you just want attention, you don't my heart
🌻
Patricia
I expected Terence to go already, but he's still standing in front of me. He felt someone's presence, I know that. Kaya siguro hindi pa siya–
"Patricia.." ang baritonong boses na iyan ang pumukaw sa atensyon ko. And a soft gasp left my lips when a strong hand made its way around my waist.
Nanuot agad sa ilong ko ang mabangong amoy ni Axel. Terence smell fresh, and Axel does too.
Terence shifted on where he's standing. At nakagat ko ang pang-ibabang labi ko nang makitang bumaba ang tingin niya sa kamay ni Axel na nasa baywang ko. Kaya naman sinubukan ko itong tanggalin. But to no avail, Axel doesn't want to let go. Sa halip ay mas hinigpitan niya pa. "Damn it, Axel" napakahinang bulong ko sa kanya.
Kung kanina ay seryoso ang mukha ni Terence, ngayon ay blanko ang mukha niya. I can't read any emotion. His face is void of expressions that I want to find. He is my bodyguard. At kakasabi niya lang sa akin kanina na responsibilidad niyang sabihin kay papa ang mga bagay na katulad neto. That under his job description is to report everything to my papa.
But he won't say anything, he told me. Unless I stop lying and hiding to my parents the relationship I have with Axel.
Ngumiwi na lang ako at muling sinubukang tanggalin ang kamay ni Axel sa baywang ko. But he didn't let me.
Shet na shet naman! Ano ba kasing ginagawa niya dito e gabing gabi na? I left him para makapagpahinga siya pero heto at nandito naman sa dorm. The guards even let him inside! Lagi na lang, and I know it's because of his connections.
At the end, I decided to introduce them with each other for formalities' sake. May tensyon akong nararamdaman pero pilit kong binalewala.
"Axel, this is Terence. Bodyguard ko" I even used hand gestures. "And T, this is Axel.." I gulped when Axel pulled me closer to him. "..kaibigan ko" matapat na dugtong ko.
"I'm not your fucking friend, Patricia. I'm more than that" makahulugang untag bigla ni Axel kaya napatingin ako sa kanya. His dark eyes look murderous.
Bakit ganito 'to? Parang galit na galit e wala naman akong ginagawang masama? O baka naman may nangyaring masama kaya siya umaaktong ganito.
Kahit inaasahan kong mag-handshake sila, walang nangyari. Terence just stared at me and gave me a small smirk. "Be safe. Call me when something happens. If you need something, hit me up. Darating agad ako" aniya sa malamig na boses kaya nginitihan ko siya.
"I'm with her. Nothing's going to happen" napanganga ako sa biglang untag ni Axel kay Terence. Siniko ko siya sa tiyan. It did nothing.
Bigla na lang sumisingit sa usapan ng may usapan kasi!
Terence smirked darkly. "I'm not sure I agree with that" he said and looked at me. "Bye"
Nanatili akong nakatitig sa kotse ni Terence hanggang sa mawala ito sa paningin ko. "Terence huh"
I looked at Axel when he said that. Gumalaw ang panga niya na tila ba may hindi nagustuhan.
Heto na nga ba ang sinasabi ko e. Axel is now acting strange.
I sighed. "What are you doing here ba kasi? Iniwan kita for you to take a rest but here you are, late at night in the dormitory where I'm at" sabi ko sa kanya para balewalahin ang tensyong pumapalibot sa aming dalawa.
"I don't like that guy"
I frowned. "I'm asking why you're here, not about Terence" iba ang sinasabi ko pero iba ang sinagot niya.
"Since when did you have a bodyguard, Patricia?" Lumuwag ang paghawak niya sa baywang ko kay lumayo ako saglit. "Just today. My Dad hired him secretly" matapat na sabi ko at tatalikuran na sana siya kaso mahina akong napasinghap nang huliin niya ang kamay ko at kinabig ako pabalik.
I closed my eyes when I suddenly felt his lips on mine.
His kisses became deeper when I clutched on his shirt.
"Axel.." untag ko sa kanya, kaya lang mas naging agresibo ang pagkalik niya. His kisses are like drugs that an addict can't get enough of. Idagdag pa na ang galing niyang humalik.
When he pulled away, pinagdikit niya ang noo namin. "Binabaliw mo ako, Patricia. You make me hate the guys around you. And I don't understand that.." saad niya sa matigas na boses. But I heard confusion in his voice.
"Ano bang sinasabi mo?" Nagtatakang tanong ko habang bumabawi sa paghinga dahilan ng paghalik niya kanina.
He shook his head. Hinalikan niya ako sa noo tsaka ako hinawakan sa kamay. "We need to fucking talk. Doon tayo sa kuwarto mo" diretsahang sabi niya at hinila ako.
Pumasok sa isip ko ang mukha nila Zarena at Catalya na maaaring naghihintay sa dorm ko. I bit my lower lip. Nasa tapat na mismo kami ng pintuan ko.
"Your keys, pikachu. Amin na" he muttered sexily kaya napatitig ako sa kanya. Inilahad niya ang kamay niya sabay titig sa akin. The way he stares at me was drowning me into oblivion. At naiinis ako kasi siya lang ang may kayang gawin akong ganito!
