Remus kollarını bedenine doladı, başını eğip mırıldandı. "Yaralar iyileşmiyor, biliyorsun..." Gözlerini kapattı. Genç adamın utandığını iyice belli etmek istermişçesine kızaran yanakları onu çok daha şirin gösteriyordu. Dudakları, Sirius'la dakikalardır öpüşmekten olsa gerek, kızarmıştı ve Remus çok öpülesi duruyordu. Sirius onun daha da kısık bir sesle konuştuğunu, özür dilediğini duydu.
Az önce bir adım gerileyerek kendisinden uzaklaşan çocuğa yaklaştı. Oldukça zayıf bu bedene sarılmadan önce yüzündeki her yaraya öpücüklerini bıraktı teker teker. Çok hafifti, onu incitmek istemiyormuş gibiydi. Yüzünden boynuna, göğsüne... Her bir yara izine dokundurmadan önce beklettiği o kısacık anlarda şu kelimeler döküldü genç adamın dudaklarından:
"Sen."
"Olduğun."
"Gibi."
"Güzelsin."
"Sakın."
"Bunun."
"İçin."
"Özür."
"Dilemeye."
"Kalkma."
༄
❝ve sonsuza dek mutlu yaşadılar. ❞
↬𝖗𝖊𝖒𝖚𝖘 𝖑𝖚𝖕𝖎𝖓 ❀ 𝖘𝖎𝖗𝖎𝖚𝖘 𝖇𝖑𝖆𝖈𝖐
𝚆𝙾𝙻𝙵𝚂𝚃𝙰𝚁
✓
15.01.2020. 01.00. valencia.
üçüncü kitap profilimde. :)