-----------SANDRA'S POV-----------
"Wow, ang early mo naman noh" i said in a sarcatic way ng makarating tong Pressman nato.
"Kanina ka pa ba dito?"
"Hindi noh, kababago lang. as in Kababago lang talaga. Umh, at exactly 9 in the morning nandito na ako at what time na nga ngayon?" i paused for awhile and looked at my watch "Oh yes, it's 11:00 am letseng tsokoy ka!" i shouted. Napakamot naman siya ng ulo at naglakad papunta sakin. He placed his bag beside my chair. We're here sa isang room ng university. Wala masyadong tao dito kaya we decided na dito kami magpapractice.
"tsss"
"Hoy lalake ka! Wag mo nga ako i-tss tss jan! Alam mong nakakapagod mag antay ha! hiyang hiya naman ang room na to sa paghihintay ko sayo ng mahigit dalawang oras! "
"hiyang hiya din naman ako sa boses mong microphone -_-" bwisit tong lalaking to.
"Oh! For after 500 years, nandito na si Harley" napatingin naman kami sa pinto and there we saw, Mr. Harold, ang tutulong samin for tomorrow's Mr. and Ms. Inramurals. Siya din yun tutulong samin for the talent portion. Di ba ang bongga.
"Tell me about it sir" i said as a stood up. Tumayo naman siya at nakipag handshake kay Mr. Harley
"Sorry kung late ako"
"Hiyang hiya naman ang katawan ko sa sorry mo, mabuti pa kay sir, nagsosorry ka, eh saken? hahaaaaaay letse tong lalaking to "
"May sinasabi ka?"
"Oo. Ang sabi ko ang ganda ganda ko" i rolled my eyes on him
"San banda ang kagandahan mo?"
"Inside and out. From head to toe. And from brain hanggang sa nerves ng paa ko" oha! Mukha niya! HAHAHAHA XD
"nagtatanong ba ako?" he said and smirked. Aba't asbdsabdjajd! Eh sa nagtatanong siya diba!
"OO! sabi mo pa nga 'San banda ang kagandahan mo?' (ginaya ang boses niya) naknang tinapa!"
"hahaha did i?" aaaaaaah! Pigilan niyo akooo! bilis masasapak ko na tong tsokoy nato!
"Aba't hina-"
"STOP! itigil niyo na nga yang Love quarrel niyo!" O_O!! reksyon naming dalawa sa sinabi ni sir. "Try niyo pang magreact, makakatikim talaga kayo saken" oh ayan nainis na din si Sir Harley hahah XD sorry naman po sir, eh ito kasing tsokoy na to eh, nakakabwisit , i thought.
"Marunong ba kayong kumanta?" Sir Harley asked.
"Syempre naman sir!" magkasabay naming sabi ni tsokoy. Nagkatingin kami saglit at...
"weeeee?"
"Ikaw? marunong kumanta? HAHAHAHHA" -tsokoy. ASAR!
"Hoy fyi! Marunong akong kumanta noh! Baka ikaw, hindi marunong WAHAHAHAAHHA"
"Excuse me Ms. Devera--"
"Edi dumaan ka ^_^" i said and gave him a way para makapaglakad.
"Tsss. Marunong akong kumanta! MAGANDA ANG BOSES KO!"
"Nagtatanong ba ako?" yeaaaah beybi! Payback time Pressman. He glared at me na parang sinasabi na -bwisit ka-. I just laughed at him and flipped my fair.
"hahaaaaay kalabaw" bigla naman kaming napatingin kay Mr. Harley na napafacepalm na lang.
"Sir, i know how to sing. Cause singing is my LOVE" i said sweetly
"tss. Well, SINGING is my SOUL"
"Mga bata talaga. oh sige, para malaman natin. Magsample kayong dalawa" sir said in a pokerface way. Alam kong naiinis na tong si sir samin hahahaha XD sorry po. "Harley, you first"
"Ano bang kakantahin ko?" he asked and i burst out laughing. "Sorry hahahaha" sabi ko. He glared at me and i just winked at him. Tingnan natin kung magaling ba tong kumanta, i thought
"Suggest a song for him Sandra" Sir said. Naglakad ako papunta sa upuan ko at umupo ako dun. Sir Harold sat beside me. Tumingin naman ako kay Pressman at nakita kong gulat na gulat siya.
