A Boy Named JeonJungKook [Co...

By Yon_Di

310K 30.9K 3.5K

ကျွန်တော့်ရဲ့ ဘေဘီ Hyung....🐯💜 (OwnCreation) 💜 More

!! Part 1 !!
!! Part 2 !!
!! Part 3 !!
!! Part 5 !!
!! Part 6 !!
!! Part 7 !!
!! Part 8 !!
!! Part 9 !!
!! Part 10 !!
!! Part 10 !!
!! Part 11 !!
!! Part 12 !!
!! Part 13 !!
!! Part 14 !!
!! Part 15 !!
!! Part 16 !!
!! Part 17 !!
!! Part 18 !!
!! Part 19 !!
!! Part 20 !!
!! Part 21 !! (Final)
ABNJJK Limited Gift
Comic
Book Cover
Order Announcement
Book [Second Edition]

!! Part 4 !!

14.6K 1.6K 142
By Yon_Di

Unicode

Iron Man  အရုပ်များကိုဗီရိုများနှင့်အပြည့်တင်ထားသောအခန်းကျယ်ကြီးအတွင်း ဆူညံသောနှိုးစက်သံက မနက်စောစောစီးစီးကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာ၏။

ခြုံထားသည့်စောင်ကအစ Iron Man အရုပ်နှင့်.....

"အင်း....ဆူညံနေတာပဲကွာ...ခဏအိပ်ချင်သေးတယ်"

ဂျောင်ဂုတစ်ယောက်ညလုံးပေါက်ဂိမ်းဆော့ထားလေတော့ အိပ်ယာကမထချင်.....
အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုလက်ဆန့်ကာ နှိနှိုးစက်ပြန်ပိတ်ရန် တဖတ်ဖတ်နှင့် လိုက်စမ်းကာပိတ်လိုက်ပြီး ပြန်အိပ်လိုက်၏။

ခဏလေးဆိုမှခဏလေး သူပြန်မှေးမိတာပါ....ပြန်နိုးလာတော့ဘာကိစ္စ ၉ နာရီတောင်ထိုးသွားရတာလဲ....

နောက်ကျပြီဆိုသောအသိနှင့် အိပ်ယာပေါ်ကဝုန်းခနဲထကာ ရေချိုးခန်းသို့အမြန်ပြေးရသည်။

တွေ့သည့်အင်္ကျီကိုကောက်ဝတ်ကာ လှေကားထစ်များကိုပါ ကျော်ချပြီး လွှားခနဲ လွှားခနဲ နှင့်ပြေးဆင်းလာသည်ကို omma ကမြင်လေတော့.....

"ဟဲ့ သားလေး...ဖြည်းဖြည်းဆင်းလေကွယ် ပြုတ်ကျနေဦးမယ်"

"မဆင်းလို့မရဘူး omma ရဲ့....နောက်ကျနေပြီဗျ...နောက်ကျနေပြီ"

သားဖြစ်သူနောက်ကျနေပြီဟုဆိုကာအပြေးအလွှားလုပ်နေခြင်းကိုပထမဆုံးမြင်ဖူးသောအမေဖြစ်သူမှာအံ့ဩခြင်းပေါင်းများစွာနှင့်....

နောက်ဆုံး စားပွဲပေါ်တွင် သားငယ်အကြိုက် ကော်ဖီပူပူလေးနှင့်ပေါင်မုန့်မီးကင်လေးတင်ထားပေးသည်တောင်မှ ထိုကလေးလေးက ပေါင်မုန့်ကိုပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ကာပြေးသွားလေသည်။

သူအရမ်းကြိုက်လွန်းသည့်ကော်ဖီကိုတောင်မသောက်ပဲအရေးတကြီး လောလော လောလောနှင့်ထွက်သွားရအောင် ဘာတွေများအရေးကြီးနေပါသနည်း။

သူမမှာသာအတွေးပေါင်းများစွာနှင့်ကျန်ခဲ့ရလေသည်။

.
.

