SHORT UPDATE!
Chapter 54: Obssession,Love.
Yuki's POV
"ANOOO BAA-UNGGOY?" gulat na tanong ko. Bakit ba kasi andito to? Bakit nasa harapan ko siya? Anong ginagawa niya dito?
"Hi!" nakangiting bati niya.
"A-anong ginagawa mo d-dito?" naguguluhang tanong ko sa kanya.
Nagkibit balikat lang ito at tumingin sa dagat. napaWOW ako ng Makita ko ang view. Ang ganda,lalo na ngayon ay palubog ang araw. Nakakarelax tignan,parang ang peaceful. Hindi katulad ng nararamdaman ko at pagiisip ko.
"A-ano nga ang ginagawa mo-ginagawa ko dito?" tanong ko ng marealize ko na hindi ito ang nnatatandaan kong lugar bago ako nakatulog. Eh? Paano nga ba ako nakatulog? Nung magkayap kami ni Ej? Oh shit! Nakakahiya kung ganun. >.<
"Ewan. Nakita na lang kita diyan na natutulog." Sabi niya.
"Eh?" dito? Baka dinala ako ni Ej dito?
"P-paano.. paano ako napunta dito?" mahinang tanong ko sa sarili ko.
"Ewan. Baka nagsleepwalk ka-Aaah!" hinampas ko siya sa braso. Bwiset!!!
"Nanghahampas ka diyan!" sigaw niya.
"Ikaw kasi e!!" sisi ko sa kanya.
"Kapag ako hinampas kita-" pinutol ko ang sasabihin niya.
"ANO?" paghahamon ko sa kanya.
"Kapag ako hinampas kita with love sabay kiss." Ngumisi naman ito na parang aso. Aish!
Inirapan ko na lang siya at tumayo na. as usual wala na naman mapupuntahan tong usapan naming. "Aalis na ako-"
"Wait. May sasabihin sana ako." Mahinang sabi niya na ikinahinto ko.
Humarap ako sa kanya. Ano naman kaya ang sasabihin niya? Sa mukha niya,mukhang importante at seryoso kaya sige bibigyan ko siya ng pagkakataon.
"Kung ano mang sasabihin mo,pakibilisan-"
"Yumiko.."
"Eh?"
"Wala ka bang naaalala?" tumingin ito sa akin. Nagtatakang tinignan nama ako sa kanya.
"Naaalala? Saan?" kinagat ko ang ibaba ng labi ko,unti-unti kasing bumibilis ang tibok ng puso ko. Sasabihin na ba niya ang nakaraan? Pero... bakit ngayon?
"Paano.. paano kung.. ugh. Hindi ko alam kung paano ko ba ito sasabihin. Ang hirap." Napayuko siya.
"I don't know how to say this or even where to start.." sabi niya. Ako din naman siguro mahihirapan kung nasa situasyon niya ako,pero mas mahirap ang situasyon ko,dahil kailangan ko mamili.
Siguro eto na ang tamang oras para tapusin na ang lahat.
Tapusin Ang kung anong meron sa amin.
Sabihin na kung sino ang pipiliin ko.
Siguro ito na ang tamang oras para tapusin ang paghihirap ko-namin. Para makapagmove on na kaming lahat.
Bumalik ako at umupo uli kung saan ako nakaupo kanina. Humnga muna ako ng malalim bago ako nagsalita.
"Tyler.." mahinang tawag ko sa pangalan niya.
"Hmm?"
Tumingin ako sa kanya at sinubukang ngumiti.
"Hindi ba pwedeng kalimutan na natin ang nakaraan?" tanong ko.
Naguguluhan at gulat naman niya akong tinignan.
"Alam ko na.." naluluhang sabi ko.
"And I will choose Ej.. im sorry.." at doon na tumulo ang luha ko.
Tama naman ang desisyon ko diba?
Si Ej ang present,si Tyler ang past.
Si Ej ang mahal ko,si Tyler,minahal.
Ang mahal is present tense,at ang minahal is past tense.
Bakit ko pipiliin ang past na minahal ko NOON,kung may mahal ako NGAYON?
Bakit ko pipiliin ang past,eh tapos na yun. Hindi naman ako magmamahal pabaliksa past. Hindi naman ako babalik sa past. At ayoko ng bumalik sa past.