"Sirena! Sirena yung kakantahin mo! bilis!" excited na sabio ko.
*riiiing riiiing*
"Oh excuse me for awhile, sasagutin ko lang to" pagpaalam ni Sir Harold. Tumango naman ako sa kanya bilang sagot.
"Yes! Save by the call! Save by the call!"
"Oh, Continue singing Mr. Pressman. And Ms. Devera, tell me kung okay ba ang boses niya okay?" HAHAAHAHAXD galing ah! Tumango naman ako at ngumiti ng abot tenga. whahaha humanda ka Pressman (insert evil smile)
"Teka sir! Ang unfair naman ata noh! BA't ako lang?!"
"Naman oh! okay after mong kumanta, si Sandra naman. Same as you, ikaw ang magsusuggest and tell me if it is okay, okay?"
"OKAY! SOUNDS FAIR!" naknang magaling na manghuhuli ng tsokoy! Aba't ang daya ah! Dapat siya lang >.<. Nang lumabas na si Sir Harley, we glared each other for awhile. Para ngang nagkaroon kami ng staring contest eh.
Bumawi naman ako ng tingin at ngumiti sa kanya. "Sirena...."
"Hindi ako BAKLA!" Nagulat naman ako sa pagsigaw niya. Hindi pa nga ako tapos eh. Sirena pa nga lang sinabi ko. Paobvious naman tong tsokoy na to -__-
"Hoy gagang tsokoy ka! Di pa ako tapos noh. Paobvious ka naman masyado tss. Ang sabi ko, sirena...... ang kakantahin mo"
"Anak ng kabayo! Ano ako?! Bakla?!"
"Eh bakit? Kapag kakanta ka ba ng sirena bakla na agad?!........Or baka naman natamaan ka talaga" i said and smiled at him. Yung ngiting nang-aasar HAHAHA XD Maasar ka please.
"Basta hindi ako bakla "
"Oo na, hindi ka nga bakla. Wag naman masyadong paobvious sis" he gave me a deadly glare "hahaha to naman oh, di na mabiro. Sige na, pwesto na! And start! Kanta na bilis!"
"Oo na! atat! Ehem ehem........ "
"bilis! Excited na ako ahahaha"
He took a deep breath and... "Ako'y isang sirena... Kahit anong sabihin nila ako ay ubod ng ganda" HAHAHAHAHAHAAHHAHA XD punyeta! Feel na feel ang kanta bro! With matching Pikit ng mata at lagay ang kanang kamay sa dibdib HAHAHA
"Ako'y isang sirena..... Kahit anong gawin nila bandera ko di tutumba"
"Drum na may tubig ang sinisisid" hahahaha shet! He acted like he's really swimming haha. Tsokoy talaga whahahaha!
"Naglalakihang mga braso, saki'y dumidikdik" pinakita naman niya ang muscles niya. Wow ha, ang hot ng muscles niya. Wait what? ERASE ERASE!
"Drum na may tubig ang sinisisid, sa patagalan ng paghinga" he paused for awhile and took a step towards me. Huminto siya nang nasa harap ko na siya. He lean down para magkasing pantay na ang ulo namin "sakin kayo ay bibilib" he said in a soft voice and winked at me. OXYGEN! OXYGEN! I NEED OXYGEN! Djoke lang
*snap* bigla naman akong natauhan when he snap his fingers. "Kilig ka naman sa last part?" he said grinning.
"Sinong may sabing kinikilig ako?" i asked him with my eyebrow arched. Nagkibit-balikat siya at ngumiti "Wala naman"
"Assuming mo talaga. Tssss"
"Aminin mo na kasing kinilig ka dun. Let me guess, you need oxygen that time noh?" O__O!!
"H-Ha?"
"Kinikilig nga"
"Feeling mo naman tss"
"Speechless ka nga eh hahaha"
"Tssss "
"HAHAHA. moving on. Ikaw na!"
"Ako?" sabay turo sa sarili ko.
"Hindi hindi, yung bag mo. Bag ikaw na yung next "
"Letse ka"
"ANACONDA" Watdapak?! Ano daw?! Ako?! Anaconda?! Mukha ba akong ahas sa ganda kong to?! Aba't letse tong Tsokoy na to ah!
