Melissa's Pov
Iniwan din ako ni Aaron. May klase pa din sya., sus masipag mag-aral kuno.
Matapos 'kong maglabas ng sama ng loob medyo gumaan naman yung pakiramdam ko., buti na lang talaga at si Aaro ang nakita ko, epektib yung pang-aasar nya sa akin eh.
Nung wala na masyadong estudyante lumabas na din ako at naglakad sa hallway, may mangilan ngilan na nag-uusap pero hindi ko na lang pinapansin.
"Heana!"
Binilisan ko yung lakad ko. Nagpretend ako na hindi ko naririnig.
Kahit alam ko kung sino yung tumatawag sa akin.
"Heana ! Wait !"
Hindi parin ako tumingin sa kanya. Pero nahawakan nya yung kamay ko.
"Ba-bakit? ano kasi sorry..."
"Hea--Melissa pala, pwede ba tayong mag-usap?"
"Ano kasi, busy ako... ah may klase pa ako, marimi kasi akong hahabulin na projects at exams..."
Hindi nya parin binitawan yung kamay ko, nakita ko naman na hindi nya ako tatantantanan.
"Please, kahit sandali lang."
"Si-sige."
Nagalakad kami malapit sa garden ng university, walang mga tao.
Umupo naman kami sa bench. Humugot lang sya ng malalim na buntong hininga.
"First. Gusto kong magThank you sayo, dahil kung hindi dahil sayo, kung hindi mo ako pinilit nun o kinausap hanggang ngayon siguro, I'm doom in that far place."
"Wala yun." tipid na sagot ko.
"Thank you din , dahil kung hindi dahil dun, hindi ko maayos ang samin ni Mark."
Hindi ako kumportable sa itatakbo ng usapan. Ang awkawrd lang. Parang every 'Thank you' nya is a slap on my face.
"Alam mo bang mahal ko talaga si Mark. Mare than 4yrs? sa tagal nun ni minsan hindi ko sya nakalimutan."
"Ano ba talaga ang gusto mong sabihin? go straight to te point."
I don't like her way of saying it eh, parang may gusto syang ipamukha sa akin.
"(Sigh) Magiging makasarili na ako. Alam ko. hindi pa kayo break."
What? hindi pa kami break?
"Pero, nung umalis ka dito, bumalik ako. alam ko nakwento ko sya sayo i remember sinabi ko sayo na gagawin ko ang lahat para maayos ang lahat. Pero Ikaw, ikaw na yung gusto nya, ikaw na yung mahal nya. But i tried my best na ilugar ang sarili ko. pero hindi ko talaga kaya. Mahal ko si Mark.kaya please....."
Humarap sya sakin at muling hinawakan ang mga kamay ko, yung mga tingn nya? parang dinudurog yung puso ko. I hate her please....
"....please, iwasan mo na sya. Hayaan mo na lang kami."
Inagaw ko yung kamay ko. at tumayo., tumalikod na ako dahil hindi ko kaya.
"Sorry."
Yun lang ang nasabi ko at naglakad na ako.
"Please... Mahal ko si Mark. And, i came first. Ako ang nauna, Oo umalis ako but i promise to comeback, now that i'm here i'm going to win him back."
Napapikit na lang ako sa sinabi nya. Mahal ko din si Mark . And, hindi ko kaya...
"Sorry."
Naglakad ako palabas ng university.
Wala ako sa sarili ko.
Nakita ko na lang ang sarili ko sa isag park.
Ito yung place kung saan hinabol ako ni Mark dahil sa niluto nya na beef pala., pero that same date? Pinaka mem'rable sa buhay ko.
Pinunasan ko yung luha sa pisngi ko. Feeling ko ang hina hina ko, umiiyak na lang kasi ako basta.
Saglit pa lang kami nagkakasama talaga ni Mark, pero hindi ko akalaing magiging ganito yung feeling ko sa kanya. Kahit na dati ang pangit ng impression ko sa kanya.
Si Mekyla siguro maraming alam tungkol kay Mark? Eh ako? ano ba ang alam ko sa buhay ni Mark.
Pumara ako ng bus, puno at siksikan. Si Mark agad ang pumasok sa isip ko. First time na sumakay ni Mark sa bus nun dahil nasira yung sasakyan nya.
"Miss, upo ka na."
May lalaking nag-offer sa akin ng upuan kaya umupo ako.
Huminto yung bus sa tapat ng mall, pero hindi ako sa loob ng mall pumunta , naglakad ako ng konte, hanggang sa makarating ako sa may playground.
May mga batang naglalaro ng basketball.
"kahit saan naman ako tumingin ikaw ang nakikita ko, bwiset naman."
Umupo ako sa may swing., pinapanuod ko lang ang mga bata na naglalaro.
Nagduyan ako, una mahina, tapos malakas na.
'Ang bilis ng mga nangyari. Una galit na galit a
ko, sa taong ngayon ay mahal na mahal ko na? how ironic. tsk.'
PLOK !
Napahawak ako sa pisngi ko. Akala ko luha na naman hindi pala, nagsimula ng magpatakan ang mga ulan.
PLOK !
PLOK !
Nag-alisan na yung mga bata dahil lumalakas na yung ambon.
"Ayos ang timing ah, kailangan may effect na ulan pa... tss"
Natatawa ako na ewan, hindi ako umalis sa swing kahit lumakas pa yung ulan, basa na din ako bakit pa ako tatakbo?
Hindi ko alam saan ako naiiyak. SA mga chismis na narinig ko kanina o yung narinig ko na 'Mark and Mekyla look good together'? bagay kasi sila tingnan.
'Sabagay from the start deal lang naman lahat, Hindi ko lang kasi maintindihan sa lintek na puso ko, kung bakit sa twing nakikita ko si Mark ang bilis bilis ng tibok, parang hinahabol ng kabayo.'
Naisandal ko na lang yung ulo ko sa right side ng swing. I close my eyes habang ramdam na ramdam ko yung pagpatak ng ulan.
Naramdaman ko na tumigil yung pagpatak ng ulan sa mukha ko.
'huh? bakit parang timila na?'
Minulat ko yung mata ko, malabo sa una kasi may mga tubig pa yung mga mata ko.
May nakita kong pares ng sapatos sa tapat ko.
Nung tumingala ako.
O_O
Hindi agad ako nakareact. Akala ko tumila na yung ulan, pero hindi pala.
Akala ko imagination ko lang.
He's infront me holding an umbrella.