ထယ်ယောင်း ကျောင်းထဲသို့ရောက်ရောက်ချင်း မျက်လုံးကိုကျောင်းဝန်းပတ်ပတ်လည်သို့အရင်ကစားစေလိုက်၏။

ဟိုငနဲလေးကိုမတွေ့တာသေချာမှ အေးအေးဆေးဆေး လေးဝင်လာလိုက်သည်။

ထိုငနဲလေးကိုမတွေ့လို့ မနက်ခင်းလေးကိုအေးအေးချမ်းချမ်းလေးကုန်ဆုံးမလားအောက်မေ့ပါရဲ့ အကျိုးမပေးသော ညှပ်ဖိနပ်က တိခနဲပြတ်ထွက်လေ၏။

"Shit....ပြတ်သွားပြီလားဟ"

ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ မတ်တပ်ပဲရပ်နေမိစဉ် အနောက်က ကြားလိုက်ရသောအသံကြောင့် ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးကျက်သရေအဖြာဖြာတုံးသွားရသည်။

"Baby Hyung...Baby Hyung"

သူမကြားမချင်း ခုနှစ်ချီအသံနှင့်အော်ခေါ်နေသော သကောင့်သားလေး၏အသံကို ထယ်ယောင်းမကြားချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။

သူခေါ်နေတာကိုပြန်မထူးလို့ထင်သည်...ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ်နှင့်ထယ်ယောင်းအနားကိုပြေးလာသော ခြေသံကိုကြားရလေ၏။

"Baby Hyung လေးကခေါ်နေတာပြန်လည်းမထူးဘူး....ဒီပါးစပ်လေးမပါလို့လား ဟီး"

"မင်းဘိုးအေ"

ထယ်ယောင်းဖိနပ်ပျက်လို့စိတ်တိုနေသည့်ကြားက ထိုဝဲစားလေးကလာစနေသော ပိုလို့ပင်စိတ်တိုလာရသည်။

ထယ်ယောင်းကိုတစ်ချိန်လုံးအသေးစိတ်ကြည့်နေသော ဂျောင်ဂုမှာဖိနပ်ပြတ်သည်ကိုတွေ့သော်.....

"Baby hyung ဖိနပ်ပြတ်သွားတာလား...ကျွန်တော့်ကိုလည်းမပြောဘူး"

"ပြောရအောင်မင်းကငါ့အမေမှမဟုတ်တာ"

ထယ်ယောင်း ငါ့အဖေအဖေလို့ပြောရင် daddy လို့ပြောလာမည့်အကွက်တွေကိုမြင်တာကြောင့် ကြိုရှောင်ကွင်းကာပြောပါသော်လည်း ပြောရဲဆိုရဲပါးစပ်လေးက Daddy ဆိုသောစကားကထွက်လာလေ၏။

"အော်...Daddy ပါဆို Baby hyung လေးကလည်း"

သူ့ကိုယ်သူ Daddy လို့ပြောပြီး ထယ်ယောင်းပခုံးလေးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ လမ်းနဘေးတွင်လုပ်ထားသောခုံလေးတွေအတင်းထိုင်စေ၏။

"ဟ ဟ ဘာလုပ်နေတာလဲ...ငါ့ကိုလွှတ်"

"ငြိမ်ငြိမ်နေပါ hyung ရယ်...ခဏလေးပဲ"

ထယ်ယောင်းမက်မွန်သီးလေးခုံနဲ့တစ်ပြေးတည်းဖြစ်သွားလေတော့ ထယ်ယောင်းရှေ့တွင်ဒူးထောက်ကာထိုင်ချလိုက်လေသော ဂျောင်ဂု....

ထို့နောက်သူ့ဖိနပ်ကို ကြိုးတွေဆွဲဖြည်ကာ ချွတ်လိုက်ပြီး ထယ်ယောင်းခြေဖဝါးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေးကိုင်ကာ ပြတ်သွားသောဖိနပ်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ရှုးဖိနပ်လေးအားစီးပေးလေသည်။

ဂျေင်ဂုလုပ်ရက်ကြောင့် ထယ်ယောင်းရှက်လည်း ရှက် အားလဲအားနာ သွားရသည်။

"ဟ ဟ မင်း ဘာလုပ်နေတာလဲ"

"ဖိနပ်စီးပေးနေတာလေ hyung ရယ်"

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ထယ်ယောင်းကိုဖိနပ်နှစ်ဖက်စလုံးစီးပေးခြင်းကိစ္စအောင်မြင်သွားလေ၏။

အစကလူတွေကကြည့်သွားကြလေတော့ ရှက်လွန်းလို့ လူကဘာကိုမှမမြင်တော့.....

