𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 2
ᵃᶜᶜⁱᵈᵉⁿᵗ
☃︎ Emperal
Tig-iisang sandwich at mini cupcake lang ang binili namin ni Utah. Eh paano ba't nagmamadali na kami. Hinahabol namin yung schedule ng second subject namin.
"Okay na ka na ba? comfortable na ba yang suot mo?" Tanong nya sa'king habang kapwa kaming kumakagat sa kanya kanya naming pagkain.
"mmm" I hummed as I nod my head.
Anmbait nyang tao, halos pagtawanan nila ako kanina while sya'y piniling tulungan akong makapagbihis.
So ayon, Pumasok na kami sa locker. Medyo konti lang yung nasa loob di kagaya kanina, medyo marami.
Pumunta kami dun sa harap ng locker ni Utah at kinuha nya yung isang kahon na nasa ibaba ng mga gamit nya.
Utah's locker looks so nice. Aranged yung mga gamit di kagaya sakin, halos magmukha ng junk shop.
She grabbed a pair of black shoes and a tissue box in a small box.
Ibat ibang bagay ang makikita mo sa loob. Mga girly things, you know. Powders, blush-on, hair accessories. "Ang ganda ng kwintas" Sabay masid masid kung anu pang laman ng locker nya.
she grinned "ah... bigay sa'kin yan" sagot nya. Napatango ako nang dahan dahan.
"boyfriend mo ba nagbigay nyan?" tanong ko ulit. Kahit na di sya sumagot ay alam ko naman talagang ibinigay yan ng boyfriend nya. Halata naman masyadong couple necklace yan eh.
Her locker is so interesting. Parang gusto kong maghalungkat ng ibat ibang bagay dito.
I wanna open that heart locket pero baka magalit.
agad nyang isinara ang kanyang cabinet at naglakad na sya paalis kaya naman sinundan ko sya.
Nakasalubong ko pa si mean girl na kasama ang mga kaibigan nya. Including her alipores and a tall handsome man.
ang gwapo nya naman. Tsk tsk tsk!
Hindi naman namin sya inaano pero nakakainis sya kasi ansama nya makatingin sa'min ni Utah. Unang tingin mo pa lang talaga sa kanya ay mase-sense mo talagang mean girl sya.
nilampasan na lamang namin sya. Mahirap na talaga, first day of school will be so bad if makakahanap agad kami ng away.
"Dont mind her Zia, lets go?" Bulong nya sa'kin at tumango na lamang ako habang kami'y paalis na sa mimong hall kung saan sila nakatambay.
Si Utah yung tipo na pinapalampas yung away. She don't like war, Sya yung bestfriend na soft. Peacemaker kumbaga.
While nasa stairway kami ay nag-usap kami ni Utah about that mean girl. Hindi naman sa chismosa ako pero parang ganun na nga.
"Masama ba talaga ugali nung babaeng yon?" Tanong ko habang dinidilaan ang icing na nasa ibabaw ng cupcake. "wag mo ng itanong yan. Alam mo namana yung sagot." Sabi nya't napairap na lang sa ere.
Napatango ako nang dahan-dahan. "Eh yung kasama nyang gwapo? Boyfriend nya ba yun?" Takte! Bat ko pa ba yun tinatanong?
Tama nga talaga na dapat hindi ko na to itinanong. Alam na alam kong may ibang meaning nanaman yun para sa kausap ko ngayon. "Yieee, crush mo ba yun?" panunukso nya sa'kin
napatawa ako. Hindi ko din maiwasang matawa. Eh pano ba't sinusundot nya ako sa tagiliran! "Hoy hindi ah! May girlfriend na yung tao, itigil mo yan!" sabi ko habang pinipilit na tumawa nang malakas.
hindi parin sya tumigil at napagdesisyunang mag kulitin pa ako "Paano pag sinabi kong hindi nya girlfriend yon? Tuloy ba pagkaka-crush mo sa kanya?" sabi nya habang nanunukso ang kanyang mga mata.
Napairap ako "May sinabi ba akong crush ko sya? Sinabi ko lang naman na gwapo sya." paliwanag ko. Trying to tell het na 'di ko talaga crush yun. First day of class pa lang oh pinapairal ko nanaman yung mga ganyang bagay.
