Kabanata 45
Impatiently
Ngumiti ako kay Deo.
"Ayos lang. Sa garden na kami. Excuse me..." sabi ko at nauna nang lumabas sa roon para magtungo sa garden.
Actually we could've just eat in the living room. Pwede naman na roon. But mamu doesn't want me in her house kaya siya na mismo ang nag sabi na garden. I know that very well.
Naupo ako sa rattan na upuan. Mayroon iyon apat na upuan. Sakto para sa mga pinsan kong hindi nakasama sa hapag sa loob pero kung titignan ay para sa akin lang naman dapat ito. I'm the only one that isn't welcome.
Hindi nagtagal at lumabas na rin si Kuya Marcus, Xander at Chinky. Kasabay nila ang dalawang kasambahay na may dalang ulam at mfa kubyertos. Nagtama ang mata namin ni Xander habang naglalakad siya patungo sa kinaroroonan ko. Nag iwas na lamang ako ng tingin nang kumapit si Chinky sa braso niya. I felt a pinch in my heart.
Xander took the chair on my left. Sinulyapan siya ni Chinky habang umuupi naman siya sa upuan sa tapat ko. Kuya Marcus sat silently in my left.
Walang nagsalita habang inaayos ng mga kasambahay ang mga kubyertos at pagkain.
"Saglit lang ang tubig," ang isang kasambahay na naunang umalis na sinundan din ng isa.
Walang gumagala. Pasulyap sulyap sa akin si Kuya Marcus. Hindi ko rin malingon si Xander dahil nakatitig sa akin si Chinky. Dumating ang isang kasambahay na mah dalang isang pitsel ng tubig at baso. Wala parin imikan hanggang sa maka alis na ulit ang kasambahay.
Bumuntong hininga si Kuya Marcus sa tabi ko.
"Let's eat. Masamang pinag hihintay ang pagkain."
Gumalaw na siya at kumuha na ng kanin.
"Eat, Jes..." dagdag pa niya nang nakitang hindi ako gumalaw.
Tumango ako. Inabot niya sa akin ang kanin at naglagay ako sa plato ko. Inabot ko kay Xander iyon nang hindi siya tinitignan. Pilit niyang hinahabol ang tingin ko pero iniwas ko rin.
"Hmm..." si Chinky. Napasulyap ako sa kanya. Ngumisi siya.
"Ang sad 'no? Hindi na tayo kasya sa dining room. Masyado kasi tayong marami 'e..." Hindi nakatakas sa pandinig konang sarcasm sa boses niya.
Hindi ako kumibo. Wala ring imik si Xander at Kuya Marcus. Tunog lang ng mahinhing pagtama ng mga kubyertos sa plato ang naririnig.
Natahimik saglit si Chinky habang kumakain kami. Ang bagal ng pagkain ko dahil natitigilan ako sa tuwing nakikita ko ang mga mata niyang sa akin lang nakatingin. I'm not concious at all. Hindi lang ako kumportable sa paninitig niya.
May mga panahon rin na kinakausap niya si Xander pero mabilis nitong pinapatay ang usapan.
"May hot air balloon show ulit sa Clark. Samahan mo ako, Xander? And maybe we could visit some of Tito Alejandro's business? This week perhaps? Para tuloy sundo na tayo..."
"I have no time, Chin. Magiging puno rin ang sasakyan pag sinundo ko sila kaya mas magandang ako na lang mag isa,"
"But I'm not big. They could fit-"
"Be considerate, Chinky. Pagod sila sa flight at kailangan nila ng pahinga sa buong byahe. Makikita mo rin naman sila pag uwi. Wag makulit."
Sumulyap sa akin si Xander nang sabihin niya iyon kay Chinky. Her smile faded. She sigh.
Sa ilang beses na tinitigil ni Xander napulunta sa akin ang pansin ni Chinky.
"Ikaw, Jes? Maybe you can accompany me to that festival? Hindi ka nakasama noon kay Vaughn diba? Bakit na nga?" naningkit ang mata niya.
"Uh..." sumulyap ako kay Kuya Marcus na kunot noong nakatingin kay Chinky.
"Chinky-" Sinubukan ni Xander na sumali peri agad na nag salita si Chinky.
"Ah! Kasi may lakad ka noon with that unknown friend of yours, diba? Who was it? At saan kayo nagpunta?"