နောက်မှဖိနပ်ဗလာဖြစ်သွားသောဂျောင်ဂုကိုကြည့်လိုက်တော့ ခြေချောင်းထိပ်လေးတွင် Iron Man အရုပ်ပုံပါသော ခြေအိတ်နီနီလေးနှင့်.....

ဆင်ပြောင်ကြီး အမြှီးကျမှတစ်ဆိုသလို တစ်ကိုယ်လုံး Daddy ဆိုဒ်ပြည့်ဂိုဒ်ပြည့်ဖမ်းလာပြီးကာမှ Iron Man ခြေအိတ်တွင် အကုန်ရေစုန်မျောကုန်၏။

ထယ်ယောင်း ရယ်သံနည်းနည်းထွက်သွားတော့ သူ့ကိုရှက်ရွံ့သောမျက်နှာလေးနှင့်မော့ကြည့်လာ၏။

"Hyung တစ်မျိုးမထင်နဲ့နော်...ကျွန်တော် ဒီအရုပ်ကိုအရမ်းသဘောကျလို့ ဟီးဟီး"

ရယ်ကျဲကျဲနှင့်ထိုမျှသာပြောပြီး သူ့ရှေ့ကနေထပြေးသွားလေ၏။

ထယ်ယောင်းမှာသာစိတ်ဆိုးရမလို ရယ်ရမလိုလို ကျေးဇူးပဲတင်ရမလိုလိုဖြစ်ကာကျန်ခဲ့လေတော့သည်။

.
.

Hyung ရှေ့ကနေသူရှက်ရှက်နဲ့ထပြေးလာခဲ့တာ ဘယ်ရောက်လို့ရောက်လာမှန်းပင်မသိ။

ဒီနေ့လိုနေ့မျိုးကျမှ စွပ်လာမိတဲ့ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ နံရံနဲ့ခေါင်းနဲ့ပြေးဆောင့်ချင်မိတော့သည်။

မင်ယွန်ဂီကိုပြောပြလေတော့ ငပျင်းရယ်သံကြီးနှင့်သာရယ်ပြီး ပြန်အိပ်သွားလေ၏။

အားကိုးမရတဲ့နှစ်ဆွေးကြီးကြောင့် သူ့မှာငိုချင်စိတ်ပင်ပေါက်သွားရလေသည်။

"Hyung ရယ်သွားတယ်...သူ့ကိုကြည့်ပြီး hyung ရယ်သွားတယ်....Daddy image တော့ပျက်ပါပီကွာ"

.
.

နေ့လည်ကန်တင်းချိန်ရောက်တော့ မယောင်မလည်နှင့် hyung ကိုလိုက်ရှာနေမိသည်။

မနက်က မဟာအရှက်တော်ကွဲထားလေတော့ မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲ......

ဟော....နောက်ဆုံးတော့တွေ့ပါပီ...ဟိုဂျပုနဲ့အတူအတူထိုင်ကာမုန့်စားနေခေသည်။

ဘေးတစ်စောင်းတွေ့ရတာတောင်သူ့မှာသေမလိုတွေဖြစ်နေရသည်။

စွဲဆောင်လွန်းပါတယ် hyung ရယ်.....

ဘေးကအစစ်မတစ်သိုက်က ခိုးကြည့်ကာရယ်နေကြတော့ သူ့မှာ အူတိုရပြန်သည်။

ဟို hyung ပေါက်စလေးကလည်း မုန့်စားနေတာတောင်မှ ရူးခါလောက်အောင်ဖြစ်နေသည်ကိုး....