"Sa ganda kong to, magiging ANACONDA ako?! Ano ako?! AHAS?! Hiyang hiya naman ako!"
"Hoy babaeng nakakain ng microphone, Di pa ako tapos noh. Ang sabi ko, ANACONDA........ang kakantahin mo. Yung kay nikki minaj nga tss. Paobvious naman tong nakakain ng microphone oh" he shook his head and grin at me. Wala siyang originality guys, ginaya niya line ko. letse talaga tong tsokoy na to.
"Hindi ako marunong nun noh" pagsisinungaling ko. HAHAHA syempre, alam ko yun noh. Sinasayaw pa nga namin yun eh XD
"Lier"
"Nope"
"Lier"
"Nope"
"Lier"
"Nope"
"Kakanta ka nun or hahalikan kita"
"No--WHAT?!" sigaw ko
"Ugh! Grabe! Nakakabingi ang boses mo!"
"Gifted eh " nakangiting sabi ko.
"San banda yung gifted dun? Yung boses microphone ang boses mo?"
"Tssss. Tsokoy talaga"
"Kanta na bilis"
"Ayoko!" I said. I was shocked when he grabbed my hands, kaya naman napatayo agad ako. He pulled me closer to him, to the point na two inches na lang ang layo ng mukha namin.
"Anaconda? Or kiss?" he asked me while grinning. I looked him in his eyes and down to his lips. Ang hot naman ng lips nitong tsokoy, i thought. It took us a minutes in that position before i push him away.
"My anaconda don't" nyemas! Nakakahiya to! T_T Letse talaga tong tsokoy nato "My anaconda dont" then i started walking towards him, just like what he did before. magaya nga din whahaha XD "My anaconda dont want none unless......." Hinila ko ang kwelyo niya "You got buns, hun" i saw him swallowed. Napangiti naman ako dun and let go of his collar.
"Feel na feel mo naman HAHAHAHA" i snapped out of him and laughed
"What?! Yun lang?" di makapaniwalang tanong niya
"Hoy tsokoy ka, nasarapan ka naman sa kanta ko. OO yun lang, bakit? aangal ka?"
"Nagtatanong nga lang eh" he said as he stood up.
"Okay so here's the song that you'll perform tomorrow. Dont worry, easy lang yan " napatingin naman kami agad sa pinto and there we saw Mr. Harley holding some papers with a big smile. Oh no! i think this is BAD.
---------------KRISLET'S POV------------------
"Whooooah! Nice game Ms. Lopez. Give me a high five!" Binigyan ko naman ng high five ang isang team member ko. By the way, katatapos lang naming maglaro ng volleyball and guess what? KAMI ANG NANALO \*O*/ kasi naman eh, syempre, meron ako noh HAHAHA ang hangin ba? hahaha sorry naman.
"Krislet" i frozed when i heard his name. naknang volleyball naman oh, pati dito ba, nagpaparamdam ka pa din? PLEASE NAMAN, nag momove-on na yung maganda eh , i thought.
"Krislet"wala kang narinig Let, wala talaga.
"Hon" waaaah! Ang sakit naaaa! Wag naman yunh HON.
"Lalalalala punyeta lalalalala" i pretend i didnt heard him kaya naman kumanta na lang ako. Ewan ko ba kung bkit yan yun ang kinanta ko.
"krislet, look at me" nagulat naman ako nang hinawakan niya ang kamay ko at pinaharap niya ako sa kanya.
"A-Andrei?" I can feel my eyes burn. Wag kang iiyak let wag na wg talaga. "Let go of me" i said. Yumuko ako habang kumawala sa kamay niya.
"Look at me Krislet"
"Ayoko."
"Please. Look at me"
"Ayoko nga" i can feel my voice cracked. Ayoko na talaga.
"Please, just look at me
"Ayoko, ang pangit mo!" pero ang gwapo naman niya talaga. I heard him chuckled.
"Pangit nga, pero minamahal mo naman" Ah shet! Tama na! I quickly grabbed my hands and pushed him
.
"Enough" i said in a soft voice. "Tama na Andrei" tumalikod ako sa kanya and there, i let my tears fall down.
"Krislet, please, dont" i was shocked when he hug me from my back. "I love you"
"I love you?!" Tinanggal ko ang yakap niya sakin. Hinarap ko siya at sinampal "eh punyeta ka pala eh! Ngayon ka mag i-i love you gago ka! Ano to?! Lokohan?!"