"So ganun pa'rin yun Zia, crush mo pa'rin yung tao. Cause if you found something attractive to someone, meaning to say. You have a crush on him." sabi nya habang ako ay hindi na mapigilang mairita.
oo na oo na, may kagwapuhan naman sya. Pero hindi ko talaga sya masasabing attraction. Like, ah basta! Iba kasi. Ano. Argh! Ang aga aga pa para mag isip ng mga komplikadong bagay.
"Oh bat ka nagba-blush?!" at tsaka sya tumawa na para bang kinikilig sa sarili nyang sinasabi.
"Maissue ka talaga Utah! porket ba sinabi kong gwapo sya crush ko na agad?" sabi ko at tsaka na kami naglakad ng dere-deretso pababa ng hagdan.
She snapped her fingers and looked at me, with a grin "Do not be worry bestie, I will make sure na mapapasayo sya. Swear!" and then she raised her right hand. pledging something stupid. Ngumiti sya nang malawak "I maybe stupid at love sometimes, But I can be your trusted cupid. I got you girl!" At tsaka nya ako hinatak. Halos matumba na nga kami sa sahig dahil sa ginawa nya.
Hindi ko talaga alam kung kakampi ko ba yung tadhana. Or ipinanganak akong tanga.
Nang makababa na kami sa kumpulan ng mga estudyante. Labis na kahihiyan ang aking natamo. Habang kami'y naglalakad pababa ng hagdanan ay laking gulat ko nang bigla akong patidin ng kung sino.
nakakahiya, maraming mga students ang nakakita sa nangyare sakin. Argh! Napakamalas ko talaga ngayon!
At alam nyo ba kung ano pang mas ikinamalas ko ngayong araw?
I unintentionally thrown the cupcake into someone's face. Oh my God.
"the fvck?!" Sigaw nito habang ako naman ay nanatiling nakadapa sa harapan nya.
Shemay! Iam feeling so embarrassed!! Look at me, Nakadapa sa harapan ng mg tao. At idagdag pang naitapon ko yung cupcake sa mukha ng kung sino.
"Why the hell are you so clumsy? Can't you see the steps?!" halos gustuhin ko na lang lamunin ng lupa sa sobrang hiya.
can someone please give me a time machine? I wanna turn back the time and erase this stupidity!
Hindi pa rin ako nakaahon sa sahig at tinignan ko na lang ang paligid. Para akong nahulog mula sa pinakamataas na building at bumagsak sa pinakamatigas na sahig.
nagkalat sa sahig ang aking mga kagamitan. shemay! Bakit ba hinahayaan lang ng tadhana na mangyari to sakin? This is so embarrassing!! AAAAAH!
"What's your name?" tanong nya at tsaka ako tinignan mula ulo hanggang sa pinakadulo ng aking paa.
his eyes are like fire, burning my whole life.
Ang angas ng dating nya.
his semi blonde hair, his good looking body, his manly figure, and his handsome face.
Napalunok ako nang di-oras. What the hell, he is so intimidating!
Is he a badboy? Anak ng patatas! Ang malas malas ko talaga ngayon!
Hindi ako nakapagsalita, isa pa tong dila ko. Ansarap putulin.
I tried to lift my body, but my legs won't.
mabuti na lang at may mga mabubuting loob na tulungan akong makaahon.
lumapit sa'kin ang isang lalakeng nakasuot ng round glasses. "tulungan na kita." he handed me his arms at tsaka dun ako kumapit para makatayo.
nilingon ko ang aking paligid at nasaksihan ko ang kumpulan ng mga tao na panay ang bulungan at tawanan sa'kin.
nahihiya na talaga ako, at sino ba namang hindi mahihiya sa sitwasyong ito? Marami ang nakakita. This is the stupidest thing in my whole life! What a shame!
nagpagpag na lamang ako sa aking sarili at lumapit sa'kin ang isa pang lalake, handed me my bag. Hindi man lang ako makapag-thank you.
Hindi ako nakaimik. Im just petrified while the guy was staring at me
His face is freaking me out!