ထိုအလှလေးကို မနီးမဝေးကနေ ယောင်လည်လည်နှင့်ငေးကြည့်နေမိသည်။

သူ့ရဲ့ baby hyung လေးမှာ ဟိုဂျပုကိုကြည့်ပြီးစကားပြောနေရင်း ဘေးနားကစတော်ဘယ်ရီအချိုရည်ခွက်လေးကိုလှမ်းယူလိုက်တော့ လက်ထဲအံဝင်ခွင်ကျမဖြစ်ပဲ တိုက်မိပြီး မှောက်ကျကုန်၏။

ဂျောင်ဂုမှာ သူရပ်နေသည့်နေရာမှ ထယ်ယောင်းရှိသည့်နေရာသို့မည်သို့ပင်ရောက်သွားသလဲမသိလိုက်။

မနက်ကကိစ္စကြောင့်ရှက်နေသည်မလို့ hyung မျက်နှာကိုစေ့စေ့မကြည့်ပဲ မှောက်ကျနေသည့်  အချိုရည်များကို ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ်နှင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန် သုတ်ပေးကာ အချိုရည်ခွက်ကိုအမှိုက်တောင်းထဲပစ်ထည့်လိုက်ပီး အိတ်ကပ်ထဲမှလက်ကိုင်ပုဝါလေးကို ဘေးနားအသာလေးချပေးကာ သူမဟုတ်သလိုထွက်လာလိုက်၏။

.
.

ထယ်ယောင်း ရုတ်တရက်ဘေးကနေ အလင်းထက်မြန်သောအရှိန်နှင့်ရောက်ချလာပြီး သူမှောက်ကျသွားသောအချိုရည်ခွက်အတွက်ဘာစကားမှမပြောဘဲ ကပြာကယာသုတ်ပေးပြီး အလျင်အမြန်ထွက်သွားတဲ့ဂျောင်ဂုကိုကြည့်ပြီးထယ်ယောင်းမှာပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့......။

သူဘာမှလုပ်စရာပင်မလိုလိုက်....မျက်စိတစ်မှတ်အတွင်းမှာ အကုန်လုံးကို သန့်ရှင်းသွားသည်။

ပြီးလျှင် သူမဟုတ်သလိုထွက်သွားသည့်ပုံက ထယ်ယောင်းအတွက် တော်တော်လေးရယ်စရာကောင်းနေသည်။

ရုပ်တည်ကြီးနှင့်အကုန်လုပ်ပေးပြီးထွက်သွားသည်မလို့ ထယ်ယောင်း ရယ်ပြုံးလေးပြုံးမိ၏။

မနက်က Iron Man ခြေအိတ်ကိုတော်တော်ရှက်သွားပုံရသည်။

အမြဲတမ်းသူ့မျက်နှာရှေ့တွင်အပိုးမသေသောရုပ်နှင့် ပြုံးစိစိ ရှိနေသည့်သူက ဒီနေ့အတွက်တော့ ပျောက်ချင်းမလှပျောက်နေသည်။

အခုလည်းဘယ်ချောက်ကဘယ်လိုချောင်းနေလို့ သူ အချိုရည်ဖိတ်တာကိုမြင်လိုက်သလဲမသိ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနေ့အတွက်တော့ ထယ်ယောင်း ပြုံးမိသွားသေးသည်ပဲ။

.
.

ဂျောင်ဂု ထိုနေရာကနေ မသိသလိုပြန်ထွက်ပြီး အကွယ်ကပြန်ချောင်းကြည့်နေတော့ သူ့ Baby Hyung လေးပြုံးလိုက်သည်ကိုမြင်လိုက်ရ၍ ရင်ထဲ၌ရေခဲမြစ်ကြီးစီးဆင်းသွားသလို....

ထိုမျက်နှာလေးကိုအရှေ့တည့်တည့်ကနေမေးထောက်ပြီး တစ်စိမ့်စိမ့်ထိုက်ကြည့်ချင်နေပါသော်လည်း မနက်က မဟာအရှက်တော်ကွဲထားသည်မလို့ မသွားရဲ....

"ဒီနေ့တော့ အဝေးကပဲငေးမယ် Baby Hyung ရေ"

TBC.....💜

နှစ်တစ်သောင်း update 😆😆

#Zawgyi
Iron Man  အ႐ုပ္မ်ားကိုဗီ႐ိုမ်ားႏွင့္အျပည့္တင္ထားေသာအခန္းက်ယ္ႀကီးအတြင္း ဆူညံေသာႏႈိးစက္သံက မနက္ေစာေစာစီးစီးက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာ၏။

ၿခဳံထားသည့္ေစာင္ကအစ Iron Man အ႐ုပ္ႏွင့္.....