"N-no.." nanginginig itong hinawakan niya ang kamay ko.
"W-Why him? Why not me?" naluluha niyang tanong sa akin. Iniwas ko ang tingin ko.
"I loved you Tyler,and that was 3 years ago. But now? " umiling-iling ako para sabihin na 'WALA NA'
"Si Ej.. siya na ang mahal ko." Ikinagat ko ang ibaba ng labi ko para pigiln ang sarili ko na humagulgol sa iyak.
"No." umiling uling ito na para bang ayaw niyang maniwala sa sinabi ko. "Paano mo nalaman? Sino nagsabi sayo? Si Ej ba? Siniraan ba niya ako para siya ang piliin mo? Baka yung maling part ko lang ang sinabi niya kaya nagkakaganyan ka?" umiiyak na tanong niya.
"Tyler.." hinawakan ko ang kamay niya.
"Tigilan mo na ito.." nakikiusap kong sabi.
"No. I love you Yumiko,No,please.." inalis niya ang pagkakahawak ko sa kamay niya at hinawakan ang basang pisngi ko. "Yumiko,please... wag mo akong iwan." Idinikit niya ang noo ko sa noo niya. "Please.." pumikit ito at sunod-sunod na tumulo ang mga luha niya kasabay ng mga luha ko.
"Tyler.. please,ilet go mo na ako and lets move on.."
"No.. I cant do that."
Inilayo ko ang mukha ko sa kanya at hinawakan ang pisngi niya.
"You can. Kailangan mo lang tanggapin ang mga nangyayari." Pinisil ko ang pisngi niya.
"Yumiko.."
"Tyler please.."
"No.. Hindi mo pa nga naaalala ang lahat e. Kapag naalala mo na lahat,kapag naalala mo na kung gaano mo ako kamahal,dun ka magdesisyon. Please,kasi hindi ko kaya.. hindi ko kaya tong ginagawa mo. Ang sakit dito.." tinuro niya ang dibdib niya. "Masakit Yumiko.. feeling ko dinudurog to. Sobrang sakit.. doble ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Kaya kong tiisin ang sakit na nararamdaman ko twing nakikita ko kayo ni Ej. Pero ito? Hindi ko kaya." Umiiyak na sabi niya.
"SO ANONG GUSTO MONG GAWIN KO? PILIIN KA?" pasigaw kong tanong sa kanya.
"Akala mo ba hindi ako nahihirapan? Akala mo ba hindi din ako nasasaktan ngayon? Ha? Nasasaktan at nahihirapan din ako ngayon. Mababaliw na ako kakaisip kung sino ang pipiliin ko. Feeling ko kapag hindi pa ako mamimili ngayon... feeling ko matutuluyan na akong mabaliw Tyler!!" hindi ko na mapigilan ang sarili ko at humagulgol na ako sa iyak.
"Anong dapat kong gawin? Piliin ka? Paano kita pipiliin kung.. w-wala na." kinagat ko ang ibaba ng labi ko. Im sorry Tyler,but I have to say this. Dahil ayoko ng umasa ka pa. "H-hindi na kita m-mahal.."
Unti-unti niyang binitawan yung mukha ko at napahilamos ng mukha.
"Ang hinihingi ko lang naman ay oras,Yumiko. Yun lang. hintayin mo lang makaalala ka. Maalala ang lahat-lahat,and then dun ka magdesisyon. Yun lang hinihingi ko."
"Hindi mo ba makuha? Ayoko na. Ayoko ng maalala ang nakaraan.. ang kung ano mang meron sa atin noon!" alam ko ang sama ko na para sabihin pa ito kay Tyler. Pero kailangan niyang makarinig ng masasakit na salita at ang.. katotohanan.
"H-hindi ba parang ang unfair naman nito." Mahinang sabi niya. "Magiging masaya kayo,habang ako.."
"Makakapagmove on ka din,makakahanap ng iba."
"Paano ako makakapagmove on? Paano ko uli bubuin ang sarili ko kung ang isang kapiraso ay hawak na ng iba? Paano ako makakahanap ng iba,kung ikaw lang talaga? Paano kita ilelet go?"
"Tyler.. everything takes time."
"Mailelet go mo lang ang isang bagay kapag natanggap mo na na hindi ito para sayo."