I dip my hand into my bag, Kukunin ko na sana yung tissue sa bag ko para ibigay sa kanya nang bigla nalang syang lumapit sa'kin, causing me to freeze like an iceberg.
I think my heart is going to explode, he almost kill me inside!
As he walk towards me, I hear those footsteps. Footsteps that brought me nervous. the fudge, how can I escape this now?
natataranta na talaga ako.
his eyes is so damn—ARGH! salubong na salubong ang kilay at nakakagat sa labi nyang napaka-pula.
Sa pagkakataong iyon ay naririnig ko na ang paghinga nya. Hindi ko sya mamukhaan kasi nga, nagkalat na yung icing sa mukha nya.
"Why did you threw up that cupcake here in my face?!" buo ang kanyang boses. Hindi ako pwedeng tumahimik lang dito at hayaan syang sigawan ako.
damn! This will be an issue here. "the heck, magsasalita ka ba or—" hindi nya na natuloy ang kanyang sasabihin nang bigla na lang humarang at pumagitna sa'min si Utah.
h-hey! This is my problem!
"enough with your rage Lincoln, stay away from her!" sigaw nya't bigla na lamang umatras ng ilang hakbang yung lalakeng tinawag nyang Lincoln.
Medyo naguguluhan ako sa nangyayaring kahihiyan ngayon. Pero ubos na ang oras ko para dito, bastos man kung isipin pero wala na akong ibang magagawa kundi layuan sila.
hinatak ako bigla bigla ni Utah at mabilisan kaming tumakbo paalis.
nakatingin ako sa kanya habang kami'y mabilis na naglalakad.
"Bat ka naiyak?" I asked her. she smiled at me.
"nothing" mahinahon nyang sabi at kalauna'y nauwi na kami sa classroom.
hays. . . Its my first day here, and a lot of revelations happened.
"And, the chemistry formula of water. Is . . . H2O." Sabi ni maam at isinulat ang chemistry formula sa board.
Chemistry is our lesson for today. Medyo maalam ako sa mga bagay about science kasi madali lang intindihin.
Haist, Its almost noon at malapit na rin ang uwian. I cant wait going home early. I wanna leave this school na. Gusto ko na lumipat ng paaralan! nakakahiya!
I was about to pick up my phone when I picked nothing.
shemay! 'San ko ba yun nailagay?
Kinapa kapa ko na lahat ng pocket sa loob ng bag ko. Pati na rin sa suot kong palda at sa loob na rin ng aking pitaka.
I also asked Utah who's sitting beside me. "'San mo ba kasi nailagay?" Yan din ang tanong ko sa sarili ko kanina lang.
"Hindi ko alam!" nakasimangot kong tugon.
"Hala baka di mo yun napulot kanina nung natapon yung bag mo." Napapikit ako.
Napakamalas ko talaga today! Naman oh! That was my father's gift to me, hindi pwedeng mawala yun ng basta basta.
nasaan ang cellphone ko?!
I turned my head on every angles, looking for my lost phone.
"Prepare a fourth sheet of paper, lets take a short quiz!" At dahil sa sinabi ni sir, mas nadagdagan pa ang sama ng loob na nararamdaman ko ngayon.
nakakainis! Hindi man lang ako nakapag focus sa lesson kanina. Edi ngayon mas mamomroblema nanaman ako kung anong isasagot ko. Badtrip!
"May papel ka?"
"Sino nay wamport dyan?"
"--ah wala?"
"tss . . . I need a paper right now."
"Nakita ko nga sa my day mo nag milk tea ka tas ngayon wala ka palang papel? ulol"
"siguro di ka mahal ng mga magulang mo kasi wala kang isang pad ng papel. . ."
"Walang galang mga mokong na to?! Sinabi ko bang punitin nyo isang pad ng papel?! HA?!"
Geez! Kainis nman! Wala pa nman akong na gets sa lesson. Haist, Bahala na si batman kung ano isasagot ko.
Totoo nga talaga, in born na pagiging tanga ko. Inilabas ko nga sa bag yung makapal na papel na pinagsisihan kong gawin. Shemay, dumadagungdong na silang tumatakbo papalapit sa'kin.