I bit my lip. Nakababa na ang mga kubyertos ni Chinky at nasa akin na mismo ang atensyon.
"That's her privacy you're invading, Chinky."
Nilingon niya si Kuya Marcus.
"Oh? I thought you shouldn't keep secrets from your family?" Her head turned to me again.
Walang nagsalita. Wala rin akong masabi. Tingin ko ay kahit anong sabihin ko ay walang saysay dahil ito naman talaga ang gusto niyang gawin. To humiliate me. It became a part of this family's tradition.
"Ah..." Sumandal siya sa back rest ng inuupuan niya at biglang nawala ang ngiti sa labi. "You don't know that. You don't have a family. My bad." She raised an eyebrow.
"Shut the fuck up," Kuya Marcus hissed. Agad kong hinawakan ang braso niya. It's shaking under my touch. Nothing could really trigger him this much. Si Chinky lang.
"That's it. Come on," Tumayo si Xander at tinignan si Chinky. Doon ko lamang siya natignan.
Nanginginig rin ang kamay ni Xander. He's pissed too but I don't know if I should comfort him too...
"What?" inosenteng tumingala si Chinky kay Xander.
"Having you here is a bad idea. Tara na sa loob,"
Tumawa si Chinky kahit na kunot ang noo. Humawak siya sa kanyang dibdib.
"Having me... is a bad idea? Mali ata, Xander. Having her..." tinuro niya ako. "In this family is a bad idea. Bakit biglang ako?"
"We would rather have her than you if we were given a choice," si Kuya Marcus.
"Kuya..." I squished his arm.
They shouldn't be affected by this. Immune ako sa ganito. They don't need to defende me.
"Shut it, Chinky-"
"You shut up, Xander!"
Tumanyo siya at seryosong seryoso nang nakatingin kay Xander.
"Why are you defending her? You hated her, right? You still hate her! She hates you too-"
"I said stop it-" Hinawakan ni Xander ang braso niya pero hinawi iyon ni Chinky at hinarap ako.
"Diba Jessica? You hate him! So why are you defending her, Alexander?"
"Tara na," si Xander.
"No! Answer me, Jessica. You hate him, right? Him defending you doesn't matter to you because you hate him. Right?"
Nilingon rin ako ni Xander. He eyed me. Binalik ko ang mata ko kay Chinky. Pinagtaasan niya ako ng kilay.
"Chinky-"
"Oh. Wala kang masagot? Hmm..." Itinuko niya ang dalawang kamay niya sa magkabila niya sa lamesa at inilapit ang mukha sa akin.
"So you don't hate him now?"
I blinked twice. I open my mouth to speak pero walang lumalabas na salita. Ang kaninang malakas na labog ng dibdib ko ay lalong lumakas habang tinititigan ko siya pabalik. Something inside of me is telling me to run away from her and another is telling me to tell it straight to her face.
Chinky let out a mocking laugh.
"Wow. Really, Jessica-"
"Guys tawag kayo sa loob..." sabay sabay kaming lumingon kay Margou na kararating lang.
Nawala ang ngiti niya nang nakita ang ayos namin.
"Ooh. More knights, I see."
Mabilis na dumalo si Margou sa akin.
"Anong meron?" Isa isa niya kaming tinignan bago pumirmis ang mga matang nagtatanong.
"Wala naman. We're chillin'... and having confessions?" she smiled at me.
"Tara na, Chinky..." Si Xander sa mababang boses.
Hindi niya pinansin si Xander at nanatili ang mata sa akin.
"You know, Jes. You shouldn't keep secrets from the family that helped you. But if you really insist then be a good liar... para hindi ka nahuhuli."
Isang irap ang iginawad niya bago kami tinalikuran lahat doon. I think I stopped breathing. Napahawak ako sa lamesa dahil tingin ko ay babagsak ako sa lambot ng tuhod ko. No ones sawnit but Xander.
"What the hell is that..." si Margou.
My eyes met Xander's. He went to me. Handa na ang kamay niyang hawakan ako nang marahan siyang tinulak ni Kuya Marcus.
"Not here. Not now. It'll be nice if you go after Chinky," si Kuya Marcus.
"Si Jessica-"
"Tama si Marcus, Xander. Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Chinky? She knows something. Paano kung magsumbong kay mamu ngayon iyon?"
Kunot noong nilingon ni Xander si Margou. Umiling ito at hinarap ulit ako.