"အင္း....ဆူညံေနတာပဲကြာ...ခဏအိပ္ခ်င္ေသးတယ္"

ေဂ်ာင္ဂုတစ္ေယာက္ညလုံးေပါက္ဂိမ္းေဆာ့ထားေလေတာ့ အိပ္ယာကမထခ်င္.....
အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ ကုတင္ေခါင္းရင္းကိုလက္ဆန႔္ကာ ႏွိႏႈိးစက္ျပန္ပိတ္ရန္ တဖတ္ဖတ္ႏွင့္ လိုက္စမ္းကာပိတ္လိုက္ၿပီး ျပန္အိပ္လိုက္၏။

ခဏေလးဆိုမွခဏေလး သူျပန္ေမွးမိတာပါ....ျပန္ႏိုးလာေတာ့ဘာကိစၥ ၉ နာရီေတာင္ထိုးသြားရတာလဲ....

ေနာက္က်ၿပီဆိုေသာအသိႏွင့္ အိပ္ယာေပၚကဝုန္းခနဲထကာ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔အျမန္ေျပးရသည္။

ေတြ႕သည့္အက်ႌကိုေကာက္ဝတ္ကာ ေလွကားထစ္မ်ားကိုပါ ေက်ာ္ခ်ၿပီး လႊားခနဲ လႊားခနဲ ႏွင့္ေျပးဆင္းလာသည္ကို omma ကျမင္ေလေတာ့.....

"ဟဲ့ သားေလး...ျဖည္းျဖည္းဆင္းေလကြယ္ ျပဳတ္က်ေနဦးမယ္"

"မဆင္းလို႔မရဘူး omma ရဲ႕....ေနာက္က်ေနၿပီဗ်...ေနာက္က်ေနၿပီ"

သားျဖစ္သူေနာက္က်ေနၿပီဟုဆိုကာအေျပးအလႊားလုပ္ေနျခင္းကိုပထမဆုံးျမင္ဖူးေသာအေမျဖစ္သူမွာအံ့ဩျခင္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္....

ေနာက္ဆုံး စားပြဲေပၚတြင္ သားငယ္အႀကိဳက္ ေကာ္ဖီပူပူေလးႏွင့္ေပါင္မုန႔္မီးကင္ေလးတင္ထားေပးသည္ေတာင္မွ ထိုကေလးေလးက ေပါင္မုန႔္ကိုပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ကာေျပးသြားေလသည္။

သူအရမ္းႀကိဳက္လြန္းသည့္ေကာ္ဖီကိုေတာင္မေသာက္ပဲအေရးတႀကီး ေလာေလာ ေလာေလာႏွင့္ထြက္သြားရေအာင္ ဘာေတြမ်ားအေရးႀကီးေနပါသနည္း။

သူမမွာသာအေတြးေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္က်န္ခဲ့ရေလသည္။

.
.

ထယ္ေယာင္း ေက်ာင္းထဲသို႔ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မ်က္လုံးကိုေက်ာင္းဝန္းပတ္ပတ္လည္သို႔အရင္ကစားေစလိုက္၏။

ဟိုငနဲေလးကိုမေတြ႕တာေသခ်ာမွ ေအးေအးေဆးေဆး ေလးဝင္လာလိုက္သည္။

ထိုငနဲေလးကိုမေတြ႕လို႔ မနက္ခင္းေလးကိုေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးကုန္ဆုံးမလားေအာက္ေမ့ပါရဲ႕ အက်ိဳးမေပးေသာ ညႇပ္ဖိနပ္က တိခနဲျပတ္ထြက္ေလ၏။

"Shit....ျပတ္သြားၿပီလားဟ"

ထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္ ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိ မတ္တပ္ပဲရပ္ေနမိစဥ္ အေနာက္က ၾကားလိုက္ရေသာအသံေၾကာင့္ ကမာၻႀကီးတစ္ခုလုံးက်က္သေရအျဖာျဖာတုံးသြားရသည္။

