Jin ve Sehun un dün gece konuşması ikisine de iyi gelmiş,hangi yolu izleyeceklerini seçmelerine yardımcı olmuşlardı.
Jin bu aşka devam edemezdi artık. Ya unutacaktı ya alışacaktı. Kalbi izin verir miydi bilmiyordu ama deneyecekti.
Jin kalkarak toplantı odasına gitti.
"Günaydın yakışıklı arkadaşlarım."
"Bunu sadece bana demen gerekliydi Jin. Diğerleri üstüne alınmasın."
"Bay ego."
Jongdae ve Yixing in tatlı atışmalarını gülerek izliyordu diğerleri.
Jin için diğer günler gibi sıkıcı,normal geçti.
*
Havanın güneşli ve rüzgarlı durumu Batıya daha sıcak geliyordu.
4 adamın boş yeşil arazi de koşturması da bunu onayliyordu.
Xiumin, bugünün ortak dinlenme günü olduğunu söyleyip onları buraya getirerek baharın gelişini kutlamalarını gerektiğini söylemişti.
Tabii buna karşı çıkmayan diğer 3 adam ise dünden meraklı şekilde eşyalarını yanlarına alarak, şehrin en temiz,sessiz ve güzel yerinde piknik yapmaya dünden razılardı.
Nisan ayının gelmesiyle batıda buzlar eriyor, yeşeren tarlalar ve ağaçlar etrafa güzellik katıyordu.
Doğu da ise zorla eriyen bir buz tabakası olduğunu düşünüyorlardı. Her ne kadar kış mevsiminden çıkmış olsalar da kar ülkesi olduklarını unutmamak lâzımdı.
Halk ise kral 'ın yaklaşmakta olan düğünü için uğurlu olduklarını söylüyorlardı.
Xiumin oturduğu ipek halıda, birbirini yerlere atmaya çalışan çocukları çağırdı.
"Küçük çocuklar gibi oynamayı bırakın. Acıkmadınız mı?"
Hepsi onun yanına koşarak geldiklerine onlarda oturdular.
"Acıkmaz olur muyuz hyung? Deli gibi! Ama bu havayı kaçırmayız. "
Sehun küçüklüğünü konuşturarak açıklama yaptı.
Yemeye başladıklarında ise Sehun ve Jongdae zıt kutuplar gibi birbirlerine karşı çıkıyorlardı.
Sonuna yemek bittiğinde Sehun Jongdae ye döndü.
"Iddia ya var mısın? En güzel çiçeği Xiumin hyung a veren kazanır. Kaybeden ise 1 gün boyunca Kazananın istediğini yapar."
"Görelim bakalım!"
"Jin geliyor musun?"
"Burada yixing ve Xiu ile kalacağım."
Onlar yakın çevreden çiçek ararken Jin artan yemekleri sepete koymuş, Xiumin in dizlerine koymuştu kafasını. Xiumin ise onun saçlarını okşuyordu.
"Kral 3 gün sonra evlenecek. Oraya gitmek ister misin Jin? Arkadaşlarına iyi bir ömür dilemek istersin belki?"
Jin ise ne zaman bu gerçekleri duyacağım diye bekliyordu. Gitmeyi düşünmek istemiyordu.
Çünkü sevdiği adam başkasının ruhuna muhurlenecekti.
"Gitmem gerekmez ki? Onlara bir mektup yazarım. Hem sizsiz bir yere gitmem! Çokta önemli değil. "
"Kral senin arkadaşın ve bu önemli değil? "
Yixing kafasını yasladığı yerden Jin e bakıyordu.
"Ona asla yüksek rütbeden bakmadım. Resmiydik ama yakındıkta. Gitmesem olmaz mı Xiumin."
Jin fark etmemişti ama Xiumin Jin in gözlerindeki yaşları görmüştü.
"Jin ağlıyor musun sen?"
Jin ellerini gözlerine getirdiğinde doğruldu.
"Güneşten. Alışkın olmadığından olmuştur."
Fazla inandırıcı değildi. Xiumin bunun farkındaydı tabii. Ama neden üzüldüğünü bile bilmiyordu.
"Jin neden üzgünsün? Biz konuşurken senin daldığının farkındayım. Sanki.. özlem çekiyor gibisin. Geldiğin yeri mi özlüyorsun ? "
"Hayır hyung. Sadece... unutmaya çalışıyorum."
"Neyi?"
Dedi üzgün sesiyle Yixing. O da biliyordu Jin in anlamsız hallerini.
"Birisini.."
"Jin şu baklayı ağzından çıkaracak mısın? Sinirleniyorum.'
Xiumin ina bakan Jin e baktı. Yıkılmış bir enkaz gibiydi.
Jin ise derin bir nefes aldı. Onlara güveniyordu. Herşeyi onlara anlattı.
"Ne yani sana umut verip,elin kızıyla mı evleniyor?"
Xiumin duyduklarını sindirmeye çalışıyordu.
"Öyle oldu."
"Gitmeyeceksin değil mi düğüne?"
"Gitmelimiyim bilmiyorum."
Ortalık sessizlesti.
"Bence gitmelisin. Şu anki mutluluğunu görmek istersin. Acı verecek bir mutluluk izleyeceksin.
Şöyle düşün Jin; eğer gerçekten ina karşı güzel duygular hissediyorsan onun mutluluğu ile mutlu olmayı öğrenmelisin."
Yixing in önerisini çok beğendi Jin. Doğruydu. O mutluysa Jin de mutlu olurdu.
Ancak ıçindeki kıskanç,umutsuz ve Kim Seokjin i de susturamıyordu. Acı çekecekti yine.
"Git Jin! Mutlaka hemde. Yanında birisi olacak şekilde. O mutluysa seninde mutlu olmaya hakkın var."
"Bunu düşüneceğim çocuklar. Çok teşekkür ederim.'
Ve güneş batmaya yakınken toplandılar. Giderken Jongdae nin ve Sehun un kavgalarını izliyorlardı.
Yorgun geçen günün ardından jin odasına gitti.
Tam üstünü değişmeyi düşünüyordu ki kapısı çalındı. Gir demesiyle içeri Sehun girdi.
Sehun sessizce yere bağdaş kurarak oturdu.
"Hyunglar anlattı. Gitmeyecek misin? "
"Ben gidersem, ruhum parçalanır bunu biliyorsun değil mi Sehun?"
Sehun yanına oturan Jin in elini tuttu.
"Bunu yaparsan eğer güçlü durduğunu kanıtlarsın değil mi? Ya da onu Bir kez daha görürdün."
"Eğer onu Bir kez daha görürsem kalbimde kuruyan çiçekler yeşerir, umut olur onlara. Ben bunun olmasını istemiyorum."
"Sana destek olurum Jin. Istersen beraber gideriz. Ama ne olursa olsun git."
Sehun arkadaşına destek olmaya çalışıyordu. Eğer giderse güçlü olduğunu gösterecekti. Ve onu cesaretlendirmek Sehun a düşüyordu.
"Olacak mısın yanımda? "
"Hep olacağım..."
Ve Jin,bu küçük kardeşine sarıldı.
Bölüm sonu\~~
Seninle el eleee
Açıkçası Jin gitsin mi gitmesin mi bilmiyorum.
Görsün mi görmesin mi kararsızım.
Şuan düşünüyorum.
Şimdi giderse ikisi de yaralanacak
Uzak dursa da yaralanacaklar ama en azından unutmaya meyilliler
Ve ben dram seven bir yazarım;)
YAZIYORUM ULAN NE OLURSA OLSUN BEA YAZIYORUM.