"The hell I care about Chinky-"
"Hindi iyon para kay Chinky. It's for Jessica, you stupid. Kung magsumbong si Chinky, Jessica will be damned. You will be damned. You need to lie low, Alexander. Baka nakakalimutan mo ang sitwasyon niyo..." si Margou.
Gusto kong akapin si Xander. Now that he's this close I just want to be nearer. Pero tama si Margou at Kuya Marcus. We're lying low. At normal na gawain niya ang puntahan si Chinky dahil ganon naman noon. It will be suspicious kung hindi niya gagawin iyon.
Kinurot ni Margou ang braso ko. Nilingon ko siya nang napahawak ako sa kinurot niya. She eyed me. Kunot noo ko siyang tinignan dahil hindi ko makuha ang gusto niyang iparating.
"C'mon. Tell him to go. Go signal mo lang naman ang hinihintay niya..." She whispered in gritted teeth.
Napaawang ang labi ko nang balingan si Xander na nakatingin sa akin. Eyes are full of hopes. I'd trade everything to be with you, baby. But now is not the time. Labag man sa kalooban ko ay bumuntong hininga na lang ako.
"Go after Chinky, Xander. We'll find time..."
He looks hesitant. Margou eyed her with a questioning look. Tumikhim naman si Kuya Marcus sa tabi ko. Pumikit si Xander saglit at yumuko. Nang nagtaas siya ng tingin ay agad na humugot ng malalim na hininga.
"Whatever you say goes, Jessica. Text me please," He bit his lip.
I smiled. "I will."
Tumango siya. Isang hakbang paatras ang hinawad niya habang nakatingin siya sa akin. Then his eyes went to Margou then to my brother. Umiling siya.
"I'm having second thoughts about you knowing this,"
Bumungisngis si Margou. "Fuck off, Alexander Kurt..."
Nangiti rin ako.
"Alis na. Before I banned you from coming near her," si Kuya Marcus. Siniko ko siya.
My eyes met Xander's. Malungkot siyang ngumiti bago tuluyang tumalikor at pinuntahan ang direksyon ni Chinky. Something pinched ny heart seeing his back and walking away. But it's for us so it's fine.
"I think I'll have to get use to this real soon..." Nakatingin si Margou sa kung saan naglakad si Xander.
"Yeah. I cringe until now..." napalingon ako kay Kuya. Is it embarassing for him?
Lumukot ang mukha ko dun. I'm bothered by that.
"Not a bad kind of cringe, Jes. Don't worry..." Aniya nang nakita ang reaction ko sa sinabi niya.
Umupo ulit siya sa kinauupuan niya at uminom ng tubig.
"Yeah... I've never seen that side of Xander. The sweet and clingy side of him..." si Margou.
Umupo ako sa upuan ko. Sa upuan naman ni Xander umupo si Margou at nilingon na kami matapos ang matagal na pagtitig sa pinuntahan ni Xander. Hinarap niya agad si Kuya Marcus. Nakatuko ang siko sa lamesa at nakahawak ang kamay sa baba.
"Was he like that in his past relationships? Sa pagkakaalala ko hindi siya ganyan..."
Kuya snorted. "It's because he never had a serious relationship. All flings and hook ups..."
Of course. Ang gandang topic lang nito. I think I'd rather have Chinky's insults than this topic. Napainom tuloy ako ng tubig. Hindi na lang ako sumagot at pinakiramdaman ang sarili. Why do I feel so weird when Chinky just insulted me a while ago? Hindi katulad dati na halos magmakaawa akong umuwi na lang. Na halos umiyak na lang ako at magtago sa sa banyo kung sakali.
But that weird feeling can't overdo the nervousness I feel right now. Yes hindi ako masyadong apektado sa mga sinabi niya and I know why. It's because this time I know Xander is not on her side. Ngayon alam kong hindi rin ganon ang tingin sa akin ni Xander. But then she just dropped hints na may alam siya sa amin.
She knows.
And our secret is not safe with her.
Hindi nagtagal at tinawag na kami sa loob. Nagkakagulo ang mga pinsan ko malapit sa mga decorations na nakalagay sa mga box.
May kumpol ng garland na nakapatong sa ulo ni Kier. Hawak iyon ni Deo at nasa likuran siya para hindi kita sa camera ng cellphone ni Kier. He's taking a selfie. Iba't ibang anggulo ang ginawa bago tumigil.