"Baby Hyung...Baby Hyung"

သူမၾကားမခ်င္း ခုႏွစ္ခ်ီအသံႏွင့္ေအာ္ေခၚေနေသာ သေကာင့္သားေလး၏အသံကို ထယ္ေယာင္းမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။

သူေခၚေနတာကိုျပန္မထူးလို႔ထင္သည္...ဖတ္ဖတ္ ဖတ္ဖတ္ႏွင့္ထယ္ေယာင္းအနားကိုေျပးလာေသာ ေျခသံကိုၾကားရေလ၏။

"Baby Hyung ေလးကေခၚေနတာျပန္လည္းမထူးဘူး....ဒီပါးစပ္ေလးမပါလို႔လား ဟီး"

"မင္းဘိုးေအ"

ထယ္ေယာင္းဖိနပ္ပ်က္လို႔စိတ္တိုေနသည့္ၾကားက ထိုဝဲစားေလးကလာစေနေသာ ပိုလို႔ပင္စိတ္တိုလာရသည္။

ထယ္ေယာင္းကိုတစ္ခ်ိန္လုံးအေသးစိတ္ၾကည့္ေနေသာ ေဂ်ာင္ဂုမွာဖိနပ္ျပတ္သည္ကိုေတြ႕ေသာ္.....

"Baby hyung ဖိနပ္ျပတ္သြားတာလား...ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္းမေျပာဘူး"

"ေျပာရေအာင္မင္းကငါ့အေမမွမဟုတ္တာ"

ထယ္ေယာင္း ငါ့အေဖအေဖလို႔ေျပာရင္ daddy လို႔ေျပာလာမည့္အကြက္ေတြကိုျမင္တာေၾကာင့္ ႀကိဳေရွာင္ကြင္းကာေျပာပါေသာ္လည္း ေျပာရဲဆိုရဲပါးစပ္ေလးက Daddy ဆိုေသာစကားကထြက္လာေလ၏။

"ေအာ္...Daddy ပါဆို Baby hyung ေလးကလည္း"

သူ႔ကိုယ္သူ Daddy လို႔ေျပာၿပီး ထယ္ေယာင္းပခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာ လမ္းနေဘးတြင္လုပ္ထားေသာခုံေလးေတြအတင္းထိုင္ေစ၏။

"ဟ ဟ ဘာလုပ္ေနတာလဲ...ငါ့ကိုလႊတ္"

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါ hyung ရယ္...ခဏေလးပဲ"

ထယ္ေယာင္းမက္မြန္သီးေလးခုံနဲ႔တစ္ေျပးတည္းျဖစ္သြားေလေတာ့ ထယ္ေယာင္းေရွ႕တြင္ဒူးေထာက္ကာထိုင္ခ်လိုက္ေလေသာ ေဂ်ာင္ဂု....

ထို႔ေနာက္သူ႔ဖိနပ္ကို ႀကိဳးေတြဆြဲျဖည္ကာ ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ထယ္ေယာင္းေျခဖဝါးေလးကို ခပ္ဖြဖြေလးကိုင္ကာ ျပတ္သြားေသာဖိနပ္ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ရႈးဖိနပ္ေလးအားစီးေပးေလသည္။

ေဂ်င္ဂုလုပ္ရက္ေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းရွက္လည္း ရွက္ အားလဲအားနာ သြားရသည္။

"ဟ ဟ မင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ"

"ဖိနပ္စီးေပးေနတာေလ hyung ရယ္"

ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ထယ္ေယာင္းကိုဖိနပ္ႏွစ္ဖက္စလုံးစီးေပးျခင္းကိစၥေအာင္ျမင္သြားေလ၏။

အစကလူေတြကၾကည့္သြားၾကေလေတာ့ ရွက္လြန္းလို႔ လူကဘာကိုမွမျမင္ေတာ့.....

ေနာက္မွဖိနပ္ဗလာျဖစ္သြားေသာေဂ်ာင္ဂုကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေျခေခ်ာင္းထိပ္ေလးတြင္ Iron Man အ႐ုပ္ပုံပါေသာ ေျခအိတ္နီနီေလးႏွင့္.....