Imbes na matulala sa gwapo pero nakakainis niyang mukha, inabot ko ang susi sa kanya. And I didn't forget one thing, "don't call me pikachu please" ani ko sa kanya. San ba niya napulot ang pikachu na iyan? O baka he's teasing me now kasi he saw my pikachu meal this afternoon sa campus.
The corner of his lips just tugged up before he pushed the door open.
Di ko na halos mabilang kung ilang panalangin ang binitawan ko sa isip ko habang paratong kami rito, na sana wala sina Za at Catalya. And thank goodness that when I peeked inside, they aren't in! Sinusuwerte ako, bawas sermon 'to!
.
.
.
"Hanggang ngayon, hindi mo pa ako sinasagot Axel. Bakit ka ba nandito? This is risky! Kapag nahuli tayo ng superior lady dito sa dorm, lagot talaga tayo"
Yumakap sa baywang ko si Axel nang maupo ako sa kama. Kakatapos ko lang mag-shower after him. And kumag, dito raw siya matutulog.
"Binibisita naman ni Kap si Zarena dito, ilang beses na. Pero hindi pa naman siya nahuhuli a. And I've been coming here for some time, tingin ko nga, suki na ako ng mga guwardya sa labas" balewalang sabi niya na parang bata kaya umirap ako.
"Oo nga pero mali pa rin ito" tumikhim ako. "And I think someone just visited you tonight at your unit.." halos pabulong kong saad at nag-iwas ng tingin.
I felt Axel pull me closer. He pulled my feet so we can sit face to face. Bumungad sa akin ang sumeryosong mukha niya. I've never seen him this serious before. "Isa yan sa pinunta ko dito. Amanda came back. She did visited me a while ago. And I don't want to lie to you. Pinuntahan ko siya kanina sa bahay niya dahil nanggulo si Mike. She was alone and scared kay pinuntahan ko saglit"
Natigilan ako sa narinig. Pinuntahan niya si Amanda?
At tama ang hinala ko. The girl I saw... she was that girl.
Sinubukan kong ngumiti. "Talaga? O edi maganda na nakabalik siya. You have been waiting for her diba? You said it noon pa. Kahit i-deny mo sa akin, I know you still love her" pilit na sabi ko. I tried making my voice firmer so it wouldn't break, mahirap.
Axel stayed staring at me. Lumalim ang paninitig niya.
"And I think, now that she's back, it's time to stop already what is going on between us" makahulugang sabi ko.
Kita ko ang pagsalubong ng kilay ni Axel. "What the fuck do you mean?" Malutong na mura niya kaya natigilan ako.
Huminga ako ng malalim para itago ang pagkabigla ko sa pagtaas ng boses niya. "If you are going to pursue Amanda, might as well finish what we have. It's not right to kiss me, or have sex with me, when you are going to pursue her" makatotohanang sabi ko dahil talaga namang mali kung ipagpapatuloy namin ito kapag liligawan niya pabalik si Amanda. Maling mali.
What I'm saying now is hurting me so bad on the inside, but I have to say it because this is reality. Ito ang totoo.
"Putangina, ano bang pinagsasasabi mo? I'm not fucking ending what we have, Patricia" he said coldly. Umigting ang panga niya.
He looks mad.
Umiling ako. "Hindi pa nakakalimot iyang puso mo kay Amanda, Axel. At hindi ako ang lunas para mawala siya sa isip mo. You may fuck me, kiss me and all that, but it would never change the person written in your heart. And that sucks, Axel. Kasi parang panakip butas lang ako diyan sa pagmamahal mo para sa kanya. That hurts so bad.." sabi ko at nag-iwas ng tingin dahil dama ko ang pamumuo ng mga luha sa mga mata ko. And my heart feels so heavy. Parang may nakadagan na hindi ko matukoytukoy.
'Shit walang iiyak Pat.. Walang pesteng iiyak!' I screamed at the back of my mind. Sinubukan kong patatagan lalo ang boses ko.
"Alam mo namang gusto kita diba? I don't even know if I'm falling already or maybe I have fallen for you already. So as much as possible, kung mahal mo pa si Amanda, sana naman sabihin mo na agad para hindi na lumala itong nararamdaman ko para sa'yo. Habang maaga, bibitaw ako para hindi na ako lalong masaktan dahil masakit na, Axel. Mahapdi na sa puso.. masakit..." I tried smiling but I ended crying. Bumagsak ang mga luhang pinipigilan ko.
Sht. I can't believe this right now! That I'm breaking down in front of him.
Mabilis kong pinunasan ang mga luhang naglandas sa pisngi ko. "Wala naman akong karapatang masaktan dahil hindi naman ta'yo e.. I don't have any right to—"
"fucking hell"
Lalo akong napahagulgol nang kabigin ako ni Axel at niyakap ng mahigpit. Wala akong ibang ginawa kundi ang itago ang mukha ko sa dibdib niya at umiyak.
I just confessed my feelings. And it feels so wrong.
Amanda is back. And I know that Axel is still in love with her. Yun ang masakit. Sobrang sakit kasi mahal ko na siya. Mahal na mahal... pero hindi puwede.