"Dreadlocks christmas version," aniya habang nakatingin sa cellphone.
"Magpahaba nga para pwedeng magpabraid," si Travis habang tinitignan ang sarili sa salamin sa tapat ng console table.
"Tapos hindi ka na uuwi kasi magagalit si daddy?" si Margou.
Sa gitna ng usapan ay natanaw ko si Xander. Nakaupo siya sa pang isahang sofa roon sa sala. Nasa kandungan niya si Brent habang naglalaro ito sa IPad niya at mukhang ipinapakita iyon kay Xander pero sa akin siya nakatingin. Sa katabing sofa ay si Chinky na busangot na busangot. Agad akong nag iwas ng tingin para hindi na makita ni Chinky iyon.
Kuya Kent snorted. Nabalik roon ang atensyon ko.
"Piercing nga nairaos 'e-"
"Kier! Heads up!"
Hindi pa nakakareact si Kier nang bigla na lang tumalon si Deo pababa sa kanya. Shrieks and screams were heard. Kahit ako ay medyo napatili nang nakita ang pag bagsak ni Deo sa likod ni Kier. Nakadapa si Kier habang nakadagan naman si Deo sa kanya.
"Dagan! Bilis!" si Deo.
A smile slowly crept on Kuys Ken's face. Tumakbo ito at agad na dumagan kay Deo. Deo groaned pero agad rin tumawa at tinawag pa ang iba. Even Kier groaned.
"Bilisan niyo!" aniya habang tumatawa.
"Boys! Stop it!" si Chantal pero nakangiti ring nanunuod. Naghahagikgikan na sila Ayana at Chloe roon. Nasa tabi ko naman si Margou at nakapamaywang silang tinitignan. Kelsey is filiming the whole scene whil laughing.
Panay na ang mura sa kanya ni Kier habang nasa ilalim. Aniya's sumasakit daw ang balakang sa biglang pagbagsak. Nahinto lang ito sa kaka talkshit nang magkasunong na dumagan si Travis at Kuya Marcus.
"Fuck you all!" angil ni Kier at halatang nahihirapan na magsalita.
Nagtatawanan sila habang naririnig ang sunod sunod na pagmumura ni Kier.
"Isa pa! Asan si Xander!"
"Hoy, Xander!"
Napabaling ako kay Xander. Nahuli ko ang tingin niya bago binalingan ang kumpulan nila Deo sa sahig ngayon.
"Xander, go!" si Chloe habang nakangiti.
His eyes went to mine. His brows arched as if asking me for persmission but Chinky's eyes caught mine. I looked down. Nagtaas ako ilang saglit ng tingin kay Xander. May sinabi siya kay Brent kaya tumango ito at tumayo mula sa kandungan niya. Mabilis na naglakad si Xander papunta sa kumpulan nila.
He carefully sat on top of everyone. Kier groaned. The rest laughed kahit kapos sa hininga. Then Xander rocked his body as if twerking. Everyone groaned. All the girls laughed. Kahit ako ay hindi na naiwasan. Kelsey was laughing crazily.
"Ayoko na, gago!" buong lakas na sigas ni Kier bago tumigil si Xander.
Mabilis siyang umalis sa ibabaw nilang lahat. More jokes happened before they decided to work again. Ang sayang naramdaman ko ay tuluyan nang nawala dahil napalitan ulit iyon nang kaba dahil sa presensya ni Chinky ngayon. It is so hard to act na hindi nanginginig ang mga kamay ko o nangangatog man lang ang mga tuhod ko. Everytime na titignan niya ako ay tingin ko magsasalita siya kaya lumalayo ako as much as possible.
The whole day was a mess for me. Lumabas ang boys para sa decorations nila. Kami naman ay nanatili sa loob. Nasa second floor na ako kasama si Margou at Ayana para doon naman ituloy ang decorations. Ang sopistikadang hall way ay napapalibutan na ngayon ng mga palamuti na hindi babagay sa mga muwebles nito.
Tahimik akong naglalagay ng mga disenyo sa console table nang natanaw si Chinky na nasa likod ko at nakatingin wall mirror na nasa harap ko. Natigil ako sa ginawa ko. Wala pa man din ay kumakabog na sa takot ang dibdib ko. I mentally and emotionally prepared myself from anything pero wala siyang ginawa. Ilang saglit lang niya ako tinitigan bago siya tumalikod.