"Please hon. Maniwala ka naman sakin"
"Wag mo akong i hon hon jan Letse ka!"
"Krislet, i love you, i really do"
"Sinungaling! *sniff* sinungaling kang gago ka!"
"Oo! Gago ako! Alam ko! Pero Krislet, mahal na mahal kita yun yung totoo!"
"Lier! *sniff* lier" bigla naman ako napaluhod and cried.
"Krislet" he hugged me.
"Let go of me, please"
"No, i wont"
"Andrei, let go"my voice are already broken.
"Bitawan mo na sabi ang babae" agad naman kaming napatingin sa nagsalita.......
"C-Cristofer?" He waved his hands on me and smiled. Naglakad siya patungo sa posisyon namin at hinila ako papalayo kay Andrei.
"Teka nga! Who the hell are you?!" Andrei shouted
"None of your business" he said in a cool way. Grabe ang cool niya talaga *O* whoooooah!
"Dont look back"
"Huh?"
"Sabi ko, dont look back" sabi niya habang hinihila pa rin ako papalayo
"Ah okay" i said and nodded at him.
"Here" he gave me his hankerchief. Kunot-noo ko naman siyang tiningnan.
"Para san to? Wala naman akong sipon ah " he chuckled on what i said
"May sipon na kasi mata mo oh" he burst out laughing. Eh? Baliw lang
"Huh?"
"Ang slow mo naman. Punasan mo yung luha mo oh" binitawan naman niya ang kamay ko at binigay sakin ang panyo.
"Umiiyak a-ako? Weeee? Hahaha. Hindi noh" Hinawakan naman niya ang pisngi ko "tears" he said. Umiiyak nga ako.
"Hindi yan tears noh..... Umh, pawis lang yan. Oo pawis lang yan"
"Wow, kelan pa naging pawis ang luha? Hahaha. Alam mo, kahit anong gawin mo, hindi mo maitatago yang luha mo" he said. He's right. Letseng luha kayo, bakit pa kayo kumawala sa mga mata ko?
"Come" hinila naman niya ako.
********************
"Sumigaw ka kung gusto mo" he said and let go of my hands. Napatingin naman ako sa paligid. Ang lawak lawak ng paligid, ang presko ng hangin at wala masyadong tao.
"Nasan tayo?" I asked him.
"Sa likod ng school. Wala masyadong pumupunta dito kasi medyo malayo eh " he said smiling "you're free to shout you know, kahit murahin mo pa ang paligid, okay lang"
"Ganun ba?"
"Yep, ganun talaga"
Tumango naman ako sa sinabi niya. I took a deep breath first and.... "BWISIT KA ANDREI! WALANGYA KA! WALANGYA KA! MAMATAY KA NA GAGO KA! *sniff* GAGO KA! *sniff* andrei" napaluhod naman ako at binuhos lang ng mga luha ko.
"*sniff* kung kelan nag momove-on na yung tao, nagpaparamdam ka nanaman. *sniff* wala naman sanang gagohan oh *sniff*"
I stayed in that position for a minute. Hinayaan ko na ang mga luha kong bumuhos. Para na ngang water falls ang luha ko eh.
"Dare to share?" Napatingin naman ako sa likod ko. He was standing behind me.
"I dont know" i said. Nagkibit-balikat naman siya at umupo sa tabi ko.
"Who's Andrei?"
"Bakit?"
"Ex mo siya?" Sabi niya nang di tumitingin sakin.
"Bakit?"
"Di ka pa nakamove-on?"
"Bakit?" Naman oh, bat ba puro 'bakit' ako? Eh di naman to nagpipick up line eh hehehe. Joke. Naalala ko tuloy yung time na yun hehehe.
"Alam mo, para kang baliw. Kung kanina iyak ka ng iyak, ngayon naman ngiti ng ngiti" he said and chuckled.
"That's life" i said at napabuntong-hininga.
"Nakailang boyfriend ka na ba?"
"Di ko na mabilang eh" totoo naman, di na mabilang XD
"Seryoso?!" shock na sabi niya. Kung makareact naman tong Fernandez na to oh!
