi magawa dahil kay Shaun.
"Stop! Oh, gosh! Stop, guys!" awat ni Rowena. Sinubukan niyang hilahin ang bruha niyang kaibigan palayo sa Akin pero bigo siya.
As if I'm gonna let go of this bitch just like that!
"Go, Dana!" Lysa cheered up na ikinangisi ko.
"Ano bang problem mo sa akin, ha?! I'm not gumagawa naman ng bad sa iyo, ah?!"
"Sa akin wala! Pero sa kaibigan ko mayro'n!" Pinilit kong iharap ang pagmumukha niya kay Alesia. "Look what your stupidity has done to her! She used her power again to save us!"
I didn't notice the boys who just came back and saw us in this situation. Agad silang lumapit para paghiwalayin kami pero nagpupumiglas ako. Nang alam kong magtatagumpay silang paghiwalayin kami ay binitawan ko ang karamihan sa buhok ni Nicole at nagtira lamang ng kaunti sa kamay. Ilang saglit pa ay nahila na nila kami palayo sa isa't isa. Lihim akong napangisi nang sumigaw sa sakit ang bruha dahil sa pagbunot ko ng buhok niya. Susugod pa sana kami sa isa't isa kung hindi lang kami naagapan agad ng mga lalaki.
"Calm down, Dans. Please." saad ni Clemt pero hindi ko siya pinansin.
"You don't have the right na sisihin ako! Hindi naman ako nag-command to use her kapangyarihan or whatever you tawag that!" sigaw ng bruha na ikinadagdag lang ng init ng ulo ko.
"Hindi mo nga inutos pero inilagay mo kaming lahat sa panganib!" galit na sigaw ko. Nagsimulang mamuo ang luha sa mga mata ko nang maalala ang nangyari kanina. "Sho almost got bitten a while ago. Inatake rin si Mich kanina, muntik ng masugatan si Clent at hirap na hirap kumawala sa mga zombie sina Angelo at Andrei! Tapos ngayon nawalan pa ng malay si Alesia!"
"So, why mo ako sinisisi?! Bakit?! Ako ba ang nag-attack to them?!"
"You fucking Satan! My friends and I are trying to survive this outbreak. We're doing our best to live! Hindi namin naranasan ang ganoon kadelikadong sitwasyon noong wala ka. Partida, hindi pa namin alam ang kakayahang iyon ni Alesia. But when you came, everything got ruined! You put our lives in the line. Nang dahil sa kaingayan mo, muntik ng mawala sa akin ang mga kaibigan ko! Hindi mo man lang ba naiisip ang mga kaibigan mo?! Kung hindi mo marahil kasama si Alesia malamang katulad ka na nila ngayon! At kung wala kang kaibigan na tulad nina George, nasisigurado kong patay ka na ngayon. You don't deserve your friends. Ikaw ang magpapahamak sa kanila." Kumawala ako sa pagkakahawak nina Clent sa akin. Inirapan ko sila bago pumunta kay Alesia na tulog pa rin.
I know we bicker each other sometimes, it's how we met and can't stop right away, but I already treat her as a friend that I don't want to lose, too. I will treasure her just like how I treasure my friends. I've learned a lot of things because of her. Siguro kung hindi niya ako sinabihan tungkol sa kaingayan at kaartehan ko ay baka ipinahamak ko na rin sina Sho.
Mabuti na lang at nakinig ako.
"Kumusta ang anit natin, Dans?" pagbibiro ni Andrei na inirapan ko naman.
I pouted and massaged my scalp.
"Masakit." I winced in pain but continued massaging it, anyway. "May lahi yatang unggoy 'yon. Mahigpit kumapit, eh."
Mahapdi ang anit ko. Sa tingin ko Pa nga ay nalagasan ako ng kaunting buhok dahil mas masakit ang ilang parte nito kumpara sa iba.
"Let me." Inalis ni Clent ang kamay kong nasa ulo ko at ginamit ang kanya para marahang hilutin ang anit ko.
"Eh ikaw?" tanong ni Angelo.