Natulala ako saglit sa salamin nang naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko. I already know who is it. He'e been texting me the whole time. Limitado lang ang reply ko dahil nakapaligid si Chinky.
Globe: I really miss you.
Nangiti ako. Kanina pa ganito ang mga text niya.
Ako: Ako rin. Focus on your work, Xander.
Binulsa ko ulit ang cellphone ko pagka reply ko nun at bumalik sa gawain. Hindi pa nakakadalawang minuto nang nakatanggap ulit ako ng text.
"Uy ang dalas may katext ah. May jowa na?" si Ayana at nangingiting nakatingin sa akin.
Nagkatinginan kami ni Margou.
"Wala. Network messages lang," sabi ko at tumalikod. I'll check his text later.
Nang mag ala singko ay natalos rin kami. Madalas ang pagbisita ni Mamu sa amin. At halos lahat ay pinapansin niya pwera sa akin. It's okay. I'm used to it. Mommy left with daddy and Brent. Babalik sila mamaya para sa dinner namin.
Nakababa na kami ni Ayana at Margou at nakitang naroon ang iba pang babae kasama si Mamu. They're decorating the christmas tree. Yun ang pinaka huli sa lahat. Mamu's designer already left dahil tapos na rin pala lahat.
Si Chinky ang naglagay ng star sa tuktok ng christmas tree. Naka akyat siya sa steel ladder na inaalalayan ng iba. When the star was places on top of the tree they cheered.
"Ang aga natin natapos ah!" si Kelsey.
Mamu laugh.
"Matatanda na kasi kayo. Hindi katulad noon na hinahaluan ng laro ang pag gawa kaya inaabot ng kinabukasan,"
Lumapit si Ayana at Margou roon. Ako naman ay inayos ang iilang mga tinging garland at inilagay sa box na pinang galingan doon.
"Nakakagutom. I'm craving for donuts!" umupo si Chloe sa pang isahang sofa habang naka hawak sa tiyan niya.
"Oo nga merienda tayo,"
"Call the boys! Bili tayo,"
"Bibili ng ano?"
Nilingon namin ang pinto at nakita roon si Deo at Xander na papasok. Nagkatinginan agad kami ni Xander. Tinignan niya ang itsura ko habang nakaluhod sa carpet at nagpupulot ng mga gamit.
"There you are! Bili tayo ng donut, D," Chloe pouted.
"Sige. May nakita akong dunkin donuts sa walter talavera kanina," tumango ai Deo.
Umiling si Chloe.
"Ayoko nun. Krispy kreme tayo,"
"Ang layo, hija," si mamu.
"But mamu..." Chloe pouted more.
Yumuko ako at medyo natawa. Maybe it's the time of the month for her. Hindi rin naman siya titiisin ni mamu.
"O sige. Deogracias, Alexander, samahan niyo sila. Bumili rin kayo ng pizza... Manang paabot nga ng wallet ko," si mamu.
Agad na tumayo si Chloe at lumapit kay mamu.
"Thank you, mamu!"
Dumating ang isang kasambahay at binigay ang wallet ni mamu. She gave Chloe crispy blue bills. Binalingan ako ni Chloe.
"Tara Jes?"
Natigil ako sa ginagawa ko. Napatingin tuloy sa akin si mamu at malamig akong tinitigan pabalik.
"Ah. Sige..."
"Sama rin ako," si Margou.
"Okay... Kayo?" nilingon ni Chloe ang iba naming pinsan. Kanya kanya naman silang umayaw at sinabing pagod na.
Nakakapit sa kanang braso ko si Chloe. Sa kanan naman niya si Deo na inaakay rin niya. Nasa likod namin si Chlor at Xander nang lumabas kami sa bahay. Naroon ang mga pinsan at kapatid ko na nag aayos pa ng christmas lights at outdoor decorations.
"San kayo, Deo?" si Travis.
"Bibili lang ng pagkain. Naninimawa na naman si Chloe-- Aray!" kinurot ni Chloe ang braso ni Deo bago ningitian ang mga pinsang lalaking nakatingin.
"Shut up. Bye!"
Nasa drive way lang ang mga sasakyan. Sasakyan nina Xander, Travis, Kuya Marcus at Kier ang naroon at nakahilera. Buti na lang at mahaba ang drive way para sa mga sasakyan nila.
"Kaninong sasakyan gagamitin niyo?" si Kuya Marcus.