ဆင္ေျပာင္ႀကီး အျမႇီးက်မွတစ္ဆိုသလို တစ္ကိုယ္လုံး Daddy ဆိုဒ္ျပည့္ဂိုဒ္ျပည့္ဖမ္းလာၿပီးကာမွ Iron Man ေျခအိတ္တြင္ အကုန္ေရစုန္ေမ်ာကုန္၏။

ထယ္ေယာင္း ရယ္သံနည္းနည္းထြက္သြားေတာ့ သူ႔ကိုရွက္႐ြံ႕ေသာမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ေမာ့ၾကည့္လာ၏။

"Hyung တစ္မ်ိဳးမထင္နဲ႔ေနာ္...ကြၽန္ေတာ္ ဒီအ႐ုပ္ကိုအရမ္းသေဘာက်လို႔ ဟီးဟီး"

ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ထိုမွ်သာေျပာၿပီး သူ႔ေရွ႕ကေနထေျပးသြားေလ၏။

ထယ္ေယာင္းမွာသာစိတ္ဆိုးရမလို ရယ္ရမလိုလို ေက်းဇူးပဲတင္ရမလိုလိုျဖစ္ကာက်န္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

.
.

Hyung ေရွ႕ကေနသူရွက္ရွက္နဲ႔ထေျပးလာခဲ့တာ ဘယ္ေရာက္လို႔ေရာက္လာမွန္းပင္မသိ။

ဒီေန႔လိုေန႔မ်ိဳးက်မွ စြပ္လာမိတဲ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ နံရံနဲ႔ေခါင္းနဲ႔ေျပးေဆာင့္ခ်င္မိေတာ့သည္။

မင္ယြန္ဂီကိုေျပာျပေလေတာ့ ငပ်င္းရယ္သံႀကီးႏွင့္သာရယ္ၿပီး ျပန္အိပ္သြားေလ၏။

အားကိုးမရတဲ့ႏွစ္ေဆြးႀကီးေၾကာင့္ သူ႔မွာငိုခ်င္စိတ္ပင္ေပါက္သြားရေလသည္။

"Hyung ရယ္သြားတယ္...သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး hyung ရယ္သြားတယ္....Daddy image ေတာ့ပ်က္ပါပီကြာ"

.
.

ေန႔လည္ကန္တင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ မေယာင္မလည္ႏွင့္ hyung ကိုလိုက္ရွာေနမိသည္။

မနက္က မဟာအရွက္ေတာ္ကြဲထားေလေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲ......

ေဟာ....ေနာက္ဆုံးေတာ့ေတြ႕ပါပီ...ဟိုဂ်ပုနဲ႔အတူအတူထိုင္ကာမုန႔္စားေနေခသည္။

ေဘးတစ္ေစာင္းေတြ႕ရတာေတာင္သူ႔မွာေသမလိုေတြျဖစ္ေနရသည္။

စြဲေဆာင္လြန္းပါတယ္ hyung ရယ္.....

ေဘးကအစစ္မတစ္သိုက္က ခိုးၾကည့္ကာရယ္ေနၾကေတာ့ သူ႔မွာ အူတိုရျပန္သည္။

ဟို hyung ေပါက္စေလးကလည္း မုန႔္စားေနတာေတာင္မွ ႐ူးခါေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္ကိုး....

ထိုအလွေလးကို မနီးမေဝးကေန ေယာင္လည္လည္ႏွင့္ေငးၾကည့္ေနမိသည္။

သူ႔ရဲ႕ baby hyung ေလးမွာ ဟိုဂ်ပုကိုၾကည့္ၿပီးစကားေျပာေနရင္း ေဘးနားကစေတာ္ဘယ္ရီအခ်ိဳရည္ခြက္ေလးကိုလွမ္းယူလိုက္ေတာ့ လက္ထဲအံဝင္ခြင္က်မျဖစ္ပဲ တိုက္မိၿပီး ေမွာက္က်ကုန္၏။

ေဂ်ာင္ဂုမွာ သူရပ္ေနသည့္ေနရာမွ ထယ္ေယာင္းရွိသည့္ေနရာသို႔မည္သို႔ပင္ေရာက္သြားသလဲမသိလိုက္။