"Of course! You know me guys, hindi ako nagpapatalo." Ngumisi ako at ipinakita sa kanila ang palad kong naglalaman ng buhok ng demonyita. Binitawan ko na iyon at sunod na ipinakita ang sampung daliri ko na may mahahabang kuko. "I'm sure na hindi lang sasakit ang anit niyan. Magsusugat pa."
Natatawang napailing na lang sila sa akin. I'm sure that they are touched on what they heard from me a while ago and they're just shy to show it. Napangiti na lang ako sa kanila.
"Anong nakita n'yo? May nakuha kayo?" tanong ni Mich. Wala na sa kanya si Shaun dahil na kay Dale na.
This guy, too. He looks mysterious that's why I don't trust him. Really. I'm also curious on what's his relationship with Alesia. The way they interact with each other, it's just too sweet. Sana lang ay hindi sila mag-jowa dahil mas boto ako kay Sho kaysa sa lalaking yan. I'm a ShoLes shipper.
It sounded like a shoelace but it's kinda funny and unique, tho.
"Do you still want them to go with us?" tanong ni Sho kaya napatingin ako sa kanya.
"I badly want to stay away from them but I don't want my conscience go after me, so, yeah, they can still go with us." I sighed. Labag talaga sa loob ko ang sinabi pero wala naman akong magagawa dahil ayaw ko namang habulin ako ng konsensiya ko.
"Pero kapag naulit pa ulit 'yong kanina, ako na mismo ang magtutulak sa kanya sa mga zombie." saad ni Mich na nakapagpangiti sa akin.
Nag-apir pa kami na ikinailing lang ni Sho. We may be the total opposite of each other but there are times that we get along, too.
"We're going inside the building. We secured some floors so, we can stay for at least a week." imporma ni Sho at binuhat na si Alesia. "George, let's go."
George and his teammates led the way. Nobody dared to break the silence that's enveloping us and I'm good with that. Pinagmamasdan ko ang mga nadadaanan namin at masasabi kong isang call center building 'tong kinaroroonan namin dahil sa dami ng mga cubicle na may tig-iisang computer.
"Sho, gumagana pa ba 'yong mga computer?" I asked with a little bit of hope in my voice.
"Yes, but there's still no signal."
Bumagsak ang mga balikat ko sa narinig. Well, all I have to do is to pray for our parents' safety and ours too.
Nakarating kami sa isang kwarto. Malamig dito dahil sa aircon na pang-meat storage yata ang set temperature. May malaking mesa sa gitna, whiteboard sa unahan, projector sa itaas at mga komputer sa gilid. Kulay itim ang carpet at nakabukas ang mga kurtina kaya kitang-kita rito kung gaano kagulo sa labas.
"Kung may cellphone at charger kayo, mag-charge na dahil generator lang ang nagpapatakbo rito na puwedeng masira anumang oras." saad ni George. "Saka sino ang marunong magluto? May mga pagkain sa canteen nila. May mga ready to eat na pero ang karamihan ay kailangang lutuin pa."
"I am." presinta ni Mich. She knows how to cook but she can't cook everything. Kaunti lang ang klase ng ulam na kaya niyang lutuin. But it doesn't matter anyway, ang mahalaga naman ay may makain kami.
"Nathaniel will accompany her." utos ni Dale. "He'll cook a soup for Sia."
Nathaniel has been silent since the moment Alesia passed out. And for an unknown reason, he's creeping me out.
"Sasama na rin ako." saad ni Lysa. Umalis na silang tatlo at kami namang mga naiwan ay tumahimik bigla.
"Why is she still not waking up?" tanong ni Angel na nakatingin kay Alesia na nakahiga sa malapad na mesa.
"I don't know." Dale answered and seriously looked at us. "I wish she's just exhausted from overusing her power and not because they shut her down. Katapusan na natin kapag nagkataon."
"What do you mean?" I raised my right brow at him. What did he know about her?
"Hindi n'yo na kailangang malaman pa. All you need to know is don't make her use her power, again. It's dangerous for her." Dale answered coldly. "And Nicole, the next time you put them in danger, I won't hesitate to kill you."
I shivered after hearing his last sentence. What kind of person is he?