"Akin na," si Xander at pinatunog na ang sasakyan.
Wala naman nagreklamo. Sasakyan rin kasi ni Xander ang nasa dulo at mabilis makakalabas ng gate. Tahimik kami sumakay sa sasakyan. Kaming tatlong babae sa likod at sa front seat si Deo.
Malayo ang byahe dahil sa specific na mall pa ang store ng gustong donut ni Chloe. Hindi naman sa kanya alintana iyon. The 45 minutes drive was reduced to 30 minutes. Mukhang nagmamadali si Xander at ako lang naman ata ang nakakapansin. Panay pa ang tingin niya sa rear view mirror kaya nagtatama ang nag namin.
Huminto si Xander sa tapat ng entrance ng mall. Agad na bumaba si Deo. Sumunod rin si Chloe, Margou at ako pero agad na pinigilan ni Xander.
"Samahan mo akong bumili ng pizza, Jes," diretso ang tingin niya sa harap nang nilingon ko siya. Nagkatinginan rin kami ni Margou bago siya lumingon.
"Sabay-sabay na tayo, Xander," si Chloe.
"Okay na yan, Chlo. Gagabihin tayo pag nag hintayan pa... Go, Jes." Tumango si Margou sa akin at hinatak na si Chloe.
"Hmm... Dito ka na sa harap," nakanguso si Deo nang umatras sa tabi ng pintuan ng front seat.
Tahimik akong sumakay don at pilit na kinakalma ang sarili sa mga tingin nila sa akin.
"I'll text you, Jes. Baka... hindi na naman mapansin ni Xander ang cellphone niya..." naka awang pa ang bibig ni Deo. Nilingon ko siya dahil tingin ko ay may sasabihin pa siya pero umiling siya at ngumiti. Sinarado niya ang pinto at tumango kay Xander.
"Walang world war 3 ha? Kawawa mababangga mo," aniya.
Ngumisi lang si Xander sa kanya at siya na mismo ang nagtaas ng binatan ko. He horned before he accelerated into the main road.
"Baby, I'm sorry..."
He reached for my hands. Nakapatong iyon sa hita ko. Pinanuod ko ang kamay niyang ikinulong ang akin. Kamay ko lang ang hinawakan niya pero agad na kumalat sa buong katawan ko ang init ng kamay niya. It warms my whole body and my heart is not an excemption.
"There's nothing to apologize about, Xander."
Makailang beses niya akong paulit ulitna nililingon habang nagdadrive. Ipinatong ko ang kanang kamay ko sa kamay niyang ikinukulong ang kaliwa kong kamay. Nakasimangot siya. Pinaghalong galit at pag aalala ang nakikita ko sa mata niya. Alam ko kung bakit hindi siya mapakali.
"Relax. I'm not upset. Mag focus ka muna sa pagdadrive. Mag usap tayo mamaya,"
One glance and he sigh. Binitawan niya ang kamay ko. Sinundan ko ng tingin iyon at halos maulila ang kamay ko sa paglakawalay nito sa kamay niya.
Two hands and the steering wheel and we went on half-a-full blast. Ang 2 minutes pang natitirang byahe bago makarating ang SNR ay naging tatlumpong segundo dahil sa pqg harurot ni Xander. Ni hindi pa ako nakakapag reactat nasa gate na kami ng entrance.
Mabilis kaming nakahanap ng parking. He maneuvered the steering wheel so fast, adjusted the gear stick and pulled the hand brake.
Nagulat ako nang binuksan niya ang pintuan niya. Sinarado nita iyon at nagpunta sa trunk ng pick up niya. Nakasunod ako nang tingin hsnggang sa makabalik siya at may hawak na kung ano. Hindi ko iyon makuha nang una pero nang inayos niua iyon at itinakip sa salamin sa harap namin ay nakuha ko rin agad. Agad niya akong nilingon at halos iharap na ang buong katawan sa akin. Ipinatong niya ang kanang kamay sa ibabaw ng sandalan ng inuupuan ko. Ang kaliwa ay nakatukod lang sa gilid ng tuhod ko.
"I'm sorry about the things she said about you-"
"No, Xander. It wasn't your fault. Isa pa, sanay na ako. Every year naman nangyayari iyon. Pasok sa kaliwang tainga, labas sa kanan. You don't need to apologize..."