"Kung makareact naman ito oh! Oo, di ko na mabilang"
"So playgirl ka pala?" May ganung word ba? Hahahaha
"Di naman sa ganun noh. May sineryoso naman din ako kahit papano" i said.
"Andrei?" Tumango naman ako at napabuntong-hininga. "Sa lahat lahat, siya lang ang sineryoso ko. Wala ng iba" Mga magaling kong luha, dont you dare fall
"Go on, im listening" he said
"I didnt expect that i'll fall for him so hard. Akala ko noong una, wala lang yun but as the time goes by, unti-unti ng nahuhulog ang loob ko sa kanya"
"He taught me how to love. At simula sa araw na yun, mahal na mahal na namin ang isat-isa" i paused for awhile and took a deep breath. Tumingin ako sa langit para pigilan ang mga luhang gusto nang kumawala sa aking magagandang mata.
"Akala ko siya na. Akala ko panghabambuhay na kami. Pero HANGGANG AKALA lang pala ako" nagulat naman ako ng bigla niyang pinunasan ang pisngi ko gamit ang panyo niya.
"Just cry" he said. Tinitigan ko lang siya at tumango.
"The.....the day we broke up *sniff* i swore to myself that.. T-that i will never love someone again *sniff*" oh ayan, di na napigilan.
"Hahaha s-sorry. Ang oa ko tuloy" i said while wiping my tears. He just smiled and nodded.
"It's okay"
"How about you? Nakailang girlfriend ka na?" I asked him. Pang-iiba ko sa topic. Ang emo ko na kasi eh . And also gusto ko din malaman. Sorry, curious eh hahaha. Ang gwapo kasi ni Cristofer and it is so impossible for him not to have a girlfriend.
"Girlfriend? Wala pa"
"Ahhh----HAAAAAA?!" napasigaw naman ako bigla. Weee? Wala siyang girlfriend? Weee?
"Kung makareact ka naman, wala pa noh"
"Weeeee? Seryoso? Sa gwapo mong yan? Wala ka pang girlfriend?"
"Oo nga, kulit. Alam kong gwapo ako noh hahaha"
"Weeeee?"
"Wala nga sabi. Tingnan mo pa ang NSO birth certificate ko-_-"
"Anong connection ng NSO birth certificate mo sa girlfriend thingy ??" diba ang layo? Nso birth certificate? WhahahahahahaXD
"Tsss. Ewan ko sayo"
---------------JAKE'S POV-----------
"Kung ano man yang balak mo, tigilan mo na yan" napatingin naman ako bigla sa aking likuran and there i saw Zander standing behind me *smirk*
"Anong pinagsasabi mo?" Natatawang sabi ko.
*boooogsh!* napahiga naman ako sa suntok niya
"Gago ka! Alam mo yun! " sigaw niya.
"You're so pathetic Montenegro"i smirk at him and stood up.
"Tigilan mo na ang mga kagagohang plano mo!"
"What if i wont?"
*boooogsh!* sinuntok naman niya ako.
"Hahahaha! Punch me all you want Montenegro, pero dadating rin ang panahon, susuntukin ka rin ng sakit" i said as i stood up. Bigla naman siyang natigilan sa sinabi ko at kunot-noo akong tiningnan.
"Hahaha, so here's the thing Zander. Alam kong alam mong hindi kayo" His eyes widen on what i said. Take that!. "And i think, you only did this just to get Christine jealous, am i right?" *booooogsh!*
"GAGO KA! "
"Well,I heard you and Proserfina talking at the clinic." I said smiling. Shit! I can taste blood!
"Kung ginagamit mo man si Proserfina, maawa ka naman sa kanya Zander." I wiped the blood near my lips and stood up again. Isang suntok pa lang Montenegro, papatulan na kita.
"Shut the fck up"
"How pathetic hahahaha" tumalikod ako sa kanya at nagsimulang maglakad palayo.
"Oh and by the way, i think we have a new game. So get ready to lose Zander Montenegro" i added before ako tuluyang umalis sa harapan niya.
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
HAPPY FRIDAY THE 13TH ♥♥♥ HAHAHA XD well, mahal kong readers, okay pa ba ang flow ng story ko? hahahaha xD Sobrang salamat talaga sa walang sawang pagsubaybay ng story ko. As in, thank you po talaga <3
By the way, don't forget to VOTE AND COMMENT ♥♥♥