"Mabubuo mo uli ang sarili mo,kasi wala namang nawala sayo e. kasi sa simula't sapul,yung sinasabi mong kapiraso ng buhay mo na hawak na ng iba,ay hindi talaga sayo. Minahal mo lang yung kapirasong yun,pero never yun naging sayo. Kasi sa buhay,lahat ay hiram lamang."
"Makakapagmove on ka. Hindi madali,oo. Pero makakapagmove on ka,basta wag na wag ka lang lilingon sa nakaraan."
"Minsan kaya hindi tayo makakapagmove on sa maraming bagay kasi ang hilig nating gawing kanto ang nakaraan. Ginagawa nating tamabayan. Na sa halip na pumara ka ng jeep ay ginagawa mong bisyo ang pagtambay sa nakaraan street kasama ang mga masasayang alaala turned masasamang panaginip slash balakid para maging masaya muli."
" Sa pagmumove on kailangangan mong tumingin sa ibang Angulo ng buhay mo. Hindi ka naman makakapagmove on talaga kapag hindi mo sinumulang gumawa ng bagong bagay sa buhay mo."
"Kapag hindi mo sinubukang humakbang,hindi ka makakaalis sa kinatatayuan mo. Kaya nga tinawag siyang move on kasi,kelangan mong kumilos. Kelangan mong magmove. At ang pagmomove on... it's a battle between your will and your emotions."
"Kung gugustuhin mo talaga,mangyayari yon. You shouldn't dwell on the past. At ang pagmove on,sinasamahan yan ng paglelet go. Yung tatanggapin mo ng buong buo sa sarili mo na ang lahat ay hindi na pwedeng ibalik pa at parte na lamang yon ng nakaraan."
"Tyler,bigyan mo ang sarili mo ng another chance. Chance na hindi para sa ating dalawa. Chance para sa sarili mo. Bigyan mo uli ng chance ang sarili mo para maging masaya uli." Hinawakan ko ang dalawang kamay niya. "KApag bukas ang isip mo sa chance na makakapagmove on ka,hindi malabong mangyari yun agad. Kasi,ikaw lang naman e. ikaw lang naman ang may kakayahang kontrolin ang nararamdaman mo and that should be learned all by yourself. Yun yung art of moving on."
Umiling-iling ito na para bang hindi ito sumasang-ayon sa mga sinabi ko.
"Please,Tyler.. don't do this. Hayaan natin maging masaya ang isa't-isa."
"Sometimes you just have to let go,no matter how hard it may seem."
Ty.. the past is only the past, you will always have the memories, but you do eventually have to let go no matter how hard you want to hang on.
"Tyler.. accept the fact that no matter how hard you try,things wont go the way you want to be or the way they used to be."
"No Yumiko. Im not gonna let go,no matter how haIm not gonna let go,no matter how hard you push me away. You'll always be mine."
"No please Tyler Smith!!! Making ka naman. Its time to let go! Its time to move on! No matter how hard it is,you have to!!! you cant keep doing this to yourself." Naiinis ko ng sabi. Kasi paulit-ulit na lang kami.
Tumayo ito at tumingin sa akin.
"Im not giving you up... so easily. I would never do that."
"Im sorry.. letting you go is fucking hard."
Tumayo din ako at nakipagtitigan dito.
"Yeah,giving up and letting is hard,but wanting something that will never happen is even harder." Sabi ko.
Nagsmirk naman ito at sinabing, "You fell in love with me once.. and im going to make you fall in love with me again."
Napangiti ako ng mapait, "Obssession na ang tawag diyan,Smith. Hindi na pagmamahal."
Nagsmirk uli ito at lumapit sa akin. Dahil matangkad ito yumuko ito sa akin at ibinaba niya ang mukha niya sa tenga ko at may binulong ito. Ako naman ay kanina ko pa hinohold ang paghinga ko.
"Siguro nga. Love is passion and obsession,that is someone you cant live without. And I cant live without you that means.. You are my obsession,love." Bulong niya then hinalikan niya ako pisngi.
EH?
**
VOMMENTS. <3
KAILAN SUSUKO SI TYLER?
SA TINGIN NIYO TAMA BANG IPAGLABAN NIYA PA SI YUKI KAHIT NA HINDI NA NIYA ITO MAHAL?