He licked his lips. Inilapit niya ang mukha niya sa akin at yumuko. He rested his forehead on my shoulder. He inhaled my scent. Kusa namang naglakbay ang kamay ko papunta sa buhok niya. I played with his hair.
"I'm not apoligizing for what she did. I'm sorry that you have to get used to it. I'm sorry that I didn't act sooner. Kung noon pa lang gumalaw ako, noon pa lang naprotektahan na kita..."
Halos hindi ko masundan ang sinasabi niya dahil sa kilabot na nararamdaman ko habang tumatama ang mainit na hininga niya sa shoulder blades ko. Kahit na may tela pang nakapagitna roon ay ramdam na ramdam ko iyon.
"Siguro kailangan kong kausapin si Chinky. A different kind of talk..."
Doon muling nagising ang diwa ko at marahan siyang itinulak. Kahit ba mabigat ay naitulak ko naman ang ulo niya pero hindi siya nakalayo sa akin. Nakalapit pa rin ang mukha niya sa akin at sa pingi ko naman nararamdaman ang hininga niya.
"Wag, Xander. She knows something. Hindi siya magsasalita ng ganoon kung nananakot lang siya. Speaking to her about this will not help-"
"If she knows something then it's just right to talk to her-"
"No." Tinitigan ko siya kahit na parang hindi ko naman kayang magtagal.
"I can't just let her talkshit about you. I can't stabd it anymore, Jes."
"Xander, I can. Ang hindi ko kaya ay yung mangyayari kung magsalita siya. I think you have to the the opposite..." Yumuko ako.
Kanina ko pa 'to naisip. Sa lahat ng solusyon, ito ang pinaka maayos at pinaka maganda. I don't think he will agree to this but do we have a choice?
"What? No." Medyo lumayo siya sa akin at nakasimangot akong tinitigan pabalik.
"You have to. Para hindi na siya maghinala... Yun lang ang naisip ko na solution. We can't afford to have her on out tail, Xander. Uuwi ang parents mo at magkakaroon na naman ng reunion."
"Baby, we can think of another solution. We will think. Not this. I don't want this. And I know you. Ayokong magkaroon ka ng kung anu-anong iniisip, Jes."
Pumikit ako mg mariin. Convincing will take so long.
"I won't have any thoughts. Promise. We need to do this. Just until the events are done. Be with her again. Isama mo madalas. Ganon naman kayo dati..."
Huminga siya ng malalim at isinandal ang ulo sa sandalan ng kinauupuan niya.
"I'm only with her because of you..."
Bumulong siya pero kahit magkatabi lang kami ay hindi ko pa rin narinig.
"I-it's better kung isama mo nga siya pag sinundo mo ang parents mo..." I croaked out.
Hindi niya ako pinansin. Inabot ko ang kamay niyang nakapatong sa gear stick.
"I... I know it's hard. Ayoko rin naman nito. But we don't have a choice, Alexander. So please... Please, baby," maliit ang boses ko ng sinambit ang dulo.
Agad niya aking nilingon kahit na nakasandal pa rin doon ang ulo. Few seconds passed and I heard his groan. I pouted more. Please, Alexander. We need this.
"Please agree with this, Xander. I know it's a lot but-"
"Enough, baby. You don't need to beg. Ayoko lang na kung anu-anong bagay ang naiisip mo sa tuwing kasama ko si Chinky. I love you and I'll do everything you demand me to do..."
"I'm sorry. We'll figure something out. Tapusin lang natin itong family event..."
Tumango siya at sandaling ngumiti.
"But I can't promise you that I will be on my best behavior when she's around. Having her with me is a big weight. Naaalala ko kung paano ka niya laitin tuwing nakikita ko siya."
Ngumiti ako. God, I love this man.
"I trust you. Just have her with you and that's all."
Tumango ulit siya.
"And thank you..." I smiled.
"Anything..." he whispered before he planted a kiss on my forehead.
Nagtagal iyon. Nakapikit na ako at dinadama na lang iyon pero napatalon ako nang may katok sa salamin kaming narinig. Medyo marahas ang pagkakatulak ko kay Xander nang natanaw si Tita Kriselle na nakatapat sa pinto ng driver's seat. She's wearing a scarf and a round sunglasses while waiting impatiently.
My heart started to beat crazily. This is heavy tinted and given that big sunglasses she's wearing it's impossible na nakita niya kami rito. Plus, the window in front of us is covered.
But why of all people, si Tita Kriselle pa?