မနက္ကကိစၥေၾကာင့္ရွက္ေနသည္မလို႔ hyung မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့မၾကည့္ပဲ ေမွာက္က်ေနသည့္  အခ်ိဳရည္မ်ားကို ဖတ္ဖတ္ ဖတ္ဖတ္ႏွင့္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သုတ္ေပးကာ အခ်ိဳရည္ခြက္ကိုအမႈိက္ေတာင္းထဲပစ္ထည့္လိုက္ပီး အိတ္ကပ္ထဲမွလက္ကိုင္ပုဝါေလးကို ေဘးနားအသာေလးခ်ေပးကာ သူမဟုတ္သလိုထြက္လာလိုက္၏။

.
.

ထယ္ေယာင္း ႐ုတ္တရက္ေဘးကေန အလင္းထက္ျမန္ေသာအရွိန္ႏွင့္ေရာက္ခ်လာၿပီး သူေမွာက္က်သြားေသာအခ်ိဳရည္ခြက္အတြက္ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ကျပာကယာသုတ္ေပးၿပီး အလ်င္အျမန္ထြက္သြားတဲ့ေဂ်ာင္ဂုကိုၾကည့္ၿပီးထယ္ေယာင္းမွာပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔......။

သူဘာမွလုပ္စရာပင္မလိုလိုက္....မ်က္စိတစ္မွတ္အတြင္းမွာ အကုန္လုံးကို သန႔္ရွင္းသြားသည္။

ၿပီးလွ်င္ သူမဟုတ္သလိုထြက္သြားသည့္ပုံက ထယ္ေယာင္းအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးရယ္စရာေကာင္းေနသည္။

႐ုပ္တည္ႀကီးႏွင့္အကုန္လုပ္ေပးၿပီးထြက္သြားသည္မလို႔ ထယ္ေယာင္း ရယ္ၿပဳံးေလးၿပဳံးမိ၏။

မနက္က Iron Man ေျခအိတ္ကိုေတာ္ေတာ္ရွက္သြားပုံရသည္။

အၿမဲတမ္းသူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္အပိုးမေသေသာ႐ုပ္ႏွင့္ ၿပဳံးစိစိ ရွိေနသည့္သူက ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္ေနသည္။

အခုလည္းဘယ္ေခ်ာက္ကဘယ္လိုေခ်ာင္းေနလို႔ သူ အခ်ိဳရည္ဖိတ္တာကိုျမင္လိုက္သလဲမသိ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ ထယ္ေယာင္း ၿပဳံးမိသြားေသးသည္ပဲ။

.
.

ေဂ်ာင္ဂု ထိုေနရာကေန မသိသလိုျပန္ထြက္ၿပီး အကြယ္ကျပန္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေတာ့ သူ႔ Baby Hyung ေလးၿပဳံးလိုက္သည္ကိုျမင္လိုက္ရ၍ ရင္ထဲ၌ေရခဲျမစ္ႀကီးစီးဆင္းသြားသလို....

ထိုမ်က္ႏွာေလးကိုအေရွ႕တည့္တည့္ကေနေမးေထာက္ၿပီး တစ္စိမ့္စိမ့္ထိုက္ၾကည့္ခ်င္ေနပါေသာ္လည္း မနက္က မဟာအရွက္ေတာ္ကြဲထားသည္မလို႔ မသြားရဲ....

"ဒီေန႔ေတာ့ အေဝးကပဲေငးမယ္ Baby Hyung ေရ"

TBC.....💜

ႏွစ္တစ္ေသာင္း update 😆😆

Continue Reading

You'll Also Like

565K 49.3K 29
Taekook Fanfiction Jeon Kim Own creation
26.6K 2.3K 72
ဖတ်ကြည့်နော်😉😉
82.2K 10.9K 40
Seokjinက ငါ့အိမ်ကကျွန်လေ... အိပ်စရာလူကုန်ရင်တောင် သူနဲ့တော့မအိပ်ဘူး၊ ကျွန်စော်နံလို့...[ABO/kookjin]
71.7K 3.9K 60
ထုံးစံတိုင်းပါဘဲ 18+ပါ ကြိုက်မှလာဖတ်ကြပါရှင်။